Agricultural intensification, now c

Agricultural intensification, now commonly referred to as sustainable intensification, is presented in development discourse as a key means to simultaneously improve food security and reduce rural poverty without harming the environment. Taking a village in Laos as a case study, we show how government agencies and farmers could perceive the idea of agricultural intensification differently. The study illustrates how farmers with the opportunities for groundwater use typically choose to grow vegetables and high valued cash crops rather than intensify rice production. This contrasts with government and donor supported efforts to promote rice intensification as a means to increase food security and reduce rural poverty. The article’s main message is that farmers’ differing strategies are related to a variety of household characteristics and that farmers’ strategies should be central to the current discussion on sustainable intensification.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แรงทางการเกษตร ตอนนี้ เรียกว่าแรงอย่างยั่งยืน จะแสดงวาทกรรมพัฒนาเป็นเลขหมายถึง การปรับปรุงความปลอดภัยของอาหาร และลดความยากจนในชนบทโดยไม่ทำร้ายสิ่งแวดล้อมพร้อมกัน การเป็นหมู่บ้านลาวเป็นกรณีศึกษา เราแสดงว่าหน่วยงานราชการและเกษตรกรสามารถรับรู้ความคิดของเกษตรแรงแตกต่างกัน การศึกษาแสดงให้เห็นถึงวิธีเกษตรกร มีโอกาสใช้น้ำบาดาลโดยทั่วไปเลือกปลูกผักและพืชเงินสดให้สูง มากกว่าเพิ่มผลผลิตข้าว ควบคุมรัฐบาลและผู้บริจาคสนับสนุนความพยายามในการส่งเสริมแรงข้าวเป็นวิธีการเพิ่มความปลอดภัยของอาหาร และลดความยากจนในชนบท ข้อความหลักของบทความนั้นว่า เกษตรกรแตกต่างกลยุทธ์เกี่ยวข้องกับความหลากหลายของลักษณะครัวเรือน และว่า เกษตรกรกลยุทธ์ควรเป็นศูนย์กลางการสนทนาปัจจุบันบนแรงอย่างยั่งยืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แรงการเกษตรตอนนี้ปกติจะเรียกว่าแรงขึ้นอย่างยั่งยืนจะนำเสนอในวาทกรรมพัฒนาเป็นวิธีที่สำคัญไปพร้อม ๆ กันในการปรับปรุงการรักษาความปลอดภัยของอาหารและลดความยากจนในชนบทโดยไม่ทำร้ายสิ่งแวดล้อม การหมู่บ้านในประเทศลาวเป็นกรณีศึกษาที่เราแสดงให้เห็นว่าหน่วยงานภาครัฐและเกษตรกรสามารถรับรู้ความคิดของแรงทางการเกษตรที่แตกต่างกัน การศึกษาแสดงให้เห็นว่าเกษตรกรมีโอกาสสำหรับการใช้น้ำบาดาลมักจะเลือกที่จะปลูกผักและพืชเงินสดมูลค่าสูงมากกว่ากระชับผลิตข้าว นี้แตกต่างกับภาครัฐและผู้บริจาคสนับสนุนความพยายามในการส่งเสริมการปลูกข้าวเป็นวิธีการเพิ่มความมั่นคงด้านอาหารและการลดความยากจนในชนบท ข้อความหลักของบทความคือว่าเกษตรกรกลยุทธ์ที่แตกต่างกันมีความเกี่ยวข้องกับความหลากหลายของลักษณะครัวเรือนและว่าเกษตรกร 'กลยุทธ์ที่ควรจะเป็นศูนย์กลางในการอภิปรายในปัจจุบันที่มีแรงขึ้นอย่างยั่งยืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แรงเกษตร ตอนนี้ปกติจะเรียกว่าแรงอย่างยั่งยืน นำเสนอวาทกรรมการพัฒนาเป็นหลัก หมายความว่า พร้อมปรับปรุงความมั่นคงด้านอาหารและลดความยากจนในชนบท โดยไม่ทำร้ายสิ่งแวดล้อม ถ่ายที่หมู่บ้านในประเทศลาวเป็นกรณีศึกษา เราแสดงให้เห็นว่า หน่วยงานภาครัฐ และเกษตรกรสามารถรับรู้ความคิดของเกษตรแบบประณีตต่างกัน จากการศึกษาพบว่าเกษตรกรที่มีโอกาสใช้น้ำบาดาลโดยทั่วไปเลือกที่จะปลูกผักและพืชมูลค่าสูงเงินสดมากกว่ากระชับการผลิตข้าว นี้แตกต่างกับรัฐบาลและผู้บริจาคสนับสนุนความพยายามในการส่งเสริมแรงข้าว เป็นวิธีการเพื่อเพิ่มความมั่นคงด้านอาหารและลดความยากจนในชนบท ของบทความ เนื้อหาหลัก คือ เกษตรกรที่มีกลยุทธ์ที่เกี่ยวข้องกับความหลากหลายของลักษณะที่ใช้ในครัวเรือนและกลยุทธ์ที่เกษตรกรควรมีศูนย์กลางในการอภิปรายเกี่ยวกับแรงยั่งยืน