Anecdotes can be analyzed, as they

Anecdotes can be analyzed, as they are expressive of a mood or emotion. Tone is the style or manner of expression in writing that gives the passage a general character, quality, trend or frame of mind. In other words, the tone, itself set up a mood within the passage. Edwards centers himself on the main sets up a topic of damnation. The tone he uses is one of rage, pity and demand, which makes the reader feel downcast and unworthy of one's self whitman's tone of hope. It channels through discovery, exploration and opportunity. The idea that salvation is reachable is expressed in his tone. As in the following: "And you O my soul where you stand, surrounded, detached, in measureless oceans of pace, ceaselessly musing, venturing, throwing, seeking the spheres to connect them, till the bridge you need be formed, till the ductile anchor hold, till the gossamer thread you fling catch somewhere, O my soul."Jonathan, however, preaches in nothing other than damnation. He cannot relate to the idea that life has significance. "He looks upon you as worthy of nothing else but to be cast into the fire. "Whitman, on the other hand, discusses how even a spider explores his surroundings.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามารถจะวิเคราะห์ anecdotes ได้ พวกเขาจะแสดงออกของอารมณ์หรืออารมณ์ความรู้สึก เสียงเป็นรูปแบบหรือลักษณะของนิพจน์ในที่กาลอักขระทั่วไป คุณภาพ แนวโน้ม หรือกรอบของจิตใจ ในคำอื่น ๆ เสียง ตัวเองตั้งอารมณ์ภายในเส้นทาง เอ็ดเวิร์ดศูนย์ตัวเองในชุดหลักขึ้นหัวข้อของ damnation เสียงที่เขาใช้เป็นหนึ่งในความโกรธ สงสารและความต้องการ ซึ่งทำให้ผู้อ่านรู้สึกว่าไม่เหมาะสม และ downcast หนึ่งคือตนเองเสียงของ whitman ความหวัง มันช่องดิสคัฟเวอรี่ สำรวจ และโอกาส คิดว่ารอดเข้าแสดงในเสียงของเขา ดังต่อไปนี้: "และคุณ O จิตของฉันที่คุณยืน ห้อง บ้าน เดี่ยว ในมหาสมุทร measureless ของก้าว รอก musing รอง ขว้างปา กำลังท้องถิ่นการเชื่อมต่อเหล่านั้น จนถึงสะพานที่คุณต้องจะเกิดขึ้น จนยึด ductile ค้าง จนด้ายใยคุณพุ่งจับบาง O จิตของฉัน" อย่างไรก็ตาม Jonathan, preaches ในไม่มีอะไรนอกจาก damnation เขาไม่เกี่ยวข้องกับความคิดที่ว่า ชีวิตมีความสำคัญ "เขามองตามที่คุณเป็นน่าอะไรแต่เพื่อจะโยนเข้ากองไฟ" Whitman ในทางกลับกัน กล่าวถึงแม้ว่าแมงมุมการสำรวจสภาพแวดล้อมของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยสามารถวิเคราะห์ได้เช่นที่พวกเขาแสดงออกของอารมณ์หรือความรู้สึก เสียงเป็นรูปแบบหรือลักษณะของการแสดงออกในการเขียนที่ให้ผ่านตัวละครทั่วไปที่มีคุณภาพแนวโน้มหรือกรอบของความคิด ในคำอื่น ๆ เสียงตัวเองตั้งค่าอารมณ์ภายในทางเดิน ศูนย์เอ็ดเวิร์ดตัวเองในชุดหลักขึ้นหัวข้อของการสาปแช่ง เสียงที่เขาใช้เป็นหนึ่งของความโกรธความสงสารและความต้องการซึ่งจะทำให้ผู้อ่านรู้สึกเศร้าใจและไม่น่าเชื่อถือของเสียงวิทแมนตัวเองของความหวัง ช่องมันผ่านการค้นพบในการสำรวจและโอกาส ความคิดที่ว่ารอดสามารถเข้าถึงได้จะแสดงในเสียงของเขา ในขณะที่ต่อไปนี้: "และคุณ O จิตวิญญาณของฉันที่คุณยืนล้อมรอบ, เดี่ยวในมหาสมุทรจะวัดของการก้าว, ครุ่นคิดอย่างไม่หยุดยั้ง, เสี่ยง, การขว้างปาที่กำลังมองหาทรงกลมที่จะเชื่อมต่อไปจนถึงสะพานที่คุณต้องการจะเกิดขึ้นจนเหนียว ยึดไว้จนด้ายใยแมงมุมที่คุณพุ่งจับที่ไหนสักแห่งจิตใจของข้าเอ๋ย. "โจนาธาน แต่ในบอกกล่าวอะไรนอกเหนือจากการสาปแช่ง เขาไม่สามารถที่เกี่ยวข้องกับความคิดที่ว่าชีวิตมีความสำคัญ "เขามองมาที่คุณเป็นคุณค่าของอะไรอย่างอื่น แต่ถูกทิ้งในไฟ." วิทแมนในมืออื่น ๆ กล่าวว่าแม้แมงมุมสำรวจสภาพแวดล้อมของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่สามารถวิเคราะห์ได้ เช่น มีการแสดงออกของอารมณ์หรือความรู้สึก เสียงคือ รูปแบบหรือลักษณะของสำนวนในการเขียนที่ทำให้เนื้อเรื่องตัวละครทั่วไป คุณภาพ เทรนด์ หรือ กรอบของจิตใจ ในคำอื่น ๆ , เสียง , ตัวเองตั้งอารมณ์ภายในทางเดิน เอ็ดเวิร์ดศูนย์ตัวเองบนหลักตั้งหัวข้อของการสาปแช่ง น้ำเสียงที่เขาใช้เป็นหนึ่งโกรธ สงสาร และความต้องการซึ่งทำให้ผู้อ่านรู้สึกหดหู่และไร้ค่าของตนเอง วิทแมน เสียงแห่งความหวัง เป็นช่องทางผ่านการสำรวจและการค้นพบโอกาส ความคิดที่ว่าความรอดสามารถแสดงออกในเสียงของเขา ดังนี้ " และคุณ O จิตวิญญาณของฉันที่คุณยืนล้อม บ้านเดี่ยว ใน measureless มหาสมุทรแห่งจังหวะ รอก musing venturing , การขว้างปา , , หาทรงกลมเพื่อเชื่อมต่อกับพวกเขาจนถึงสะพานที่คุณต้องการจะเกิดขึ้น จนถือสมออ่อน จนใยด้ายคุณเหวี่ยงจับที่ไหน โอ จิตใจของข้าเอ๋ย " โจนาธาน อย่างไรก็ตาม สั่งสอนอะไร นอกจากการสาปแช่ง เขาไม่สามารถมีความสัมพันธ์กับความคิดที่ว่าชีวิตที่มีความสำคัญ " เขาดูเหมือนกับเธออย่างคุ้มค่าอะไรเลยแต่ต้องถูกทิ้งในไฟ . " วิทแมน , บนมืออื่น ๆกล่าวถึงวิธีแม้กระทั่งแมงมุมสำรวจสิ่งแวดล้อมของเขา