benzimidazole-triazole mixtures pro

benzimidazole-triazole mixtures provided a higher degree of
control, even at 1/4 of the rates recommended for rust control in
other crops. Triazoles are sterol synthesis inhibitors and many have
good activity against rust diseases (Kuck et al.,1995). The efficacy of
triazole fungicides for control of soya bean rust (Phakopsora
pachyrhizi Syd. & P. Syd.) has also been recently demonstrated
(Miles et al., 2003; Galloway, 2008).
Even though all fungicides tested provided a significant control of
rustunderfieldconditions, only triazoles andbenzimidazole-triazole
mixtures provided significant yield increases when applied twice.
Three treatments of oxycarbosin or copper-mancozeb were needed
to provide a significant yield increase. Dithiocarbamates (thiram,
maneb or mancozeb) or chortalonil reduced rust severity but did not
provide a significant yield increase. Schermet al. (2009) foundsimilar
control of soya bean rust by using triazoles alone or benzimidazoletriazole
mixtures, what is in agreement with our findings for faba
bean rust control. Galloway (2008) found that 3 applications of
mancozebwere needed to provide effective control of soya bean rust.
Macozeb also provided poor control of stripe and leaf rust of wheat
(Conner and Kuzyk, 1988). The mixture of flusilazole-carbendazim
has been recommended for soya bean rust control (Galloway, 2008).
All the fungicides except chlorothalonil and mancozeb caused
a reduction in infection frequency and colony size. The most remarkable
difference between triazole fungicides and the carbendazim-
flusilazole mixture with the remaining fungicides was the
induction of high levels of host cell necrosis associated with aborted
colonies, which is typical of hypersensitive resistance reactions
(Rubiales and Sillero, 2003). The potential resistance induction effect
of these fungicides deserves further study.
Triazole fungicides are known to have some degree of acropetal
systemic movement in plants (Godwin et al., 1992; Kuck et al., 1995)
and to also act against later stages (primarilymycelial growth) of the
fungal growth. However, the levels of protective and curative activity
canvaryamongfungicides andevenamongpathosystems for a single
fungicide (Mueller et al., 2004; Wong and Wilcox, 2001). A wide
range in efficacy against soya bean rust has been reported among
individual triazole active ingredients with tebuconazole performing
best (Miles et al., 2003, 2007). However, in our study the three triazoles
tested provided similar control both in seedlings and under
field conditions. In our study triazoles, benzimidazole-triazole
mixtures and oxycarboxin maintained their effect until 15 d.a.f.a.
with no significant differences among the three studied times.
