4. Previous studies on animal waste

4. Previous studies on animal waste management
This literature review Section is divided into three
parts. The first part summarises some international
studies dealing with the issues of waste, emissions
and pollution from pig production. The second part is
a review of the environmental impacts of intensive
animal farming from a global perspective while the
third part describes a few case studies in Asia on
pollution control options for livestock waste.
4.1. Waste, emissions and pollution from pig
production. Factory farms cause pollution of the
environment because the nutrient input of chemical
fertilizers, feed and manure is greater than the nutrient
output from the farm (in terms of animal or
plant products). Farm animals can only absorb and
utilize a small amount of the nutrients they eat and
any nitrogen and phosphorus not used by the animal
for body growth is excreted in the faeces and
urine. Pigs excrete up to 58 percent of the nitrogen
contained in their feed, the protein level of which
is too high, resulting in excessive nitrogen excretion.
Nitrogen and phosphorus from pig manure
can contaminate surface water and can leach
through the soil into ground water. Another problem
is the creation of ammonia gas from manure or
stored slurry. Ammonia gas causes acid rain. Animal
farming, particularly dairy and pig farming, in
the Netherlands, for example, accounted for 94
percent of the total emissions of ammonia in that
country (Berentsen and Giesen, 1996).
Intensively-farmed animals produce very large
quantities of excreta which is rich in nutrients but
potentially polluting to the environment. In the UK,
the Ministry of Agriculture, Fisheries and Food
estimated in 1990 that manure accounted for a
quarter of the total of two million tonnes of nitrogen
applied to agricultural land as fertilizer. The total
land needed for sustainable disposal of the nitrogen
from the UK pig herd is nearly 0.2 million hectares
and the sustainable disposal of pig manure needs
over 3 percent of the total arable land of the UK
(Atkinson and Watson, 1996).
Silverman (1999) estimated that 1.4 billion tonnes
of solid manure was produced by US farm animals
per year. In addition, the total waste from farm
animals was 136 times that produced by the human
population and a pig production operation, producing
2.5 million pigs a year, would have a waste
