Astrud Gilberto delivered the memor

Astrud Gilberto delivered the memorably breathy, disaffected vocals on the 1964 hit “Girl from Ipanema” creating a style that suddenly seemed iconic: modern, international, and archly cool. Gilberto recorded the song with her husband, bossa nova star João Gilberto, and American jazz musician Stan Getz; the single sold millions of copies and won a Grammy award for Gilberto and Getz in 1964. Gilberto continued to work with Getz and enjoyed a solo career on the esteemed Verve label as well, but never replicated the success of her debut record.

Gilberto was born Astrud Weinert on March 30, 1940, in Salvador, Bahia, a state in northeastern Brazil. Her German father taught languages and literature, and the three Weinert daughters were named after mythic German goddesses—Astrud, Eda, and Iduna. The family settled in Rio de Janeiro when Astrud was eight, in a home on the Avenida Atlântica, which ran along the oceanfront. She studied at the city’s Colégio de Aplicação, and at the age of 20 was introduced to one of the country’s most popular musical stars, João Gilberto.

Originally from Bahia as well, João was a talented guitarist whose violão gago, or stammering guitar, became a staple of the wildly popular new musical style called bossa nova. The musical form, which evolved from traditional Brazilian rhythms and 1940s American big band and jazz, found appreciative audiences in Brazil. Billboard writer Enor Paiano described it as “a smooth amalgam of syncopated, samba/baiao-rooted cadences, jazz, elegantly simple lyrical imagery, and airy, economical musical backdrops that often imparted a ‘chamber music’ effect. Bossa tunes were sung in a wispy, vibrato-free style that masked smoldering, usually romantic sentiments.” João worked closely with friends Antonio Carlos Jobim and Vinícius de Moraes to craft hit records of the late 1950s like Desafinado and Chega de Saudade (No More Blues), both of which became international hits.

Gilberto met her future husband at the home of a friend, Nara Leão, a member of the bossa nova crowd who would later become a singer in her own right. Gilberto’s mother was a fan of his music, and he courted Astrud in part by playing guitar while she sang. They were married in early 1960, and soon became parents of two boys. The record that would make her a star was written around 1962 by Jobim de Moraes and João. Originally titled “Menina que passa” (The Girl Who Passes By), it was inspired by a pretty 18 year old—Heloisa “Helô” Eneida Menezes Paes Pinto—who often walked past the Veloso bar frequented by Jobim and de Moraes in the Ipanema section of Rio, home to one of the city’s three famed beaches. Under a new title, “Garota de Ipanema” (Girl from Ipanema), it was recorded by a number of Brazilian singers in its original Portuguese.

“Garota de Ipanema” proved to be one of the trio’s last collaborations, for the Brazilian bossa nova craze was

For the Record…

Born Astrud Weinert on March 30, 1940, in Salvador, Bahia, Brazil; daughter of a professor and English teacher; married João Gilberto, 1960 (divorced, c. 1964); children: Marcelo Oliveira, Gregory Lasorsa. Education: Attended the Colégio de Aplicação, late 1950s.

Recorded first song, “Girl from Ipanema,” with husband João Gilberto and jazz musician Stan Getz, March of 1963; released “Girl from Ipanema,” which went on reach number one on the U.S. adult contemporary charts, 1964; appeared with Getz on release, Getz Au Go Go, 1964; recorded several solo albums for the Verve label, 1964-87.

Awards: Grammy Award, Record of the Year for “Girl from Ipanema,” 1964; induction, Latin Grammy Hall of Fame for album Getz/Gilberto (with Stan Getz and João Gilberto), 2003.

Addresses: Record company—Verve Records, 825 8th Ave., New York, NY 10019-7416. Website—Astrud Gilberto Official Website: http://www.astrudgilberto.com.

fading. Jobim went to New York City, where he worked as a songwriter, arranger, and pianist; the Gilberto family followed in early 1963. Charlie Byrd had brought bossa nova to New York after a 1961 tour of Brazil, and it soon swept the jazz world. Jobim and João were invited to record with Getz, an acclaimed tenor sax legend who was fascinated by the Brazilian sound and had begun to incorporate it into his own style, most notably on his 1962 release Big Band Bossa Nova. Their sessions, which took place in March of 1963, were produced by Creed Taylor, who had an impressive track record at the Verve label, home to many jazz greats of the era.

When it came time to record “Garota de Ipanema,” Taylor reportedly wanted some English lyrics on it; Gilberto, in studio, offered to deliver them since she had some ability in the language. João rebuffed her, but Taylor and the others liked the idea, and João relented. Her husband sang the first verse in Portuguese, followed by hers in English; this made the song five minutes, 15 seconds long—too long for a radio hit. Later that year Taylor excised João’s vocals, which shortened it to three minutes, 55 seconds, and Verve released it as a single. It became a huge hit, reaching the number five spot on the pop singles chart and the top spot in the adult-contemporary category. The Getz/Gilberto album became a million seller, hit number two on the pop album charts, and became (at the time) the best-selling jazz LP in history. It won Grammy Awards for Record of the Year, Best Instrumental Jazz Performance, and Best-Engineered Nonclassical Recording.

