Turning now to China, the authoriti

Turning now to China, the authorities there also realized that an efficient
logistics system is of paramount importance for the further economic growth and
modernization of the country. The Chinese Government has designated Logistics
as a strategic industry. China invested heavily in the development and improvement
of logistics infrastructure such as multi-modal transportation networks and
distribution centers (Trunick 2003). The average annual growth rate of the
logistics industry in China between 1994 and 2004 was 22.2 % (China’s Logistics
Report 2005). In spite of such impressive growth, the logistics market remains
highly fragmented, and the largest providers have less than 2 % market share.
Logistics costs account for around 20 % of GDP, compared to 9 % in Australia
and the USA, and 11 % in Japan (Jones Lang LaSalle 2007).
The logistics industry was also impacted during the 1980s by the increased
emphasis on time-based competition. This refers to the speed with which products
are manufactured, delivered to the market, and serviced. The ability to compete on
the basis of time has become an important source of competitive advantage for
many corporations. This is especially the case in markets where organizations can
achieve technological parity on the various aspects of product processing.
During the 1980s and 1990s, in their quest for time-based competence, many
firms adopted a variety of new manufacturing methods and technologies such as
just-in-time production, flexible manufacturing systems, and computer-aided
manufacturing. These delivered significant improvements in manufacturing performance
through their focus on lead-time reduction and improved quality.
However, it was realized that further enhancements in time-based competitiveness
required a focus on the logistics function and the entire supply chain. Improving
the flow of information amongst both upstream and downstream was recognized as
a key activity; supply chains could then become more responsive to changes in
demand and supply. Expediting logistics activities, such as storage and delivery of materials/products through the entire supply chain, received extra attention in
satisfying customers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปิดตอนนี้จีน หน้าที่มียังรู้ที่มีประสิทธิภาพระบบโลจิสติกส์มีความสำคัญสูงสุดสำหรับการเพิ่มเติมเศรษฐกิจ และนวัตกรรมของประเทศ รัฐบาลจีนได้กำหนดให้โลจิสติกส์เป็นอุตสาหกรรมเชิงกลยุทธ์ จีนลงทุนอย่างมากในการพัฒนาและปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานโลจิสติกส์เช่นการขนส่งแบบหลายเครือข่าย และกระจายศูนย์ (Trunick 2003) เฉลี่ยรายปีอัตราการเติบโตของการโลจิสติกส์อุตสาหกรรมในประเทศจีนระหว่างปี 