The mechanical behavior and biochem

The mechanical behavior and biochemical composition of articular cartilage were studied in an experimental model of joint disuse, in which the canine knee was immobilized in a sling at 90° of flexion. Articular cartilage from the surface zone of the femur was tested in an isometric tensile test and full-thickness cartilage on the tibial plateau was tested in a compressive indentation test. Water, proteoglycan and collagen contents were measured in site-matched samples. Site-specific increases in the tensile moduli (∼88% above control values in distal femoral groove) were observed in cartilage after 8 weeks of joint disuse, and after 3 weeks of remobilization following either 4 (∼140%, distal femoral groove) of joint disuse. In contrast, the compressive properties of cartilage determined in the indentation test exhibited no change from control values with joint disuse or disuse followed by remobilization. Water contents increased at some sites on the tibia after 8 weeks of joint disuse (∼6% of tissue wet weight, posterior site), but not in the surface zone tissue of the femur. Proteoglycan/collagen and cartilage thickness were not found to change with disuse or disuse followed by remobilization. Reduced values for the ratio of proteoglycan:water were observed in the surface zone tissue of the femur (∼23%, distal femoral groove) and in the full-thickness tissue of the tibia (∼21%, anterior and posterior sites) after periods of joint disuse. In this study, the measured material properties suggest that the articular surface remains intact following periods of disuse or disuse with remobilization. This finding suggests one important difference between this model of joint disuse and other experimental models in which cartilage changes are both progressive and degenerative, such as surgically-induced joint instability.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลักษณะการทำงานเครื่องจักรกลและส่วนประกอบชีวเคมีของข้อกระดูกอ่อนได้ศึกษาในรูปแบบการทดลองของ disuse ร่วม ซึ่งเข่าสุนัขถูกตรึงในสลิงที่ 90 องศาของ flexion ข้อกระดูกอ่อนจากโซนผิวของกระดูกต้นขาได้รับการทดสอบในการทดสอบแรงดึงวาดสามมิติ และทดสอบในการทดสอบเยื้อง compressive กระดูกอ่อนหนาเต็มบนราบสูงทิเบียล น้ำ proteoglycan และคอลลาเจนเนื้อหาถูกวัดในตัวอย่างเว็บไซต์จับคู่ เพิ่มไซต์ moduli แรงดึง (∼88% สูงกว่าค่าควบคุมในร่องกระดูก femoral) ถูกพบในกระดูกอ่อนหลัง จาก 8 สัปดาห์ของ disuse ร่วม และ สัปดาห์ที่ 3 ของ remobilization ต่อไปนี้อย่างใดอย่างหนึ่ง 4 (∼140% ร่องกระดูก femoral) ของ disuse ร่วม ในทางตรงกันข้าม