The young Monarch put down the offi

The young Monarch put down the official document in his hand. Slowly, he moved backward to lean on the Imperial Seat. It was windy on the outside. He was staring blankly at the leaves which waved in the wind through the window. Recalling the first time he met The Blind Concubine’s sight.

At that time, the weather hadn’t been hot like today. The sun was still warm and gentle. The narrow stone path to the Cold Palace was covered by dark green weeds which grew all over along the path. Continuously growing. Extended until reaching The Blind Concubine’s little yard’s gate. A spell of wind brushed through. Blowing the fully bloomed flowers of different colors. He lifted his sleeve to cover his face at once. Through the limitless scattered in all direction flower petals, he saw a figure in that yard.

Simple but neat clothing. Black hair. Among the scattered flower petals, slightly smiling.

The Emperor closed his eyes. That very same scene on that day appeared vaguely before his eyes.

There was a time when the sight of The Blind Concubine during that rainstorm appeared. In that bamboo forest. Covered with mud from head to toe. Cheeks were deathly pale. Motionless.

He knew that The Blind Concubine had a warm temper, soft spoken and would smile when he met someone. But he also felt that the Blind Concubine was treating him coldly. His words weren’t truly from the bottom of his heart. Without any clear reason he would get angry at him.

Asked him why, he wouldn’t say. Alone, he stared blankly with his big eyes. Not uttering even a word.

It was as if nobody could get close to him.

Yet, he loved Yu Li and Rui Ze so much.

Seemingly he was only indifferent towards the Emperor himself.

The Emperor knitted his brows into a frown. Suddenly, the entire stack of official documents which were on the table, with a rushed movement were swept away unto the floor.

Jue Yue pushed the door and entered. Unexpectedly, he caught the sight of the Emperor who just had his fit of anger. Jue Yu was unable to restrain his laughter, “What’s wrong?”

Jue Yu in the Palace was entirely without any honorable status nor an emblem. Yet, he still was able to come and go freely. In the Palace as if strolling in a flower garden. The Imperial Bodyguards were unable to block him, to the extent that they simply didn’t notice him.

The Emperor lifted his face, answered him irrelevantly: “I remembered, from long ago, your air kung-fu was the best among the brothers.”1

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พระมหากษัตริย์หนุ่มวางเอกสารในมือของเขา อย่างช้าๆ เขาขยับถอยหลังไปพิงที่นั่งของจักรพรรดิ มันลมแรงด้านนอก เขาจ้องมองอย่างว่างเปล่า ที่ใบไม้ที่โบกในสายลมผ่านทางหน้าต่าง นึกถึงครั้งแรกที่เขาได้พบกับสายตาคนตาบอด . .ในเวลาที่อากาศไม่ร้อนเหมือนวันนี้ ดวงอาทิตย์ยังคงอบอุ่นและอ่อนโยน เส้นทางหินแคบเข้าวังเย็นปกคลุมด้วยหญ้าสีเขียวเข้ม ซึ่งขยายตัวไปตามเส้นทาง การเจริญเติบโตอย่างต่อเนื่อง ไปจนกว่าจะถึง ตาบอด สนมน้อย สวนประตู คาถาลมปัดผ่าน เป่าเต็ม bloomed ดอกไม้สีที่แตกต่างกัน เขายกแขนของเขาเพื่อปกปิดใบหน้าของเขาทันที ผ่านอย่างกระจัดกระจายในกลีบดอกไม้ ทิศทาง เขาเห็นรูปที่สนามง่าย ๆแต่เรียบร้อย เสื้อผ้า ผมสีดำ ในโปรยกลีบดอกไม้ เล็กน้อย ยิ้มจักรพรรดิปิดดวงตาของเขา เดียวกันมากว่าฉากในวันนั้นปรากฏลางๆ ก่อนที่ดวงตาของเขามีเวลาเมื่อสายตาของพระสนมตาบอดในพายุฝนที่ปรากฏ ในป่าไผ่ ปกคลุมด้วยโคลนจากหัวจรดเท้า แก้มเป็นสีดำซีด นิ่งไม่ขยับเขารู้ว่าเมียน้อยตาบอดได้อารมณ์อบอุ่น นุ่มพูดและยิ้มเมื่อเขาได้พบกับใครบางคน แต่เขายังรู้สึกว่าเมียน้อยตาบอดกำลังจะรักษาเขาอย่างเย็นชา คำพูดของเขาไม่ได้จากก้นบึ้งหัวใจของเขา โดยไม่มีการล้าง เหตุผล เขาจะโกรธเขาถามเค้าว่าทำไม เค้าไม่พูด คนเดียว เขาจ้องอย่างว่างเปล่า ดวงตาใหญ่ของเขา ไม่กล่าวสักคำมันเป็นถ้าไม่มีใครสามารถเข้าใกล้เขาแต่เขารักยู และรุ่ยซีมากดูเหมือนเขาไม่แยแสต่อจักรพรรดิเองจักรพรรดิถักคิ้วของเขาเป็นหน้าบึ้ง ทันใดนั้นกองทั้งหมดของเอกสารที่วางอยู่บนโต๊ะ พร้อมกับรีบเคลื่อนไหวถูกพัดหายไปกับพื้นจื้อเย่ผลักประตูและเข้า โดยไม่คาดคิด เขาจับสายตาของฮ่องเต้ ที่เพิ่งฟิตของความโกรธ จู ยู ก็ไม่สามารถที่จะกลั้นเสียงหัวเราะของเขา " มีอะไรผิดปกติ ? "จู ยู ในวังทั้งหมด ไม่มีเกียรติ สถานะ หรือเป็นสัญลักษณ์ แต่เขายังสามารถมาและไปอย่างอิสระ ในพระราชวัง ถ้าเดินเล่นในสวนดอกไม้ องครักษ์หลวงไม่สามารถปิดกั้นเขา เท่าที่พวกเขาเพียงแค่ไม่ได้สังเกตเขาจักรพรรดิยกใบหน้าของเขาตอบเขาอย่างไม่สัมพันธ์กัน : " ผมจำได้ ที่ผ่านมา อากาศของคุณกังฟูเก่งที่สุดในหมู่พี่น้อง " 1