Efficient water use in rice cultiva

Efficient water use in rice cultivation is a prerequisite for sustaining food security for the rice consuming
population of India. Novel rice production practices, including water-saving techniques, modifications in
transplanting, spacing, weeding and nutrient management, have been developed and shown to be
effective on farm, but adoption of these techniques by farmers has remained restricted. Potential
constraints include technical difficulties with new practices, and labour and gender issues which differ
between farms. On the basis of a rapid survey of 100 rice-based farms, four farm types were identified
based on their socio-economic and biophysical characteristics. Detailed farmsurveys were conducted on
three representative farms of each farm type to evaluate land use patterns, use of inputs such as water,
labour, nutrient, capital and machinery, income from crop and animal production and off-farm activities.
Opportunities exist for one or more new rice cultivation techniques to be adopted in all the four farm
types. For all farm types, however, the opportunities for use of water-saving irrigation were the least
promising. In general, adoption of water-saving irrigation will not improve farmers’ livelihoods despite
its importance in reducing water scarcity problems at regional scale. At farm scale, the potential for
adoption of water-saving irrigation depends on the season, location of fields and the irrigation source.
zChanges in government policies such as rules and regulations, pricing, institution building and
infrastructure development, as well as training and education of farmers are needed to improve the
adoption of modified methods for rice cultivation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้น้ำอย่างมีประสิทธิภาพในการเพาะปลูกข้าวเป็นสิ่งที่จำเป็นแก่การดำรงรักษาความปลอดภัยสำหรับการบริโภคอาหารข้าวที่ประชากรของประเทศอินเดีย
การปฏิบัติที่ผลิตข้าวนวนิยายรวมทั้งเทคนิคการประหยัดน้ำ,
การปรับเปลี่ยนในการปลูกระยะห่างกำจัดวัชพืชและการจัดการสารอาหารที่ได้รับการพัฒนาและการแสดงที่จะมีประสิทธิภาพในฟาร์ม
แต่การยอมรับของเทคนิคเหล่านี้ได้โดยเกษตรกรยังคง จำกัด ที่มีศักยภาพ
จำกัด
รวมถึงปัญหาทางเทคนิคกับการปฏิบัติใหม่และแรงงานและปัญหาทางเพศที่แตกต่างระหว่างฟาร์ม บนพื้นฐานของการสำรวจอย่างรวดเร็วของ 100
นาข้าวตามสี่ฟาร์มชนิดถูกระบุขึ้นอยู่กับลักษณะทางเศรษฐกิจและสังคมของพวกเขาและชีวฟิสิกส์ farmsurveys
ละเอียดได้ดำเนินการในสามฟาร์มตัวแทนของแต่ละประเภทฟาร์มในการประเมินรูปแบบการใช้ที่ดินการใช้ปัจจัยการผลิตเช่นน้ำแรงงานสารอาหารที่เงินทุนและเครื่องจักรที่รายได้จากการเพาะปลูกและการผลิตสัตว์และกิจกรรมนอกฟาร์ม. โอกาสที่มีอยู่สำหรับหนึ่งหรือ เทคนิคการปลูกข้าวใหม่ที่จะถูกนำมาใช้ในทั้งสี่ฟาร์มชนิด เหมาะสำหรับทุกสภาพฟาร์ม แต่โอกาสในการใช้งานของการชลประทานประหยัดน้ำได้น้อยที่มีแนวโน้ม โดยทั่วไปการยอมรับของชลประทานประหยัดน้ำจะไม่ปรับปรุงวิถีชีวิตของเกษตรกรแม้จะมีความสำคัญในการลดปัญหาการขาดแคลนน้ำในระดับภูมิภาค ในระดับฟาร์มที่มีศักยภาพสำหรับการยอมรับของชลประทานประหยัดน้ำขึ้นอยู่กับฤดูกาลที่ตั้งของทุ่งนาและแหล่งชลประทาน. zChanges ในนโยบายของรัฐบาลเช่นกฎระเบียบและข้อบังคับกำหนดราคาอาคารสถาบันการศึกษาและการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานเช่นเดียวกับการฝึกอบรมและการศึกษาของเกษตรกรที่มีความจำเป็นในการปรับปรุงการยอมรับของวิธีการแก้ไขสำหรับการเพาะปลูกข้าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้น้ำมีประสิทธิภาพในการปลูกข้าวเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อรักษาความมั่นคงทางอาหารสำหรับการบริโภคข้าว
ประชากรของอินเดีย แนวทางการผลิตข้าวใหม่ รวมถึงประหยัดน้ําเทคนิค การปรับเปลี่ยนใน
ปลูก , ระยะปลูก , กำจัดวัชพืชและการจัดการธาตุอาหารพืช มีการพัฒนา และแสดงเป็น
มีประสิทธิภาพในฟาร์ม แต่การใช้เทคนิคเหล่านี้ โดยเกษตรกรยังคงถูกจำกัดข้อจำกัดของศักยภาพ
รวมปัญหาทางเทคนิคกับการปฏิบัติใหม่ และปัญหาแรงงาน และเพศที่แตกต่างกัน
ระหว่างฟาร์ม บนพื้นฐานของการสำรวจอย่างรวดเร็วของ 100 ข้าวตามฟาร์ม ฟาร์มทั้งสี่ชนิดมีการระบุ
ตามภาวะเศรษฐกิจ สังคม และทางชีวกายภาพลักษณะ รายละเอียด farmsurveys การทดลองในฟาร์มฟาร์ม
3 ตัวแทนแต่ละประเภทเพื่อประเมินรูปแบบการใช้ที่ดินการใช้ปัจจัยการผลิต เช่น น้ำ ,
แรงงาน , สารอาหาร , ทุนและเครื่องจักร รายได้จากการเพาะปลูกและการเลี้ยงสัตว์ และ ปิด กิจกรรม ฟาร์ม
โอกาสที่มีอยู่สำหรับหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งเทคนิคการเพาะปลูกข้าวใหม่ที่จะถูกนำมาใช้ในฟาร์ม
ทั้ง 4 ประเภท ประเภทของฟาร์มทั้งหมด แต่โอกาสใช้ประหยัดน้ําชลประทานเป็นอย่างน้อย
สัญญา โดยทั่วไปการยอมรับของเกษตรกรประหยัดน้ําชลประทานจะไม่ปรับปรุงวิถีชีวิตแม้จะ
ความสำคัญของมันในการลดปัญหาความขาดแคลนน้ำในระดับภูมิภาค ในระดับฟาร์ม มีศักยภาพในการประหยัดน้ําชลประทาน
ขึ้นอยู่กับฤดูกาล , สถานที่ตั้งของเขตข้อมูลและแหล่งชลประทาน .
zchanges ในนโยบายของรัฐบาล เช่น กฎระเบียบ การสร้างสถาบันและ
ราคาพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน ตลอดจนการฝึกและการศึกษาของเกษตรกรจะต้องปรับปรุง
ยอมรับดัดแปลงวิธีการเพาะปลูกข้าว