Sustainable development has become

Sustainable development has become a widely recognized goal for human society ever since deteriorating environmental conditions in many parts of the world indicate that its sustainability may be at stake. But how do we know for sure? And how can we tell when we are on a path of sustainable development? We need appropriate indicators.
Finding an appropriate set of indicators of sustainable development for a community, a city, a region, a country or even the world is not an easy task. It requires knowledge of what is important for the viability of the systems involved, and how that contributes to sustainable development. The num- ber of representative indicators should be as small as possible, but as large as essential.
Many members of the Balaton Group have been concerned with this problem for a long time, in many different countries and in many different projects. To pool and coordinate this accumulated experience, the first formal workshop on Indicators of Sustainable Development was initiated by Donella Meadows and organized at the National Institute of Public Health and the Environment (RIVM) in Bilthoven, the Netherlands in April 1996. Several smaller follow up workshops were held to deal in particular with systems theoretical aspects, notably in September 1996 and 1997, and December 1997, supplemented by extensive e-mail exchanges. Some Balaton members pursued the subject continuously on their own and in international collaboration.
Results of this work are reported in a Report to the Balaton Group (Donella Meadows: Indicators and Information Systems for Sustainable Development. Sustainability Institute, P.O. Box 174, Hartland Four Corners, VT 05049, USA) and in the present companion report, which concentrates on development and application of a systems theoretical framework for defining indicator sets for sustainable development.
In Chapter 1, What is sustainable development? Concepts and constraints, I define sustainable development in a holistic systems sense and point to the various constraints that restrict possible development paths to accessibility space.
In Chapter 2, How to recognize sustainable development? Looking for indicators, I look at the reasons for having relevant indicators, review existing approaches for defining indicator sets, and identify major systems of societal development for which indicators are required.
In Chapter 3, What does sustainability of a system imply? Orientors of viability, I concentrate on identifying essential interests or basic orientors of systems that have to be fulfilled to some minimum degree to insure a system’s viability and sustainable development.
In Chapter 4, What indicators to select? Unavoidable choice, I argue that indicators must be selected to reflect the state of satisfaction of the basic orientors. Moreover, the choice of indicators must reflect important characteristics of dynamic systems as well as ethical concerns.
In Chapter 5, Defining indicator sets: Procedure, I outline the practical steps for developing a comprehensive set of indicators of sustainable devel- opment, and for assessing viability and sustainability.
In Chapter 6, Defining and using indicator sets: Examples, I apply the approach at the level of community, state, country, region and global devel- opment. Using Worldwatch data series, a set of indicators is defined and used for computer-assisted assessment of global sustainability dynamics from 1950 to 2000.
Substantial inputs to the present report have come in particular from Wouter Biesiot and the participants of the smaller workshops: Alan AtKisson, Joan Davis, Donella Meadows, Jørgen Nørgård, John Peet, Katherine Peet, Laszlo Pinter, Aromar Revi and Bert de Vries. Especially helpful have been extensive written comments by Donella Meadows, John and Katherine Peet, Karl-Friedrich Müller-Reissmann and Bernd Hornung. Although I have tried to incorporate all ideas and suggestions, it has not always been possible to include them in a cohesive framework. The report reflects very much my own way of fitting pieces together. It is a report on work in progress, and constructive criticism, suggestions for improvement, and feedback about applications and experience are welcome.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การพัฒนาที่ยั่งยืนได้กลายเป็น เป้าหมายอย่างกว้างในสังคมมนุษย์นับตั้งแต่ภาวะสิ่งแวดล้อมในหลายส่วนของโลกบ่งชี้ว่า ความยั่งยืนนั้นอาจที่เดิมพัน แต่เรารู้ได้อย่างไรแน่ และเราทราบอย่างเมื่อเราอยู่บนเส้นทางของการพัฒนาที่ยั่งยืน เราต้องกำหนดตัวบ่งชี้หาชุดเหมาะสมของตัวชี้วัดของการพัฒนาที่ยั่งยืนสำหรับชุมชน เมือง ภูมิภาค ประเทศหรือแม้แต่โลกไม่ได้อย่างละเอียด ต้องการรู้อะไรเป็นสิ่งสำคัญสำหรับชีวิตของระบบที่เกี่ยวข้อง และวิธีที่สนับสนุนการพัฒนาที่ยั่งยืน Num-ber ของพนักงานตัวชี้วัดควรเป็นขนาดเล็กเป็นไปได้ แต่มีขนาดใหญ่เป็นสิ่งจำเป็นสมาชิกจำนวนมากของ กลุ่ม Balaton ได้เกี่ยวข้องกับปัญหานี้มาเป็นเวลานาน ในประเทศต่าง ๆ และโครงการต่าง ๆ มากมาย สระว่ายน้ำ และประสานประสบการณ์นี้สะสม แรกอย่างเป็นทางการประชุมเชิงปฏิบัติการในตัวชี้วัดของการพัฒนาที่ยั่งยืนได้เริ่มต้น โดย Donella โดวส์ และจัดที่สถาบันแห่งชาติของสาธารณสุขและในสภาพแวดล้อม (RIVM) ใน Bilthoven ประเทศเนเธอร์แลนด์ในเดือน 1996 เมษายน ติดตามขนาดเล็กหลายเชิงปฏิบัติถือได้ว่าการจัดการโดยเฉพาะกับระบบด้านทฤษฎี โดยเฉพาะในเดือน 1996 กันยายน และ 1997 และ 1997 ธันวาคม เสริม โดยแลกเปลี่ยนอีเมลอย่างละเอียด บางสมาชิก Balaton ติดตามเรื่องอย่างต่อเนื่องด้วยตนเอง และความร่วมมือระหว่างประเทศResults of this work are reported in a Report to the Balaton Group (Donella Meadows: Indicators and Information Systems for Sustainable Development. Sustainability Institute, P.O. Box 174, Hartland Four Corners, VT 05049, USA) and in the present companion report, which concentrates on development and application of a systems theoretical framework for defining indicator sets for sustainable development.In Chapter 1, What is sustainable development? Concepts and constraints, I define sustainable development in a holistic systems sense and point to the various constraints that restrict possible development paths to accessibility space.In Chapter 2, How to recognize sustainable development? Looking for indicators, I look at the reasons for having relevant indicators, review existing approaches for defining indicator sets, and identify major systems of societal development for which indicators are required.In Chapter 3, What does sustainability of a system imply? Orientors of viability, I concentrate on identifying essential interests or basic orientors of systems that have to be fulfilled to some minimum degree to insure a system’s viability and sustainable development.In Chapter 4, What indicators to select? Unavoidable choice, I argue that indicators must be selected to reflect the state of satisfaction of the basic orientors. Moreover, the choice of indicators must reflect important characteristics of dynamic systems as well as ethical concerns.In Chapter 5, Defining indicator sets: Procedure, I outline the practical steps for developing a comprehensive set of indicators of sustainable devel- opment, and for assessing viability and sustainability.
In Chapter 6, Defining and using indicator sets: Examples, I apply the approach at the level of community, state, country, region and global devel- opment. Using Worldwatch data series, a set of indicators is defined and used for computer-assisted assessment of global sustainability dynamics from 1950 to 2000.
Substantial inputs to the present report have come in particular from Wouter Biesiot and the participants of the smaller workshops: Alan AtKisson, Joan Davis, Donella Meadows, Jørgen Nørgård, John Peet, Katherine Peet, Laszlo Pinter, Aromar Revi and Bert de Vries. Especially helpful have been extensive written comments by Donella Meadows, John and Katherine Peet, Karl-Friedrich Müller-Reissmann and Bernd Hornung. Although I have tried to incorporate all ideas and suggestions, it has not always been possible to include them in a cohesive framework. The report reflects very much my own way of fitting pieces together. It is a report on work in progress, and constructive criticism, suggestions for improvement, and feedback about applications and experience are welcome.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การพัฒนาอย่างยั่งยืนได้กลายเป็นเป้าหมายที่ได้รับการยอมรับกันอย่างแพร่หลายในสังคมมนุษย์นับตั้งแต่สภาพแวดล้อมที่ทวีความรุนแรงในหลายส่วนของโลกแสดงให้เห็นว่าการพัฒนาอย่างยั่งยืนของมันอาจจะเป็นที่ถือหุ้น แต่วิธีการที่เราจะทราบว่า? และวิธีที่เราสามารถบอกได้ว่าเมื่อเราอยู่บนเส้นทางของการพัฒนาที่ยั่งยืนหรือไม่? เราจำเป็นต้องมีตัวชี้วัดที่เหมาะสม.
หาชุดที่เหมาะสมของตัวชี้วัดของการพัฒนาที่ยั่งยืนสำหรับชุมชนเมืองภูมิภาคประเทศหรือแม้กระทั่งโลกไม่ได้เป็นงานง่าย มันต้องมีความรู้ในสิ่งที่เป็นสิ่งสำคัญสำหรับชีวิตของระบบที่เกี่ยวข้องและวิธีการที่ก่อให้เกิดการพัฒนาที่ยั่งยืน จำานวนของตัวชี้วัดที่เป็นตัวแทนควรจะเป็นขนาดเล็กที่สุด แต่มีขนาดใหญ่ที่สุดเท่าที่จำเป็น.
สมาชิกหลายคนของกลุ่มบาลามีความกังวลกับปัญหานี้มาเป็นเวลานานในประเทศที่แตกต่างกันจำนวนมากและในโครงการที่แตกต่างกัน สระว่ายน้ำและประสานงานการสะสมประสบการณ์นี้การประชุมเชิงปฏิบัติการอย่างเป็นทางการครั้งแรกในตัวชี้วัดของการพัฒนาอย่างยั่งยืนริเริ่มโดย Donella ทุ่งหญ้าและการจัดระเบียบที่สถาบันสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อม (RIVM) ใน Bilthoven, เนเธอร์แลนด์ในเดือนเมษายนปี 1996 ที่มีขนาดเล็กหลายติดตาม การประชุมเชิงปฏิบัติการที่จัดขึ้นในการจัดการโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับระบบด้านทฤษฎีสะดุดตาในเดือนกันยายนปี 1996 และปี 1997 และธันวาคม 1997 ตบท้ายด้วยการแลกเปลี่ยนอีเมลที่กว้างขวาง สมาชิกบางคน Balaton ติดตามเรื่องอย่างต่อเนื่องในของตัวเองและความร่วมมือระหว่างประเทศ.
ผลของงานนี้จะมีการรายงานในรายงาน Balaton กลุ่ม (Donella ทุ่งหญ้า: ตัวชี้วัดและระบบสารสนเทศเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืนการพัฒนาอย่างยั่งยืนสถาบัน PO Box 174, ฮาร์ทแลนด์สี่มุม. , VT 05049 สหรัฐอเมริกา) และในรายงานสหายปัจจุบันที่มุ่งเน้นการพัฒนาและการประยุกต์ใช้ระบบกรอบทฤษฎีสำหรับการกำหนดชุดตัวชี้วัดการพัฒนาที่ยั่งยืน.
ในบทที่ 1, อะไรคือสิ่งที่การพัฒนาที่ยั่งยืน? แนวคิดและข้อ จำกัด ของผมกำหนดการพัฒนาที่ยั่งยืนในความหมายระบบแบบองค์รวมและชี้ไปที่ข้อ จำกัด ต่างๆที่ จำกัด เส้นทางการพัฒนาไปได้ที่จะเข้าถึงพื้นที่.
ในบทที่ 2 วิธีการรับรู้การพัฒนาที่ยั่งยืน? กำลังมองหาตัวชี้วัดที่ฉันมองไปที่สาเหตุของการมีตัวชี้วัดที่เกี่ยวข้องตรวจสอบวิธีการที่มีอยู่สำหรับการกำหนดชุดตัวบ่งชี้และระบุระบบที่สำคัญของการพัฒนาสังคมที่ตัวชี้วัดที่จะต้อง.
ในบทที่ 3 การพัฒนาอย่างยั่งยืนอะไรของระบบบ่งบอก? Orientors มีชีวิตของผมมีสมาธิในการระบุผลประโยชน์ที่สำคัญหรือ orientors พื้นฐานของระบบที่จะต้องมีการเติมเต็มในระดับต่ำสุดเพื่อประกันการมีชีวิตของระบบและการพัฒนาที่ยั่งยืน.
ในบทที่ 4 สิ่งที่ตัวชี้วัดเพื่อเลือก? ทางเลือกที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ผมยืนยันว่าตัวชี้วัดจะต้องเลือกที่จะสะท้อนให้เห็นถึงสถานะของความพึงพอใจของ orientors พื้นฐาน นอกจากนี้ยังมีทางเลือกของตัวชี้วัดที่จะต้องสะท้อนให้เห็นถึงลักษณะที่สำคัญของระบบแบบไดนามิกเช่นเดียวกับจริยธรรม.
ในบทที่ 5 การกำหนดชุดตัวบ่งชี้การดำเนินการผมร่างขั้นตอนการปฏิบัติในการพัฒนาชุดที่ครอบคลุมของตัวชี้วัดของ opment พัฒนาต้องยั่งยืนและการประเมิน .
มีชีวิตและความยั่งยืนในบทที่6 การกำหนดและการใช้ตัวบ่งชี้ที่ตั้ง: ตัวอย่างผมใช้วิธีการที่ระดับของชุมชนรัฐประเทศภูมิภาคและ opment พัฒนานั้นทั่วโลก การใช้ชุดข้อมูล Worldwatch ชุดของตัวชี้วัดที่กำหนดไว้และใช้สำหรับการประเมินผลการใช้คอมพิวเตอร์ช่วยการพัฒนาอย่างยั่งยืนของการเปลี่ยนแปลงทั่วโลกจากปี 1950 ที่จะปี 2000
ปัจจัยการผลิตที่สำคัญรายงานในปัจจุบันได้มาโดยเฉพาะอย่างยิ่งจาก Wouter Biesiot และผู้เข้าร่วมการประชุมเชิงปฏิบัติการของขนาดเล็ก: อลัน AtKisson โจแอนนาเดวิส Donella ทุ่งหญ้าJørgen N? จอห์นคัมปะนี, แคทเธอรีคัมปะนีลาสซโลพิ Aromar Revi และเบิร์ตเดอไวริ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เป็นประโยชน์ได้รับการแสดงความคิดเห็นเป็นลายลักษณ์อักษรอย่างกว้างขวางโดย Donella ทุ่งหญ้าจอห์นและแคทเธอรีคัมปะนี, คาร์ลฟรีดริชMüller-Reissmann และแบร์นฮอร์นุง ถึงแม้ว่าผมจะมีความพยายามที่จะรวมความคิดและข้อเสนอแนะก็ไม่ได้เสมอไปได้ที่จะรวมไว้ในกรอบเหนียว รายงานมากสะท้อนให้เห็นถึงวิธีการของตัวเองของชิ้นส่วนที่เหมาะสมร่วมกัน มันเป็นรายงานเกี่ยวกับความคืบหน้าในการทำงานและการวิจารณ์ที่สร้างสรรค์ข้อเสนอแนะในการปรับปรุงและข้อเสนอแนะเกี่ยวกับการใช้งานและประสบการณ์ที่มีการต้อนรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพัฒนาที่ยั่งยืนได้กลายเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายคือสังคมมนุษย์ตั้งแต่ช่วง สภาพแวดล้อมในส่วนต่างๆของโลก พบว่า ความยั่งยืนอาจเป็นเดิมพัน แต่เราจะแน่ใจได้อย่างไร ? และวิธีที่เราสามารถบอกได้เมื่อเราอยู่บนเส้นทางของการพัฒนาที่ยั่งยืน เราต้องการตัวชี้วัดที่เหมาะสม .
การค้นหาที่เหมาะสมชุดตัวชี้วัดการพัฒนาอย่างยั่งยืนเพื่อชุมชน เมือง ภูมิภาค ประเทศ หรือแม้แต่โลกไม่ได้เป็นงานที่ง่าย มันต้องมีความรู้ในสิ่งที่เป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับความอยู่รอดของระบบที่เกี่ยวข้องและวิธีการ ที่มีส่วนช่วยในการพัฒนาอย่างยั่งยืน NUM - เบอร์ของตัวชี้วัดที่ตัวแทนควรเป็นขนาดเล็กที่สุด แต่ขนาดใหญ่เป็นสิ่งจำเป็น .
สมาชิกหลายคนของกลุ่ม บาลาตันมีความกังวลกับปัญหานี้มาเป็นเวลานานในหลายๆ ประเทศ และโครงการต่าง ๆ มากมาย สระและประสานงานนี้สะสมประสบการณ์การประชุมอย่างเป็นทางการครั้งแรกในตัวชี้วัดการพัฒนาที่ยั่งยืนขึ้น โดยมี donella และจัดที่สถาบันสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อม ( bilthoven rivm ) ,เนเธอร์แลนด์ในเดือนเมษายน 1996 หลายขนาดเล็กติดตามการประชุมเชิงปฏิบัติการจัดขึ้นเพื่อแจกโดยเฉพาะ ด้วยระบบทฤษฎีได้ โดยเฉพาะในเดือนกันยายน 1996 และ 1997 และธันวาคม 1997 , เสริมด้วยการแลกเปลี่ยนอีเมล์อย่างละเอียด สมาชิกติดตามเรื่องอย่างต่อเนื่องใน บาลาตันของพวกเขาเองและในความร่วมมือระหว่างประเทศ .
ผลของงานนี้มีรายงานในรายงานกลุ่ม บาลาตัน ( donella ทุ่งหญ้า : ตัวชี้วัดและระบบสารนิเทศเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน สถาบันความยั่งยืน ตู้ ป.ณ. 174 คน ฮาร์ตเลิ่นด์สี่มุม , VT 05049 , USA ) และรายงานเพื่อน ปัจจุบันซึ่งมุ่งเน้นการพัฒนาและการประยุกต์ใช้ระบบกรอบทฤษฎีสำหรับการกำหนดชุดตัวชี้วัดการพัฒนาที่ยั่งยืน .
ในบทที่ 1 อะไรคือการพัฒนาที่ยั่งยืน แนวทางและเงื่อนไข ผมนิยามการพัฒนาที่ยั่งยืนในระบบองค์รวม ความรู้สึก และจุดต่าง ๆ ปัญหาที่ จำกัด เส้นทางการพัฒนาเป็นไปได้ที่จะเข้าถึงพื้นที่
ในบทที่ 2รู้จักวิธีการพัฒนาที่ยั่งยืน ตามหาตัวฉันมองเหตุผลที่มีตัวชี้วัดที่เกี่ยวข้อง ทบทวนแนวทางการกำหนดชุดตัวบ่งชี้ที่มีอยู่ และระบุระบบหลักของการพัฒนาสังคม ซึ่งตัวชี้วัดจะต้อง .
บทที่ 3 แล้วความยั่งยืนของระบบกล่าวหา orientors ของอยู่ตลอดเวลาผมมีสมาธิในการระบุผลประโยชน์ที่จำเป็นหรือ orientors พื้นฐานของระบบที่ต้องมีการตอบสนองกับระดับความบางต่ำสุดประกัน และการพัฒนาอย่างยั่งยืนของระบบ .
ในบทที่ 4 สิ่งที่ตัวชี้วัดที่เลือก ? ทางเลือกที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ผมยืนยันว่าตัวชี้วัดจะต้องเลือกให้แสดงสถานะของความพึงพอใจของ orientors ขั้นพื้นฐาน นอกจากนี้การเลือกตัวชี้วัดจะต้องสะท้อนให้เห็นถึงลักษณะที่สำคัญของระบบพลวัตตลอดจนจริยธรรม .
ในบทที่ 5 การกำหนดชุดตัวบ่งชี้ : ขั้นตอนก็ร่างขั้นตอนการปฏิบัติเพื่อการพัฒนาที่ครอบคลุมของชุดตัวชี้วัดการพัฒนาที่ยั่งยืน - opment และประเมินศักยภาพและยั่งยืน .
ในบทที่ 6 การกำหนดและการใช้ชุดตัวบ่งชี้ : ตัวอย่างผมใช้วิธีการในระดับของชุมชน รัฐ ประเทศ ภูมิภาค และของโลกพัฒนา - opment . การใช้ชุดข้อมูล worldwatch ชุดของตัวชี้วัดที่กำหนดไว้ และใช้ในการประเมินบทเรียนคอมพิวเตอร์ พลศาสตร์ของความยั่งยืนทั่วโลกจาก 2493 ถึง 2543 .
มากกระผมจะรายงานเสนอมา โดยเฉพาะจาก wouter biesiot และผู้เข้าร่วมการประชุมเชิงปฏิบัติการขนาดเล็ก :อลัน Atkisson โจน เดวิส donella ทุ่งหญ้า J N ขึ้นขึ้น Rgen RG ปี Rd , จอห์นพิต แคทเธอรีนพิต ลาสโลพินลาโรมาร์รีไวท์ , และ เบิร์ต เดอ ฟรีส์ . โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นประโยชน์ได้กว้างขวางเขียนความคิดเห็นจากทุ่งหญ้า donella จอห์นและแคทเธอรีน พิต คาร์ล ฟรีดริช มึลเลอร์ reissmann และ Bernd hornung . แม้ว่าฉันได้พยายามที่จะรวมความคิดเห็นและข้อเสนอแนะมันไม่ได้เสมอเป็นไปได้ที่จะรวมไว้ในกรอบเหนียว . รายงานสะท้อนมากของตัวเองวิธีการกระชับชิ้นด้วยกัน มันคือรายงานความก้าวหน้าในงาน และการวิจารณ์อย่างสร้างสรรค์ ข้อเสนอแนะ เพื่อการปรับปรุงและข้อเสนอแนะเกี่ยวกับการใช้งานและประสบการณ์ยินดีต้อนรับ