Mo Qianni drank a mouthful of white

Mo Qianni drank a mouthful of white spirit, then looked at Yang Chen who looked like a bullied child. In a displeased manner she said, “What kind of expression is this, I’m treating you to a meal yet you have a face of hardship.”



Yang Chen wiped away the sweat on his forehead caused by the spiciness, “Unlike you who began eating spicy things since childhood, I rarely eat such spicy food overseas.”



“Oh, I nearly forgot, this great scholar in front of me had studied abroad, a wild brat like me who was raised in a small mountain village can’t compare.” Mo Qianni ridiculed.



Yang Chen couldn’t be bothered to bicker with her. He suddenly thought of something, with a serious expression he asked, “How are you planning to deal with your stepfather Zhang Fugui? I previously didn’t know what the reason was for your depression the past few days, but now that I think of it, it should be that man giving you a headache. If you need my help just ask, I’m very free and you know it.”



Mo Qianni’s chopsticks froze, she looked up straight at Yang Chen, then asked, “You’ve been paying attention as to whether I’ve been depressed or not?”



“Erm…” Yang Chen smiled embarrassedly, he couldn’t possibly say that he had been secretly taking glances at her every time she walked past, then staring at that butt of hers, could he? So he just said, “Our colleagues in the office all say that you’ve been in a bad mood, that’s how I found out.”



A little disappointment showed in Mo Qianni’s eyes, she softly said, “Do you remember the phone call I picked up the last time we came here?”



“I remember.” Yang Chen also remembers that he was forcibly hugged that night!



“It was a call from my mother, she said Zhang Fugui wanted to look for a job in Zhong Hai, and wanted me to help him arrange it.” Mo Qianni sneered, “Fact was he didn’t come here to build a career, he had built up a pile of debts in our hometown, and if it wasn’t for me paying off his debts, he’d already be beaten to death a long time ago… but his reputation was already so horrid there, so he decided to escape to Zhong Hai.



“You knew perfectly well that he was like this. Why did you allow him to come here?” Yang Chen curiously asked.



“Would you mind listening to a rather long story?” Mo Qianni returned with another question



“If the next time we go to eat you don’t bring me here, I’m willing to hear what you have to say……”



“Not possible.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Mo Qianni ดื่มคำหนึ่งของวิญญาณสีขาว แล้วดู Yang Chen ที่ดูเหมือนเด็ก bullied ในลักษณะที่เห็น เธอบอกว่า "ชนิดของนิพจน์นี้ ฉัน:ปฏิบัติต่อคุณประทาน แต่คุณมีใบหน้าลำบาก" Yang Chen เช็ดไปเหงื่อบนหน้าผากของเขาเกิดจากทุน "แตกต่างจากคุณที่เริ่มต้นการกินเผ็ดสิ่งตั้งแต่เด็ก ไม่ค่อยกินอาหารรสจัดเช่นในต่างประเทศ" "โอ้ ฉันเกือบลืม scholar นี้ดีด้านหน้าของฉันได้ศึกษาต่อต่างประเทศ สารเลวป่าเหมือนที่ขึ้นในภูเขาขนาดเล็กไม่สามารถเปรียบเทียบ" โม Qianni ที่เยาะเย้ย Yang Chen ไม่ใส่ใจที่จะ bicker กับเธอ เขาก็คิดว่า บางสิ่งบางอย่าง กับนิพจน์ที่ร้ายแรงที่เขาถาม "วิธีคุณวางแผนจะจัดการกับพ่อของคุณ Zhang Fugui ผมก่อนหน้านี้ไม่ทราบเหตุผลที่ถูกสำหรับภาวะซึมเศร้าของคุณไม่กี่วันผ่านมา แต่ตอนนี้ที่ผมคิดว่า ของมัน มันควรจะคนที่ทำให้คุณปวดหัว ถ้าคุณต้องช่วยฉันขอเพียง ฉันมาก และคุณรู้ว่า " Mo Qianni ตะเกียบ froze เธอมองขึ้นตรงที่ Yang Chen แล้ว ถาม "คุณได้รับความสนใจเป็นว่าฉันได้รับความสุข หรือไม่" "กีด..." Yang Chen ยิ้ม embarrassedly เขาอาจจะไม่พูดว่า เขาได้รับแอบการหน้าปัดรวมเธอทุกครั้งที่เธอเดินผ่านมา แล้วจ้องที่ก้นของเธอ สามารถเขา เขาเพียงแค่กล่าว "ร่วมงานของเราในสำนักงานทุกคนพูดว่า คุณเคยอารมณ์เสีย ที่ฉันพบออก" ผิดหวังเล็กน้อยแสดงให้เห็นใน Mo Qianni ตา เธอเบา ๆ บอกว่า "คุณจำโทรศัพท์ที่ผมหยิบครั้งสุดท้ายเรามาที่นี่" "ฉันจำ" Yang Chen ยังจดจำว่า เขาถูกบังคับให้ทุกกอดคืนนั้น "ก็เรียกจากแม่ของฉัน เธอกล่าวว่า เตียว Fugui ต้องการหางานในไหจง และต้องการให้ผมช่วยเขาจัดมัน" ยิ้มเยาะ Mo Qianni "ความจริงก็ไม่ได้มาที่นี่เพื่อสร้างอาชีพ เขาได้สร้างขึ้นกองหนี้ในบ้านเกิดของเรา และถ้ามันไม่ได้สำหรับฉันชำระหนี้ของเขา เขาจะแล้วจะตีตายไปนาน... แต่ชื่อเสียงของเขามีอยู่แล้วดังนั้นรัก ดังนั้นจึงได้หลบหนีไปไหจง "คุณรู้ได้อย่างสมบูรณ์แบบที่เขาเป็นเช่นนี้ ทำไมไม่คุณอนุญาตให้เขามาที่นี่" Yang Chen ถามซอกแซก "จะรังเกียจการฟังเรื่องราวค่อนข้างยาว" Mo Qianni กลับมาอีกคำถาม "ถ้าในครั้งถัดไปที่เราไปกินมาจะได้ผมที่นี่ ฉันยินดีที่ได้ยินสิ่งที่คุณได้กล่าว..." "ไม่ได้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โม Qianni ดื่มคำหนึ่งของจิตวิญญาณสีขาวแล้วมองไปที่เฉินหยางที่มองเหมือนเด็กรังแก ในลักษณะที่ไม่พอใจเธอกล่าวว่า "สิ่งที่ชนิดของการแสดงออกนี้ฉันรักษาคุณอาหาร แต่คุณมีใบหน้าของความยากลำบาก."



