Schimtt (2012) proposed a comprehen

Schimtt (2012) proposed a comprehensive framework on the psychology of brands. The model distinguishes three levels of consumer engagement towards brands (object-centered, self-centered and social) and five processes involved by brands (identifying, experiencing, integrating, signifying and connecting).

Plassmann, Ramsoy & Milosavljevic (2012) developed a framework with four stages required in order to form brand preference over time, and reviewed previous findings on the underlying neuropsychological processes of each of those components: (1) representation and attention, (2) predicted value, (3) experienced value, and (4) remembered value and learning.

Farb (2013) suggests there are several brain networks that seem to be critical to decision making and evaluation of value: the reward network, the emotional motivational network, the executive network and also additional networks.

Solnais et al. (2013) identified the key brain mechanisms of interests for consumer research that can be studied through neuromarketing tools: decision-making, rewards processing, motivation, emotional processing, attention and memory. Also, they’ve reviewed literature regarding the potential relevance of certain brain regions for consumer research, given the role they play in different cognitive and emotional functions.

Santos et al (2012) stimulated participants to a study with logos of brands and asked them to assess them, having as a result activations in the medial frontal pole, the paracingulate gyrus, the frontal orbital cortex, the frontal medial cortex, and in the hippocampus, suggesting brands play a social role. As regards the processing of brands, familiar brands were shown to activate the hippocampus, which can be interpreted as the use of memory for consumers to recall their experience with the brand.

Attractive packages were associated with significant activations in brain regions involved in the processing of visual stimuli and attention (the occipital lobe and precuneus), compared with unattractive packages (Stoll et al., 2008).

Reimann et al (2010) found out that aesthetic packages significantly increase the reaction time of consumers' choice responses; aesthetic packages were chosen over products with well-known brands in standardized packages, despite higher prices; and they resulted in increased activation in the nucleus accumbens and the ventromedial prefrontal cortex.

Deppe et al. (2005) study suggests that when people choose between their favourite brand and other brands, there is an increased brain activity in the ventromedial prefrontal cortex, a reduced brain activity in the dorsolateral prefrontal cortex / inferior frontal gyrus, and visual cortex (cunues / precuneus) is triggered.

Schaefer et al (2006) suggest the activity changes in the median frontal gyrus correlate with familiar vs. unfamiliar brands. Unfamiliar brand logos vs strong brands induce activity in changes the inferior frontal gyrus, in the hippocampus and lingual gyrus. Strong vs weak brands induce activity changes in the dorsolateral prefrontal cortex / median frontal gyrus.

Kenning, Plassman and Ahlert (2007) research indicated activity in the striatum correlates with brand loyalty to retail brands.