output greater than the urban area of Los Angeles.
The amounts of waste per animal per year were
about 4,000 kg for cattle, 400 kg for sheep and 450
kg for pigs compared to only about 300 kg for a
human being (Silverman, 1999).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4. การศึกษาจัดการสัตว์เสียก่อนหน้านี้ทบทวนวรรณกรรมนี้ส่วนแบ่งออกเป็น 3อะไหล่ ส่วนแรก summarises นานาชาติบางศึกษาการจัดการกับปัญหาของการปล่อยก๊าซเสียและมลพิษจากการผลิตสุกร ส่วนที่สองคือจากการทบทวนผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของการเร่งรัดสัตว์เลี้ยงจากมุมมองสากลในขณะส่วนสามอธิบายไม่กี่กรณีศึกษาในเอเชียในตัวเลือกในการควบคุมมลพิษกากปศุสัตว์4.1 เสีย ปล่อยก๊าซเรือนกระจกและมลพิษจากหมูการผลิต ฟาร์มโรงงานก่อให้เกิดมลภาวะของการสภาพแวดล้อมเนื่องจากระบบการป้อนข้อมูลของสารเคมีปุ๋ย อาหารสัตว์และมูลเป็นธาตุอาหารมากกว่าผลผลิตจากฟาร์ม (ในสัตว์ หรือโรงงานผลิตภัณฑ์) สัตว์สามารถดูดซับเฉพาะ และใช้จำนวนสารอาหารที่พวกเขากิน และไนโตรเจนและฟอสฟอรัสที่ไม่ใช้สัตว์ใด ๆร่างกาย เจริญเติบโตจะ excreted ใน faeces และปัสสาวะ ถึง 58 เปอร์เซ็นต์ของไนโตรเจนขับถ่ายของสุกรมีอยู่ในอาหารของพวกเขา ระดับโปรตีนที่สูงเกินไป เกิดขึ้นในการขับถ่ายไนโตรเจนมากเกินไปไนโตรเจนและฟอสฟอรัสจากมูลหมูสามารถปนเปื้อนน้ำผิวดิน และสามารถ leachผ่านดินเป็นน้ำใต้ดิน ปัญหาอื่นคือการสร้างก๊าซแอมโมเนียจากมูล หรือเก็บน้ำ ก๊าซแอมโมเนียทำให้เกิดฝนกรด สัตว์ทำนา โดยเฉพาะอย่างยิ่งนมและการเลี้ยงหมู ในประเทศเนเธอร์แลนด์ เช่น คิดเป็น 94เปอร์เซ็นต์ของการปล่อยก๊าซแอมโมเนียที่รวมประเทศ (Berentsen และ Giesen, 1996)Intensively farmed สัตว์ผลิตมากปริมาณของ excreta ซึ่งอุดมไปด้วยสารอาหาร แต่อาจ polluting สภาพแวดล้อม ใน UKกระทรวงเกษตร ประมง และอาหารประมาณการว่าในปี 1990 ที่คิดเป็นมูลคำไตรมาสจำนวน 2 ล้านตันของไนโตรเจนใช้การเกษตรเป็นปุ๋ย ผลรวมที่ดินที่ต้องการกำจัดไนโตรเจนยั่งยืนจาก UK ฝูงหมูเป็นเกือบ 0.2 ล้านไร่และต้องขายทิ้งมูลสุกรอย่างยั่งยืนกว่าร้อยละ 3 ของที่ดินเพาะปลูกรวมของสหราชอาณาจักร(อันดับและ Watson, 1996)รับ (1999) ประเมินว่า 1.4 ล้านตันของมูลของแข็งถูกผลิต โดยสหรัฐฯ ฟาร์มสัตว์ต่อปี นอกจากนี้ เสียรวมจากฟาร์มสัตว์เป็น 136 เวลาที่ผลิต โดยมนุษย์ประชากรและการดำเนินการผลิตหมู ผลิต2.5 สุกรล้านปี จะมีการเสียผลผลิตมากกว่าเมืองลอสแองเจลลิสจำนวนของเสียต่อสัตว์ต่อปีได้ประมาณ 4000 กิโลกรัมสำหรับวัว 400 กิโลกรัมแกะและ 450สำหรับสุกรเมื่อเทียบกับเพียง 300 กิโลกรัมสำหรับการมนุษย์ (รับ 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4. การศึกษาก่อนหน้าเกี่ยวกับการจัดการของเสียจากสัตว์
มาตราทบทวนวรรณกรรมนี้แบ่งออกเป็นสาม
ส่วน ส่วนแรกสรุประหว่างประเทศบาง
