“That so? There is no need for you

“That so? There is no need for you to refuse……… but I suppose that a messenger is always busy. Thank you in advance for helping Casey-dono.”

Sukitosu tried not to scowl as he said that and put on a false smile while turning in Casey’s direction.

“Ah? Where did he go?

When Sukitosu couldn’t find Casey he frantically started to look around for him.

“He left some time ago in high spirits.”

“Again……”

Brita resigned herself to go looking for him, while Sukitosu apologetically looked towards Ariane.

As she stared at the feudal lord, Ariane slowly opened her mouth.

“Why would a feudal lord such as yourself take in an elf?”

For a moment, Sukitosu looked as if he didn’t know how to respond, but he immediately started to smile.

“He is a truly talented researcher. About ten years ago, the constant monster attacks had put this land on the brink of collapse. After he came and taught my guards the various characteristics of the monsters that inhabited the area, the town was able to become livable again. My territory’s people and I are truly grateful to him……”

I see, Casey had appeared in this place’s time of need and the two of them built up mutual trust from that point on.

Ariane must have realized that fact herself as she listened to the story without interruption.

When Ariane prepared to leave the room Sukitosu said “Come by anytime.” with a smile and a chuckle. Though the town wasn’t that large, its feudal lord left the impression of a good mayor in my mind.

When we retrieved our weapons at the entrance, we were told that Casey had asked us to be brought to a warehouse on the propriety.

There wasn’t anything particularly special about the building, it being nothing more than a bow with a small window. However, a horrid smell was spewing from the warehouse’s opened double door.

The smell became even worse as I looked inside and Ariane’s face unconsciously distorted into a scowl. Ponta must not have minded the smell that much because she was wagging her tail as usual. There was only one wagon in this deserted warehouse, so naturally, the person looking over its contents noticed its use.

There were ten green-skinned dwarves laying in the wagon and they were all giving off the strong scent of decay.

“A horde of goblins were recently chased out of their territory by wyverns, so they tried to raid the city. I intend to use these corpses as bait for the Sandworm.

“Casey-dono, when will we hunt the Sandworm?”

Ariane had tears in her eyes and was holding her nose beside me as she asked her question.

“Sand Worms are nocturnal monsters, so I assume we can set off after lunch. Oh, do you guys have something to eat for lunch? There’s a pretty good place in town called Oak.”

When I turned back to Ariane I saw that she was holding her noses as she shocks her head no. Since I couldn’t eat in the open and I really didn’t feel like standing around that Oak place watching other people eat.

Casey looked a little disappointed at her answer before turning to me.

“No, I’ll decline as well.”

“Is that so? That’s too bad, the food is really delicious.”

Casey pouted a bit before looking back at the decomposing goblins and starting to put together as schedule in his head.

“Well then, how about you guys return here a little bit after noon? You can explore the town till then.”