Hammou, Galib & Melloul (2013) suggest that graphic images resulted from the application of neuromarketing techniques are analysed in order to identify how the brain appointed the areas for attention, emotion, memory and personal implications.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Schimtt (2012) เป็นการนำเสนอครอบคลุมกรอบการทำงานเกี่ยวกับจิตวิทยาของแบรนด์ รูปแบบแตกต่างสามระดับของการมีส่วนร่วมของผู้บริโภคต่อแบรนด์ (กึ่ง กลางวัตถุ ตนเอง และสังคม) และห้ากระบวนการมีส่วนร่วม โดยแบรนด์ (ระบุ ประสบ การบูรณาการ บ่งบอก และเชื่อมต่อ)Plassmann, Ramsoy และ Milosavljevic (2012) พัฒนากรอบ ด้วยสี่ขั้นตอนที่จำเป็นต้องใช้แบบฟอร์มตามแบรนด์ที่ผ่านเวลา และทานก่อนหน้านี้ประเด็นกระบวนการกลาง ๆ มาตรฐานของแต่ละส่วนประกอบ: (1) แสดงความสนใจ, (2) ค่า ค่าประสบการณ์ (3) และ (4) ค่าจดจำ และการเรียนรู้แนะนำของ Farb (2013) มีหลายเครือข่ายสมองที่ดูเหมือนจะสำคัญในการตัดสินใจและการประเมินค่า: รางวัลเครือข่าย เครือข่ายสร้างแรงบันดาลใจทางอารมณ์ การบริหารเครือข่าย และเครือข่ายเพิ่มเติมSolnais et al. (2013) ระบุกลไกสมองสำคัญสถานที่ท่องเที่ยวสำหรับการวิจัยผู้บริโภคที่สามารถศึกษาผ่านทางเครื่องมือ neuromarketing: รางวัลตัดสินใจ ประมวลผล แรงจูงใจ การประมวลผลทางอารมณ์ ความสนใจ และความจำ ยัง พวกเขาได้ทบทวนวรรณกรรมเกี่ยวกับความเกี่ยวข้องศักยภาพของเขตสมองบางอย่างสำหรับการวิจัยผู้บริโภค รับบทบาทที่เล่นในการทำงานทางปัญญา และอารมณ์ที่แตกต่างกันซานโตส et al (2012) กระตุ้นผู้เข้าร่วมศึกษากับโลโก้ของแบรนด์ และถามเพื่อประเมินพวกเขา พวกเขามีดังนั้นการเปิดใช้งาน ในคอร์เทกซ์วงหน้าผาก รอยนูน paracingulate เสาอยู่ตรงกลางหน้าผาก คอร์เทกซ์อยู่ตรงกลางหน้าผาก และ ในฮิ บโป แนะนำแบรนด์ที่มีบทบาททางสังคม ส่วนการประมวลผลของแบรนด์ แบรนด์คุ้นเคยมีแสดงที่เปิดใช้งานฮิบโป ซึ่งสามารถตีความเป็นการใช้หน่วยความจำสำหรับผู้บริโภคจะจำประสบการณ์กับแบรนด์แพคเกจที่น่าสนใจเกี่ยวข้องกับการเปิดใช้งานอย่างมีนัยสำคัญในเขตสมองที่เกี่ยวข้องในการประมวลผลของสิ่งเร้าทางตาและความสนใจ (ท้ายทอยและ precuneus), เมื่อเทียบกับแพคเกจขี้เหร่ (Stoll et al. 2008)Reimann et al (2010) พบว่า แพคเกจความงามเพิ่มเวลาปฏิกิริยาตอบสนองทางเลือกของผู้บริโภค การ เลือกแพคเกจความงามในผลิตภัณฑ์แบรนด์ที่รู้จักในแพคเกจมาตรฐาน แม้มีราคาสูงกว่า และพวกเขาส่งผลให้การเปิดใช้งานเพิ่มขึ้นใน accumbens นิวเคลียสและคอร์เทกซ์ prefrontal ventromedialศึกษาของ Deppe et al. (2005) แสดงให้เห็นว่า เมื่อคนเลือกแบรนด์ที่ชื่นชอบของพวกเขาและแบรนด์อื่น ๆ มีกิจกรรมเพิ่มขึ้นสมองในคอร์เทกซ์ prefrontal ventromedial สมองลดในคอร์เทกซ์ prefrontal dorsolateral / ด้อยกว่ารอยนูนที่หน้าผาก และคอร์เทกซ์ (cunues / precuneus) จะถูกทริกเกอร์ Schaefer et al (2006) แนะนำการเปลี่ยนแปลงกิจกรรมในเชื่อมโยงส่วนกลางหน้าผาก ด้วยคุ้นเคยเจอยี่ห้อที่ไม่คุ้นเคย แบรนด์ที่แข็งแกร่งของ vs โลโก้แบรนด์ไม่คุ้นเคยก่อให้เกิดกิจกรรมในการเปลี่ยนแปลงส่วนหน้าผากด้อยกว่า ในฮิปโปแคมปัสและส่วนภาษา แบรนด์แข็งแกร่ง vs อ่อนแอก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงกิจกรรมในคอร์เทกซ์ prefrontal dorsolateral / เฉลี่ยรอยนูนด้านหน้าKenning, Plassman และ Ahlert (2007) วิจัยระบุกิจกรรมในเพิ่ม striatum กับแบรนด์กับแบรนด์ค้าปลีกHammou, Galib & Melloul (2013) แนะนำว่า ภาพกราฟิกที่เกิดจากการประยุกต์ใช้เทคนิคเป็นวิเคราะห์เพื่อระบุวิธีที่สมองตกแต่งพื้นที่สำหรับความสนใจ อารมณ์ ความจำ และผลกระทบส่วนบุคคลของ neuromarketing