Gilberto was not credited for her vocals on Getz/Gilberto, and reportedly earned only $120 for her work, the going rate for a studio session. She then toured with Getz, recording Getz Au Go Go, released in 1964. Critics claimed, however, that Gilberto’s wispy voice was not strong enough to carry an entire album of songs. Verve tried to position her in the easy-listening genre with such songs as “The Shadow of Your Smile” and “Fly Me to the Moon” in 1964, but these never attained the status of “Girl from Ipanema.” Her first true solo record, The Astrud Gilberto Album, appeared in May of 1965 and featured songs in both English and Portuguese. It sold respectably, but failed to crack the top 40. By this time, Gilberto and her husband had divorced, and she settled in New York City with their sons. João’s subsequent remarriage produced a daughter, Bebel, who went on to make an acclaimed 2001 record that blended bossa nova with electronica.

During the rest of the 1960s, Gilberto cut more albums for Verve, including Look to the Rainbow, a 1965 work with arranger Gil Evans, and A Certain Smile, A Certain Sadness, which paired her with Brazilian organist and arranger Walter Wanderley in 1966. By the end of the decade, bossa nova’s appeal had died out abroad as well. Gilberto began to make film appearances and worked with Quincy Jones on the soundtrack to the 1966 Sidney Lumet spy thriller, The Deadly Affair. For a number of years she made television commercials for Eastern Airlines as well. She began to write her own songs in the early 1970s, and released an occasional album. Her 1977 effort, That Girl From Ipanema, featured a duet, “Far Away,” with her idol, jazz trumpeter Chet Baker. In the early 1980s she formed a sextet with her son Marcelo, a talented bassist, and they toured North America, Europe, and Japan. In 1984, under a brief British revival of bossa nova, Gilberto’s “Girl from Ipanema” charted once again. In her later years she has become an ardent animal-rights activist.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Astrud Gilberto ส่งเสียงร้องน่าจดจำ breathy, disaffected ในปี 1964 ที่ตี "สาวจากอีพาเนมา" สร้างลักษณะที่จู่ ๆ ดูเหมือนโดดเด่น: ทันสมัย นานาชาติ และ archly เย็น Gilberto บันทึกเพลงกับสามี เดเอนโบสซาโนวาดาว João Gilberto และนักดนตรีแจ๊สอเมริกันสแตนเก็ตส์ เดียวที่ขายล้านสำเนา และชนะรางวัลแกรมมี่ Gilberto และเก็ตส์ในปี 1964 Gilberto ยังคงทำงานกับเก็ตส์ และชอบอาชีพเดี่ยวบนฉลากเวิร์ฟนับถือเช่นกัน แต่ไม่จำลองแบบความสำเร็จของเธอคอร์ดตัวGilberto เกิด Astrud Weinert บน 30 มีนาคม 1940 ซัลวาดอร์ เฮีย รัฐในบราซิลตะวันออกเฉียงเหนือ พ่อภาษาเยอรมันสอนภาษาและวรรณคดี และธิดา Weinert สามถูกตั้งชื่อหลังจากเยอรมัน goddesses mythic — Astrud, Eda และ Iduna ครอบครัวแล้วในริโอเดอจาเนโรเมื่อ Astrud แปด ในบ้านบน Atlântica เอเว็นนิดา ซึ่งวิ่งตามโอเชียนฟรอนท์ เธอเรียนที่เมือง Colégio de Aplicação และอายุ 20 ถูกนำมาใช้ในประเทศนิยมดนตรีดาว João Gilberto อย่างใดอย่างหนึ่งเดิม จากเฮียด้วย João ถูก guitarist เก่งที่มี violão gago หรือ stammering กีตาร์ กลายเป็น ตั๋วเย็บกระดาษของอาละวาดนิยมดนตรีแบบใหม่เรียกว่าโนวาเดเอนโบสซา