2004 และปี 1994 22.2% (โลจิสติกส์ของประเทศจีนรายงาน 2005) แม้ว่าการเจริญเติบโตดังกล่าวประทับใจ ตลาดโลจิสติกส์ยังคงกระจัดกระจายสูง และผู้ให้บริการที่ใหญ่ที่สุดมีจำนวนน้อยกว่าส่วนแบ่งตลาด 2%บัญชีต้นทุนโลจิสติกส์ประมาณ 20% ของ GDP การเปรียบเทียบกับ 9% ในออสเตรเลียและสหรัฐอเมริกา และ 11% ในญี่ปุ่น (โจนส์แลงลาซาลล์ 2007)อุตสาหกรรมโลจิสติกส์ได้ยังรับผลกระทบในช่วงทศวรรษ 1980 โดยการเพิ่มเน้นใช้เวลาแข่งขัน นี้หมายถึงความรวดเร็วกับผลิตภัณฑ์ใดผลิต จัดส่งไปยังตลาด และการบริการ ความสามารถในการแข่งขันกับพื้นฐานของเวลาได้กลายเป็น แหล่งสำคัญของการได้เปรียบเชิงแข่งขันในหลายองค์กร โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีนี้ในตลาดที่องค์กรสามารถให้พาริตี้เทคโนโลยีในด้านต่าง ๆ ของการประมวลผลสินค้าในแถบเอเชีย ในการแสวงหาเวลาตามความสามารถ มากบริษัทที่นำวิธีการผลิตใหม่และเทคโนโลยีที่หลากหลายเช่นเพียงในเวลาผลิต ระบบการผลิตแบบยืดหยุ่น และใช้คอมพิวเตอร์ช่วยผลิต เหล่านี้ส่งการปรับปรุงที่สำคัญในการผลิตประสิทธิภาพโดยการเน้นลด lead-time และปรับปรุงคุณภาพอย่างไรก็ตาม ที่รับรู้ที่ไปปรับปรุงในการแข่งขันตามเวลาต้องเน้นการทำงานโลจิสติกส์และห่วงโซ่อุปทานทั้งหมด การปรับปรุงข้อมูลหมู่ขั้นต้นน้ำ และปลายน้ำได้รับรู้เป็นกิจกรรมสำคัญ ห่วงโซ่อุปทานแล้วอาจกลายเป็นมากขึ้นตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงในอุปสงค์และอุปทาน เร่งรัดกิจกรรมโลจิสติกส์ จัดเก็บและจัดส่งผลิตภัณฑ์วัสดุผ่านห่วงโซ่อุปทานทั้งหมด ได้รับความสนใจเป็นพิเศษในความพึงพอใจลูกค้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เปิดไปยังประเทศจีนในขณะนี้เจ้าหน้าที่ยังตระหนักว่ามีประสิทธิภาพระบบโลจิสติกมีความสำคัญยิ่งสำหรับการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจและความทันสมัยของประเทศ รัฐบาลจีนได้กำหนดจิสติกส์เป็นอุตสาหกรรมยุทธศาสตร์ จีนลงทุนอย่างมากในการพัฒนาและปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานโลจิสติกเช่นเครือข่ายการขนส่งหลายคำกริยาและศูนย์กระจายสินค้า(Trunick 2003) อัตราการเจริญเติบโตเฉลี่ยต่อปีของอุตสาหกรรมโลจิสติกในประเทศจีนระหว่างปี 1994 และ 2004 เป็น 22.2% (โลจิสติกของจีนรายงาน2005) ทั้งๆที่มีการเติบโตที่น่าประทับใจเช่นตลาดโลจิสติกยังคงแยกส่วนอย่างมากและผู้ให้บริการที่ใหญ่ที่สุดมีน้อยกว่า 2% ส่วนแบ่งการตลาด. ค่าใช้จ่ายโลจิสติกบัญชีประมาณ 20% ของจีดีพีเมื่อเทียบกับ 9% ในประเทศออสเตรเลียและสหรัฐอเมริกาและ 11% ใน ญี่ปุ่น (โจนส์แลงลาซาลล์ 2007). อุตสาหกรรมโลจิสติกได้รับผลกระทบในช่วงปี 1980 โดยเพิ่มขึ้นโดยเน้นการแข่งขันตามเวลา นี้หมายถึงความเร็วที่ผลิตภัณฑ์มีการผลิตส่งมอบให้กับตลาดและบริการ ความสามารถในการแข่งขันบนพื้นฐานของเวลาที่ได้กลายเป็นแหล่งสำคัญของเปรียบในการแข่งขันสำหรับบริษัท หลายแห่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีที่ตลาดที่องค์กรที่สามารถบรรลุความเท่าเทียมทางเทคโนโลยีในด้านต่างๆของการประมวลผลผลิตภัณฑ์. ในช่วงปี 1980 และ 1990 ในการแสวงหาของพวกเขาสำหรับความสามารถตามเวลาหลายบริษัท