Malaysian businesses, small and med

Malaysian businesses, small and medium-sized enterprises (SMEs) have been relatively slow in web adoption. According to Lee (2005) about 30 per cent of SMEs in Malaysia have a web presence and use IT extensively in their daily operations. This reflects a poor rate of IT adoption among the estimated 600,000 local SMEs. Most SMEs perceived the barriers of implementing IT into their business operations as expensive, risky, complex procedure, lack of technical expatriate, and customer services (Yeung et al., 2003; Chong et. al., 2001; Pires and Aisbett, 2001). According
to Soh et al. (1997) if SMEs in Malaysia adopt the ICT, the potential commercial functions that could be performed include, marketing themselves both locally and globally, gathering business information and consumer feedback, providing customer support and conducting electronic transactions. On the other hand, if ICT implementation is successful, it would have severe repercussions on small businesses with their limited resources (Chong et. al., 2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ธุรกิจมาเลเซีย วิสาหกิจ ขนาดกลาง และเล็ก (SMEs) ได้ค่อนข้างช้าในเว็บยอมรับ ตามลี (2005) ประมาณร้อยละ 30 ของ SMEs ในประเทศมาเลเซียมีสถานะเว็บ และใช้อย่างกว้างขวางในการดำเนินงานประจำวัน นี้สะท้อนถึงอัตราไม่ดีก็ยอมรับในหมู่ SMEs การท้องถิ่นประมาณ 600000 SMEs ส่วนใหญ่รับรู้อุปสรรคของการใช้ในการดำเนินงานทางธุรกิจเป็นขั้นตอนแพง เสี่ยง ซับซ้อน ขาดชาวเทคนิค และฝ่ายบริการลูกค้า (Yeung et al., 2003 จงร้อยเอ็ด al., 2001 Pires และ Aisbett, 2001) ตามกับ Soh และ al. (1997) ถ้า SMEs ในมาเลเซียนำ ICT ฟังก์ชันเชิงพาณิชย์ที่สามารถทำได้รวม ศักยภาพการตลาดตัวเองทั้งภายใน และทั่ว โลก รวบรวมธุรกิจผู้บริโภคและข้อมูลความคิดเห็น ให้การสนับสนุนลูกค้า และการทำธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ บนมืออื่น ๆ ICT ดำเนินเสร็จสมบูรณ์ มันจะได้ร้ายรุนแรงในธุรกิจขนาดเล็กมีทรัพยากรที่จำกัดของพวกเขา (จงร้อยเอ็ด. al., 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ธุรกิจมาเลเซียวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) ที่ได้รับค่อนข้างช้าในการนำไปใช้เว็บ ตามที่ลี (2005) ประมาณร้อยละ 30 ของผู้ประกอบการ SMEs ในประเทศมาเลเซียมีต่อหน้าเว็บและใช้อย่างกว้างขวางในการดำเนินงานของพวกเขาในชีวิตประจำวัน ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงอัตราที่ไม่ดีของการยอมรับในหมู่ไอทีประมาณ 600,000 ผู้ประกอบการ SMEs ในท้องถิ่น ผู้ประกอบการ SMEs ส่วนใหญ่รับรู้ปัญหาและอุปสรรคของการใช้ไอทีในการดำเนินธุรกิจของพวกเขาในขณะที่มีราคาแพงมีความเสี่ยงขั้นตอนที่ซับซ้อนขาดชาวต่างชาติทางเทคนิคและการบริการลูกค้า (เหยิง et al, 2003;. ปากช่อง et al, 2001;.. Pires และ Aisbett, 2001) . ตาม
ไป Soh et al, (1997) ถ้าผู้ประกอบการ SMEs ในประเทศมาเลเซียนำมาใช้ไอซีที, ฟังก์ชั่นการค้าที่มีศักยภาพที่จะได้รับการดำเนินการรวมถึงการตลาดของตัวเองทั้งในประเทศและทั่วโลกการรวบรวมข้อมูลทางธุรกิจและข้อเสนอแนะของผู้บริโภคให้การสนับสนุนลูกค้าและการดำเนินการทำธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ ในทางกลับกันหากการดำเนินการไอซีทีจะประสบความสำเร็จก็จะมีผลกระทบอย่างรุนแรงในธุรกิจขนาดเล็กที่มีทรัพยากรที่ จำกัด ของพวกเขา (ช่อง et. al., 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ธุรกิจชาวมาเลเซีย , วิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม ( SMEs ) ได้ค่อนข้างช้าในเว็บอุปการะ ตามลี ( 2005 ) ประมาณร้อยละ 30 ของ SMEs ในมาเลเซียมีสถานะในเว็บ และใช้อย่างกว้างขวางในการดำเนินงานประจำวันของพวกเขา นี้สะท้อนให้เห็นถึงอัตราการยอมรับในหมู่คนจนมันประมาณ 600000 ท้องถิ่น SMEsSMEs มากที่สุด การรับรู้อุปสรรคของการใช้มันในการดําเนินธุรกิจของพวกเขาเป็นแพง เสี่ยง ซับซ้อน ขั้นตอน การขาดของชาวต่างชาติทางเทคนิคและการบริการลูกค้า ( Yeung et al . , 2003 ; ชอง et al . , 2001 ; เปเรซ และ aisbett , 2001 ) ตาม
กับโซ et al . ( 1997 ) หาก SMEs ในมาเลเซียใช้ไอซีที ศักยภาพเชิงฟังก์ชันที่สามารถดำเนินการรวมการตลาดด้วยตนเองทั้งในประเทศและทั่วโลก , การรวบรวมข้อมูลทางธุรกิจและข้อเสนอแนะของผู้บริโภค การให้การสนับสนุนลูกค้าและการทำธุรกรรมอิเล็กทรอนิกส์ บนมืออื่น ๆ ถ้าการใช้ไอซีทีที่ประสบความสำเร็จ มันก็จะมีผลกระทบรุนแรงต่อธุรกิจขนาดเล็กที่มีทรัพยากรที่ จำกัด ของพวกเขา ( ชอง et al . , 2001 )