Moon Bunny CafeSating your thirstRS

Moon Bunny Cafe
Sating your thirst
RSSFacebookTwitter
Skip to content

DKC – Chapter 167
Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

Chapter 167 – The final craziness (9)

Su Luo saw that the time was ripe. The corner of her mouth perked up into a sinisterly cold smirk.

Su Wan, the time to enjoy yourself is finally here. Are you ready?

Su Luo did not remain hidden, she pushed open the door and directly tossed the unconscious black-clothed man towards Su Wan.

Su Wan was hit by the heavy weight. Originally, she was very annoyed. However, something fantastic happened when she came into contact with the other person’s fervent skin. A hard to describe feeling of heat started to rise up from the soles of her feet.

Her body tingled, numbed, and itched but an unusually comfortable feeling also rose.

Su Wan was already somewhat delirious now. She was completely immersed in the dreamland of her own weaving. That place was a charming, gentle, and fantastic world.

She unconsciously, instinctively, and wildly tore apart the black-clothed man’s outer robes.

She seemed impatient and urgent. Her movements were wild, coarse, and crude.

The black-clothed man right now could not be called the black-clothed man.

All the clothing on his body from top to bottom had been peeled off by Su Wan.

He remained unconscious as he laid on top of Su Wan’s soft couch.

Su Wan instinctively climbed up on the black-clothed man’s body though she still did not know how to relieve her own body’s suffering.

The black-clothed man had already inhaled some sleeping gas before and at the moment, the entire room was filled with hints of sleeping gas. He opened his eyes. They were scarlet red, as if a raging inferno had been ignited.

His reasoning had long ago abandoned him.

Su Wan was in so much pain that cold sweat kept pouring down. However, no matter what she did, she could not stop the pain.

With a taunting smile plastered across her mouth, Su Luo burningly watched this lavish, lively exercise show that was occurring in front of her.

Su family’s third Miss had lost her body’s purity to a black-clothed man of unknown origin. If this matter was to spread out…it was indeed something good to look forward to.

Such a good-looking action movie was being enacted on the bed. Su Luo was a very generous person, how could she enjoy it alone?

Su Luo thoughtfully gathered all the clothing they had taken off aside. The bed sheets, quilted cover, and everything that could be used to cover up the body were all without exception lit on fire by Su Luo.

Once the flame rose, the hint of sleeping gas would be swallowed up by the fire.

Star-like speckles of flame jumped up, shining upon Su Luo’s face which was suddenly dark then light. At this moment, her expression was hard to see.

Because it was all flammable material, the fire rapidly began to expand.

Su Luo ultimately left just an ice-cold smile to remember her by. She locked the door, turned around, and flew over the wall.

The fire spread endlessly to the surroundings. However, the male and female on the bed whose bodies were red like fruit were as tightly intertwined together as before. They were stubbornly pursuing the most primitive joy. The action was explicit and intense, wildly coarse like a bomb setting fire to the earth.

They were both totally oblivious to the spreading fire. Nevertheless, this did not mean that other people wouldn’t notice.

These two people were not the only ones in the Hibiscus courtyard. There were many servant girls and old women stationed in the courtyard to wait upon Su Wan.

Within the room, the fire was fierce and intense. From the beginning when the flames were star -like speckles to when they burst into a violent blaze afterwards, the time that had passed did not exceed the brief period required to burn a stick of incense.

A servant girl saw the lively flames in the night and immediately started to yell out loud.

“Fetch water! Fetch water! Quickly put out the fire——” Having been scared out of her mind, the servant let out a penetrating scream that ripped through the quiet night sky. It woke up everyone that was fast asleep.

Consequently, each and every one of them, with dishevelled hair and without time to properly put on clothing, had all rushed out.

Most people in the Great General Su’s Manor practiced martial arts.

The patrolling guards had also discovered the particulars over in the courtyard. The captain led the troops and rushed over. They joined the procession of rescuers.

La Mei kept watch at Su Wan’s doorway. Towards the captain of the patrol troops, she anxiously spoke. “Captain Li, quickly go and save the third Miss. The third Miss is still locked inside!”

Su Wan’s door was locked. It may have been melted by the fire into another shape. Therefore, no matter what, La Mei was unable to open it.

Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

8 Responses to DKC – Chapter 167

Midori December 24, 2015 at 5:53 am
Thank you very much!
Oh no

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดวงจันทร์กระต่าย Cafe
Sating กระหายของคุณ
RSSFacebookTwitter
ข้ามไปที่เนื้อหาDKC - บทที่ 167 บทก่อนหน้า | หน้าโครงการ | ต่อไปบทที่บทที่ 167 - บ้าคลั่งสุดท้าย (9) ซู Luo เห็นว่าเวลาที่สุกงอม ที่มุมปากของเธอ perked ขึ้นเป็นรอยยิ้มเย็น sinisterly. สุวานเวลาที่จะสนุกกับตัวเองเป็นที่สุดที่นี่ คุณพร้อมหรือยังซู Luo ไม่ได้ยังคงซ่อนอยู่เธอผลักเปิดประตูและโยนคนดำสวมหมดสติโดยตรงต่อซู Wan. สุวานก็โดนหนัก แต่เดิมเธอรำคาญมาก แต่บางสิ่งบางอย่างที่ยอดเยี่ยมที่เกิดขึ้นเมื่อเธอเข้ามาติดต่อกับผิวอย่างแรงกล้าของบุคคลอื่น ยากที่จะอธิบายความรู้สึกของความร้อนเริ่มต้นที่จะลุกขึ้นจากฝ่าเท้าของเธอ. ร่างของเธอ tingled, ชาและ itched แต่ความรู้สึกสะดวกสบายผิดปกติเพิ่มขึ้น. ซู Wan ได้แล้วในขณะนี้ค่อนข้างเพ้อ เธอถูกแช่อย่างสมบูรณ์ในโลกแห่งความฝันของการทอผ้าของเธอเอง สถานที่ที่เป็นเสน่ห์อ่อนโยนและน่าอัศจรรย์โลก. เธอไม่รู้ตัวสัญชาตญาณและลำพองฉีกชายสีดำสวมเสื้อคลุมด้านนอกของ. เธอดูเหมือนใจร้อนและเร่งด่วน การเคลื่อนไหวของเธอเป็นป่าหยาบและน้ำมันดิบ. ชายสีดำสวมอยู่ในขณะนี้ไม่สามารถเรียกว่าคนดำสวม. เสื้อผ้าบนร่างของเขาจากบนลงล่างที่ได้รับการปอกเปลือกออกโดยซู Wan. เขายังคงไม่ได้สติในขณะที่เขา วางอยู่ด้านบนของที่นอนนุ่มซูวาน. ซู Wan สัญชาตญาณปีนขึ้นไปบนร่างกายมนุษย์สีดำสวมแม้ว่าเธอยังไม่ทราบวิธีการเพื่อบรรเทาทุกข์ทรมานร่างกายของเธอเอง. ชายสีดำสวมได้สูดดมแล้วก๊าซนอนก่อนและใน ขณะที่ห้องทั้งห้องก็เต็มไปด้วยคำแนะนำของก๊าซนอน เขาเปิดตาของเขา พวกเขาเป็นสีแดงเข้มสีแดงราวกับนรกโกรธได้รับการจุดประกาย. เหตุผลของเขาได้นานมาแล้วทิ้งเขา. ซู Wan อยู่ในความเจ็บปวดมากจนเหงื่อเย็นเก็บไว้เทลง แต่ไม่ว่าสิ่งที่เธอทำเธอไม่สามารถหยุดความเจ็บปวด. ด้วยรอยยิ้มเหน็บแนมฉาบทั่วปากของเธอซู Luo burningly ดูนี้ฟุ่มเฟือยแสดงการออกกำลังกายที่มีชีวิตชีวาที่เกิดขึ้นในด้านหน้าของเธอ. ครอบครัวซูสามมิสได้สูญเสียร่างกายของเธอ ความบริสุทธิ์กับชายสีดำสวมไม่ทราบที่มา ถ้าเรื่องนี้ก็จะกระจายออกไป ... มันเป็นจริงสิ่งที่ดีที่จะมองไปข้างหน้าเพื่อ. ดังกล่าวเป็นหนังแอ็คชั่ดูดีถูกตราขึ้นบนเตียง ซู Luo เป็นคนใจกว้างมากว่าเธออาจจะสนุกกับมันคนเดียว? ซู