ที่นำมาใช้ในความหลากหลายของวิธีการผลิตและเทคโนโลยีใหม่ ๆ เช่นเพียงการผลิต -in-time, ระบบการผลิตที่มีความยืดหยุ่นและใช้คอมพิวเตอร์ช่วยในการผลิต การปรับปรุงที่สำคัญเหล่านี้ส่งผลการดำเนินงานในการผลิตผ่านการโฟกัสของพวกเขาในการลดนำเวลาและคุณภาพที่ดีขึ้น. อย่างไรก็ตามมันก็ตระหนักว่าการปรับปรุงต่อไปในการแข่งขันตามเวลาที่จำเป็นต้องมุ่งเน้นไปที่ฟังก์ชั่นโลจิสติกและห่วงโซ่อุปทานทั้งหมด การปรับปรุงการไหลของข้อมูลในหมู่ทั้งต้นน้ำและปลายน้ำได้รับการยอมรับว่าเป็นกิจกรรมที่สำคัญ ห่วงโซ่อุปทานที่อาจกลายตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงในอุปสงค์และอุปทาน เร่งกิจกรรมโลจิสติกเช่นการจัดเก็บและการส่งมอบวัสดุ / ผลิตภัณฑ์ผ่านห่วงโซ่อุปทานทั้งหมดที่ได้รับความสนใจเป็นพิเศษในความพึงพอใจของลูกค้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เปิดตอนนี้ จีน เจ้าหน้าที่ก็ยังตระหนักว่า ระบบโลจิสติกส์ที่มีประสิทธิภาพ
มีความสำคัญยิ่งสำหรับต่อการเติบโตทางเศรษฐกิจและ
ความทันสมัยของประเทศ รัฐบาลจีนมีเขตโลจิสติกส์
เป็นอุตสาหกรรมยุทธศาสตร์ จีนลงทุนอย่างมากในการพัฒนาและปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานโลจิสติกส์
เช่นเครือข่ายการขนส่งหลายกิริยาและ
ศูนย์กระจายสินค้า ( trunick 2003 ) เฉลี่ยต่อปีอัตราการเติบโตของอุตสาหกรรมโลจิสติกส์ในประเทศจีน
ระหว่าง 2537 และ 2547 เป็น 22.2% จีนโลจิสติกส์
รายงาน 2005 ) แม้เช่นการเจริญเติบโตที่น่าประทับใจ , โลจิสติกตลาดยังคง
ขอแยกส่วน และผู้ให้บริการที่ใหญ่ที่สุดได้น้อยกว่า 2 % ส่วนแบ่งการตลาด .
ต้นทุนโลจิสติกบัญชีประมาณ 20% ของ GDP เมื่อเทียบกับ 9% ในออสเตรเลีย
และอเมริกา และร้อยละ 11 ในประเทศญี่ปุ่น ( โจนส์ แลง ลาซาลล์ 2007 ) .
อุตสาหกรรมโลจิสติกส์ยังได้รับผลกระทบในช่วงปี 1980 โดยเพิ่มขึ้น
เน้นการแข่งขันทางด้านเวลา . นี้หมายถึงความเร็วที่ผลิตภัณฑ์
ผลิต ส่งมอบให้กับตลาด และการให้บริการ ความสามารถในการแข่งขันบนพื้นฐานของเวลา
ได้กลายเป็นแหล่งสำคัญของความได้เปรียบในการแข่งขันสำหรับบริษัทมากมาย
.เป็นกรณีนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตลาดที่องค์กรสามารถบรรลุความเท่าเทียมกัน
เทคโนโลยีในด้านต่าง ๆ ของกระบวนการแปรรูปผลิตภัณฑ์
ในช่วงปี 1980 และ 1990 ในการแสวงหาของพวกเขาสำหรับเวลาความสามารถ หลายบริษัท
ใช้ความหลากหลายของวิธีการผลิตและเทคโนโลยีใหม่ เช่น
ในการผลิตเพียงเวลา ระบบผลิตแบบยืดหยุ่นและคอมพิวเตอร์
ผลิต .เหล่านี้ส่งมอบการปรับปรุงที่สำคัญในประสิทธิภาพการผลิต
ผ่านของพวกเขามุ่งเน้นการลดเวลานำและคุณภาพที่ดีขึ้น
แต่มันรู้ว่าต่อไปการปรับปรุงในเวลาการแข่งขัน
ต้องมุ่งเน้นด้านโลจิสติกส์และโซ่อุปทานฟังก์ชันทั้งหมด การปรับปรุงการไหลของข้อมูลระหว่างทั้งสอง

ตามน้ำทวนน้ำ และได้รับการยอมรับเป็นกิจกรรมที่สำคัญห่วงโซ่อุปทานได้กลายเป็นมากขึ้นเพื่อตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงใน
อุปสงค์และอุปทาน เร่งกิจกรรมโลจิสติกส์ เช่น การจัดเก็บและจัดส่งวัสดุ / ผลิตภัณฑ์ผ่านห่วงโซ่อุปทานทั้งหมด ได้รับความสนใจเป็นพิเศษใน
ความพึงพอใจลูกค้า