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Schimtt (2012) ได้เสนอกรอบที่ครอบคลุมเกี่ยวกับจิตวิทยาของแบรนด์ รูปแบบที่แตกต่างสามระดับของการมีส่วนร่วมของผู้บริโภคที่มีต่อแบรนด์ (Object เป็นศูนย์กลางของตนเองเป็นศูนย์กลางและสังคม) และห้ากระบวนการมีส่วนร่วมโดยแบรนด์ (ระบุประสบการบูรณาการบ่งและการเชื่อมต่อ). Plassmann, Ramsoy & Milosavljevic (2012) การพัฒนากรอบการทำงาน กับสี่ขั้นตอนที่จำเป็นเพื่อให้รูปแบบการตั้งค่าแบรนด์เมื่อเวลาผ่านไปและมีการทบทวนผลการวิจัยก่อนหน้านี้ในกระบวนการวิทยาพื้นฐานของแต่ละองค์ประกอบเหล่านั้น: (1) การแสดงและความสนใจ (2) คาดการณ์ค่า (3) ค่าประสบการณ์และ (4 ) จำได้ว่าคุ้มค่าและการเรียนรู้. Farb (2013) แสดงให้เห็นมีเครือข่ายสมองหลายอย่างที่ดูเหมือนจะมีความสำคัญต่อการตัดสินใจและการประเมินความคุ้มค่า:. เครือข่ายรางวัลเครือข่ายสร้างแรงบันดาลใจทางอารมณ์ซึ่งเป็นเครือข่ายผู้บริหารและยังเครือข่ายเพิ่มเติมSolnais et al, (2013) ระบุกลไกสมองที่สำคัญของผลประโยชน์สำหรับการวิจัยผู้บริโภคที่สามารถศึกษาผ่านเครื่องมือ neuromarketing: การตัดสินใจในการประมวลผลรางวัลแรงจูงใจในการประมวลผลทางอารมณ์ความสนใจและหน่วยความจำ นอกจากนี้พวกเขาได้ตรวจสอบวรรณกรรมเกี่ยวกับความสัมพันธ์กันศักยภาพของสมองบางอย่างสำหรับการวิจัยผู้บริโภคที่ได้รับบทบาทที่พวกเขาเล่นในฟังก์ชั่นการคิดและอารมณ์ที่แตกต่างกัน. ซานโตส, et al (2012) การกระตุ้นให้ผู้เข้าร่วมการศึกษาที่มีโลโก้ของแบรนด์และขอให้พวกเขา ประเมินพวกเขามีเป็นผลให้การเปิดใช้งานในเสาตรงกลางหน้าผากที่ gyrus paracingulate ที่หน้าผากเยื่อหุ้มสมองโคจรนอกตรงกลางหน้าผากและในฮิบโปแบรนด์บอกมีบทบาททางสังคม ที่เกี่ยวกับการประมวลผลของแบรนด์แบรนด์ที่คุ้นเคยที่มีการแสดงเพื่อเปิดใช้งาน hippocampus