The atomic bomb presents a number o

The atomic bomb presents a number of paradoxes. It ended a brutal war but also decisively shaped decades of international tension. It stands as a monument to human ingenuity but has more than once threatened the species with extinction. It originated in earnest fear of the consequences of a nuclear-armed Nazi regime but ended by setting new standards for the ease of destruction of civilian populations. It offers startling possibilities for both beneficial and detrimental applications. It represents a formidable scientific and technological advance that simultaneously called into question the value of that very kind of endeavor. One of the defining features of late twentieth- and early twenty-first-century worlds, it is often relegated to the back of the mind. Widely bemoaned and regretted, it is assumed to be a permanent fixture of the landscape. And however one defines the idea of “dark creativity”– itself a notion built on a paradox– the atomic bomb would seem to be a near-perfect exemplar of it. The Manhattan Project was a fantastically expensive, logistically daunting, and technologically complex endeavor; its successful completion testifies to the creativity and hard work of numerous leaders and rank-and-file participants. Hans Bethe, one of the leaders of the project, captured some of this spirit with a recollection that of all the laboratories he had worked in, “I have never observed in any of these other groups quite the spirit of belonging together, quite the urge to reminisce about the days of the laboratory, quite the feeling that this was really the great time of their lives” that pervaded Los Alamos (Bethe, 1968, p. 399). This reflected his recollection of wide-ranging intellectual and personal challenge and excitement – and it was this laboratory that created the most destructive weapon the world has ever known.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระเบิดอะตอมแสดงจำนวน paradoxes สิ้นสุดสงครามที่โหดร้ายแต่ทศวรรษยังรูปรากฐานของความตึงเครียดระหว่างประเทศ มันยืนเป็นอนุสาวรีย์มนุษย์ประดิษฐ์คิดค้น แต่มีมากกว่าหนึ่งครั้งคุกคามสายพันธุ์สูญพันธุ์ มันมาในคนได้ความกลัวของผลกระทบของระบอบนาซีอาวุธนิวเคลียร์ แต่สิ้นสุดลง โดยการกำหนดมาตรฐานใหม่สำหรับความสะดวกในการทำลายประชากรพลเรือน มีโอกาสตกใจสำหรับทั้งประโยชน์ และผลดี มันแสดงถึงความน่ากลัวทางวิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยีล่วงหน้าที่กันเรียกว่าเป็นคำถามของประเภทการแข่งขันที่มาก หนึ่งของการกำหนดคุณสมบัติของสายยี่สิบ - และโลกยี่สิบศตวรรษแรกก่อน มันมักจะ relegated ไปด้านหลังของจิตใจ กัน bemoaned และ regretted จะถือว่าต้อง แข่งถาวรของภูมิทัศน์ และอย่างไรก็ตาม หนึ่งกำหนดความคิดของ "ความคิดสร้างสรรค์เข้ม" –ตัวเองแนวคิดการสร้างปฏิทรรศน์เป็น – ระเบิดอะตอมจะดูเหมือนจะ exemplar ใกล้สมบูรณ์ของมัน โครงการแมนฮัตตันแข่งขันแพงน่า ยุ่งยากใจ และเทคโนโลยีซับซ้อน สำเร็จของ testifies กับความคิดสร้างสรรค์และการทำงานของผู้นำและผู้เข้าร่วม rank-and-file มากมาย ฮันส์ Bethe หนึ่งในผู้นำของโครงการ จับของวิญญาณนี้มีเลือนว่า ของทั้งหมดห้องปฏิบัติการเขาได้ทำงานใน "ฉันมีไม่เคยสังเกตใด ๆ เหล่านี้กลุ่มอื่น ๆ ค่อนข้างจิตวิญญาณของการอยู่ร่วมกัน ค่อนข้างกระตุ้นให้พลังเกี่ยวกับวันของห้องปฏิบัติการ ค่อนข้างรู้สึกว่านี้เป็นความจริงเวลาดีของชีวิต" ที่ถึงจะ Los Alamos (Bethe, 1968, p. 399) นี้สะท้อนเลือนเขาท้าทายทางปัญญา และส่วนบุคคลที่หลากหลายและความตื่นเต้น – และเป็นห้องปฏิบัติการนี้สร้างอาวุธทำลายล้างมากที่สุดที่โลกได้เคยรู้จัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระเบิดปรมาณูนำเสนอจำนวนของความขัดแย้ง มันจบสงครามที่โหดร้าย แต่ยังทศวรรษที่ผ่านมามีรูปร่างอย่างเด็ดขาดของความตึงเครียดระหว่างประเทศ มันยืนเป็นอนุสาวรีย์แห่งความฉลาดของมนุษย์ แต่มีมากกว่าหนึ่งครั้งขู่ว่าสายพันธุ์ที่มีการสูญเสีย มันเกิดขึ้นอย่างจริงจังในความกลัวของผลกระทบของระบอบนาซีนิวเคลียร์อาวุธ แต่จบลงด้วยการกำหนดมาตรฐานใหม่เพื่อความสะดวกในการทำลายของประชากรพลเรือน มันมีความเป็นไปที่น่าตกใจสำหรับทั้งการใช้งานที่เป็นประโยชน์และเป็นอันตราย มันแสดงให้เห็นถึงความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีที่น่ากลัวที่พร้อมเรียกว่าเป็นคำถามมูลค่าของที่ใจดีมากของความพยายาม หนึ่งในคุณสมบัติที่กำหนดของ twentieth- ปลายและต้นที่ยี่สิบเอ็ดศตวรรษโลกก็จะผลักไสมักจะไปทางด้านหลังของจิตใจ คร่ำครวญอย่างกว้างขวางและเสียใจก็จะถือว่าถาวรของภูมิทัศน์ แต่หนึ่งและกำหนดความคิดของ "ความคิดสร้างสรรค์มืด" - ความคิดตัวเองสร้างขึ้นบน paradox- ระเบิดปรมาณูดูเหมือนจะเป็นแบบอย่างใกล้ที่สมบูรณ์แบบของมัน โครงการแมนฮัตตันเป็นราคาแพงขนลุกน่ากลัว logistically และความพยายามที่ซับซ้อนเทคโนโลยี; ความสำเร็จของพยานถึงความคิดสร้างสรรค์และการทำงานอย่างหนักของผู้นำจำนวนมากและผู้เข้าร่วมการจัดอันดับและไฟล์ ฮันส์กาลาซีเป็นหนึ่งในผู้นำของโครงการจับบางส่วนของจิตวิญญาณนี้กับความทรงจำที่ของห้องปฏิบัติการทั้งหมดที่เขาเคยทำงานใน "ฉันไม่เคยได้สังเกตเห็นในใด ๆ ของกลุ่มอื่น ๆ เหล่านี้ค่อนข้างจิตวิญญาณของการเป็นเจ้าของร่วมกันค่อนข้างกระตุ้น เพื่อระลึกถึงเกี่ยวกับวันที่ของห้องปฏิบัติการค่อนข้างรู้สึกว่านี่คือจริงๆเวลาที่ดีของชีวิตของพวกเขา "ที่อบอวล Los Alamos (กาลาซี 1968 พี. 399) นี้สะท้อนให้เห็นถึงความทรงจำของเขาหลากหลายทางปัญญาและความท้าทายส่วนบุคคลและความตื่นเต้น - และมันเป็นห้องปฏิบัติการที่สร้างอาวุธทำลายล้างมากที่สุดในโลกได้เคยรู้จัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระเบิดอะตอมที่มีจำนวนของความขัดแย้ง . สิ้นสุดสงครามโหดร้ายแต่ก็เด็ดขาดรูปร่างทศวรรษของความตึงเครียดระหว่างประเทศ มันยืนเป็นอนุสาวรีย์เพื่อความฉลาดของมนุษย์ แต่ มีมากกว่า เมื่อถูกคุกคามชนิดสูญพันธุ์มันมาจากจริงจังกลัวผลกระทบของนิวเคลียร์ติดอาวุธนาซี แต่จบลงด้วยการตั้งค่ามาตรฐานใหม่ เพื่อความสะดวกของการทำลายของประชากรพลเรือน มันมีความเป็นไปได้ที่น่าตกใจสำหรับทั้งประโยชน์และโปรแกรมที่เป็นอันตราย . มันเป็นน่ากลัวทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีล่วงหน้าว่าพร้อมกัน เรียกว่าเป็นคำถามค่าของชนิดมากของความพยายามหนึ่งในการกำหนดคุณสมบัติของปลายยี่สิบ - และต้นศตวรรษยี่สิบแรก โลก มันมักผลักไสให้ด้านหลังของจิตใจ กันอย่างแพร่หลาย bemoaned และรู้สึกผิด มันคิดว่าจะติดตั้งถาวรของภูมิ และอย่างไรก็ตามหนึ่งกำหนดความคิดของ " ความคิดสร้างสรรค์ " ความมืด–ตัวเองความคิดสร้างบนเส้นขนาน–ระเบิดปรมาณูจะดูเหมือนเป็น ใกล้ แบบอย่างที่สมบูรณ์แบบของมันโครงการแมนฮัตตันได้น่าขนลุกแพงกันยุ่งยาก และซับซ้อนของความสมบูรณ์มีความพยายามให้การ ความคิดสร้างสรรค์ และการทำงานอย่างหนักของผู้นำมากมายและผู้เข้าร่วมยศและไฟล์ Hans Bethe หนึ่งในผู้นำของโครงการจับบางส่วนของวิญญาณกับความทรงจำที่ทุกห้องปฏิบัติการ เขาเคยทำงานใน" ผมไม่เคยพบในใด ๆของกลุ่มอื่น ๆเหล่านี้ค่อนข้างวิญญาณผูกพันด้วยกันค่อนข้างกระตุ้นให้ระลึกถึงเกี่ยวกับวันของปฏิบัติการ ค่อนข้างรู้สึกว่า นี่จะเป็นเวลาที่ดีของชีวิตของพวกเขา " ที่อบอวล ลอส อลามอส ( เป็น , 1968 , หน้า 399 )นี้สะท้อนให้เห็นถึงความทรงจำของเขาไพศาล ปัญญา และส่วนตัวท้าทายและความตื่นเต้น ( และมันเป็นปฏิบัติการที่สร้างอาวุธทำลายล้างมากที่สุดที่โลกเคยรู้จัก