คุณสมบัติของกระดูกอ่อนที่ถูกกำหนดในการทดสอบเยื้อง compressive จัดแสดงไม่เปลี่ยนแปลงจากค่าควบคุม disuse ร่วมหรือ disuse ตาม remobilization น้ำบางไซต์ใน tibia เพิ่มขึ้นหลังจาก 8 สัปดาห์ร่วม disuse (∼6% ของเนื้อเยื่อเปียกน้ำหนัก ไซต์หลัง), แต่ไม่ได้อยู่ ในโซนผิวเนื้อเยื่อของกระดูกต้นขาเนื้อหา Proteoglycan/คอ ลลาเจนและกระดูกอ่อนหนาไม่พบการเปลี่ยนแปลงกับ disuse disuse ตาม remobilization ลดค่าอัตราส่วนของ proteoglycan:water ถูกพบ ในโซนผิวเนื้อเยื่อของกระดูกต้นขา (∼23% ร่องกระดูก femoral) และ ในเนื้อเยื่อของกระดูกแข้ง (∼21% แอนทีเรียร์ และหลัง) ความหนาเต็มหลังจากรอบระยะเวลาของ disuse ร่วม ในการศึกษานี้ คุณสมบัติวัสดุที่วัดแนะนำว่า ผิวข้อยังคง เหมือนเดิมต่อไปนี้เวลา disuse หรือ disuse กับ remobilization ค้นหานี้แนะนำหนึ่งความแตกต่างระหว่าง disuse ร่วมรุ่นนี้และรุ่นอื่น ๆ ทดลองซึ่งการเปลี่ยนแปลงของกระดูกอ่อนจะ เสื่อม เช่นเกิดผ่าตัดร่วมความไม่มีเสถียรภาพ และก้าวหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลักษณะการทำงานของเครื่องจักรกลและส่วนประกอบทางชีวเคมีของกระดูกอ่อนได้รับการศึกษาในรูปแบบการทดลองเลิกใช้ร่วมกันในการที่หัวเข่าของสุนัขที่ถูกตรึงไว้กับสลิงที่ 90 °ของงอ กระดูกอ่อนจากโซนพื้นผิวของกระดูกได้รับการทดสอบในการทดสอบแรงดึงมีมิติเท่ากันและกระดูกอ่อนเต็มความหนาบนที่ราบสูงแข้งได้รับการทดสอบในการทดสอบการเยื้องอัด น้ำ proteoglycan และเนื้อหาของคอลลาเจนถูกวัดในตัวอย่างเว็บไซต์ที่จับคู่ การเพิ่มขึ้นของเว็บไซต์ที่เฉพาะเจาะจงในโมดูลแรงดึง (~88% สูงกว่าค่าการควบคุมในร่องกระดูกต้นขาส่วนปลาย) พบในกระดูกอ่อนหลังจาก 8 สัปดาห์ของการเลิกใช้ร่วมกันและหลังจาก 3 สัปดาห์ของ remobilization ต่อไปนี้ทั้ง 4 (~140% ร่องปลายกระดูกต้นขา) ของ เลิกใช้ร่วมกัน ในทางตรงกันข้ามคุณสมบัติอัดของกระดูกอ่อนที่กำหนดในการทดสอบการเยื้องแสดงการเปลี่ยนแปลงจากค่าการควบคุมใด ๆ กับการเลิกใช้ร่วมกันหรือเลิกตามด้วย remobilization เนื้อหาน้ำที่เพิ่มขึ้นในสถานที่บางอย่างเกี่ยวกับแข้งหลังจาก 8 สัปดาห์ของการเลิกใช้ร่วมกัน (~6% ของเนื้อเยื่อน้ำหนักเปียก, เว็บไซต์หลัง) แต่ไม่ได้อยู่ในเนื้อเยื่อโซนพื้นผิวของกระดูก proteoglycan / คอลลาเจนและความหนาของกระดูกอ่อนไม่พบการเปลี่ยนแปลงกับการเลิกหรือเลิกตามด้วย remobilization ค่าที่ลดลงสำหรับอัตราส่วนของ proteoglycan นี้: น้ำถูกตั้งข้อสังเกตในเนื้อเยื่อโซนพื้นผิวของกระดูก (~23% ร่องปลายกระดูกต้นขา) และในเนื้อเยื่อเต็มความหนาของแข้ง (~21% ล่วงหน้าและเว็บไซต์หลัง) หลังจากที่ระยะเวลา เลิกใช้ของร่วมกัน ในการศึกษานี้คุณสมบัติของวัสดุวัดแสดงให้เห็นว่าพื้นผิวข้อต่อไปนี้ยังคงเหมือนเดิมระยะเวลาของการเลิกใช้หรือเลิกกับ remobilization การค้นพบนี้แสดงให้เห็นความแตกต่างที่สำคัญระหว่างรูปแบบของการเลิกใช้ร่วมกันและรูปแบบการทดลองอื่น ๆ ที่มีการเปลี่ยนแปลงของกระดูกอ่อนมีทั้งความก้าวหน้าและความเสื่อมเช่นการผ่าตัดที่เกิดความไม่มั่นคงร่วมกัน