การศึกษาที่เกี่ยวข้องกับปัญหาของเสียที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจก
และมลพิษจากการผลิตสุกร ส่วนที่สองคือ
การตรวจสอบผลกระทบสิ่งแวดล้อมของการเร่งรัด
การเลี้ยงสัตว์จากมุมมองของทั่วโลกในขณะที่
ส่วนที่สามอธิบายไม่กี่กรณีศึกษาในเอเชียใน
ตัวเลือกการควบคุมมลพิษของเสียปศุสัตว์
4.1 การปล่อยของเสียและมลพิษที่เกิดจากหมู
ผลิต โรงงานฟาร์มก่อให้เกิดมลพิษใน
สภาพแวดล้อมเพราะใส่สารอาหารของสารเคมี
ปุ๋ยอาหารสัตว์และปุ๋ยมากกว่าสารอาหารที่
ออกจากฟาร์ม (ในแง่ของสัตว์หรือ
พืชสินค้า) ฟาร์มเลี้ยงสัตว์สามารถดูดซับและ
ใช้ในปริมาณที่น้อยของสารอาหารที่พวกเขากินและ
ไนโตรเจนฟอสฟอรัสและไม่ใช้สัตว์
เพื่อการเจริญเติบโตของร่างกายจะขับออกทางอุจจาระและ
ปัสสาวะ หมูขับถ่ายได้ถึง 58 เปอร์เซ็นต์ของไนโตรเจน
ที่มีอยู่ในอาหารของพวกเขาระดับโปรตีนที่
สูงเกินไปทำให้การขับถ่ายไนโตรเจนมากเกินไป
ไนโตรเจนและฟอสฟอรัสจากมูลสุกร
สามารถปนเปื้อนน้ำผิวดินและสามารถกรอง
ผ่านดินลงไปในน้ำพื้นดิน ปัญหาอีกประการหนึ่ง
คือการสร้างของก๊าซแอมโมเนียจากมูลหรือ
สารละลายที่เก็บไว้ แก๊สแอมโมเนียมที่ทำให้เกิดฝนกรด สัตว์
เลี้ยงโดยเฉพาะอย่างยิ่งนมและฟาร์มสุกรใน
ประเทศเนเธอร์แลนด์เช่นคิดเป็น 94
เปอร์เซ็นต์ของการปล่อยก๊าซทั้งหมดของแอมโมเนียใน
ประเทศ (Berentsen และ Giesen, 1996)
สัตว์อย่างหนาแน่น-ทำไร่ไถนาผลิตขนาดใหญ่มาก
ปริมาณอุจจาระซึ่งอุดมไปด้วย สารอาหาร แต่
อาจก่อให้เกิดมลพิษต่อสิ่งแวดล้อม ในสหราชอาณาจักร
กระทรวงเกษตรประมงและอาหาร
ในปี 1990 คาดว่าปุ๋ยคิดเป็น
หนึ่งในสี่ของจำนวนสองล้านตันของไนโตรเจน
นำไปใช้กับที่ดินการเกษตรเป็นปุ๋ย รวม
ที่ดินที่จำเป็นสำหรับการกำจัดอย่างยั่งยืนของไนโตรเจน
จากฝูงหมูสหราชอาณาจักรเป็นเกือบ 0,200,000 เฮกตาร์
และการกำจัดอย่างยั่งยืนของมูลสุกรต้อง
กว่าร้อยละ 3 ของพื้นที่เพาะปลูกทั้งหมดของสหราชอาณาจักร
(แอตกินสันและวัตสัน, 1996)
Silverman (1999 ) คาดว่า 1400000000 ตัน
ของปุ๋ยที่เป็นของแข็งที่ผลิตโดยสหรัฐสัตว์เลี้ยงในฟาร์ม
ต่อปี นอกจากนี้เสียรวมจากฟาร์ม
สัตว์เป็นครั้งที่ 136 ที่ผลิตโดยมนุษย์
ประชากรและการดำเนินการการผลิตสุกร, การผลิต
2.5 ล้านหมูปีจะมีของเสีย
ออกมากกว่าเขตเมืองของ Los Angeles
ปริมาณของเสียต่อ สัตว์ต่อปีอยู่ที่
ประมาณ 4,000 กิโลกรัมสำหรับวัว 400 กก. สำหรับแกะและ 450
กก. สำหรับสุกรเมื่อเทียบกับเพียงประมาณ 300 กก. สำหรับ
มนุษย์ (Silverman, 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 . การศึกษาการจัดการของเสียจากสัตว์
นี้แบ่งออกเป็น 3 ส่วน คือ การทบทวนวรรณกรรม
ส่วน ส่วนแรก summarises บางประเทศ
ศึกษาการจัดการกับปัญหาขยะ มลพิษ
และมลพิษจากการผลิตสุกร ส่วนที่สอง คือ การตรวจสอบผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของการเลี้ยงสัตว์เข้มข้น

