Tuber number per plant and average

Tuber number per plant and average tuber weight per plant decreased with the increase in water deficit under all N levels and the trend was similar to the yield trend. Tuber number was more resistant to water deficit than tuber weight, where the decrease in tuber yield in the water deficit treatments was mainly due to a decrease in tuber weight. The correlation analysis between tuber yield and tuber number was relatively weak (R2 = 0.518), indicating that tuber number was not the main reason for yield reduction ( Fig. 1a). On the other hand the correlation analysis between tuber yield and average tuber weight showed a very strong correlation (R2 = 0.982), which indicates that the increase in tuber yield in different treatments was attributed mainly to the increase in tuber weight ( Fig. 1b). Previous studies have also reported significant tuber yield and size reductions with the reduction of applied water ( Yuan et al., 2003 and Onder et al., 2005), but genotypes showed significant differences in response to water stress ( Steyn et al., 1998). Tuber weight increased with increase in N level up to the highest level of application and the trend was similar to the yield trend. However, tuber number was not significantly affected by the increase in N levels. The interaction effect between irrigation and nitrogen for total yield, tuber number and tuber weight was significant, indicating that both factors did not act separately. Tuber yield increased up to the highest level of N (N340) at W1.0 and W0.8, but the response to added N was observed only up to N280 and N220 at W0.6 and W0.4 treatments, respectively.


Full-size image (28 K)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จำนวนหัวต่อต้นและน้ำหนักหัวต่อต้นเฉลี่ยลดลงตามการเพิ่มขึ้นของการขาดน้ำภายใต้ทุกระดับ N ไม่และแนวโน้มก็คล้ายคลึงกับแนวโน้มอัตราผลตอบแทน จำนวนหัวเป็นทนต่อการขาดน้ำกว่าหัวน้ำหนักที่ลดลงของผลผลิตหัวในการรักษาขาดน้ำเป็นส่วนใหญ่เนื่องจากการลดลงในน้ำหนักหัว การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างผลผลิตหัวและจำนวนหัวค่อนข้างอ่อนแอ (R2 = 0.518) แสดงให้เห็นว่าจำนวนหัวไม่ได้เป็นเหตุผลหลักที่ทำให้ผลผลิตลดลง (รูป. 1a) ในทางตรงกันข้ามการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างผลผลิตหัวและน้ำหนักหัวเฉลี่ยพบว่ามีความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งมาก (R2 = 0.982) ซึ่งแสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นของผลผลิตหัวในการรักษาที่แตกต่างกันส่วนใหญ่เป็นผลมาจากการเพิ่มขึ้นของน้ำหนักหัว (รูปที่ 1b.) . ศึกษาก่อนหน้านี้ยังมีรายงานผลผลิตพืชที่สำคัญและลดขนาดด้วยการลดลงของน้ำที่ใช้ (หยวน et al., 2003 และ Onder et al., 2005) แต่ยีนแสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการตอบสนองต่อความเครียดน้ำ (เทน et al., 1998 ) น้ำหนักหัวเพิ่มขึ้นตามการเพิ่มขึ้นของระดับไม่มีข้อความขึ้นไปถึงระดับสูงสุดของแอพลิเคชันและแนวโน้มก็คล้ายคลึงกับแนวโน้มอัตราผลตอบแทน อย่างไรก็ตามจำนวนหัวไม่ได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญจากการเพิ่มขึ้นในระดับที่ไม่มี ปฏิสัมพันธ์ระหว่างชลประทานและไนโตรเจนที่อัตราผลตอบแทนรวมจำนวนหัวและน้ำหนักหัวอย่างมีนัยสำคัญแสดงให้เห็นว่าปัจจัยทั้งสองไม่ได้ทำหน้าที่แยกต่างหาก ผลผลิตหัวเพิ่มขึ้นถึงระดับสูงสุดของ N (N340) ที่ W1.0 และ W0.8 แต่ตอบสนองต่อการเพิ่ม N ไม่พบเท่านั้นถึง N280 และ N220 ที่ W0.6 และการรักษา W0.4 ตามลำดับ. Full- ขนาดภาพ (28 K)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หมายเลขปืนต่อต้นและน้ำหนักหัวเฉลี่ยต่อต้นลดลงในการขาดน้ำภายใต้ N ระดับและแนวโน้มที่คล้ายคลึงกับแนวโน้มผลผลิต ส่วนเบอร์ก็ทนต่อการขาดน้ำได้ดีกว่า น้ำหนักหัวที่ลดลงของผลผลิตมันฝรั่งในการขาดน้ำ การรักษาส่วนใหญ่เนื่องจากการลดลงของน้ำหนักหัวความสัมพันธ์ระหว่างผลผลิตและจำนวนหัว หัวค่อนข้างอ่อน ( R2 = 0.518 ) แสดงว่าหัวเบอร์ไม่ใช่เหตุผลหลักที่ทำให้ผลผลิตลดลง ( รูปที่ 1A ) บนมืออื่น ๆความสัมพันธ์ระหว่างผลผลิตหัวและน้ำหนักหัวเฉลี่ยมีความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งมาก ( R2 = 0.982 )ซึ่งบ่งชี้ว่า การเพิ่มผลผลิตมันฝรั่งในการรักษาที่แตกต่างกันประกอบส่วนใหญ่เพื่อเพิ่มน้ำหนักหัว ( รูปที่ 1A ) การศึกษาก่อนหน้านี้ยังได้รายงานผลผลิตมันฝรั่ง ) และขนาดลดลง ด้วยการลดน้ำใช้ ( หยวน et al . , 2003 และ . et al . , 2005 ) แต่เมื่อเห็นความแตกต่างในการตอบสนองต่อภาวะเครียดน้ำ ( ใจเพชร et al . , 1998 )น้ำหนักหัวที่เพิ่มขึ้นเพิ่มขึ้นใน N ระดับขึ้นถึงระดับสูงสุดของโปรแกรมประยุกต์ และแนวโน้มที่คล้ายคลึงกับแนวโน้มผลผลิต อย่างไรก็ตาม หัวจำนวนไม่มีผลต่อโดยเพิ่ม n ระดับ การปฏิสัมพันธ์ระหว่างน้ำและไนโตรเจนเพื่อผลผลิตทั้งหมด จำนวนหัวและน้ำหนักหัวที่สำคัญ ระบุว่า ปัจจัยทั้งสองไม่ได้ทำต่างหากผลผลิตมันฝรั่งเพิ่มขึ้นถึงระดับสูงสุดของ N ( n340 ) และ w1.0 w0.8 แต่การตอบสนองเพื่อเพิ่มไนโตรเจนพบว่าจนถึง n280 N220 ที่ w0.6 w0.4 และและการรักษาตามลำดับ


ภาพขนาดเต็ม ( 28 K )