We parted ways with Casey at that and headed back into town.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ที่ดังนั้น ไม่จำเป็นต้องปฏิเสธ... แต่ข้าพเจ้าคิดว่า ผู้ส่งไม่เสมอว่าง ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับช่วยเคซี่ย์-dono "Sukitosu พยายามไม่ให้หน้าคว่ำเขากล่าวว่า และใส่รอยยิ้มเท็จขณะเลี้ยวในทิศทางของเคซี่ย์"อา เขาไหนเมื่อ Sukitosu ไม่พบเคซี่ย์ เขาเมามันเริ่มดูรอบ ๆ เขา"เขาซ้ายเวลาที่ผ่านมาใน""อีก..."Brita ลาออกเองไปหาเขา ในขณะที่ Sukitosu apologetically มองไปทาง Arianeขณะที่เธอจ้องไปที่ไดเมียว Ariane เปิดปากของเธออย่างช้า ๆ"ทำไมจะวเช่นตัวเองใช้ในเอลฟ์"ครู่ Sukitosu ดูเหมือนว่าเขาไม่ทราบวิธีการตอบสนอง แต่เขาเริ่มยิ้มทันที"เขาเป็นนักวิจัยมีความสามารถอย่างแท้จริง ประมาณสิบปีที่ผ่านมา การโจมตีมอนสเตอร์อย่างต่อเนื่องได้นำที่ดินผืนนี้ในปากของการยุบ หลัง จากที่เขามาสอนลักษณะต่าง ๆ ของมอนสเตอร์ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ของฉันยาม เมืองก็สามารถที่จะกลายเป็นน่าอยู่อีกครั้ง ผู้คนของดินแดนของฉันและฉันจะขอขอบคุณเขา..."อืมม เคซี่ย์ได้ปรากฏในสถานที่แห่งนี้เวลาของความต้องการและทั้งสองได้สร้างขึ้นไว้วางใจซึ่งกันและกันจากจุดนั้นบนAriane ต้องได้ตระหนักความจริงที่ว่าตัวเองเป็นให้ฟังเรื่องราวโดยไม่หยุดชะงักเมื่อ Ariane เตรียมที่จะออกจากห้องพักที่ Sukitosu กล่าวว่า "มาโดยตลอดเวลา" ด้วยรอยยิ้มและ chuckle เป็น แม้ว่า การเมืองไม่ว่า ขนาดใหญ่ การวเหลือความประทับใจของเทศมนตรีดีในใจของฉันเมื่อเราดึงอาวุธของเราที่ทางเข้า เราได้บอกว่า เคซี่ย์ได้ถามเราจะนำไปยังคลังสินค้าบนการ proprietyไม่มีอะไรเป็นพิเศษโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับอาคาร มันเป็นอะไรมากไปกว่าคันธนูกับหน้าต่างขนาดเล็ก อย่างไรก็ตาม กลิ่นรักถูกพ่นจากคลังสินค้าที่เปิดประตูกลิ่นกลายเป็นแม้แต่เลวที่มองภายในและใบหน้าของ Ariane ผิดเพี้ยนโดยไม่รู้ตัวเป็นหน้าคว่ำ พอนต้องไม่มีใจกลิ่นที่มากเนื่องจากเธอถูกกระดิกหางของเธอตามปกติ มีเกวียนเพียงหนึ่งในคลังสินค้านี้ร้าง ดังนั้นจึง สังเกตเห็นท่านกำลังผ่านเนื้อหาของการใช้มีสิบผิวเขียวคนแคระวางในเกวียน และพวกเขาได้ทั้งหมดให้ลดกลิ่นของการสลายตัว"ฝูงชนของผีถูกเพิ่งไล่ออกจากดินแดนของพวกเขาตาม wyverns ดังนั้นพวกเขาก็พยายามโจมตีเมือง การใช้ศพเหล่านี้เป็นเหยื่อสำหรับ Sandworm ปอง"เคซี่ย์-dono เมื่อจะเราล่า Sandworm ที่"Ariane มีน้ำตาในดวงตาของเธอ และได้จับจมูกของเธอฉันเป็นเธอถามคำถามของเธอ"หนอนทรายเป็นมอนสเตอร์กลางคืน ดังนั้นผมถือว่า เราสามารถตั้งปิดหลังอาหารกลางวัน โอ้ คุณคนมีอาหารกลางวัน มีอยู่ดีงามในเมืองที่เรียกว่าโอ๊ค"เมื่อฉันหันกลับไป Ariane ผมเห็นว่า เธอกำลังจับจมูกของเธอ ตามเธอกระแทกหัวของเธอไม่ เนื่องจากผมไม่สามารถรับประทานในการเปิด และผมไม่ได้รู้สึกเหมือนยืนอยู่รอบ ๆ สถานที่โอ๊คที่ดู คนอื่นกินเคซี่ย์ดูผิดหวังเล็กน้อยที่เธอตอบก่อนที่จะเปิดให้ฉัน"ไม่ ฉันจะไม่ยอมรับเป็นอย่างดี""เป็นที่ดังนั้น ที่ไม่ถูกเกินไป ไม่อร่อยจริงๆ"เคซี่ย์ pouted บิตก่อนที่จะมองย้อนกลับไปที่ย่อยสลายผีและเริ่มปะติดปะต่อเป็นกำหนดการในหัวของเขา"ดีแล้ว วิธีการเกี่ยวกับพวกคุณกลับนี่นิดหลังเที่ยง คุณสามารถสำรวจเมืองจนแล้ว"เราแยกทางกับเคซี่ย์นั้น และมุ่งหน้ากลับเข้าเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"นั่นเพื่อ? ไม่มีความจำเป็นสำหรับคุณที่จะปฏิเสธการเป็น ......... แต่ผมคิดว่าผู้ส่งสารคือมักจะยุ่ง ขอขอบคุณล่วงหน้าสำหรับการช่วยให้เคซี่ย์-Dono. "

Sukitosu พยายามที่จะไม่ทำหน้าบึ้งในขณะที่เขากล่าวว่าและวางบนรอยยิ้มเท็จในขณะที่เปิดในทิศทางของเคซี่ย์.

" แอมป์? เขาหายไปไหน

เมื่อ Sukitosu ไม่สามารถพบกับเคซี่ย์เขาเมามันเริ่มที่จะมองไปรอบ ๆ สำหรับเขา.

"เขาออกจากเวลาที่ผ่านมาในสุราสูง."

"อีกครั้ง ...... "

Brita ลาออกจากตัวเองไปหาเขาในขณะที่มอง Sukitosu ขอโทษ ต่อ Ariane.

ขณะที่เธอจ้องที่ศักดินาลอร์ดอาริอานช้าเปิดปากของเธอ.

"ทำไมจะลอร์ดศักดินาเช่นตัวเองใช้เวลาในการเอลฟ์?"

สำหรับช่วงเวลาที่ Sukitosu ดูราวกับว่าเขาไม่ได้รู้วิธีการตอบสนอง แต่ ทันทีที่เขาเริ่มที่จะยิ้ม.

