Figure 1 summarises the available w

Figure 1 summarises the available waste-to-energy conversion technologies. The
conventional approach for energetic valorisation of waste is direct combustion or
incineration. Besides incineration more advanced thermochemical approaches, such
as pyrolysis, gasification and plasma-based technologies, have been developed
since the 1970s.5 In general these alternative technologies have been applied to
selected waste streams and on a smaller scale than incineration, and attempt to
control process temperatures and pressures in specially designed reactors (see
Table 1). Each conversion technology gives a different range of products, sets
different requirements for the input, and employs different equipment configurations,
operating in different modes.
Both pyrolysis and gasification differ from incineration in that they may be used for
recovering the chemical value from the waste, rather than its energetic value. The
chemical products derived may in some cases then be used as feedstock for other
processes or as a secondary fuel. However, when applied to wastes, pyrolysis,
gasification and combustion based processes are often combined, usually on the
same site as part of an integrated process. When this is the case the installation is, in
total, generally recovering the energy value rather than the chemical value of the
waste, as would a conventional incinerator do.
In a first step the waste is converted into a secondary energy carrier (a combustible
liquid, gas or solid product), while in a second step this secondary energy carrier is
burned (in a steam turbine, gas turbine or gas engine) in order to produce heat and/or
electricity. The conversion of solid wastes to secondary energy carriers allows for a
cleaner and more efficient process. Smaller flue gas volumes allow reduced gas
cleaning equipment sizes. Furthermore, it enables a greater market penetration since
these secondary energy carriers are compatible with gas turbines and gas motors,
characterised by a high electrical efficiency.
The following sections discuss the main available thermochemical conversion
technologies for calorific waste (RDF) treatment:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปที่ 1 สรุปเทคโนโลยีการแปลงขยะพลังงานพร้อมใช้งาน การวิธีการทั่วไปสำหรับ valorisation มีพลังของเสียถูกเผาไหม้โดยตรง หรือเผา นอกจากเผา thermochemical วิธี ที่สูงขึ้นดังกล่าวไพโรไลซิ แปรสภาพเป็นแก๊ส และเทคโนโลยีใช้พลาสมา ได้รับการพัฒนาตั้งแต่การ 1970s.5 ทั่วไปเทคโนโลยีทางเลือกเหล่านี้ได้ถูกใช้เลือกเสียและ ในขนาดเล็กกว่าเผา และความพยายามกระบวนการควบคุมอุณหภูมิและความดันในเตาปฏิกรณ์ที่ออกแบบเป็นพิเศษ (ดูตาราง 1) เทคโนโลยีแต่ละแปลงให้มีช่วงต่าง ๆ ของผลิตภัณฑ์ ชุดข้อกำหนดต่าง ๆ สำหรับการป้อนข้อมูล และการกำหนดค่าอุปกรณ์อื่นพนักงานการทำงานในโหมดต่าง ๆไพโรไลซิและแปรสภาพเป็นแก๊สที่แตกต่างจากการเผาที่ใช้สำหรับค่าสารเคมีการกู้คืนจากขยะ มากกว่าค่าพลัง การผลิตภัณฑ์เคมีที่ได้มาอาจในบางกรณี นั้นใช้เป็นวัตถุดิบสำหรับอื่น ๆ กระบวนการหรือ เป็นเชื้อเพลิงรอง อย่างไรก็ตาม เมื่อใช้กับขยะ ไพโรไลซิแปรสภาพเป็นแก๊สและเผาไหม้มักจะรวมกระบวนการตาม โดยปกติในการไซต์เดียวกันเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการแบบบูรณาการ เมื่อเป็นเช่นนี้ การติดตั้งเป็น ในรวม โดยทั่วไปการกู้คืนค่าพลังงานมากกว่าค่าเคมีของการเสีย ตามที่ต้องการทำเตาเผาขยะทั่วไปในขั้นตอนแรก ของเสียจะถูกแปลงเป็นพลังงานรองผู้ให้บริการ (การติดไฟของเหลว ก๊าซ หรือผลิตภัณฑ์ไม้), ในขณะที่ในขั้นตอนสอง นี้ผู้ให้บริการพลังงานรองเผา (กังหันไอน้ำ กังหันก๊าซ หรือเครื่องยนต์ก๊าซ) เพื่อผลิตความร้อน หรือระบบไฟฟ้า การแปลงของเสียแข็งพลังงานรองผู้ช่วยให้การกระบวนการทำความสะอาด และมีประสิทธิภาพมากขึ้น ไดรฟ์ข้อมูลขนาดเล็กการแยกก๊าซให้ลดก๊าซทำความสะอาดขนาดของอุปกรณ์ นอกจากนี้ มันช่วยให้การเจาะตลาดมากขึ้นตั้งแต่สายการบินรองพลังงานเหล่านี้เข้ากันได้กับกังหันก๊าซและก๊าซมอเตอร์โดดเด่น ด้วยไฟฟ้าประสิทธิภาพสูงส่วนต่อไปหารือเกี่ยวกับการแปลง thermochemical มีหลักเทคโนโลยีสำหรับควันความร้อน (RDF) เสีย:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปที่ 1 สรุปใช้ได้เทคโนโลยีการแปลงขยะเป็นพลังงาน
วิธีธรรมดาสำหรับ valorisation พลังของเสียคือการเผาไหม้โดยตรงหรือ
เผา นอกจากนี้การเผาวิธีความร้อนที่สูงขึ้นดังกล่าว
เป็นไพโรไลซิก๊าซและเทคโนโลยีพลาสม่า-based ได้รับการพัฒนา
ตั้งแต่ 1970s.5 โดยทั่วไปเทคโนโลยีทางเลือกเหล่านี้ได้ถูกนำไปใช้กับ
ขยะที่เลือกและในขนาดที่เล็กกว่าการเผาและพยายามที่จะ
ควบคุม อุณหภูมิกระบวนการและความดันในเครื่องปฏิกรณ์ออกแบบมาเป็นพิเศษ (ดู
ตารางที่ 1) เทคโนโลยีการแปลงแต่ละให้ช่วงที่แตกต่างกันของผลิตภัณฑ์ชุด
ความต้องการที่แตกต่างกันสำหรับการป้อนข้อมูลและพนักงานการกำหนดค่าอุปกรณ์ที่แตกต่างกัน,
การดำเนินงานในรูปแบบที่แตกต่างกัน.
ทั้งสองไพโรไลซิและก๊าซแตกต่างจากการเผาในที่พวกเขาอาจจะใช้สำหรับ
การกู้คืนค่าสารเคมีจากขยะ มากกว่าค่าพลังของมัน
ผลิตภัณฑ์เคมีมาในบางกรณีอาจจะถูกใช้เป็นวัตถุดิบอื่น ๆ
กระบวนการหรือเป็นเชื้อเพลิงรอง แต่เมื่อนำไปใช้เสียไพโรไลซิ,
ก๊าซและกระบวนการเผาไหม้ตามมักจะรวมกันมักจะอยู่บน
เว็บไซต์เดียวกันเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการบูรณาการ เมื่อเป็นกรณีการติดตั้งในการนี้
รวมโดยทั่วไปการกู้คืนค่าพลังงานมากกว่าค่าทางเคมีของ
เสียราวกับจะเตาเผาแบบเดิมทำ.
ในขั้นตอนแรกของเสียจะถูกแปลงเป็นผู้ให้บริการพลังงานทุติยภูมิ (กที่ติดไฟได้
ของเหลว แก๊สหรือผลิตภัณฑ์ที่เป็นของแข็ง) ขณะที่อยู่ในขั้นตอนที่สองผู้ให้บริการพลังงานนี้รอง
เผา (ในกังหันไอน้ำ, กังหันก๊าซหรือก๊าซเครื่องยนต์) เพื่อผลิตความร้อนและ / หรือ
ไฟฟ้า การแปลงของเสียที่เป็นของแข็งกับผู้ให้บริการพลังงานรองช่วยให้
ขั้นตอนการทำความสะอาดและมีประสิทธิภาพมากขึ้น ปริมาณก๊าซที่มีขนาดเล็กช่วยให้ก๊าซที่ลดลง
ขนาดอุปกรณ์ทำความสะอาด นอกจากนี้ยังช่วยให้ส่วนแบ่งการตลาดมากขึ้นตั้งแต่
เหล่านี้ผู้ให้บริการพลังงานรองเข้ากันได้กับเครื่องกังหันก๊าซและมอเตอร์ก๊าซ
โดดเด่นด้วยประสิทธิภาพการใช้ไฟฟ้าสูง.
ส่วนต่อไปนี้หารือเกี่ยวกับที่มีการแปลงหลักความร้อน
เทคโนโลยีสำหรับการเสียความร้อน (RDF) การรักษา: