Healthy Cities are arguably the bes

Healthy Cities are arguably the best-known and largest of the settings approaches. The programme is a long-term international development initiative that aims to place health high on the agendas of decision makers and to promote comprehensive local strategies for health protection and sustainable development. Basic features include community participation and empowerment, intersectoral partnerships, and participant equity.

A Healthy City aims to:

to create a health-supportive environment,
to achieve a good quality of life,
to provide basic sanitation & hygiene needs,
to supply access to health care.
Being a Healthy City depends not on current health infrastructure, rather upon, a commitment to improve a city's environs and a willingness to forge the necessary connections in political, economic, and social arenas.

Examples of implementation
Starting in 1986, the first Healthy Cities programmes were launched in developed countries (i.e. Canada, USA, Australia, many European nations). Around 1994, developing countries used the resources and implementation strategies of initial successes to begin their own programmes. Implementation strategies are quite individual by city, though they follow the basic idea of involving many community members, various stakeholders, and commitments of municipal officials to achieve widespread mobilization and efficiency. Today, thousands of cities worldwide are part of the Healthy Cities network and exist in all WHO regions in more than 1,000 cities worldwide.

Evaluation
Evaluations of Healthy Cities programmes have proven them successful in increasing understanding of health and environment linkages and in the creation of intersectoral partnerships to ensure a sustainable, widespread programme. The most successful Healthy Cities programmes maintain momentum from:

the commitment of local community members;
a clear vision;
the ownership of policies;
a wide array of stakeholders;
a process for institutionalizing the programme.
Lack of programme permanence and other outcomes-related issues have developed with little commitment from public officials or stability of local coordinators. Additionally, many studies have identified that cities, particularly in developing countries, lack the resources to develop good guidance to lead the project, via the development of health profiles and sufficient evaluation time prior to starting. While several regional and national networks exist to facilitate strategy sharing, little information has been published on country profiles and actual implementation plans outside of the WHO European Region.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมืองเพื่อสุขภาพว่ามีความงาม และใหญ่ที่สุดของวิธีการตั้งค่า โครงการได้ริเริ่มพัฒนาประเทศระยะยาวที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อสุขภาพสูงในวาระการประชุมของผู้ตัดสินใจ และส่งเสริมกลยุทธ์ครอบคลุมเฉพาะการคุ้มครองสุขภาพและการพัฒนาที่ยั่งยืน คุณสมบัติพื้นฐานรวมถึงชุมชนมีส่วนร่วม และอำนาจ intersectoral และการร่วมทุนเมืองเพื่อสุขภาพมีวัตถุประสงค์เพื่อ:การสร้างสภาพแวดล้อมที่สนับสนุนสุขภาพเพื่อให้บรรลุความดีคุณภาพชีวิตให้สุขาภิบาลพื้นฐานและความต้องการสุขอนามัยการจัดหาการเข้าถึงการดูแลสุขภาพการเมือง เพื่อสุขภาพขึ้นไม่ได้อยู่ในโครงสร้างพื้นฐานสุขภาพปัจจุบัน ค่อนข้าง ความมุ่งมั่นในการปรับปรุงสภาพแวดล้อมของเมืองและยินดีกับการที่จะเชื่อมต่อที่จำเป็นในทางการเมือง เศรษฐกิจ และสังคมสถานตัวอย่างของการนำเริ่มต้นในปี 1986 เพื่อสุขภาพเมืองแรกที่ได้เปิดโครงการพัฒนาประเทศ (เช่นแคนาดา สหรัฐอเมริกา ออสเตรเลีย ยุโรปหลายประเทศ) ประมาณปี 1994 ประเทศกำลังพัฒนาใช้ทรัพยากรและการดำเนินกลยุทธ์ของความสำเร็จที่เริ่มต้นเพื่อเริ่มต้นโปรแกรมของตนเอง กลยุทธ์การดำเนินงานได้ค่อนข้างละบายซิตี้ แม้ว่าพวกเขาทำตามความคิดพื้นฐานเกี่ยวข้องกับสมาชิกชุมชนมาก มีส่วนได้เสียต่าง ๆ และภาระผูกพันของเจ้าหน้าที่เทศบาลเพื่อให้เคลื่อนไหวอย่างแพร่หลายและมีประสิทธิภาพ วันนี้ พันเมืองทั่วโลกเป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายเมืองเพื่อสุขภาพ และมีอยู่ในทุกภูมิภาคที่ในมากกว่า 1000 เมืองทั่วโลกประเมินผลการประเมินโครงการเพื่อสุขภาพเมืองได้พิสูจน์ให้ประสบความสำเร็จ ในการเพิ่มความเข้าใจถึงความเชื่อมโยงของสุขภาพและสิ่งแวดล้อม และการสร้างหุ้นส่วน intersectoral ให้โครงการยั่งยืน แพร่ โปรแกรมเพื่อสุขภาพเมืองประสบความสำเร็จมากที่สุดรักษาโมเมนตัมจาก:ความมุ่งมั่นของสมาชิกในชุมชนท้องถิ่นวิสัยทัศน์ชัดเจนเจ้าของนโยบายของเสียกระบวนการสำหรับโปรแกรม institutionalizingขาด permanence โครงการและปัญหาอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับผลลัพธ์ที่ได้พัฒนา ด้วยความมุ่งมั่นน้อยจากเจ้าหน้าที่สาธารณะหรือความมั่นคงของผู้ประสานงานท้องถิ่น นอกจากนี้ หลายการศึกษาได้ระบุว่า เมือง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศกำลังพัฒนา ขาดทรัพยากรในการพัฒนาคำแนะนำที่ดีเพื่อนำโครงการ ผ่านการพัฒนาประวัติสุขภาพและเวลาประเมินเพียงพอก่อนที่จะเริ่มต้น ข้อมูลน้อยถูกเผยแพร่ในโพรไฟล์ของประเทศและแผนการใช้งานจริงนอกการที่ภูมิภาคยุโรปในขณะที่มีหลายเครือข่ายภูมิภาค และชาติเพื่อกลยุทธ์ร่วมกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมืองสุขภาพดีมีเนื้อหาที่รู้จักกันดีที่สุดและใหญ่ที่สุดของการตั้งค่าวิธีการ โปรแกรมเป็นความคิดริเริ่มพัฒนาในระยะยาวระหว่างประเทศที่มีจุดมุ่งหมายที่จะวางสูงสุขภาพในวาระการประชุมของผู้มีอำนาจตัดสินใจและเพื่อส่งเสริมกลยุทธ์ในท้องถิ่นที่ครอบคลุมสำหรับการคุ้มครองสุขภาพและการพัฒนาที่ยั่งยืน คุณสมบัติพื้นฐานรวมถึงการมีส่วนร่วมของชุมชนและเสริมสร้างพลังอำนาจความร่วมมือ intersectoral, และส่วนของผู้เข้าร่วม. เมืองมีจุดมุ่งหมายเพื่อสุขภาพ: การสร้างสภาพแวดล้อมที่สนับสนุนสุขภาพ, เพื่อให้บรรลุคุณภาพที่ดีของชีวิตที่จะให้สุขอนามัยขั้นพื้นฐานและความต้องการของสุขอนามัยในการจัดหาการเข้าถึงสุขภาพ การดูแล. เป็นเมืองที่มีสุขภาพดีขึ้นไม่ได้อยู่ในโครงสร้างพื้นฐานด้านสุขภาพในปัจจุบันค่อนข้างอยู่กับความมุ่งมั่นในการปรับปรุงสภาพแวดล้อมของเมืองและความเต็มใจที่จะเคลื่อนการเชื่อมต่อที่จำเป็นในทางการเมืองเศรษฐกิจโดยสิ้นเชิงและสังคม. ตัวอย่างของการดำเนินการเริ่มต้นในปี 1986 เป็นครั้งแรกที่มีสุขภาพดี โปรแกรมเมืองถูกเปิดตัวในประเทศที่พัฒนาแล้ว (เช่นแคนาดาสหรัฐอเมริกา, ออสเตรเลีย, ประเทศในยุโรปอีกมากมาย) รอบปี 1994 ประเทศกำลังพัฒนาใช้ทรัพยากรและกลยุทธ์การดำเนินงานประสบความสำเร็จเริ่มต้นที่จะเริ่มต้นโปรแกรมของตัวเอง กลยุทธ์การดำเนินงานเป็นบุคคลค่อนข้างเมืองแม้ว่าพวกเขาจะทำตามความคิดพื้นฐานของการที่เกี่ยวข้องกับสมาชิกในชุมชนหลายผู้มีส่วนได้เสียต่างๆและภาระผูกพันของเจ้าหน้าที่เทศบาลเพื่อให้บรรลุการชุมนุมอย่างกว้างขวางและมีประสิทธิภาพ วันนี้หลายพันคนของเมืองทั่วโลกเป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายสุขภาพเขตเมืองและอยู่ในทุกภูมิภาคขององค์การอนามัยโลกในกว่า 1,000 เมืองทั่วโลก. การประเมินผลการประเมินผลของโปรแกรมสุขภาพเมืองได้พิสูจน์แล้วว่าพวกเขาประสบความสำเร็จในการเพิ่มความเข้าใจในการเชื่อมโยงสุขภาพและสิ่งแวดล้อมและในการสร้าง intersectoral ความร่วมมือเพื่อให้แน่ใจว่าการพัฒนาอย่างยั่งยืนโปรแกรมที่แพร่หลาย ที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในเมืองสุขภาพโปรแกรมรักษาโมเมนตัมจาก: ความมุ่งมั่นของสมาชิกในชุมชนท้องถิ่นวิสัยทัศน์ที่ชัดเจน; เจ้าของนโยบายที่หลากหลายของผู้มีส่วนได้เสียกระบวนการในการจัดตั้งโปรแกรม. ขาดความคงทนของโปรแกรมและปัญหาที่เกี่ยวข้องกับผลอื่น ๆ ที่มี ด้วยความมุ่งมั่นพัฒนาเล็ก ๆ น้อย ๆ จากเจ้าหน้าที่ของรัฐหรือความมั่นคงของผู้ประสานงานท้องถิ่น นอกจากนี้การศึกษาจำนวนมากได้ระบุว่าเมืองโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศกำลังพัฒนาขาดทรัพยากรในการพัฒนาคำแนะนำที่ดีที่จะนำไปสู่โครงการที่ผ่านการพัฒนารูปแบบการดูแลสุขภาพและเวลาการประเมินผลอย่างเพียงพอก่อนที่จะเริ่มต้น ในขณะที่เครือข่ายหลายภูมิภาคและระดับชาติที่มีอยู่เพื่ออำนวยความสะดวกในการแบ่งปันกลยุทธ์ข้อมูลเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้รับการเผยแพร่ในรูปแบบของประเทศและแผนการดำเนินงานที่เกิดขึ้นจริงที่อยู่นอกภูมิภาคยุโรป WHO

