The insects were sampled by pitfall

The insects were sampled by pitfall traps,
distributed in two parallel 200-m transects, 10-m
apart (Bedford & Usher, 1994). Each transect
spanned the habitat boundary, with 100 m in the
crop field and 100 m in the forest fragment. Four
traps were set close to each other (1 m) in the
crop, at its boundary with the forest fragment, and
from this point on additional traps were installed
at 10-m intervals. Sampling was biweekly during
the crop seasons, and monthly otherwise. At each
sampling date, traps were set and remained in the
field for one week. Beetles were preserved for
identification at the Insect Ecology Laboratory,
at Unesp, Jaboticabal Campus. The carabids and
staphylinids were identified to species level in the
Agência Paulista de Tecnologia dos Agronegócios
(APTA). Beetle communities were assessed by the
Shannon-Wiener and Morisita indices (Brower
et al., 1998). Species with the largest abundance,
dominance, frequency and constancy faunistic
indices (Moraes et al., 2003) were designated as
dominant.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการเก็บตัวอย่างแมลง โดยกับดักหลุมพราง กระจายในสอง transects ขนาน 200 เมตร 10 เมตร ออกจากกัน (Bedford และอัชเชอร์ 1994) แต่ละ transect ขยายขอบเขตที่อยู่อาศัย 100 เมตรใน ฟิลด์ครอบตัดและ 100 เมตรในส่วนป่า สี่ กับดักตั้งใกล้กัน (1 เมตร) ในการ พืช ขอบเขตของมันกับส่วนป่า และ จากนี้กับดักเพิ่มเติมการติดตั้ง ในช่วง 10 เมตร สุ่มตัวอย่างเป็น biweekly ระหว่าง ฤดูกาลของพืช และรายเดือนเป็นอย่างอื่น ในแต่ละ วันการสุ่มตัวอย่าง กับดักตั้ง และยังคงอยู่ในการ ฟิลด์หนึ่งสัปดาห์ ด้วงถูกรักษาไว้สำหรับ รหัสที่ปฏิบัติการนิเวศวิทยาของแมลง ที่ Unesp, Jaboticabal วิทยาเขต Carabids และ staphylinids มีระบุในระดับชนิดในการ Agência Paulista de Tecnologia dos Agronegócios (APTA) ชุมชนด้วงถูกประเมินโดยการ ดัชนี Wiener แชนนอนและ Morisita (บราวเซอร์ et al. 1998) สายพันธุ์ที่ มีความอุดมสมบูรณ์ที่ใหญ่ที่สุด ปกครอง ความถี่ และความมั่นคง faunistic ดัชนี (ไรส์ et al. 2003) ได้ถูกกำหนดเป็น โดดเด่นด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แมลงที่เก็บตัวอย่างจากกับดักหลุมพราง,
กระจายในแบบคู่ขนานสองตัดขวาง 200-M 10 M
ออกจากกัน (ฟอร์ดและอัชเชอร์, 1994) แต่ละผ่า
ทอดเขตแดนที่อยู่อาศัยที่มี 100 เมตรใน
พืชไร่และ 100 เมตรชิ้นส่วนป่า สี่
กับดักที่ตั้งอยู่ใกล้ ๆ กัน (1 เมตร) ใน
พืชที่ขอบเขตกับชิ้นส่วนป่าและ
จากจุดนี้ไปดักเพิ่มเติมได้ถูกติดตั้ง
ในช่วงเวลา 10-M การสุ่มตัวอย่างเป็นรายปักษ์ในช่วง
ฤดูกาลเพาะปลูกและรายเดือนเป็นอย่างอื่น ในแต่ละ
วันการสุ่มตัวอย่างกับดักที่ถูกตั้งค่าและยังคงอยู่ใน
สนามเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ ด้วงถูกเก็บรักษาสำหรับ
บัตรประจำตัวที่แมลงนิเวศวิทยาห้องปฏิบัติการ
ที่ Unesp วิทยาเขต Jaboticabal carabids และ
staphylinids ถูกระบุให้อยู่ในระดับสายพันธุ์ใน
Agênciaเปาลิสตาเดอ Tecnologia DOS Agronegócios
(APTA) ชุมชนด้วงได้รับการประเมินโดย
Shannon-Wiener และ Morisita ดัชนี (Brower
et al., 1998) สายพันธุ์ที่มีความอุดมสมบูรณ์ที่ใหญ่ที่สุดใน
การปกครองความถี่และความมั่นคง Faunistic
ดัชนี (Moraes et al., 2003) ได้รับมอบหมายให้เป็น
ที่โดดเด่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แมลง สุ่ม ตัวอย่างโดยกับดักหลุมพรางที่กระจายอยู่ใน 2 transects 10-m 200-m ขนานกัน ( ฟอร์ด & Usher , 1994 ) แต่ละพื้นที่ขยายขอบเขตที่อยู่อาศัยกับ 100 M ในพืชไร่ และ 100 เมตร ในป่า เศษ . สี่ดักตั้งอยู่ใกล้กับแต่ละอื่น ๆ ( 1 เมตร ) ในพืชที่เขตแดนของป่า ส่วน และจากจุดนี้กับดักเพิ่มเติมติดตั้งในช่วงเวลา 10-m . กลุ่มตัวอย่างรายปักษ์ระหว่างพืชฤดูกาลและรายเดือนเป็นอย่างอื่น ที่แต่ละวันที่คนดักและยังคงอยู่ในชุดสนามสำหรับหนึ่งสัปดาห์ ถูกเก็บรักษาไว้สำหรับด้วงการจำแนกแมลงในระบบนิเวศของห้องปฏิบัติการที่ unesp Jaboticabal , มหาวิทยาลัย การ carabids และstaphylinids ระบุชนิดพันธุ์ ในระดับนอกจากนั้นยังทำให้เราบรรลุข้อตกลงโดยê Paulista เทคโนโลยี Business agroneg óดอส( สมาคมกายภาพบำบัดสหรัฐอเมริกา ) ด้วงมีการประเมินโดยชุมชนแชนน่อน วีเนอร์ morisita ( เบราว์เซอร์และดัชนีet al . , 1998 ) สปีชีส์มีความอุดมสมบูรณ์มากที่สุดการปกครองและความมั่นคง faunistic ความถี่ดัชนี ( มอเรียน et al . , 2003 ) เป็นเขต เช่นเด่น