Toxicology Brief: Allium species po

Toxicology Brief: Allium species poisoning in dogs and cats
source-image
Aug 01, 2005
By R.B. Cope, BSc, BVSc, PhD
VETERINARY MEDICINE
123Next

Wild and domesticated Allium species have been used for culinary and ethnomedicinal purposes since the beginning of recorded history. About 95 species of native or cultivated leeks, chives, garlic, shallots, scallions, and onions are present in North America, and more than 80 ornamental Allium species are available. All Allium species and the products derived from them can be toxic to dogs and cats1; however, relatively few Allium species are of important toxicologic interest.

The domesticated species commonly involved in toxicosis include Allium cepa (onion), Allium porrum (leek), Allium sativum (garlic), and Allium schoenoprasum (chive). The plants form solitary or clustered bulbs and are strongly aromatic, with an onion or garlic odor when crushed. The distinctive aroma distinguishes Allium species from morphologically similar poisonous plants, particularly death camas (Zigadenus species).1

Toxicity

Allium species contain a wide variety of organosulfoxides, particularly alk(en)ylcysteine sulfoxides. Trauma to the plants, such as chewing, converts the organosulfoxides to a complex mixture of sulfur-containing organic compounds. Many of these compounds or their metabolites are responsible for the odors, flavors, and pharmacologic effects of these plants. Many Allium species' organosulfur compounds appear to be readily absorbed through the gastrointestinal tract and are metabolized to highly reactive oxidants.2 Cooking or spoilage of Allium species does not reduce their potential toxicity.1
Mechanism of action

The primary toxicologic mechanism of Allium species-derived organosulfur compounds is oxidative hemolysis, which occurs when the concentration of oxidants in the erythrocyte exceeds the capacity of the antioxidant metabolic pathways. Catalase antioxidant activity in erythrocytes in dogs is low,3 and normal hemoglobin in cats is about two to three times more susceptible to oxidative damage than the hemoglobin in other species.4

Oxidation of the exposed beta-93 cysteine residues present in hemoglobin results in the formation of sulfhemoglobin.5 Sulfhemoglobin is less soluble than hemoglobin, so it precipitates, aggregates, and binds to the cell membrane and forms Heinz bodies. Other types of oxidation of hemoglobin globin chains result in membrane cross-linking reactions and eccentrocyte formation.6 The formation of Heinz bodies and eccentrocytes increases erythrocyte fragility and extravascular hemolysis. Direct oxidative damage to the erythrocyte cell membrane and its sodium-potassium pump or the oxidative production of hemin also contributes to cell lysis. Oxidation of the heme ion and associated methemoglobinemia results in a left shift of the hemoglobin-oxygen dissociation curve, decreased blood oxygen transportation capacity, and, ultimately, impaired delivery of oxygen to the tissues.

Thus, the result of the oxidative hemolytic process induced by Allium species consumption is the onset of anemia, methemoglobinemia, and impaired oxygen transportation. Although marked Heinz body formation may be present within a day after onions are ingested, the anemic nadir typically develops several days later.

Allicin and ajoene, pharmacologically active agents in garlic, are potent cardiac and smooth muscle relaxants, vasodilators, and hypotensive agents.7-9 Also, ajoene and other organosulfur compounds derived from onions are potent antithrombotic agents.10 Thus, hypotensive and antithrombotic effects can exacerbate the physiologic effects of anemia and impaired oxygen transportation. Garlic preparations that have not been aged cause direct damage to the gastric and ileal mucosa, resulting in pain and diarrhea.11

Exposure and susceptibility

Allium species toxicosis most commonly occurs after oral consumption. In addition to consuming fresh plant material, consuming juice, fresh and aged dietary supplements, powdered cooking preparations, dehydrated material, or food preparations derived from or containing Allium species can be potentially toxic to dogs and cats.1 Allium species toxicosis typically ensues after consumption of a single large quantity of the material or repeated small amounts. Dogs and cats are highly susceptible to onion toxicosis: Consumption of as little as 5 g/kg of onions in cats or 15 to 30 g/kg in dogs has resulted in clinically important hematologic changes. Onion toxicosis is consistently noted in animals that ingest more than 0.5% of their body weight in onions at one time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พิษวิทยาโดยย่อ: Allium พันธุ์พิษในสุนัขและแมวรูปภาพต้นฉบับ01 ส.ค. 2005โดย R.B. รับมือ BSc, BVSc, PhDสัตวแพทย์ศาสตร์123Nextการใช้ป่า พันธุ์ Allium เลี้ยงสำหรับอาหาร ethnomedicinal วัตถุประสงค์ตั้งแต่จุดเริ่มต้นของประวัติศาสตร์บันทึกไว้ ดั้งเดิม หรือปลูกต้น กระเทียม กระเทียม หอมแดง ต้นหอม และหัวหอมพันธุ์ประมาณ 95 ที่มีอยู่ในทวีปอเมริกาเหนือ และมีมากกว่า 80 ชนิด Allium ประดับ Allium ทุกชนิดและผลิตภัณฑ์ที่ได้รับจากพวกเขาสามารถเป็นพิษสุนัขและ cats1 อย่างไรก็ตาม Allium เพียงไม่กี่พันธุ์ที่น่าสนใจ toxicologic สำคัญสายพันธุ์ที่เลี้ยงโดยทั่วไปที่เกี่ยวข้องใน toxicosis ได้แก่ Allium cepa (หัวหอม), Allium porrum (โมเลกุล), Allium sativum (กระเทียม), และ Allium schoenoprasum (ต้นหอมจีน) พืชแบบหลอดที่โดดเดี่ยว หรือแบบกลุ่มและจะขอหอม มีกลิ่นตัวหอมหรือกระเทียมเมื่อบด กลิ่นหอมโดดเด่นแตกต่างสปีชีส์ Allium morphologically คล้ายพืชพิษ โดยเฉพาะอย่างยิ่งความตาย camas (สายพันธุ์ Zigadenus) .1ความเป็นพิษสปีชีส์ allium ประกอบด้วยความหลากหลายของ organosulfoxides โดยเฉพาะอย่างยิ่งจาก (สั้น) ylcysteine sulfoxides บาดเจ็บไปโรง เช่นเคี้ยว แปลง organosulfoxides ที่เป็นส่วนผสมซับซ้อนของสารประกอบอินทรีย์ที่ประกอบด้วยกำมะถัน ของสารเหล่านี้หรือสารมีกลิ่น รส และ pharmacologic ผลของพืชเหล่านี้ สาร Allium พันธ์ organosulfur จะ ถูกดูดซึมได้อย่างง่ายดายผ่านทาง และจะเผาผลาญไปองกา oxidants.2 อาหาร หรือเน่าเสียพันธุ์ Allium ลด toxicity.1 ของพวกเขามีศักยภาพกลไกของการกระทำกลไก toxicologic หลักสาร Allium organosulfur สายพันธุ์ที่ได้มาคือ เม็ดเลือดแดงที่ช่วย ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อความเข้มข้นของอนุมูลอิสระในเม็ดเลือดแดงเกินความจุของเส้นทางการเผาผลาญสารต้านอนุมูลอิสระ Catalase กิจกรรมต้านอนุมูลอิสระในเม็ดเลือดแดงในสุนัขคือต่ำ 3 และปกติฮีโมโกลบินในแมวมีประมาณสองถึงสามเท่าความไวต่อโรคมากกว่าเฮโมโกลบินใน species.4 อื่น ๆออกซิเดชันของไส้เบต้า-93 สัมผัสตกอยู่ในฮีโมโกลบินผลลัพธ์ในการก่อตัวของ sulfhemoglobin.5 Sulfhemoglobin คือละลายน้อยกว่าฮีโมโกลบิน ตกตะกอน รวบรวม และ binds ไปยังฟอร์มเปอร์ไฮนซ์และเยื่อหุ้มเซลล์ร่างกาย ออกซิเดชันของเฮโมโกลบิน globin โซ่ชนิดอื่น ๆ ผลปฏิกิริยาการเชื่อมโยงเมมเบรนและ eccentrocyte formation.6 การก่อตัวของเนื้องานไฮนซ์ และ eccentrocytes เพิ่มความเปราะบางของเม็ดเลือดแดงและ extravascular hemolysis โรคเยื่อหุ้มเซลล์ของเม็ดเลือดแดง และของโซเดียม–โพแทสเซียมปั๊ม หรือการออกซิเดชันของ hemin โดยตรงยังช่วยเซลล์ lysis เป็น ออกซิเดชันของ heme ไอออนและ methemoglobinemia เกี่ยวข้องผลกะซ้ายโค้ง dissociation ออกซิเจนเฮโมโกลบิน ลดกำลังการผลิตการขนส่งออกซิเจนในเลือด และ ในที่สุด ลดส่งออกซิเจนไปยังเนื้อเยื่อดังนั้น ผลของการ hemolytic ออกซิเดชันที่เกิดจากการใช้สปีชีส์ Allium คือ เริ่มมีอาการของโรคโลหิตจาง methemoglobinemia และการขนส่งออกซิเจนลดลง แม้ว่าก่อร่างกายเปอร์ไฮนซ์หมายอาจอยู่ภายในวันหลังจากที่มีกินหัวหอม จุดจอมดินโรคโลหิตจางมักพัฒนาภายหลังมาAllicin และ ajoene แทนการใช้งาน pharmacologically ในกระเทียม ก็ผ่อนคลายกล้ามหัวใจและกล้ามเนื้อเรียบที่มีศักยภาพ vasodilators และความดันโลหิตตก agents.7-9, agents.10 ลิ่มเลือดมีศักยภาพดังนั้น ความดันโลหิตตกมี ajoene และสารประกอบอื่น ๆ organosulfur ที่มาจากหัวหอม และลิ่มเลือดผลสามารถทำให้รุนแรงผล physiologic ของโรคโลหิตจางและการขนส่งออกซิเจนลดลง เตรียมกระเทียมที่มีอายุไม่เกิดความเสียหายโดยตรงในกระเพาะอาหาร และ ileal mucosa ความเจ็บปวดและ diarrhea.11แสงและความไวต่อAllium พันธุ์ toxicosis มักเกิดขึ้นหลังจากการใช้ปาก นอกจากใช้วัสดุพืชสด น้ำผลไม้ การบริโภคสด และอายุผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร ผงเตรียมทำอาหาร วัสดุอบแห้ง หรือเตรียมอาหารที่ได้รับมาจาก หรือมีสายพันธุ์ Allium สามารถอาจเป็นพิษสุนัขและ cats.1 Allium toxicosis พันธุ์การ์ตูนโดยทั่วไปหลังจากใช้เดียวขนาดใหญ่ของวัสดุหรือเงินซ้ำ สุนัขและแมวมีความไวสูงต่อ toxicosis หอม: การบริโภคอย่างน้อย 5 กรัมต่อกิโลกรัมของหัวหอมในแมวหรือ g 15-30 กิโลกรัมในสุนัขมีผลเปลี่ยนแปลง hematologic ที่สำคัญทางการแพทย์ หัวหอม toxicosis อย่างสม่ำเสมอได้ถูกบันทึกไว้ในสัตว์ที่กินมากกว่า 0.5% ของน้ำหนักร่างกายของพวกเขาในหัวหอมเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พิษวิทยาย่อ: ชนิด Allium พิษในสุนัขและแมว
ที่มาภาพ
1 สิงหาคม 2005
โดย RB รับมือ BSc, BVSc, PhD
สัตวแพทยศาสตร์
123 ป่าและโดดเด่นชนิด Allium ได้ถูกนำมาใช้เพื่อวัตถุประสงค์ในการทำอาหารและ ethnomedicinal ตั้งแต่จุดเริ่มต้นของการบันทึกประวัติศาสตร์ ประมาณ 95 สายพันธุ์ของกระเทียมพื้นเมืองหรือปลูกกระเทียม, กระเทียม, หอมแดง, หัวหอมและหัวหอมที่มีอยู่ในทวีปอเมริกาเหนือและอื่น ๆ กว่า 80 ชนิด Allium ไม้ประดับที่มีอยู่ ทุกสายพันธุ์ Allium และผลิตภัณฑ์ที่ได้มาจากพวกเขาสามารถเป็นพิษต่อสุนัขและ cats1; แต่ค่อนข้างไม่กี่ชนิด Allium เป็นที่สนใจของ toxicologic สำคัญ. ชนิดที่เกี่ยวข้องกับบ้านทั่วไปใน toxicosis ได้แก่ Allium cepa (หอม) Allium porrum (ต้นหอม) Allium sativum (กระเทียม) และ Allium schoenoprasum (Chive) พืชในรูปแบบหลอดเดี่ยวหรือคลัสเตอร์และมีกลิ่นหอมอย่างยิ่งกับหัวหอมหรือกลิ่นกระเทียมบด กลิ่นหอมที่โดดเด่นแตกต่างจากชนิด Allium พืชที่เป็นพิษที่คล้ายกันสัณฐานโดยเฉพาะอย่างยิ่ง Camas ตาย (Zigadenus ชนิด) 0.1 พิษชนิด Allium มีความหลากหลายของ organosulfoxides โดยเฉพาะอย่างยิ่ง alk (En) sulfoxides ylcysteine การบาดเจ็บกับพืชเช่นเคี้ยวแปลง organosulfoxides เพื่อเป็นส่วนผสมที่ซับซ้อนของสารอินทรีย์ที่มีกำมะถัน หลายของสารเหล่านี้หรือสารของพวกเขามีความรับผิดชอบในกลิ่นรสผลกระทบและเภสัชวิทยาของพืชเหล่านี้ Allium หลายชนิด 'สาร organosulfur ดูเหมือนจะดูดซึมผ่านระบบทางเดินอาหารและมีการเผาผลาญที่จะทำอาหาร oxidants.2 ปฏิกิริยาสูงหรือการเน่าเสียของชนิด Allium ไม่ลด toxicity.1 ศักยภาพของพวกเขากลไกการออกฤทธิ์กลไก toxicologic หลักของชนิด Allium มา organosulfur สารประกอบคือภาวะเม็ดเลือดแดงแตกออกซิเดชันซึ่งเกิดขึ้นเมื่อความเข้มข้นของอนุมูลอิสระในเม็ดเลือดแดงที่เกินความจุของการเผาผลาญสารต้านอนุมูลอิสระ catalase ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระในเม็ดเลือดแดงในสุนัขอยู่ในระดับต่ำ, 3 และปกติฮีโมโกลในแมวเป็นเรื่องเกี่ยวกับสองถึงสามครั้งอ่อนแอมากขึ้นเพื่อความเสียหายออกซิเดชันกว่าเฮโมโกลบินใน species.4 อื่น ๆออกซิเดชันของสัมผัสเบต้า 93 cysteine ​​ตกค้างอยู่ในผลเฮโมโกลบินใน การก่อตัวของ sulfhemoglobin.5 Sulfhemoglobin ละลายน้อยกว่าฮีโมโกลจึงตกตะกอนมวลรวมและผูกกับเยื่อหุ้มเซลล์ร่างกายและรูปแบบไฮนซ์ ประเภทอื่น ๆ ของการเกิดออกซิเดชันของฮีโมโกลโซ่ globin ส่งผลให้เมมเบรนเชื่อมโยงข้ามปฏิกิริยาและ eccentrocyte formation.6 การก่อตัวของร่างกายไฮนซ์และ eccentrocytes เพิ่มความเปราะบางของเม็ดเลือดแดงและเม็ดเลือดแดงแตก extravascular ความเสียหายออกซิเดชันโดยตรงกับเยื่อหุ้มเซลล์เม็ดเลือดแดงและโซเดียมโพแทสเซียมปั๊มหรือการผลิตออกซิเดชันของ hemin ยังก่อให้เกิดเซลล์สลาย ออกซิเดชันของไอออน heme และ Methemoglobinemia ที่เกี่ยวข้องส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางด้านซ้ายของเส้นโค้งฮีโมโกลออกซิเจนแยกตัวออกลดลงออกซิเจนในเลือดกำลังการผลิตการขนส่งและท้ายที่สุดการส่งมอบการด้อยค่าของออกซิเจนไปยังเนื้อเยื่อ. ดังนั้นผลของกระบวนการ hemolytic ออกซิเดชันเหนี่ยวนำโดย การบริโภคชนิด Allium คือเริ่มมีอาการของโรคโลหิตจาง Methemoglobinemia และการด้อยค่าขนส่งออกซิเจน แม้ว่าการทำเครื่องหมายการก่อตัวของร่างกายไฮนซ์อาจจะนำเสนอภายในวันหลังจากหัวหอมจะกินให้ตกต่ำโรคโลหิตจางมักจะพัฒนาหลายวันต่อมา. Allicin และ ajoene ตัวแทนที่ใช้งานทางเภสัชวิทยาในกระเทียมมีศักยภาพผ่อนคลายการเต้นของหัวใจและกล้ามเนื้อเรียบ, vasodilators และ agents.7 ความดันโลหิตตก -9 นอกจากนี้ ajoene และ organosulfur อื่น ๆ ที่ได้มาจากสารหอม agents.10 ลิ่มเลือดที่มีศักยภาพดังนั้นความดันโลหิตตกและลิ่มเลือดผลกระทบสามารถทำให้รุนแรงผลกระทบทางสรีรวิทยาของโรคโลหิตจางและพิการออกซิเจนขนส่ง เตรียมกระเทียมที่ยังไม่ได้อายุทำให้เกิดความเสียหายโดยตรงกับเยื่อบุกระเพาะอาหารและ ileal ผลในความเจ็บปวดและ diarrhea.11 ที่ได้รับและความไวต่อชนิด Allium toxicosis กันมากที่สุดเกิดขึ้นหลังการบริโภคในช่องปาก นอกเหนือไปจากการบริโภคพืชสด, น้ำผลไม้, ผลิตภัณฑ์เสริมอาหารสดและอายุการเตรียมการปรุงอาหารผงวัสดุแห้งหรือการเตรียมอาหารที่ได้มาจากการบริโภคหรือมีชนิด Allium สามารถที่อาจเป็นพิษต่อสุนัขและ cats.1 Allium พิษชนิดมักจะ ensues หลังการบริโภค ของปริมาณขนาดใหญ่ของวัสดุหรือปริมาณน้อย ๆ ซ้ำแล้วซ้ำอีก สุนัขและแมวเป็นอย่างสูงที่ไวต่อการหอม toxicosis: การบริโภคน้อยที่สุดเท่าที่ 5 กรัม / กิโลกรัมของหัวหอมในแมวหรือ 15 ถึง 30 กรัม / กิโลกรัมในสุนัขมีผลในการเปลี่ยนแปลงทางโลหิตวิทยาสำคัญทางคลินิก หัวหอม toxicosis ตั้งข้อสังเกตต่อเนื่องในสัตว์ที่เข้าไปในร่างกายมากขึ้นกว่า 0.5% ของน้ำหนักร่างกายของพวกเขาในหัวหอมในครั้งเดียว