หยางเฉินเช็ดเหงื่อบนหน้าผากของเขาเกิดจากความฉุนที่ "แตกต่างจากผู้ที่ เริ่มรับประทานอาหารรสเผ็ดสิ่งตั้งแต่วัยเด็กผมไม่ค่อยกินอาหารรสเผ็ดเช่นในต่างประเทศ. "



" โอ้ฉันเกือบลืมนี้นักวิชาการที่ดีในด้านหน้าของฉันได้ศึกษาต่างประเทศสารเลวป่าอย่างผมที่ถูกเลี้ยงดูมาในหมู่บ้านบนภูเขาที่มีขนาดเล็กไม่สามารถ เปรียบเทียบ. "โม Qianni เยาะเย้ย



หยางเฉินไม่ได้ใส่ใจที่จะทะเลาะกับเธอ ทันใดนั้นเขาก็คิดว่าบางสิ่งบางอย่างด้วยการแสดงออกอย่างรุนแรงเขาถาม "วิธีการที่คุณวางแผนที่จะจัดการกับพ่อเลี้ยงของคุณจาง Fugui? ก่อนหน้านี้ผมไม่ทราบว่าสาเหตุที่เป็นสำหรับภาวะซึมเศร้าของคุณไม่กี่วันที่ผ่านมา แต่ตอนนี้ผมคิดว่ามันก็ควรจะเป็นคนที่ทำให้คุณปวดหัว หากคุณต้องการความช่วยเหลือของฉันเพียงแค่ขอให้ผมฟรีมากและคุณจะรู้ว่า. "



ตะเกียบโม Qianni ของ froze เธอเงยหน้าขึ้นมองตรงไปที่ยางเฉินแล้วถามว่า" คุณได้รับการเอาใจใส่เป็นไปได้ว่าฉันได้รับความสุข หรือไม่? "



" เอ่อ ... "หยางเฉินยิ้ม embarrassedly เขาไม่อาจพูดได้ว่าเขาได้รับการแอบมองเธอทุกครั้งที่เธอเดินผ่านแล้วจ้องมองที่ก้นของเธอที่จะทำได้เขา? ดังนั้นเขาก็กล่าวว่า "เพื่อนร่วมงานของเราในสำนักงานทั้งหมดบอกว่าคุณเคยอยู่ในอารมณ์ที่ไม่ดีว่าเป็นวิธีที่ผมพบว่าออก."



ผิดหวังเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่แสดงให้เห็นในสายตาโม Qianni เธอเบา ๆ กล่าวว่า "คุณจำโทรศัพท์ ผมหยิบขึ้นมาครั้งสุดท้ายที่เรามาที่นี่? "



" ผมจำได้ว่า. "หยางเฉินยังจำได้ว่าเขาถูกบังคับให้กอดคืนนั้น!



"มันเป็นสายจากแม่ของฉันที่เธอบอกว่า Zhang Fugui ต้องการที่จะมองหางานใน Zhong ไห่และต้องการให้ผมช่วยเขาจัดให้มัน." โม Qianni sneered "ความเป็นจริงเขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อสร้างงานสร้างอาชีพ เขาได้สร้างขึ้นกองหนี้ในบ้านเกิดของเราและถ้ามันไม่ได้สำหรับฉันจ่ายหนี้ของเขาเขาต้องการแล้วจะตีตายนานแล้ว ... แต่ชื่อเสียงของเขาอยู่แล้วน่าเกลียดน่ากลัวจึงมีเพื่อให้เขา ตัดสินใจที่จะหลบหนีไป Zhong ไห่



"คุณรู้ว่าสมบูรณ์ดีว่าเขาเป็นเช่นนี้ ทำไมคุณไม่ยอมให้เขามาที่นี่? "หยางเฉินถามอยากรู้อยากเห็น



"คุณช่วยฟังเป็นเรื่องที่ค่อนข้างยาว?" โม Qianni กลับมาพร้อมกับคำถามอื่น



"ถ้าครั้งต่อไปที่เราจะไปกินคุณไม่ได้นำเรามาที่นี่ฉันยินดีที่จะได้ยินสิ่งที่คุณต้องบอกว่า ......



" " เป็นไปไม่ได้."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โม qianni ดื่มคำหนึ่งของจิตวิญญาณสีขาว แล้วมองไปที่หยางเฉินที่เหมือนรังแกเด็ก ในลักษณะไม่พอใจ เธอกล่าวว่า " หน้าตาเป็นแบบนี้ ผมจะเลี้ยงอาหารคุณ แต่คุณมีใบหน้าที่ยากลำบาก "หยางเฉินออกเหงื่อบนหน้าผากที่เกิดจากความ " ไม่เหมือนนายที่เริ่มกินของเผ็ดๆ ตั้งแต่เด็ก ผมไม่กินเผ็ดอาหารต่างประเทศ " ." อ้อ เกือบลืม ที่ยิ่งใหญ่บัณฑิตต่อหน้าผมเรียนต่างประเทศ , Wild บ้าอย่างผมที่เติบโตมาในหมู่บ้านภูเขาขนาดเล็ก ไม่สามารถเปรียบเทียบ . " โม qianni เย้ยหยันหยางเฉินไม่สามารถ bothered ที่จะทะเลาะกับเธอ เขาคิดบางอย่างขึ้นมาได้ ด้วยการแสดงออกที่รุนแรง เขาถามว่า " ทำไมคุณวางแผนที่จะจัดการกับพ่อเลี้ยงซาง Fugui ? ก่อนหน้านี้ หนูไม่รู้ว่าเหตุผลสำหรับภาวะซึมเศร้าของคุณไม่กี่วันที่ผ่านมา แต่ตอนนี้ฉันคิดว่า มันควรเป็นผู้ชายที่ทำให้คุณปวดหัว ถ้าคุณต้องการความช่วยเหลือแค่ถามฉันว่างมาก และคุณรู้ว่า .โม qianni ตะเกียบชะงัก เธอมองตรงไปที่หยางเฉิน แล้วถามว่า " คุณเคยสนใจว่าฉันหดหู่หรือไม่ ? "" อืม . . . . . . " หยางเฉินยิ้มเขิน เขาไม่อาจพูดได้ว่าเขาได้แอบไปมองทุกครั้งที่เธอเดินผ่าน แล้วจ้องที่ก้นของเธอ ใช่ไหม แล้วเขาก็พูดว่า " ของเรา เพื่อนร่วมงานในที่ทำงานพูดกันว่าคุณกำลังอยู่ในอารมณ์ที่ไม่ดี นั่นเป็นวิธีที่ฉันพบ .ความผิดหวังเล็ก ๆน้อย ๆที่แสดงในโม qianni ตาเธอเบา ๆว่า " คุณจำโทรศัพท์ฉันเลือกขึ้นครั้งสุดท้ายที่พวกเรามาที่นี่ "" ผมจำได้ว่า " หยางเฉินยังจำได้ว่าเขาถูกบังคับให้กอดคืน !" มันเป็นโทรศัพท์ จากแม่ของฉัน , เธอกล่าวว่า Zhang Fugui อยากหางานทำในฉงไห่ และต้องการให้ฉันช่วยเขาจัดมัน . " โม qianni sneered " ความจริงคือเขาไม่ได้มาที่นี่ เพื่อสร้างอาชีพ เขาได้สร้างขึ้นกองหนี้สินในบ้านเกิดของเรา และถ้า ไม่ใช่เพราะฉันจ่ายปิดหนี้สินของเขา แล้วเขาก็ตายไปนานแล้ว . . . . . . . แต่ชื่อเสียงของเขาก็ร้ายกาจนั่น เขาจึงตัดสินใจ หนีจงครับ" คุณก็รู้นี่ว่าเขาเป็นแบบนี้ ทำไมคุณถึงให้เขามาที่นี่ " หยางเฉิน ซอกแซกถามคุณจะฟังเรื่องราวที่ค่อนข้างนาน " โม qianni กลับมาด้วยคำถามอื่น" ถ้าครั้งหน้าเราจะไปกินนายไม่พาฉันมาที่นี่ ฉันยินดีที่จะได้ยินสิ่งที่คุณจะพูด . . . . . . . "" ไม่ได้