ดนตรีแบบ ซึ่งพัฒนาจากแบบดั้งเดิมบราซิล และทศวรรษ 1940 โดยอเมริกันบิ๊กแบนด์แจ๊ส พบผู้ชม appreciative ในบราซิล เขียนป้ายโฆษณา Enor Paiano อธิบายว่า "ราบรื่น amalgam cadences syncopated, samba/baiao-ราก แจ๊ส ภาพตกแต่งอย่างน้อยจอม โปร่ง ประหยัดดนตรี backdrops ที่มักจะ imparted ผล 'ดนตรี' และการ เพลงเดเอนโบสซาได้สูงในลักษณะ wispy ฟรี vibrato ที่สวมหน้ากาก smoldering โรแมนติกมักจะรู้สึก" João ทำงานใกล้ชิดกับเพื่อน Antonio Carlos Jobim และ Vinícius de Moraes การเรือตีของมินิปลาย Desafinado และ Chega de Saudade (ไม่มี Blues), ซึ่งทั้งสองเป็นชมนานาชาติGilberto ได้พบสามีในอนาคตที่บ้านของเพื่อน นารา Leão เป็นสมาชิกของฝูงชนเดเอนโบสซาโนวาที่จะเป็นนักร้องในสิทธิของตนเอง แม่ของ Gilberto เป็นแฟนเพลงของเขา และเขา courted Astrud บางส่วน โดยเล่นกีตาร์ในขณะที่เธอร้อง พวกเขาได้แต่งงานในช่วง 1960 และจนกลายเป็น ผู้ปกครองของเด็กผู้ชาย 2 ระเบียนที่จะทำให้เธอเป็นดาราถูกเขียนประมาณปี 1962 โดย Jobim de Moraes และ João เดิม ชื่อว่า "Menina que passa" (สาวที่ผ่านโดย), ได้แรงบันดาลใจปี 18 สวยเก่า — Heloisa "Helô" Eneida Menezes Paes Pinto — ซึ่งมักจะเดินผ่านมาแถบ Veloso บาย Jobim และ de Moraes ในส่วนอีพาเนมาของริโอ บ้านหาดมีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง ภายใต้ชื่อใหม่ "Garota de อีพาเนมา" (สาวจากอีพาเนมา), บันทึกตามจำนวนนักร้องบราซิลในโปรตุเกสของเดิม"Garota de อีพาเนมา" พิสูจน์ให้เป็นหนึ่งของทริโอสุดท้ายความร่วมมือ สำหรับความนิยมของโนวาเดเอนโบสซาบราซิลได้สำหรับเรกคอร์ด...เกิด Astrud Weinert บน 30 มีนาคม 1940 ในซัลวาดอร์ เฮีย บราซิล ลูกสาวของศาสตราจารย์และครูภาษาอังกฤษ แต่งงาน João Gilberto, 1960 (หย่า ค. 1964); เด็ก: Marcelo Oliveira เกรกอรี Lasorsa การศึกษา: เข้าร่วม Colégio de Aplicação ปลายทศวรรษ 1950บันทึกเพลงแรก "สาวจากอีพาเนมา สามี João Gilberto และนักดนตรีแจ๊สสแตนเก็ตส์ 1963 มีนาคม เปิดตัว "สาวจากอีพาเนมา ซึ่งไปถึงอันดับหนึ่งในสหรัฐอเมริกาสำหรับผู้ใหญ่สมัยแผนภูมิ 1964 ปรากฏ มีเก็ตส์ในรุ่น เก็ตส์อูไปไป 1964 บันทึกอัลบั้มเดี่ยวหลายสำหรับป้ายชื่อเวิร์ฟ 1964-87รางวัล: รางวัลแกรมมี่ คอร์ดปีสำหรับ "สาวจากอีพาเนมา 1964 เหนี่ยวนำ ละตินแกรมมี่หอเกียรติยศสำหรับอัลบั้ม เก็ตส์/Gilberto (กับสแตนเก็ตส์ João Gilberto), 2003ที่อยู่: บันทึกบริษัท — เวิร์ฟเรเคิดส์ 825 8 Ave., New York, NY 10019-7416 เว็บไซต์ — Astrud Gilberto อย่างเว็บไซต์: http://www.astrudgilberto.comค่อย ๆ เลือนหายไป Jobim ไปนิวยอร์กซิตี้ ที่เขาทำงานเป็นนักแต่งเพลง arranger และ เปียโน ตามครอบครัว Gilberto ในช่วง 1963 Byrd ชาร์ลีได้นำเดเอนโบสซาโนนิวยอร์กหลังจากทัวร์ 1961 ของบราซิล และเร็ว ๆ นี้กวาดโลกแจ๊ส Jobim และ João ถูกเชิญไปบันทึกกับเก็ตส์ เลเจนด์แซ็กซ์เทเนอร์รางวัลที่ถูกหลงเสียงบราซิล และเริ่มมาเป็นสไตล์ของเขาเอง ส่วนใหญ่ในปี 1962 เขาปล่อยวงใหญ่เดเอนโบสซาโนวา รอบเวลาของพวกเขา ที่เกิดในเดือน 1963 มีนาคม ผลิต โดยเทย์เลอร์ ลัทธิที่มีประวัติน่าประทับใจที่ป้ายเวิร์ฟ บ้าน greats แจ๊สในยุค นั้นเมื่อมันมาเวลาคอร์ด "Garota de อีพาเนมา" เทย์เลอร์ต้องบางเนื้อเพลงภาษาอังกฤษมัน รายงาน Gilberto ในห้อง การนำเสนอเพื่อให้พวกเขาเนื่องจากเธอมีความสามารถในบางภาษา João rebuffed เธอ แต่เทย์เลอร์และคนอื่น ๆ ชอบความคิด และ João relented สามีร้องท่อนแรกในโปรตุเกส ตามเธอในอังกฤษ นี้ทำเพลง 5 นาที 15 วินาทีที่ยาวซึ่งยาวเกินไปสำหรับวิทยุตี ภายหลังปีเทย์เลอร์ excised ร้องประสานของ João ซึ่งลดลงไปสามนาที วินาที และเวิร์ฟออกเป็นซิงเกิล มันกลายเป็นตีใหญ่ ถึงจุดหมายเลข 5 บนชาร์ตป๊อปและจุดสูงสุดในประเภทร่วมสมัยผู้ใหญ่ อัลบั้ม เก็ตส์/Gilberto กลายเป็น ล้านขาย ตีเลข 2 บนแผนภูมิอัลบั้มป๊อป กเป็น แจ๊สที่ขายดีที่สุด LP ในประวัติศาสตร์ (ในเวลา) จะชนะรางวัลแกรมมีสาขาบันทึกของปี สุดแจ๊สบรรเลง และ บันทึก Nonclassical Best-EngineeredGilberto ถูกไม่ถูกเครดิตสำหรับเสียงร้องของเธอใน เก็ตส์/Gilberto และรายงานได้รับเพียง $120 สำหรับการทำงานของเธอ อัตราไปสำหรับเซสชันสตูดิโอ จากนั้นเธอออกแสดงกับเก็ตส์ บันทึกเก็ตส์อูไปหา นำออกใช้ในปี 1964 นักวิจารณ์ว่า อย่างไรก็ตาม ให้ ของ Gilberto wispy เสียงไม่แข็งแรงพอจะมีอัลบั้มทั้งหมดของเพลง เวิร์ฟพยายามวางตำแหน่งของเธอในแนวฟังง่ายด้วยเช่นเพลง "เดอะเงาของรอย" และ "บินฉันกับเดอะมูน" ในปี 1964 แต่เหล่านี้ไม่เคยบรรลุสถานะของ "สาวจากอีพาเนมา" เธอจริงเดี่ยวระเบียนแรก เดอะ Astrud Gilberto อัลบั้ม ปรากฏใน 1965 พฤษภาคม และห้องเพลงในภาษาอังกฤษและโปรตุเกส ขาย respectably แต่ไม่สามารถถอดด้านบน 40 โดยเวลานี้ Gilberto และสามีของเธอได้หย่าแล้ว และเธอตัดสินในนิวยอร์คซิตี้กับลูกชายของพวกเขา แต่งงานใหม่ภายหลังของ João ผลิตบุตรสาว Bebel ที่ไปในการทำให้ระเบียน 2001 รางวัลที่ผสมเดเอนโบสซาโนวากับ electronicaในช่วงเหลือของปี 1960, Gilberto ตัดอัลบั้มเพิ่มเติมสำหรับเวิร์ฟ รวมทั้งลักษณะงาน 1965 กับ arranger อีวานส์ Gil, A Certain ยิ้ม รุ้ง A Certain ความโศกเศร้า ที่จับคู่เธอกับนักบราซิล arranger Walter Wanderley เป็น โดยจุดสิ้นสุดของทศวรรษ เดเอนโบสซาโนอุทธรณ์ได้ตายออกต่างประเทศเช่น Gilberto เริ่มทำให้นัดฟิล์ม และทำงานร่วมกับควินซีโจนส์บนการให้ซาวด์แทร็กที่ 1966 แขกห้องกว้างไส้ศึก thriller เรื่องร้ายแรง สำหรับตัวเลขของปี เธอได้โฆษณาโทรทัศน์สำหรับสายการบินตะวันออกเช่น เธอเริ่มเขียนเพลงของตนเองใน และออกอัลบั้มเป็นครั้งคราว เธอพยายาม 1977 ว่าสาวจากอีพาเนมา ที่โดดเด่นการ duet "ห่างไกล กับไอดอลของเธอ แจ๊ส trumpeter เชษฐ์เบเกอร์ ในต้นทศวรรษ 1980 เธอเกิด sextet ที่กับ Marcelo, bassist เก่ง ลูกชายของเธอ และเขาออกเดินทางไปทวีปอเมริกาเหนือ ยุโรป และญี่ปุ่น ในปี 1984 ภายใต้การฟื้นฟูอังกฤษสั้น ๆ ของเดเอนโบสซาโนวา Gilberto ของ "สาวจากอีพาเนมา" เต็ดอีกครั้ง ในปีของเธอในภายหลัง เธอได้กลายเป็นกิจกรรมสิทธิสัตว์ซักตัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Astrud Gilberto ส่งลมหายใจจดจำร้องไม่พอใจในปี 1964 ตี "สาวจากอิปานีมา" การสร้างรูปแบบที่อยู่ ๆ ก็ดูเหมือนสัญลักษณ์: ทันสมัยต่างประเทศและอย่างมีมารยาเย็น กิลบันทึกเสียงเพลงกับสามีของเธอ bossa โนวาดาวJoãoกิลและนักดนตรีแจ๊สชาวอเมริกันสแตนเก็ตซ์; ล้านขายเพียงครั้งเดียวของเล่มและได้รับรางวัลแกรมมี่และกิลเก็ตซ์ในปี 1964 กิลยังคงทำงานกับเก็ตซ์และสนุกกับการประกอบอาชีพบนฉลากที่นับถือคึกคักเช่นกัน แต่ไม่เคยประสบความสำเร็จในการจำลองแบบของการบันทึกการเปิดตัวของเธอ. กิลเกิด Astrud Weinert วันที่ 30 มีนาคม 1940 ในซัลวาดอ, ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของรัฐในบราซิล พ่อของเธอเยอรมันสอนภาษาและวรรณคดีและลูกสาวสามคน Weinert ถูกตั้งชื่อตามเทพธิดา-Astrud เยอรมันเทพนิยายพ้นและ Iduna ครอบครัวตั้งรกรากอยู่ในริโอเดอจาเนโรเมื่อ Astrud อายุได้แปดขวบในบ้านบนถนน Avenida Atlantica ซึ่งวิ่งไปตามมหาสมุทร เธอเรียนที่เมืองจิโอเดอAplicaçãoและเมื่ออายุ 20 