Suggested Strategies for Coping wit

Suggested Strategies for Coping with Shy or Withdrawn Students

Strategies for coping with shy or withdrawn students include peer involvement, teacher interventions, and other kinds of psychological interventions.
Peer involvement

Several authors have suggested treating shyness and withdrawal through peer involvement (see Rosenberg et al., 1992, for a review). Such efforts might include involving shy students in cross-age tutoring programs, creating opportunities for them to play in pairs with younger children, enlisting peers as confederates to draw out withdrawn children, and involving them in small group, cooperative classroom activities.

Teacher interventions

Brophy (1995) surveyed effective teachers to find out how they responded to shy students. The most commonly mentioned responses included

changing the social environment (e.g., seating them among friendly classmates or assigning them to a partner or small group),

encouraging or shaping increased responsiveness,

minimizing stress or embarrassment,

engaging shy students in special activities, and

involving them in frequent private talks.

Conspicuously absent from these teachers' responses was emphasis on threat or punishment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำกลยุทธ์การรับมือกับนักเรียนที่ขี้อาย หรือถอนกลยุทธ์การรับมือกับนักเรียนที่ขี้อาย หรือถอนได้แก่เพียร์ร่วม แทรกแซงครู และแทรกแซงทางจิตชนิดอื่นการมีส่วนร่วมของเพียร์ผู้แต่งหลายแนะนำรักษาอายและถอนเงินผ่านการมีส่วนร่วมเพียร์ (ดูสมุทรปราการ et al. 1992 รีวิว) ความพยายามดังกล่าวอาจรวมถึงการเกี่ยวข้องกับนักเรียนขี้อายอายุข้ามกวดวิชาโปรแกรม สร้างโอกาสสำหรับการเล่นคู่กับเด็ก ไทยเพื่อนเป็น confederates เพื่อดึงเด็กถอน และในกลุ่ม ชั้นเรียนร่วมกิจกรรมแทรกแซงครูBrophy (1995) สำรวจประสิทธิภาพครูค้นหาวิธีที่พวกเขาตอบสนองนักเรียนขี้อาย การตอบสนองดังกล่าวมากที่สุดรวมการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมทางสังคม (เช่น นั่งในหมู่เพื่อนมิตร หรือการเป็นคู่หรือกลุ่มเล็ก ๆ),ส่งเสริม หรือสร้างเพิ่มขึ้น การตอบสนองลดความเครียดหรือความลำบากนักเรียนขี้อายมีส่วนร่วมในกิจกรรมพิเศษ และเกี่ยวข้องกับพวกเขาในการเจรจาส่วนตัวบ่อยร่วมจากครูเหล่านี้ตอบสนองได้เน้นภัยคุกคามหรือการลงโทษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลยุทธ์แนะนำสำหรับการรับมือกับขี้อายหรือถอดถอนนักเรียนกลยุทธ์สำหรับการรับมือกับนักเรียนขี้อายหรือถอนตัวรวมถึงการมีส่วนร่วมเพียร์แทรกแซงครูและชนิดอื่น ๆ ของการแทรกแซงทางจิตวิทยา. เพียร์มีส่วนร่วมของผู้เขียนหลายคนมีข้อเสนอแนะการรักษาความประหม่าและการถอนผ่านการมีส่วนร่วมเพียร์ (ดูโรเซนเบิร์ก, et al 1992 สำหรับความคิดเห็น) ความพยายามดังกล่าวอาจรวมถึงการที่เกี่ยวข้องกับนักเรียนขี้อายในโปรแกรมการสอนข้ามอายุการสร้างโอกาสสำหรับพวกเขาที่จะเล่นคู่กับเด็กที่อายุน้อยกว่าสมัครเป็นเพื่อนร่วมงานเป็นภาคการวาดออกมาเด็กถอนตัวและเกี่ยวข้องกับพวกเขาในกลุ่มเล็ก ๆ กลุ่มกิจกรรมในชั้นเรียนสหกรณ์. แทรกแซงครูBrophy (1995) สำรวจครูที่มีประสิทธิภาพที่จะหาวิธีที่พวกเขาตอบสนองต่ออายนักเรียน การตอบสนองที่กล่าวถึงกันมากที่สุดรวมถึงการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมทางสังคม (เช่นที่นั่งพวกเขาในหมู่เพื่อนร่วมชั้นที่เป็นมิตรหรือการกำหนดให้พวกเขาเป็นคู่ค้าหรือกลุ่มเล็ก ๆ ) ให้กำลังใจหรือการสร้างการตอบสนองที่เพิ่มขึ้นการลดความเครียดหรือความลำบากใจส่วนร่วมของนักเรียนขี้อายในกิจกรรมพิเศษและเกี่ยวข้องกับพวกเขา ในการเจรจาส่วนตัวบ่อย. ผงาดจากการตอบสนองครูเหล่านี้เป็นความสำคัญกับภัยคุกคามหรือการลงโทษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนะนำกลยุทธ์สำหรับการเผชิญกับนักเรียนขี้อายหรือถอนกลยุทธ์สำหรับการเผชิญกับนักเรียนขี้อายหรือถอนรวมถึงเพื่อนมีส่วนร่วมของอาจารย์ และชนิดอื่น ๆของการแทรกแซงทางจิตวิทยาเพื่อนที่เกี่ยวข้องผู้เขียนหลายควรรักษาความอายและถอนผ่านเพื่อนที่เกี่ยวข้อง ( ดู Rosenberg et al . , 1992 , รีวิว ) ความพยายามดังกล่าวอาจรวมถึงเกี่ยวข้องกับนักเรียนขี้อายในคู่ผสมอายุโปรแกรมสอนการสร้างโอกาสสำหรับพวกเขาที่จะเล่นคู่กับเด็กหนุ่ม เป็น เพื่อน เป็นคอนเฟดเดอเรทวาดออกมาถอนเด็ก และเกี่ยวข้องกับพวกเขาในกลุ่มเล็ก ๆ การจัดกิจกรรมสหกรณ์โดยครู( 1995 ) ในการสำรวจประสิทธิภาพครู เพื่อหาวิธีที่พวกเขาตอบสนองต่อนักเรียนขี้อาย ส่วนใหญ่มักกล่าวถึงการรวมการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมทางสังคม ( เช่นที่นั่งพวกเขาในหมู่เพื่อนร่วมห้องเป็นกันเองหรือกำหนดให้คู่หรือกลุ่มเล็ก ๆ )นิมิต หรือการสร้างการตอบสนองเพิ่มขึ้นลดความเครียด หรืออับอายการขี้อายนักศึกษาในกิจกรรมพิเศษ และที่เกี่ยวข้องกับพวกเขาในการเจรจาส่วนตัวบ่อยผงาดขาดจากครูเหล่านี้คำตอบคือเน้นการคุกคามหรือการลงโทษ