จากข้อเท็จจริงตามปัญหา การที่ ชาร์ลล์ถามมาเรียว่าอยากไปอิตาลีกับเขาในวันหยุดไหม มาเรียตอบตกลง และชาร์ลล์ได้จ่ายสำหรับวันหยุดด้วยบัตรเครดิตเป็นเงินจำนวน 2,500 ปอนด์นั้น วินิจฉัยประกอบหลักกฎหมายได้ว่าตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 797 วางหลักไว้ว่า " อันว่า สัญญาตัวแทน นั้น คือสัญญา ซึ่ง ให้บุคคลคนหนึ่ง เรียกว่า ตัวแทน มีอำนาจ ทำการแทน บุคคล อีกคนหนึ่งเรียกว่า ตัวการ และ ตกลงจะทำการดั่งนั้น อัน ความเป็นตัวแทน นั้น จะเป็นโดย ตั้งแต่งแสดงออกชัด หรือ โดยปริยาย ก็ย่อมได้ " ดังนั้นการที่มาเรียตอบตกลงและชาร์ลล์ได้จ่ายเงินสำหรับวันหยุด ถือได้ว่าชาร์ลล์ได้ตกลงเป็นตัวแทนของมาเรียโดยปริยายแล้ว
อย่างไรก็ตาม สัปดาห์ก่อนหน้าวันหยุด มาเรียพบกับชาร์ลล์และบอกว่าเธอเป็นแฟนของวิลล์ตอนนี้ และไม่ต้องการวันหยุดแล้วนั้น ชาร์ลโกธรมากและเรียกเงิน 1,250 ปอนด์ จากมาเรีย วินิจฉัยได้ว่า มาเรียต้องจ่าย เพราะเมื่อเป็นตัวการตัวแทนแล้ว ตาม ป.พ.พ. มาตรา 816 วางหลักไว้ว่า"ถ้า ในการจัดทำกิจการ อันเขามอบหมายแก่ตนนั้น ตัวแทนได้ออกเงินทดรอง หรือ ออกเงินค่าใช้จ่ายไป ซึ่งพิเคราะห์ตามเหตุ ควรนับว่า เป็นการจำเป็นได้ไซร้ ท่านว่า ตัวแทนจะเรียกเอาเงินชดใช้ จากตัวการ รวมทั้งดอกเบี้ย นับแต่วันที่ ได้ออกเงินไปนั้นด้วย ก็ได้ " ดังนั้นชาร์ลล์จึงมีสิทธิ์เรียกเงินที่ออกค่าใช้จ่ายไป และสัญญาระหว่างชาร์ลล์และมาเรียได้เกิดขึ้นแล้ว