Dithiocarbamates and chlorothalonil showed lower persistence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้ำยาผสม benzimidazole triazole ให้ระดับที่สูงควบคุม ห้อง 1/4 ของอัตราที่แนะนำสำหรับควบคุมสนิมในพืชอื่น ๆ Triazoles inhibitors สังเคราะห์สเตอรอล และมีจำนวนมากกิจกรรมดี ๆ กับโรคสนิม (Kuck และ al., 1995) ประสิทธิภาพของซึ่งเกิดจากเชื้อ triazole สำหรับควบคุมของสนิมของถั่วเหลือง (Phakopsorapachyrhizi Syd และ P. Syd.) ได้ยังถูกล่าสาธิต(ไมล์และ al., 2003 Galloway, 2008)แม้ว่าทดสอบทั้งหมดซึ่งเกิดจากเชื้อ มีการควบคุมอย่างมีนัยสำคัญrustunderfieldconditions เฉพาะ triazoles andbenzimidazole-triazoleน้ำยาผสมให้ผลผลิตที่สำคัญเพิ่มขึ้นเมื่อใช้สองครั้งรักษาสาม oxycarbosin หรือ mancozeb ทองแดงถูกต้องให้เพิ่มผลผลิตอย่างมีนัยสำคัญ Dithiocarbamates (thirammaneb หรือ mancozeb) หรือ chortalonil สนิมความรุนแรงลดลง แต่ไม่ให้เพิ่มผลผลิตอย่างมีนัยสำคัญ Foundsimilar Schermet al. (2009)ควบคุมของถั่วเหลืองสนิมโดย triazoles เพียงอย่างเดียวหรือ benzimidazoletriazoleน้ำยาผสม สิ่งยังคงค้นพบของเราสำหรับ fabaควบคุมถั่วสนิม Galloway (2008) พบว่างาน 3mancozebwere ที่จำเป็นสำหรับการควบคุมที่มีประสิทธิภาพของสนิมของถั่วเหลืองMacozeb ยังให้ควบคุมไม่ดีสนิมลายและใบไม้ของข้าวสาลี(มุมก Kuzyk, 1988) ส่วนผสมของ flusilazole carbendazimมีการแนะนำสำหรับการควบคุมสนิมของถั่วเหลือง (Galloway, 2008)ทั้งหมดซึ่งเกิดจากเชื้อยกเว้น chlorothalonil และ mancozeb เกิดลดขนาดความถี่และโคโลนีเชื้อ โดดเด่นที่สุดซึ่งเกิดจากเชื้อ triazole และ carbendazim - แตกต่างกันส่วนผสม flusilazole ด้วยซึ่งเกิดจากเชื้อที่เหลือได้ยกเลิกการเหนี่ยวนำของระดับสูงเกี่ยวข้องกับการตายเฉพาะส่วนเซลล์โฮสต์อาณานิคม ซึ่งเป็นปกติของปฏิกิริยาต้านทาน hypersensitive(Rubiales และ Sillero, 2003) ผลการเหนี่ยวนำต้านทานอาจเกิดขึ้นของเหล่านี้ซึ่งเกิดจากเชื้อสมควรศึกษาเพิ่มเติมซึ่งเกิดจากเชื้อ triazole ทราบว่ามีบางส่วนของ acropetalระบบการเคลื่อนย้ายในพืช (ก็อดวิน et al., 1992 Kuck และ al., 1995)และยัง ทำต่อขั้นตอนต่อไป (เติบโต primarilymycelial) ของการเจริญเติบโตของเชื้อรา อย่างไรก็ตาม ระดับของกิจกรรมป้องกัน และ curativeandevenamongpathosystems canvaryamongfungicides ในการสารเคมี (เลอร์ et al., 2004 วงกวิลค็อกซ์ 2001) เป็นมีการรายงานในประสิทธิภาพกับสนิมถั่วเหลืองช่วงระหว่างtriazole แต่ละส่วนผสมกับ tebuconazole ทำส่วน (ไมล์และ al., 2003, 2007) อย่างไรก็ตาม ใน triazoles ศึกษาทั้งสามของเราทดสอบให้คล้ายควบคุมทั้งกล้าไม้ และภายใต้ฟิลด์เงื่อนไขการ ในเราศึกษา triazoles, benzimidazole triazoleส่วนผสมและ oxycarboxin รักษาลักษณะพิเศษของพวกเขาจนถึง 15 d.a.f.a.มีไม่แตกต่างกันระหว่างสามศึกษาครั้งDithiocarbamates และ chlorothalonil พบมีอยู่ด้านล่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผสม benzimidazole-triazole ให้ระดับสูงของ
การควบคุมแม้ที่ 1/4 ของอัตราที่แนะนำสำหรับการควบคุมการเกิดสนิมใน
พืชอื่น ๆ triazoles มีสารยับยั้งการสังเคราะห์ sterol และมีหลาย
กิจกรรมที่ดีต่อโรคราสนิม (Kuck et al., 1995) ประสิทธิภาพของ
(Phakopsora triazole สารฆ่าเชื้อราในการควบคุมการเกิดสนิมถั่วเหลืองถั่ว
.. pachyrhizi ซิดแอนด์พีซิด) นอกจากนี้ยังได้รับการแสดงให้เห็นเมื่อเร็ว ๆ นี้
(Miles, et al, 2003;. Galloway, 2008).
แม้ว่าสารฆ่าเชื้อราทดสอบทั้งหมดให้การควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ
rustunderfieldconditions เพียง triazoles andbenzimidazole-triazole
ผสมให้ผลผลิตเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเมื่อนำมาใช้เป็นครั้งที่สอง.
