Heads of State and Government which

Heads of State and Government which gives too much time to summits do not
allocate the necessary time to the country's internal affairs, and this option may
cause a negative image in the society. An appropriate example is offered by Prime
Ministers Margaret Thatcher or Tony Blair who were criticized in the English press
as more and more absent (The Economist, 2001). Summits can be energizing
experience, but they have the ability to “be a drain on the participants’ energy”
(Mellisen, 2003, p. 16), especially in terms of long sessions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หัวของรัฐและรัฐบาลที่ให้เวลามากเกินไปในการประชุมสุดยอดจัดสรรเวลาจำเป็นเพื่อกิจการภายในของประเทศ และตัวเลือกนี้อาจทำให้เกิดเป็นภาพลบในสังคม ตัวอย่างที่เหมาะสมเสนอ โดยนายกรัฐมนตรีมาร์กาเรตแทตเชอร์หรือโทนีแบลร์ที่ถูกวิจารณ์ในข่าวภาษาอังกฤษเป็นมากขึ้นขาด (เศรษฐศาสตร์ 2001) สามารถสเปรย์ประชุมสุดยอดประสบการณ์ แต่พวกเขามีความสามารถในการ "เป็นการระบายพลังงานของผู้เข้าร่วม"(Mellisen, 2003, p. 16), โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของช่วงยาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประมุขแห่งรัฐและรัฐบาลซึ่งจะช่วยให้เวลามากเกินไปในการประชุมสุดยอดไม่
จัดสรรเวลาที่จำเป็นเพื่อให้กิจการภายในของประเทศและตัวเลือกนี้อาจ
ทำให้เกิดภาพลบในสังคม ตัวอย่างที่เหมาะสมถูกนำเสนอโดยนายกรัฐมนตรี
รัฐมนตรีว่าการกระทรวง Margaret Thatcher หรือโทนี่แบลที่ถูกวิพากษ์วิจารณ์ในหนังสือพิมพ์ภาษาอังกฤษ
เป็นมากขึ้นและหายไปมากขึ้น (The Economist, 2001) การประชุมสุดยอดสามารถพลัง
ประสบการณ์ แต่พวกเขามีความสามารถที่จะ "เป็นท่อระบายน้ำด้านพลังงานเข้าร่วม '"
(Mellisen 2003, น. 16) โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของการประชุมนาน