This collection of travel writing i

This collection of travel writing is focussed on English language publications by
predominantly Western-background travellers writing in the nineteenth, twentieth,
and twenty-first centuries. The coincidence of this time frame with the increasing
influence of the trends of modernity and postmodernity, and secularisation should not
be dismissed. In this period, as MacCannell, and Duncan and Gregory argue, travel
and travel writing became part of the project of modernity69. In this vein, in the
introduction to the 1989 edition of The Tourist, MacCannell states that he initially
wanted to study tourists “as a method of gaining access to the process by which
modernity, modernization, modern culture was establishing its empire on a global
basis”70. It was a period that Duncan and Gregory see as one in which travel writing
“meshed with secularisation”, and religious frames of reference were moved aside by
more complex divisions of cultural difference and the natural sciences71. However, it
was also a period in which advances in technology brought travel from the status of
something for only pilgrims, merchants, and explorers, to one of a leisure activity.
Yet, whilst Duncan and Gregory see the importance of the processes of modernity and
secularisation in the history of leisured travel and travel writing, they miss entirely the
importance of pilgrimage as the forerunner and historical source of modern tourism.
Further, while travellers of many kinds through history have written accounts of their
journeys, the phenomena of ‘travel writing’ is relatively new, which McMillin sees as
emerging out of the British and European colonial era move to make sense of ‘the
other’ in relation to the ‘self

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชุดเดินทางเขียนจะเน้นภาษาอังกฤษสิ่งพิมพ์โดยผู้เดินทางพื้นหลังตะวันตกส่วนใหญ่เขียนในศตวรรษที่สิบเก้า ยี่สิบและศตวรรษที่ยี่สิบ บังเอิญของกรอบเวลานี้ด้วยการเพิ่มขึ้นอิทธิพลของแนวโน้มของความทันสมัยและ postmodernity และ secularisation ไม่ควรถูกไล่ออก ในช่วงเวลานี้ เป็น MacCannell และดันแคน และเกรกอรีเถียง การเดินทางและการเดินทางเขียนกลายเป็น ส่วนหนึ่งของโครงการ modernity69 ในหลอดเลือดดำนี้ ในการแนะนำรุ่นปี 1989 ของการท่องเที่ยว MacCannell รัฐที่เขาเริ่มต้นด้วยอยากเรียนนักท่องเที่ยว "เป็นวิธีการเข้าถึงกระบวนการที่ความทันสมัย ทันสมัย วัฒนธรรมสมัยใหม่ได้สร้างจักรวรรดิของตนบนเป็นสากลพื้นฐาน "70 มันเป็นระยะที่ดันแคนและเกรกอรีดูเป็นหนึ่งซึ่งเดินทางเขียน"หน้าแบบตาข่ายกับ secularisation" และกรอบอ้างอิงทางศาสนาถูกย้ายกันโดยหน่วยงานที่ซับซ้อนมากขึ้นของความแตกต่างทางวัฒนธรรมและ sciences71 ธรรมชาติ อย่างไรก็ตาม มันก็ในความก้าวหน้าซึ่งเทคโนโลยีที่นำเดินทางจากสถานะของรอบระยะเวลาบางสิ่งบางอย่างสำหรับเฉพาะผู้แสวงบุญ ร้านค้า และนัก สำรวจ หย่อนอย่างใดอย่างหนึ่งแต่ ใน ขณะที่ดันแคนและเกรกอรีเห็นความสำคัญของกระบวนการของความทันสมัย และsecularisation ในประวัติศาสตร์ของ leisured เดินทางและท่องเที่ยวเขียน พวกเขาพลาดทั้งหมดความสำคัญของการแสวงบุญเป็น forerunner และแหล่งประวัติศาสตร์ของการท่องเที่ยวที่ทันสมัยเพิ่มเติม ในขณะที่ผู้เดินทางหลายชนิดผ่านทางประวัติศาสตร์ได้เขียนบัญชีของตนการเดินทาง ปรากฏการณ์ของ 'เดินทางเขียน' จะค่อนข้างใหม่ ซึ่ง McMillin เห็นเป็นเกิดขึ้นจากยุคอาณานิคมอังกฤษ และยุโรปไปทำให้ความรู้สึกของ ' การอื่น ๆ ' ไป ' ตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คอลเลกชันของการเขียนการเดินทางนี้จะเน้นในสิ่งพิมพ์ภาษาอังกฤษโดย
ส่วนใหญ่นักท่องเที่ยวตะวันตกพื้นหลังเขียนในสิบเก้ายี่สิบ
ศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ด บังเอิญของกรอบเวลานี้กับการเพิ่ม
อิทธิพลของแนวโน้มของความทันสมัยและหลังสมัยใหม่และ secularisation ไม่ควร
จะถูกไล่ออก ในช่วงนี้เป็น MacCannell และดันแคนและเกรกอรี่ยืนยันการเดินทาง
และการเดินทางการเขียนกลายเป็นส่วนหนึ่งของโครงการของ modernity69 ในหลอดเลือดดำนี้ใน
การแนะนำฉบับ 1989 ท่องเที่ยว MacCannell ระบุว่าเขาจะ
อยากเรียนนักท่องเที่ยว "เป็นวิธีการของการเข้าถึงกระบวนการโดยที่
ทันสมัย, ทันสมัย, วัฒนธรรมสมัยใหม่ถูกสร้างอาณาจักรบนโลก
พื้นฐาน "70 มันเป็นช่วงเวลาที่ดันแคนและเกรกอรี่เห็นว่าเป็นหนึ่งในการเขียนการเดินทาง
"ตาข่ายกับ secularisation" และกรอบของการอ้างอิงทางศาสนาที่ถูกย้ายกันโดย
หน่วยงานที่ซับซ้อนมากขึ้นของความแตกต่างทางวัฒนธรรมและธรรมชาติ sciences71 อย่างไรก็ตามมัน
ก็เป็นช่วงเวลาที่ความก้าวหน้าในเทคโนโลยีนำเดินทางจากสถานะของการเป็น
บางสิ่งบางอย่างสำหรับผู้แสวงบุญเพียงพ่อค้าและนักสำรวจให้เป็นหนึ่งในกิจกรรมการพักผ่อน.
แต่ขณะที่ดันแคนและเกรกอรี่เห็นความสำคัญของกระบวนการของความทันสมัยและ
secularisation ในประวัติศาสตร์ของการเดินทาง leisured และการเขียนการเดินทางที่พวกเขาพลาดอย่างสิ้นเชิง
ความสำคัญของการแสวงบุญเป็นผู้บุกเบิกและเป็นแหล่งประวัติศาสตร์ของการท่องเที่ยวที่ทันสมัย.
นอกจากนี้ในขณะที่นักท่องเที่ยวหลายชนิดผ่านทางประวัติศาสตร์ได้เขียนเรื่องราวของพวกเขา
เดินทางปรากฏการณ์ของการเขียนการเดินทาง 'เป็นเรื่องค่อนข้างใหม่ซึ่ง McMillin เห็นว่าเป็น
ที่เกิดขึ้นใหม่จากการย้ายที่ยุคอาณานิคมของอังกฤษและยุโรปจะทำให้ความรู้สึกของ'
อื่น ๆ 'ในความสัมพันธ์กับตนเอง