สามรักษา oxycarbosin หรือทองแดง mancozeb เป็นสิ่งที่จำเป็น
เพื่อให้การเพิ่มผลผลิตอย่างมีนัยสำคัญ DITHIOCARBAMATES (thiram,
maneb หรือ mancozeb) หรือลดความรุนแรง chortalonil สนิม แต่ไม่ได้
ให้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญผลตอบแทน Schermet อัล (2009) foundsimilar
การควบคุมของการเกิดสนิมถั่วเหลืองโดยใช้ triazoles คนเดียวหรือ benzimidazoletriazole
ผสมสิ่งที่อยู่ในข้อตกลงกับผลการวิจัยของเราสำหรับเสียบ
ถั่วควบคุมการเกิดสนิม แกลโล (2008) พบว่าการใช้งาน 3 ของ
mancozebwere จำเป็นเพื่อให้การควบคุมที่มีประสิทธิภาพของการเกิดสนิมถั่วเหลืองถั่ว.
Macozeb นอกจากนี้ยังมีการควบคุมที่ดีของอับและสนิมใบของข้าวสาลี
(คอนเนอร์และ Kuzyk, 1988) ส่วนผสมของ flusilazole-carbendazim
ได้รับการแนะนำในการควบคุมการเกิดสนิมถั่วเหลือง (Galloway 2008).
สารฆ่าเชื้อราทั้งหมดยกเว้น chlorothalonil และ mancozeb ที่เกิดจาก
การลดความถี่ในการติดเชื้อและขนาดอาณานิคม ที่โดดเด่นที่สุด
ความแตกต่างระหว่างสารฆ่าเชื้อรา triazole และ carbendazim-
ส่วนผสม flusilazole กับสารฆ่าเชื้อราที่เหลือคือ
การเหนี่ยวนำระดับสูงของเนื้อร้ายเซลล์โฮสต์ที่เกี่ยวข้องกับการยกเลิก
อาณานิคมซึ่งเป็นเรื่องปกติของการเกิดปฏิกิริยาต้านทานเสียว
(Rubiales และ Sillero 2003) ผลกระทบที่อาจเกิดการเหนี่ยวนำความต้านทาน
ของสารฆ่าเชื้อราเหล่านี้สมควรได้รับการศึกษาต่อไป.
สารฆ่าเชื้อรา triazole เป็นที่รู้จักกันจะมีระดับของการ acropetal บาง
ระบบการเคลื่อนไหวในพืช (เค et al, 1992;.. Kuck, et al, 1995)
และยังทำหน้าที่ต่อต้านการขั้นตอนต่อมา (primarilymycelial การเจริญเติบโต) ของ
การเจริญเติบโตของเชื้อรา อย่างไรก็ตามระดับของกิจกรรมป้องกันและแก้
canvaryamongfungicides andevenamongpathosystems สำหรับเดียว
เชื้อรา (มูลเลอร์และคณะ, 2004;. วงศ์และวิลคอกซ์ 2001) กว้าง
ในช่วงการรับรู้ความสามารถกับถั่วเหลืองถั่วสนิมได้รับการรายงานในหมู่
ส่วนผสมแต่ละ triazole tebuconazole กับการปฏิบัติ
ที่ดีที่สุด (ไมล์ et al., 2003, 2007) อย่างไรก็ตามในการศึกษาของเราสาม triazoles
ทดสอบให้การควบคุมที่คล้ายกันทั้งในต้นกล้าและภายใต้
สภาพสนาม ใน triazoles การศึกษาของเรา, benzimidazole-triazole
ผสมและ oxycarboxin เก็บรักษาผลของพวกเขาจนถึงวันที่ 15 dafa
ที่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในสามการศึกษาครั้ง.
DITHIOCARBAMATES chlorothalonil และแสดงให้เห็นว่าการคงอยู่ต่ำกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( ไตรอะโซลผสมให้ระดับที่สูงขึ้นของ
ควบคุมแม้ใน 1 / 4 ของอัตราที่แนะนำสำหรับการควบคุมสนิมใน
พืชอื่น ๆ การสังเคราะห์ยาไตร โซลเป็นสเตอรอลและหลายได้
กิจกรรมที่ดีกับโรคสนิม ( คัก et al . , 1995 ) ประสิทธิภาพของสารเคมีควบคุม
ไตรอะโซลสนิมของถั่วเหลือง ( phakopsora
pachyrhizi ซิด &หน้าซิด ) ยังได้รับเมื่อเร็ว ๆนี้แสดงให้เห็นว่า
( ไมล์ et al . , 2003 ; กัลโลเวย์ , 2008 ) .