Luo คิดรวบรวมเสื้อผ้าทั้งหมดที่พวกเขาได้นำตัวออกจากกัน แผ่นเตียงปกผ้าและทุกอย่างที่สามารถนำมาใช้เพื่อปกปิดร่างกายทุกคนโดยไม่มีข้อยกเว้นไฟบนไฟโดยซู Luo. เมื่อเปลวไฟลุกขึ้นคำใบ้ของก๊าซนอนจะถูกกลืนหายไปกับไฟ. ดาวเหมือน speckles ของเปลวไฟกระโดดขึ้นส่องแสงบนพื้นซู Luo ซึ่งเป็นอยู่ ๆ ก็มืดแล้วแสง ในขณะนี้การแสดงออกของเธอเป็นเรื่องยากที่จะเห็น. เพราะมันเป็นวัตถุไวไฟ, ไฟไหม้อย่างรวดเร็วเริ่มขยาย. ซู Luo ในที่สุดทิ้งไว้เพียงรอยยิ้มเย็นจะจำเธอด้วย เธอล็อคประตูหันไปรอบ ๆ และบินข้ามกำแพง. ไฟแพร่กระจายอย่างไม่มีที่สิ้นสุดให้กับสภาพแวดล้อม อย่างไรก็ตามชายและหญิงอยู่บนเตียงที่มีร่างกายสีแดงเหมือนผลไม้ที่ถูกพันแน่นก่อนที่จะร่วมกันเป็น พวกเขาถูกตะแบงใฝ่หาความสุขดั้งเดิมที่สุด การดำเนินการเป็นที่ชัดเจนและรุนแรงลำพองหยาบเช่นการตั้งค่าไฟระเบิดเพื่อแผ่นดิน. พวกเขาทั้งสองโดยสิ้นเชิงลบเลือนไปไฟแพร่กระจาย แต่นี้ไม่ได้หมายความว่าคนอื่น ๆ จะไม่แจ้งให้ทราบ. ทั้งสองคนไม่ได้เป็นคนเดียวในคอร์ทยาร์ด Hibiscus มีสาว ๆ หลายคนรับใช้และหญิงชราประจำการอยู่ในคอร์ทยาร์ดรอซูเมื่อวานมี. ภายในห้องที่เกิดไฟไหม้อย่างดุเดือดและรุนแรง จากจุดเริ่มต้นเมื่อเปลวไฟเป็น speckles เหมือนดาวไปเมื่อพวกเขาออกมาเป็นลุกโชนรุนแรงหลังจากนั้นเวลาที่ผ่านไปไม่เกินระยะเวลาสั้น ๆ ที่จำเป็นต้องใช้ในการเผาไหม้ติดของธูป. มีสาวใช้คนเห็นเปลวไฟที่มีชีวิตชีวาในเวลากลางคืน และเริ่มต้นได้ทันทีจะตะโกนออกมาดัง ๆ . "ตักน้ำ! ตักน้ำ! ได้อย่างรวดเร็วเอา fire-- "ได้รับการกลัวออกจากใจของเธอคนรับใช้ให้ออกกรีดร้องแหลมที่ฉีกผ่านท้องฟ้ายามค่ำคืนที่เงียบสงบ มันตื่นขึ้นมาทุกคนว่าเป็นหลับไปอย่างรวดเร็ว. ดังนั้นแต่ละคนและทุกหนึ่งของพวกเขาที่มีผมกระเซิงและไม่มีเวลาที่จะต้องใส่เสื้อผ้าได้รีบวิ่งออกทั้งหมด. คนส่วนใหญ่ในสมัชชาใหญ่ซู Manor ฝึกศิลปะการต่อสู้. ยามลาดตระเวน นอกจากนี้ยังได้ค้นพบรายละเอียดมากกว่าในลาน กัปตันนำทัพและรีบวิ่งมากกว่า พวกเขาเข้าร่วมขบวนหน่วยกู้ภัย. La Mei เฝ้าประตูซูวาน ต่อกัปตันของทหารลาดตระเวนที่เธอพูดอย่างใจจดใจจ่อ "กัปตันหลี่ได้อย่างรวดเร็วและประหยัดไปที่สามนางสาว. สามมิสยังคงขังอยู่ภายใน!" ประตูซู Wan ถูกล็อค มันอาจจะถูกละลายด้วยไฟเป็นรูปอื่น ดังนั้นไม่ว่าสิ่งที่ La เหม่ยก็ไม่สามารถที่จะเปิดมัน. บทก่อนหน้า | หน้าโครงการ | ต่อไปบทที่8 Responses to DKC - บทที่ 167 Midori 24 ธันวาคม 2015 ที่ 05:53 ขอบคุณมาก! โอ้ไม่