"เขาเป็นนักวิจัยที่มีความสามารถอย่างแท้จริง ประมาณสิบปีที่ผ่านมาการโจมตีมอนสเตอร์คงได้วางดินแดนแห่งนี้อยู่บนขอบของการล่มสลาย หลังจากที่เขาเข้ามาและสอนฉันยามลักษณะต่างๆของมอนสเตอร์ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่เมืองก็สามารถที่จะกลายเป็นที่น่าอยู่อีกครั้ง ผู้คนในดินแดนของฉันและฉันอย่างแท้จริงขอบคุณเขา ...... "

ผมเห็นเคซี่ย์ได้ปรากฏตัวขึ้นในเวลาของสถานที่แห่งนี้มาจากความต้องการและสองของพวกเขาสร้างขึ้นไว้วางใจซึ่งกันและกันจากจุด. ที่

อาริอานต้องตระหนักความจริงที่ว่าตัวเองขณะที่เธอได้ฟัง เรื่องโดยไม่หยุดชะงักได้.

เมื่อ Ariane เตรียมที่จะออกจากห้อง Sukitosu กล่าวว่า "มาโดยตลอดเวลา." ด้วยรอยยิ้มและหัวเราะ แม้ว่าจะเป็นเมืองที่มีขนาดใหญ่ไม่ว่าศักดินาลอร์ดซ้ายประทับใจของนายกเทศมนตรีที่ดีในใจของฉัน.

เมื่อเราดึงอาวุธของเราได้ที่ทางเข้าที่เราได้บอกว่าเคซี่ย์ได้ถามเราจะถูกนำไปยังคลังสินค้าในเหมาะสม

ไม่ได้มีอะไรพิเศษโดยเฉพาะเกี่ยวกับการสร้างมันเป็นอะไรมากไปกว่าคันธนูที่มีหน้าต่างเล็ก ๆ แต่กลิ่นที่น่าเกลียดน่ากลัวถูกพ่นจากคลังสินค้าของสองประตูเปิด.

กลิ่นกลายเป็นยิ่งแย่ลงขณะที่ผมมองภายในและใบหน้าของอาริอานบิดเบี้ยวไม่รู้ตัวเข้าไปทำหน้าบึ้ง Ponta ต้องไม่มีกลิ่นใจรับสิ่งใหม่ที่มากเพราะเธอกระดิกหางของเธอตามปกติ มีเพียงหนึ่งเกวียนในโกดังร้างนี้ก็จึงเป็นธรรมชาติที่คนมองผ่านเนื้อหาของมันสังเกตเห็นการใช้งาน.

มีสิบคนแคระเขียวผิวดำวางอยู่บนเกวียนอยู่และพวกเขาทุกคนให้ออกกลิ่นที่แข็งแกร่งของการสลายตัว.

"ฝูงชนของ ก๊อบลินถูกไล่ที่เพิ่งออกจากดินแดนของพวกเขาโดย wyverns ดังนั้นพวกเขาจึงพยายามที่จะโจมตีเมือง ผมตั้งใจที่จะใช้ศพเหล่านี้เป็นเหยื่อล่อให้ทะเลทรายได้.

"เคซี่ย์-Dono เมื่อเราจะล่าทะเลทราย?"

อาริอานมีน้ำตาในดวงตาของเธอและถูกจับจมูกของเธอเคียงข้างฉันในขณะที่เธอถามคำถามของเธอ.

"แซนด์เวิร์มเป็นสัตว์ประหลาดที่ออกหากินเวลากลางคืน ดังนั้นผมถือว่าเราสามารถตั้งค่าปิดหลังอาหารกลางวัน โอ้พวกคุณมีสิ่งที่จะกินอาหารกลางวัน? มีสถานที่ที่ดีงามในเมืองโอ๊คที่เรียกว่า. "เป็น

ตอนที่ผมหันกลับไป Ariane ฉันเห็นว่าเธอถูกจับจมูกของเธอขณะที่เธอกระแทกศีรษะของเธอไม่มี เพราะผมไม่สามารถกินในที่โล่งและผมไม่ได้รู้สึกเหมือนยืนอยู่รอบ ๆ สถานที่โอ๊คที่ดูคนอื่น ๆ กิน.

เคซี่ย์มองผิดหวังเล็กน้อยที่คำตอบของเธอก่อนที่จะหันมาให้ฉัน.

"ไม่ฉันจะลดลงเช่นกัน "

" ที่เป็นเช่นนั้น? ที่เลวร้ายเกินไปอาหารอร่อยจริงๆ. "

เคซี่ย์ pouted นิดก่อนที่จะมองกลับไปที่ก๊อบลินเน่าเฟะและเริ่มต้นที่จะใส่กันเป็นตารางเวลาในหัวของเขา.

" ดีแล้ววิธีการเกี่ยวกับพวกคุณกลับมาที่นี่นิด ๆ หน่อย ๆ หลังเที่ยง? คุณสามารถสำรวจเมืองจนแล้ว. "

เราแยกกับเคซี่ย์ที่ว่าและมุ่งหน้ากลับเข้ามาในเมือง