แต่เมื่อทดสอบให้ควบคุมระดับ
rustunderfieldconditions เพียงไตร โซล andbenzimidazole ไตรอะโซล
ผสมให้เพิ่มผลผลิตอย่างมีนัยสำคัญเมื่อใช้สองครั้ง .
3 ตำรับ oxycarbosin ทองแดงหรือแมนโคเซบ ต้องการ
เพื่อให้เพิ่มผลผลิตอย่างมีนัยสำคัญ ไดไทโอคาร์บาเมต ( Thiram
,มาเนบ หรือแมนโคเซป ) หรือ chortalonil ลดความรุนแรงสนิมแต่ไม่ได้
ให้ผลผลิตเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ schermet อัล ( 2009 ) foundsimilar
ควบคุมสนิมของถั่วเหลืองโดยใช้ไตร โซลคนเดียวหรือ benzimidazoletriazole
ผสมสิ่งที่อยู่ในข้อตกลงกับผลการวิจัยของเรา faba
ถั่วสนิมควบคุม กัลโลเวย์ ( 2551 ) พบว่า การใช้
3mancozebwere ต้องการให้การควบคุมที่มีประสิทธิภาพของสนิมถั่วเหลือง .
macozeb มีการควบคุมไม่ดีและริ้วใบสนิมของข้าวสาลี
( คอนเนอร์ และ kuzyk , 1988 ) ส่วนผสมของฟลูซิลาซคาร์เบนดาซิม
ได้รับการแนะนำสำหรับถั่วเหลืองสนิมควบคุม ( กัลโลเวย์ , 2008 ) .
ทั้งหมดยกเว้นคลอโรทาโลนิล mancozeb ทำให้สารเคมีและลดความถี่ของการติดเชื้อ
และขนาดของอาณานิคมสุดทึ่ง
ความแตกต่างระหว่างไตรอะโซลฆ่าเชื้อราและคาร์เบนดาซิม -
ฟลูซิลาซผสมกับสารเคมีที่เหลือคือ
การระดับสูงของเซลล์โฮสต์ของที่เกี่ยวข้องกับการยกเลิก
อาณานิคม ซึ่งเป็นปกติของปฏิกิริยาต้านทานไวเกิน
( rubiales และ sillero , 2003 ) ความสามารถต้านทานการผลของสารเคมีเหล่านี้ควรได้รับการศึกษาต่อไป
.
ไตรอะโซลเมื่อรู้จักมีบางระดับของการเคลื่อนไหวของระบบ acropetal
ในพืช ( Godwin et al . , 1992 ; คัก et al . , 1995 )
และยังต่อต้าน ระยะต่อมา ( การเจริญเติบโตของเชื้อรา primarilymycelial )
. อย่างไรก็ตาม ระดับของการป้องกันและการรักษากิจกรรม
canvaryamongfungicides andevenamongpathosystems สำหรับ fungicide เดียว
( Mueller et al . , 2004 ; วงศ์ และ วิลคอกซ์ , 2001 ) กว้าง
ในช่วงภาวะต่อต้านสนิมถั่วเหลืองได้รับการรายงานในแต่ละส่วนประกอบด้วยไตรอะโซล

ทีบูโคนาโซลการปฏิบัติที่ดีที่สุด ( ไมล์ et al . , 2003 , 2007 ) อย่างไรก็ตาม ในการศึกษาของเราสามไตร โซล
ทดสอบให้ควบคุมที่คล้ายคลึงกันทั้งในต้นกล้าและภายใต้
สภาพสนาม ในการศึกษาของเรา ( ไตร โซล , ไตรอะโซล
ผสมและซีคาร์บ็ ซินยังคงมีผลจนถึง 15 d.a.f.a.
ไม่มีความแตกต่างกัน 3 คน เรียนครั้ง และมีการลดคลอโรทาโลนิลไดไทโอคาร์บาเมต
.