จากมุมมองทั่วโลกในขณะที่ส่วนที่สามกล่าวถึงไม่กี่กรณีศึกษาเอเชีย
ตัวเลือกการควบคุมมลพิษของเสียปศุสัตว์
4.1 . ของเสีย มลพิษและมลภาวะจากการผลิตหมู

โรงงานฟาร์มก่อให้เกิดมลภาวะของสิ่งแวดล้อมเพราะใส่
ธาตุอาหารของปุ๋ยเคมี
, อาหารสัตว์และปุ๋ยมากกว่าผลผลิตสารอาหาร
จากฟาร์ม ( ในแง่ของสัตว์หรือ
ผลิตภัณฑ์พืช ) ฟาร์มสัตว์สามารถดูดซึมและ
ใช้จำนวนเล็ก ๆของสารอาหารที่พวกเขากินและไนโตรเจนและฟอสฟอรัส
ไม่ใช้สัตว์
สำหรับการเจริญเติบโตของร่างกายจะถูกขับออกมาในปัสสาวะ อุจจาระและ
. หมูขับถ่ายถึง 58 เปอร์เซ็นต์ของไนโตรเจนที่มีอยู่ในอาหารของพวกเขา
, ระดับของโปรตีนซึ่ง
สูงเกินไป ทำให้การขับถ่ายไนโตรเจนมากเกินไป ไนโตรเจนและฟอสฟอรัสจากมูลสุกร

สามารถปนเปื้อนน้ำผิวดิน และสามารถกรอง
ผ่านดินลงไปในน้ำดิน อีกปัญหาคือการสร้างของแก๊สแอมโมเนีย

เก็บจากมูลหรือ ? . แก๊สแอมโมเนียทำให้เกิดฝนกรด
ฟาร์มสัตว์ โดยเฉพาะการเลี้ยงโคนม และสุกร ใน
เนเธอร์แลนด์ ตัวอย่าง คิดเป็นร้อยละ 94
ของการปล่อยก๊าซรวมของแอมโมเนียในประเทศ
( berentsen จิเซนและ intensively farmed , 1996 )

สัตว์ที่มีขนาดใหญ่มากปริมาณของเสียในร่างกายที่อุดมไปด้วยสารอาหารแต่
อาจสร้างมลพิษต่อสิ่งแวดล้อม ใน UK ,
กระทรวงการเกษตร การประมงและอาหาร
ประมาณในปี 1990 คิดเป็นมูล
ไตรมาสของการรวมสองล้านตันของไนโตรเจน
ใช้ที่ดินเพื่อการเกษตรเช่นปุ๋ย ทั้งหมดที่จำเป็นสำหรับการจัดการที่ดินอย่างยั่งยืน

ของไนโตรเจนจาก UK สุกรฝูงเกือบ 02 ล้านไร่
และการกําจัดอย่างยั่งยืนของมูลสุกร ความต้องการ
3 เปอร์เซ็นต์ของที่ดินเพาะปลูกทั้งหมดของ UK
( คิน และ วัตสัน , 1996 ) .
ซิลเวอร์แมน ( 1999 ) ประมาณ 1.4 พันล้านตัน
ของแข็งมูลผลิตโดยเราฟาร์มสัตว์
ต่อปี นอกจากนี้ ทำมาจากสัตว์ในฟาร์ม
คือ 136 ครั้งที่ผลิตโดยประชากรมนุษย์
และหมูผลิตงานผลิต
25 ล้านสุกรปีจะมีขยะ
ผลผลิตมากกว่าพื้นที่เมืองของ Los Angeles .
ปริมาณขยะต่อสัตว์ต่อปีประมาณ 4 , 000 กิโลกรัม
โค , 400 กก. แกะและ 450 กิโลกรัม สำหรับหมู
เมื่อเทียบกับเพียงประมาณ 300 กิโลกรัม สำหรับ
มนุษย์ ( ซิลเวอร์แมน , 1999 ) .