Traditionally, the limousine has be

Traditionally, the limousine has been a large car with a long wheelbase, allowing the rear passenger compartment to contain a forward-facing passenger seat with a substantial amount of foot room. Otherwise two jump seats are mounted, facing rearward behind the driver; these seats fold up when not in use. In this way, up to five persons can be carried in the aft compartment in comfort, and up to two additional persons carried in the driver's compartment, for a total capacity of seven passengers in addition to the driver. This type of seat configuration has become less popular in recent limousines.

A similar design, but with only the driver in front, is used for the black cabs of London. The jump seats, also referred to as taxi-tip-seats, usually carry advertising on the underside; the advertisements are visible to the passengers when the tip-seats are not in use.

Where a vehicle is built for the funeral trade, one or two full width, normal, forwards facing seats are often added. These may be fixed or fold down into the floor.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเพณี รถลิมูซีนได้รับรถขนาดใหญ่ที่ มีกระบะยาว เก๋งด้านหลังมีนั่งผู้โดยสารข้างหน้าหันหน้าเข้าหากับพักเท้าเป็นจำนวนมากทำให้ มิฉะนั้น ที่นั่งกระโดดสองติดตั้งอยู่ หันหลังไดรเวอร์ rearward พับขึ้นเมื่อเหล่านี้นั่งเฉย ด้วยวิธีนี้ ถึง 5 คนสามารถทำในช่อง aft สบาย และสูง สุด 2 ท่านเพิ่มเติมทำในช่องไดรเวอร์ กำลังการผลิตรวมของเจ็ดผู้โดยสารนอกเหนือจากโปรแกรมควบคุม นั่งตั้งค่าคอนฟิกชนิดนี้ได้กลายเป็นนิยมน้อยใน limousines ล่าสุดออกแบบคล้ายกัน แต่ มีเฉพาะโปรแกรมควบคุมหน้า ใช้สำหรับนี่ดำลอนดอน ที่นั่งข้าม หรือเรียกเป็นแท็กซี่แนะนำที่นั่ง มักจะมีโฆษณาบน underside โฆษณาจะเห็นผู้โดยสารเมื่อที่นั่งแนะนำไม่ได้ใช้รถถูกสร้างขึ้นเพื่อการค้าศพ หนึ่ง หรือสองเต็มความกว้าง ปกติ ส่งต่อหันหน้าไปทางที่นั่งมักจะบวก เหล่านี้อาจสามารถแก้ไข หรือพับลงเป็นพื้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามเนื้อผ้ารถลีมูซีนที่ได้รับรถขนาดใหญ่ที่มีฐานล้อยาวที่ช่วยให้ห้องโดยสารด้านหลังจะมีที่นั่งผู้โดยสารข้างหน้าหันหน้าไปทางที่มีจำนวนมากของห้องพักเท้า มิฉะนั้นกระโดดสองที่นั่งที่ติดตั้งหันหน้าไปทางด้านหลังหลังคนขับ; ที่นั่งเหล่านี้พับขึ้นเมื่อไม่ใช้งาน ด้วยวิธีนี้ถึงห้าคนสามารถดำเนินการได้ในช่องทางท้ายเรือในความสะดวกสบายและได้ถึงสองคนดำเนินการเพิ่มเติมในห้องคนขับสำหรับความจุทั้งหมดเจ็ดผู้โดยสารนอกเหนือจากการขับรถ ประเภทของการกำหนดค่าที่นั่งนี้ได้กลายเป็นที่นิยมน้อยลงในรถลีมูซีนที่ผ่านมา. การออกแบบที่คล้ายกัน แต่มีเพียงคนขับด้านหน้าใช้สำหรับรถแท็กซี่สีดำของลอนดอน กระโดดที่นั่งยังเรียกว่ารถแท็กซี่ปลายที่นั่งมักจะพกพาโฆษณาบนล่าง; โฆษณาจะมองเห็นให้กับผู้โดยสารเมื่อปลายที่นั่งที่ไม่ได้ใช้งาน. ในกรณีที่รถถูกสร้างขึ้นสำหรับการค้าศพหนึ่งหรือสองเต็มความกว้างปกติไปข้างหน้าหันหน้าไปทางที่นั่งมักจะเพิ่ม เหล่านี้อาจได้รับการแก้ไขหรือพับลงไปกองกับพื้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามธรรมเนียม , รถลีมูซีนได้รับรถขนาดใหญ่ที่มีช่วงล้อยาว อนุญาตให้ผู้โดยสารด้านหลังมีช่องข้างหน้าหันหน้าไปทางที่นั่งผู้โดยสารที่มีจำนวนมาก พักเท้า ไม่งั้นสองกระโดดนั่งเมาท์ ซึ่งใกล้ส่วนหลังหลังคนขับ ; นั่งพับขึ้นเมื่อไม่ได้ใช้ ในวิธีนี้ ถึง 5 คน สามารถดำเนินการได้ในช่องหลังน้ำลดในความสะดวกสบายและถึงอีก 2 คนแบกสัมภาระของไดรเวอร์ สำหรับความจุทั้งหมดเจ็ดผู้โดยสารและคนขับ การตั้งค่าประเภทที่นั่งนี้ได้กลายเป็นที่นิยมน้อยลงในช่วงลีมูซีน

การออกแบบที่คล้ายกัน แต่กับคนขับด้านหน้า ใช้สำหรับรถสีดำของลอนดอน ข้ามที่นั่ง ยังเรียกว่าทิปแท็กซี่ที่นั่งมักจะมีโฆษณาอยู่ด้านล่าง ; โฆษณาจะปรากฏให้ผู้โดยสารเมื่อปลายที่นั่งก็ไม่ได้ใช้

ที่ยานพาหนะที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อการค้าในงานศพ หนึ่งหรือสองเต็มความกว้างปกติไปข้างหน้าหันหน้าไปทางที่นั่งมักจะเพิ่ม เหล่านี้อาจได้รับการแก้ไขหรือพับลงในพื้น