ซึ่งสามารถตีความได้ว่าการใช้หน่วยความจำสำหรับผู้บริโภคที่จะจำประสบการณ์ของพวกเขากับแบรนด์. แพคเกจที่น่าสนใจที่เกี่ยวข้องกับการเปิดใช้งานอย่างมีนัยสำคัญในบริเวณสมองส่วนร่วมในการดำเนินการของ สิ่งเร้าทางสายตาและความสนใจ (กลีบท้ายทอยและ precuneus) เมื่อเทียบกับแพคเกจสวย (Stoll et al, 2008).. Reimann, et al (2010) พบว่าแพคเกจความงามอย่างมีนัยสำคัญเพิ่มเวลาในการเกิดปฏิกิริยาของผู้บริโภคการตอบสนองทางเลือก แพคเกจความงามได้รับการแต่งตั้งมากกว่าผลิตภัณฑ์ที่มีแบรนด์ที่รู้จักกันดีในแพคเกจที่ได้มาตรฐานแม้จะมีราคาที่สูงขึ้น; และพวกเขาส่งผลให้การเปิดใช้งานที่เพิ่มขึ้นในนิวเคลียส accumbens และ ventromedial prefrontal นอก. ปเป้, et al (2005) การศึกษาแสดงให้เห็นว่าเมื่อมีคนเลือกระหว่างแบรนด์ที่ชื่นชอบของพวกเขาและยี่ห้ออื่น ๆ มีกิจกรรมที่เพิ่มขึ้นในสมอง prefrontal นอก ventromedial การทำงานของสมองลดลงใน dorsolateral prefrontal เยื่อหุ้มสมอง / ด้อย gyrus หน้าผากและภาพนอก (cunues / precuneus ) จะถูกเรียก. Schaefer, et al (2006) ชี้ให้เห็นการเปลี่ยนแปลงกิจกรรมในคลื่นหน้าผากเฉลี่ยมีความสัมพันธ์กับความคุ้นเคยกับแบรนด์ที่ไม่คุ้นเคย โลโก้แบรนด์ที่ไม่คุ้นเคย VS แบรนด์ที่แข็งแกร่งทำให้เกิดกิจกรรมในการเปลี่ยนแปลงคลื่นหน้าผากด้อยกว่าใน hippocampus และภาษา gyrus แข็งแกร่ง VS แบรนด์ที่อ่อนแอทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงกิจกรรมใน dorsolateral prefrontal เยื่อหุ้มสมอง / แบ่งคลื่นหน้าผาก. Kenning, Plassman และ Ahlert (2007) การวิจัยชี้ให้เห็นกิจกรรมใน striatum สัมพันธ์กับความภักดีแบรนด์ให้กับแบรนด์ค้าปลีก. Hammou, Galib และ Melloul (2013) ชี้ให้เห็นว่ากราฟิก ภาพที่เป็นผลมาจากการประยุกต์ใช้เทคนิค neuromarketing มีการวิเคราะห์เพื่อที่จะระบุวิธีการที่สมองได้รับการแต่งตั้งพื้นที่สำหรับความสนใจของอารมณ์และความหมายของหน่วยความจำส่วนบุคคล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

schimtt ( 2012 ) ได้เสนอกรอบที่ครอบคลุมเกี่ยวกับจิตวิทยาของยี่ห้อ รูปแบบแตกต่าง 3 ระดับของหมั้นของผู้บริโภคต่อแบรนด์ ( วัตถุ เห็นแก่ตัว เอาแต่ใจตัวเอง และสังคม ) และห้า ( ระบุกระบวนการที่เกี่ยวข้อง โดยแบรนด์ ประสบการ รวม ซึ่งจะเชื่อมต่อและ )plassmann ramsoy & , milosavljevic ( 2012 ) การพัฒนากรอบสี่ขั้นตอนที่จำเป็นเพื่อสร้างแบรนด์ความต้องการตลอดเวลา และสุดท้ายก่อนพบเป็นต้นการทดสอบกระบวนการของแต่ละคอมโพเนนต์เหล่านี้ : ( 1 ) การเป็นตัวแทนและความสนใจ ( 2 ) ทำนายค่า ( 3 ) ค่าประสบการณ์ และ ( 4 ) จำค่า และการเรียนรู้farb ( 2013 ) แสดงว่ามีหลายสมองเครือข่ายที่ดูเหมือนจะสำคัญกับการตัดสินใจและการประเมินมูลค่า : รางวัลเครือข่าย , เครือข่ายแรงจูงใจทางอารมณ์ , ผู้บริหารเครือข่ายและเครือข่ายเพิ่มเติมsolnais et al . ( 2013 ) ระบุ คีย์มองกลไกของผลประโยชน์สำหรับการวิจัยผู้บริโภคสามารถศึกษาผ่านนิวโรมาเก็ตติ้งเครื่องมือ : การตัดสินใจ , รางวัลการประมวลผล แรงจูงใจ อารมณ์ ประมวลความสนใจและหน่วยความจำ นอกจากนี้พวกเขายังได้ทบทวนวรรณกรรมเกี่ยวกับความเกี่ยวข้องของภูมิภาคที่มีศักยภาพสมองบางอย่างเพื่อการวิจัยผู้บริโภค ได้รับบทบาทที่พวกเขาเล่นในฟังก์ชั่นทางปัญญาและอารมณ์ที่แตกต่างกันซานโตส et al ( 2012 ) กระตุ้นให้ผู้เข้าร่วมการศึกษาที่มีโลโก้ของแบรนด์และถามพวกเขาเพื่อประเมินพวกเขามีผลจนกระทั่งเสาด้านหน้า medial , paracingulate กิราส , เบ้าตาหน้าผาก , เปลือกอยู่ตรงกลางหน้าผาก และสมองส่วนฮิปโปแคมปัส แนะนำยี่ห้อ บทบาททางสังคม ส่วนการประมวลผลของแบรนด์ , แบรนด์ที่คุ้นเคยถูกแสดงเพื่อกระตุ้นสมองส่วนฮิปโปแคมปัส ซึ่งสามารถตีความเป็นการใช้หน่วยความจำสำหรับผู้บริโภคในการเรียกคืนของประสบการณ์กับแบรนด์แพคเกจที่น่าสนใจ มีความสัมพันธ์กับระดับกิจกรรมในพื้นที่สมองที่เกี่ยวข้องกับการประมวลผลของภาพและความสนใจ ( กลีบท้ายทอย และ precuneus ) เมื่อเทียบกับแพคเกจขี้เหร่ ( STOLL et al . , 2008 )ไรเมิ่น et al ( 2010 ) พบว่า แพคเกจความงามเพิ่มเวลาปฏิกิริยาการตอบสนองของผู้บริโภคทางเลือก ; แพคเกจความงามได้รับเลือกมากกว่าผลิตภัณฑ์กับแบรนด์ที่รู้จักกันดีในแพคเกจมาตรฐาน แม้จะมีราคาที่สูงขึ้น และทำให้เพิ่มการกระตุ้นในนิวเคลียสในสมองและเปลือกสมองส่วนหน้า ventromedial .deppe et al . ( 2005 ) การศึกษาแสดงให้เห็นว่าเมื่อเลือกระหว่างแบรนด์ที่พวกเขาชื่นชอบและแบรนด์อื่น ๆมีการเพิ่มกิจกรรมในเปลือกสมองส่วนหน้า สมอง ventromedial , ลดลงสมองใน dorsolateral พรีฟรอนทด้อยกว่าของนอกจากกิราส , และ Visual Cortex ( cunues / precuneus ) เรียกเชเฟอร์และคณะ ( 2006 ) แนะนำกิจกรรมการเปลี่ยนแปลงในกิราสซึ่งสัมพันธ์กับคุ้นเคยกับค่ามัธยฐานยี่ห้อที่ไม่คุ้นเคย ไม่คุ้นเคยโลโก้แบรนด์ VS แข็งแกร่งแบรนด์ให้เกิดกิจกรรมในการเปลี่ยนแปลงกิราสด้านหน้าด้านล่าง ในส่วนภาษากิราส . แรงปะทะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงตราสินค้าอ่อนแอ กิจกรรมใน dorsolateral พรีฟรอนท เยื่อหุ้มสมอง / กลางหน้าผากกิราส .เคนนิ่ง plassman ahlert ( 2007 ) , และการวิจัย พบกิจกรรมในแต่ มีความสัมพันธ์กับความจงรักภักดีต่อแบรนด์ค้าปลีก .hammou galib & , melloul ( 2013 ) แนะนำว่าภาพกราฟิกที่เกิดจากการประยุกต์ใช้นิวโรมาเก็ตติ้งเทคนิคใช้เพื่อระบุว่าสมองจะกำหนดพื้นที่สำหรับ ความสนใจ อารมณ์ ความจำ และผลกระทบส่วนบุคคล