ได้รับการแนะนำให้รู้จักกับหนึ่งในประเทศที่ดาวดนตรีที่นิยมมากที่สุดที่Joãoกิล. มีพื้นเพมาจากเฮียเช่นกันJoãoเป็นมือกีต้าร์ที่มีความสามารถที่มีviolão Gago หรือพูดตะกุกตะกักกีต้าร์กลายเป็น หลักของดนตรีสไตล์ความนิยมเป็นอย่างใหม่ที่เรียกว่า bossa โนวา รูปแบบดนตรีซึ่งวิวัฒนาการมาจากจังหวะที่บราซิลแบบดั้งเดิมและปี 1940 ชาวอเมริกันกลุ่มใหญ่และแจ๊สพบผู้ชมเห็นคุณค่าในบราซิล บิลบอร์ดนักเขียน Enor Paiano เล่าว่า "มัลกัมเรียบลัด, samba / Baiao ที่หยั่งรากกระดึบแจ๊สภาพโคลงสั้น ๆ ง่ายๆอย่างหรูหราและโปร่งสบายประหยัดดนตรีฉากหลังที่มักจะคลี่คลายว่า 'ดนตรี' ผล เพลง Bossa ถูกร้องในตัวเล็กสไตล์ vibrato ฟรีที่สวมหน้ากากระอุความรู้สึกโรแมนติกมักจะ. "Joãoทำงานอย่างใกล้ชิดกับเพื่อน Antonio Carlos Jobim และViníciusเดอ Moraes บันทึกตีฝีมือของปลายปี 1950 เช่น Desafinado และ Chega de Saudade (No More บลูส์) ซึ่งทั้งสองก็กลายเป็นเพลงฮิตต่างประเทศ. กิลได้พบกับสามีในอนาคตของเธอที่บ้านของเพื่อนนาราLeãoเป็นสมาชิกของฝูงชน bossa โนวาซึ่งต่อมาจะกลายเป็นนักร้องในสิทธิของเธอเอง แม่ของกิลเป็นแฟนเพลงของเขาและเขาติดพัน Astrud ในส่วนของการเล่นกีต้าร์ในขณะที่เธอร้องเพลง ทั้งคู่แต่งงานกันในช่วงต้นปี 1960 และเร็ว ๆ นี้กลายเป็นพ่อและแม่ของเด็กชายสองคน บันทึกที่จะทำให้เธอเป็นดาราที่ถูกเขียนโดยรอบ 1962 Jobim เดอ Moraes และJoão ชื่อเดิม "Menina que Passa" (สาวที่ผ่านไป) ก็เป็นแรงบันดาลใจสวย 18 ปีเก่า Heloisa "HELO" Eneida Menezes Paes Pinto-ที่มักจะเดินผ่านแถบเบโลโซแวะเวียน Jobim และ Moraes ใน Ipanema ส่วนริโอ, บ้านแห่งหนึ่งของเมืองสามชายหาดที่มีชื่อเสียง ภายใต้ชื่อใหม่ "Garota de Ipanema" (สาวจาก Ipanema) จะถูกบันทึกไว้โดยจำนวนของนักร้องชาวบราซิลในภาษาโปรตุเกสเดิม. "Garota de Ipanema" พิสูจน์แล้วว่าเป็นหนึ่งในความร่วมมือของทั้งสามคนที่ผ่านมาสำหรับ bossa บราซิลโนวา ความบ้าคลั่งเป็นสำหรับบันทึก... เกิด Astrud Weinert วันที่ 30 มีนาคม 1940 ในซัลวาดอ, บราซิล ลูกสาวของอาจารย์และครูผู้สอนภาษาอังกฤษ แต่งงานJoãoกิล 1960 (หย่า 1964 ค.); เด็ก: มาร์เซโลร่า, เกรกอรี่ Lasorsa การศึกษา: เข้าร่วมจิโอเดอAplicação, ปลายปี 1950. บันทึกเพลงแรก "สาวจากอิปานีมา" กับสามีJoãoกิลและนักดนตรีแจ๊สสแตนเก็ตซ์มีนาคมปี 1963; ปล่อย "สาวจากอิปานี" ซึ่งไปในการเข้าถึงหมายเลขหนึ่งบนชาร์ตของสหรัฐผู้ใหญ่ร่วมสมัย, 1964; ปรากฏตัวขึ้นพร้อมเก็ตซ์เมื่อวันที่ปล่อยเก็ตซ์ Au Go Go, 1964; บันทึกอัลบั้มเดี่ยวหลายป้ายเวิร์ฟ, 1964-1987. รางวัล: รางวัลแกรมมี่, บันทึกแห่งปีสำหรับ "สาวจากอิปานีมา" 1964; การเหนี่ยวนำละตินแกรมมี่ฮอลล์ออฟเฟมในอัลบั้มเก็ตซ์ / กิล (กับสแตนเก็ตซ์และJoãoกิล) 2003 ที่อยู่: บันทึก บริษัท เวิร์ฟประวัติ 825 Ave. 8, New York, NY 10019-7416 เว็บไซต์ Astrud Gilberto เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ: http://www.astrudgilberto.com. ซีดจาง Jobim ไปมหานครนิวยอร์กที่เขาทำงานเป็นนักแต่งเพลง arranger และนักเปียโน; ครอบครัวกิลตามมาในช่วงต้นปี 1963 ชาร์ลีเบิร์ดได้นำ bossa โนวาไปนิวยอร์กหลังจากที่ 1961 ทัวร์ของบราซิลและเร็ว ๆ นี้กวาดโลกดนตรีแจ๊ส Jobim และJoãoได้รับเชิญในการบันทึกด้วยเก็ตซ์, ตำนานแซ็กโซโฟนเทเนอร์ที่ได้รับรางวัลที่หลงใหลเสียงชาวบราซิลและก็เริ่มที่จะรวมไว้ในสไตล์ของตัวเองที่โดดเด่นที่สุดใน 1962 ได้รับการปล่อยตัววงบิ๊กบอสซาโนวา การประชุมของพวกเขาที่เกิดขึ้นในเดือนมีนาคมของปี 1963 ที่ผลิตโดยลัทธิเทย์เลอร์ที่มีประวัติที่น่าประทับใจที่ฉลากคึกคักบ้านแก่นแจ๊สหลายคนในยุคนั้น. เมื่อมันถึงเวลาที่จะบันทึก "Garota de Ipanema" เทย์เลอร์ มีรายงานว่าอยากบางเนื้อเพลงภาษาอังกฤษนั้น กิล, ในสตูดิโอที่นำเสนอเพื่อให้พวกเขาเพราะเธอมีความสามารถบางอย่างในภาษา Joãoหาเรื่องเธอ แต่เทย์เลอร์และคนอื่น ๆ ชอบความคิดและJoãoโทษ สามีของเธอร้องเพลงท่อนแรกในภาษาโปรตุเกสตามเธอในภาษาอังกฤษ; นี้ทำเพลงห้านาที 15 วินาทีระยะยาวเกินไปสำหรับการตีวิทยุ ปีหลังจากนั้นเทย์เลอร์พอร้องJoãoซึ่งสั้นลงไปยังสามนาที 55 วินาทีและเวิร์ฟปล่อยให้มันเป็นหนึ่งเดียว มันก็กลายเป็นความนิยมอย่างมากจำนวนถึงห้าจุดจุดหนึ่งบนชาร์ตซิงเกิ้ลป๊อปและจุดสูงสุดในหมวดหมู่ผู้ใหญ่ร่วมสมัย เก็ตซ์ / อัลบั้มกิลกลายเป็นผู้ขายล้านตีเลขที่สองบนชาร์ตอัลบั้มป๊อปและกลายเป็น (ในเวลานั้น) แผ่นเสียงแจ๊สที่ขายดีที่สุดในประวัติศาสตร์ มันชนะรางวัลแกรมมี่สำหรับบันทึกปีที่ดีที่สุดเครื่องมือแจ๊ประสิทธิภาพการทำงานที่ดีที่สุดวิศวกรรม nonclassical บันทึก. กิลไม่ได้เครดิตสำหรับเสียงร้องของเธอในเก็ตซ์ / กิลและได้รับรายงานเพียง $ 120 สำหรับการทำงานของเธออัตรากำลังสำหรับเซสชั่นสตูดิโอ . จากนั้นเธอก็ไปเที่ยวกับเก็ตซ์บันทึกเก็ตซ์ลากลับไปปล่อยในปี 1964 นักวิจารณ์อ้าง แต่ที่เสียงของกิลตัวเล็กไม่แข็งแรงพอที่จะดำเนินการทั้งอัลบั้มเพลง เวิร์ฟพยายามที่จะวางตำแหน่งของเธอในรูปแบบที่ง่ายต่อการฟังเพลงเช่น "เงาของรอยยิ้มของคุณ" และ "ฉันบินไปดวงจันทร์" ในปี 1964 แต่ไม่เคยบรรลุสถานะของ "สาวจากอิปานีมา." เธอเดี่ยวครั้งแรกจริง บันทึกที่ Astrud กิลอัลบั้มปรากฏตัวขึ้นในเดือนพฤษภาคม 1965 และให้ความสำคัญเพลงทั้งภาษาอังกฤษและภาษาโปรตุเกส มันขายประเสริฐ แต่ล้มเหลวในการแตกยอด 40 โดยขณะนี้กิลและสามีของเธอได้หย่าร้างกันและเธอตั้งรกรากอยู่ในนิวยอร์กซิตี้กับลูกชายของเขา สมรสที่ตามมาของJoãoผลิตลูกสาว Bebel ที่ไปในที่จะทำให้ได้รับรางวัล 2001 บันทึกไว้ว่าผสม bossa โนวากับอิเลคทรอ. ในช่วงที่เหลือของปี 1960 ที่กิลตัดอัลบั้มมากขึ้นสำหรับเวิร์ฟรวมทั้งมองไปสายรุ้ง 1965 ทำงานร่วมกับ arranger กิลอีแวนส์และรอยยิ้มบางบางความโศกเศร้าซึ่งคู่ของเธอกับออบราซิลและ arranger วอลเตอร์ Wanderley ในปี 1966 ในตอนท้ายของทศวรรษอุทธรณ์ bossa โนวาได้ตายในต่างประเทศได้เป็นอย่างดี กิลเริ่มที่จะทำให้ฟิล์มและทำงานร่วมกับควินซีโจนส์ในบทเพลงเพื่อ 1966 ซิดนีย์ลูเม็ตเลอร์สายลับ, เรื่องร้ายแรง สำหรับจำนวนของปีที่ผ่านมาเธอทำโฆษณาทางโทรทัศน์ตะวันออกสายการบินเช่นกัน เธอเริ่มเขียนเพลงของตัวเองของเธอในต้นปี 1970 และออกอัลบั้มเป็นครั้งคราว ความพยายามที่ 1977 เธอผู้หญิงคนนั้นจาก Ipanema เด่นคู่ "Far Away" กับไอดอลของเธอแจ๊สเป่าแตร Chet Baker ในช่วงต้นทศวรรษ 1980 เธอกลายเป็นนักร้องกับลูกชายของเธอมาร์เซโล, เบสมีความสามารถและพวกเขาไปเที่ยวทวีปอเมริกาเหนือ, ยุโรปและญี่ปุ่น ในปี 1984 ภายใต้การฟื้นฟูอังกฤษสั้น ๆ ของ bossa โนวากิลของ "สาวจากอิปานีมา" สถานที่เกิดเหตุอีกครั้ง ในปีต่อมาเธอได้กลายเป็นสิทธิสัตว์กระตือรือร้นกิจกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อัสตรุดชิลเบร์ตูส่งการจดจำเหม็นร้องเหินห่างใน 1964 , ตี " สาวจาก Ipanema " สร้างสไตล์ที่จู่ๆก็ดูสัญลักษณ์ : โมเดิร์น นานาชาติ และ archly เย็น กิลแบร์โตบันทึกเพลงกับสามีของเธอ , Bossa Nova ดาราผู้ชายแบ่งตามอาชีพ และนักดนตรีแจ๊สอเมริกันสแตน เก็ตส์ ; เดียวขายได้หลายล้านเล่ม และได้รับรางวัล Grammy Award ของ และ เก็ตส์ใน 1964 .กิลเบอร์โต้ ยังคงทำงานด้วยน่ะ และเพลิดเพลินกับอาชีพเดี่ยวบนฉลากที่นิยมต่างๆ เป็นอย่างดี แต่ไม่เคยนำความสำเร็จของบันทึกแรกของเธอ

ชิลเบร์ตูเกิดอัสตรุดไวเนิร์ดบน 30 มีนาคม 2483 ในซัลวาดอร์ , รัฐในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของบราซิล พ่อของเธอสอนภาษาและวรรณคดีเยอรมัน และสามไวเนิร์ดลูกสาวตั้งชื่อตามเทพนิยายเยอรมันเทพธิดาอัสตรุด EDA , ,แล้วดูน่า . ครอบครัวตั้งรกรากอยู่ในริโอ เดอ จาเนโรเมื่ออัสตรุดอายุแปดขวบ ในบ้านใน Avenida ATL â ntica ซึ่งวิ่งตาม oceanfront . เธอศึกษาที่เมืองโคลจิโอ เดอ aplica çãé o และเมื่ออายุ 20 ได้รับการแนะนำให้เป็นหนึ่งในประเทศที่เป็นที่นิยมมากที่สุดดนตรีดาวชูเอาชิลเบร์ตู o .

มาจากเฮียเช่นกัน ชูเอา โอ เป็นมือกีต้าร์ที่เก่งแพ้ท้องฮัล โอ กาโก้ หรือ คุณกีตาร์กลายเป็นหลักของป่าที่เป็นที่นิยมใหม่สไตล์ดนตรีที่เรียกว่า Bossa Nova รูปแบบดนตรีที่พัฒนาจากจังหวะที่บราซิลแบบดั้งเดิมและวงดนตรีแจ๊สและเพลงชาวอเมริกันพบชื่นชมผู้ชมในบราซิล บอร์ดนักเขียน enor paiano อธิบายว่ามันเป็น " ราบรื่น ส่วนของ syncopated แซมบ้า / Baiao รากจังหวะแจ๊สหรูหราเรียบง่ายเนื้อเพลงภาพถ่าย และโปร่งประหยัดดนตรีฉากหลังที่มักจะเพิ่ม ' ห้องเพลง ' ผล Bossa เพลงขับขานในบาง , vibrato ฟรีสไตล์ที่สวมหน้ากากคุกรุ่นมักจะโรแมนติกความรู้สึก " ชูเอา O ทำงานอย่างใกล้ชิดกับเพื่อนอันโตนิโอคาร์ลอสโจบิม และวินเซียส มาร์ตินเดอ มอเรียนฝีมือตีประวัติของปลาย 1950s และชอบ desafinado chega เดอซอเดด ( ไม่มีบลูส์ ) ซึ่งกลายเป็นความนิยมระหว่างประเทศ .

กิลเบอร์โต้ พบสามีในอนาคตของเธอที่บ้านของเพื่อน นารา เลอ ฮัล โอ สมาชิกของบอสซาโนวาฝูงชนที่ภายหลังจะกลายเป็นนักร้องในสิทธิของตัวเอง เป็นแม่ของแฟนเพลงของเขา และเขาจีบอัสตรุดในส่วนหนึ่งโดยการเล่นกีตาร์ขณะที่เธอร้องเพลง พวกเขาแต่งงานกันในต้นปี 1960 , และเร็ว ๆนี้กลายเป็นผู้ปกครองของเด็กชายสองคนบันทึกที่อยากให้เธอเป็นดาราก็เขียนประมาณปี 1962 โดย โจบิมและโอเดอ มอเรียนชูเอาเดิมชื่อว่า " สาวน้อยนาง passa " ( สาวที่ผ่านไป ) มันเป็นแรงบันดาลใจจากน่ารัก 18 ปี heloisa " ฮัลเป็นการ " eneida menezes Paes ปิ่นโตที่มักจะเดินผ่าน เวโลโซบาร์ frequented โดยโจบิมและ เดอ มอเรียนใน Ipanema ส่วนริโอ , บ้านหนึ่งของเมืองชายหาดที่มีชื่อเสียง 3 .ภายใต้ชื่อใหม่ " garota de Ipanema " สาวจาก Ipanema ) , ได้รับการบันทึกโดยนักร้องชาวบราซิลของโปรตุเกสในหมายเลขของเดิม

" garota de Ipanema " พิสูจน์หนึ่งของทริโอของความร่วมมือล่าสุด สำหรับชาวบราซิลบอสซาโนวา Craze คือ

สำหรับบันทึก . . . . . . .

เกิด อัสตรุดไวเนิร์ดบน 30 มีนาคม 2483 ในซัลวาดอร์ , บราซิล ลูกสาวของอาจารย์ และอาจารย์ภาษาอังกฤษ ;แต่งงานชูเอาชิลเบร์ตู o 1960 ( หย่า , C . 1964 ) ; เด็ก : Marcelo Oliveira , เกรกอรี่ lasorsa . การศึกษา : เรียนคอลัมน์และจีโอเดอ aplica çã O ปลายปี 1950 .

บันทึกเสียงเพลงแรก " สาวจาก Ipanema " กับสามีและผู้ชายแบ่งตามอาชีพนักดนตรีแจ๊สสแตน เก็ตส์ มีนาคม 1963 ; เปิดตัว " สาวจาก Ipanema " ซึ่งขึ้นถึงอันดับหนึ่งในสหรัฐฯ ผู้ใหญ่สมัยแผนภูมิ 1964 ;