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมืองสุขภาพดีเป็น arguably ที่มีชื่อเสียงและใหญ่ที่สุดของการตั้งค่าวิธี โครงการระยะยาวระหว่างประเทศการพัฒนาความคิดริเริ่มที่มุ่งไปยังสถานที่สุขภาพสูงในวาระของผู้ตัดสินใจและท้องถิ่นเพื่อส่งเสริมกลยุทธ์ที่ครอบคลุมสำหรับการป้องกันสุขภาพและการพัฒนาอย่างยั่งยืน คุณสมบัติพื้นฐานรวมถึงการมีส่วนร่วมของชุมชน และการเสริมสร้างพลังอำนาจพันธมิตรกําหนด และเข้าร่วมทุน เป็นเมืองน่าอยู่ มี

:

สร้างสุขภาพ สนับสนุนสิ่งแวดล้อม
เพื่อให้เกิดคุณภาพชีวิตที่ดี ให้สะอาด &สุขอนามัยขั้นพื้นฐาน

จะจัดหาความต้องการเข้าถึงการดูแลสุขภาพ .
เป็นเมืองน่าอยู่ ขึ้นอยู่กับโครงสร้างพื้นฐานด้านสุขภาพในปัจจุบันค่อนข้างบน ,มุ่งมั่นที่จะปรับปรุงสภาพแวดล้อมของเมืองและความเต็มใจที่จะปลอมที่จำเป็นในการเชื่อมต่อในทางการเมือง เศรษฐกิจ และ arenas สังคม


ตัวอย่างของการเริ่มต้นในปี 1986 เป็นเมืองน่าอยู่ โครงการได้เปิดตัวในประเทศที่พัฒนาแล้ว ( เช่น แคนาดา สหรัฐอเมริกา ออสเตรเลีย ยุโรปหลายประเทศ ) รอบปีการพัฒนาประเทศที่ใช้ทรัพยากรและยุทธศาสตร์ความสำเร็จเริ่มต้นเพื่อเริ่มต้นโปรแกรมของตนเอง กลยุทธ์การดำเนินงานค่อนข้างแต่ละเมืองด้วย แม้ว่าพวกเขาตามแนวคิดพื้นฐานที่เกี่ยวข้องกับจำนวนมากของสมาชิกในชุมชนผู้มีส่วนได้เสียต่างๆ และภาระผูกพันของเทศบาลเพื่อให้เกิดการระดมอย่างกว้างขวางและมีประสิทธิภาพ วันนี้หลายเมืองทั่วโลกเป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายเมืองน่าอยู่ และมีอยู่ในที่ภูมิภาคทั้งหมดมากกว่า 1 , 000 เมืองทั่วโลก


การประเมินผลการประเมินของโครงการเมืองน่าอยู่ พิสูจน์แล้วว่า พวกเขาประสบความสำเร็จในการเพิ่มความเข้าใจเกี่ยวกับสุขภาพและสิ่งแวดล้อม และการสร้างความสัมพันธ์ที่ยั่งยืนกําหนดให้แพร่หลาย )ที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดโครงการเมืองน่าอยู่ :

รักษาโมเมนตัมจากความมุ่งมั่นของสมาชิกในชุมชนท้องถิ่น ;
วิสัยทัศน์ชัดเจนในนโยบาย ;
;
หลากหลายของผู้มีส่วนได้เสีย ;
กระบวนการ institutionalizing โปรแกรม .
ขาดถาวรโปรแกรมและผลอื่น ๆที่เกี่ยวข้องได้พัฒนาต่อจากเจ้าหน้าที่สาธารณสุข หรือ น้อย เสถียรภาพของผู้ประสานงานท้องถิ่นนอกจากนี้ มีการศึกษาวิจัยระบุว่า เมือง โดยเฉพาะในประเทศกำลังพัฒนา การขาดทรัพยากรในการพัฒนาแนวทางที่ดีที่จะนำโครงการที่ผ่านการพัฒนารูปแบบการประเมินสุขภาพและเวลาที่เพียงพอ ก่อนที่จะเริ่ม ในขณะที่เครือข่ายทั้งในระดับภูมิภาคและระดับชาติหลายที่มีอยู่เพื่ออำนวยความสะดวกในการแบ่งปันกลยุทธ์ข้อมูลเล็ก ๆน้อย ๆที่ได้รับการตีพิมพ์ในรูปแบบของประเทศและแผนปฏิบัติจริงนอกขององค์การอนามัยโลกภูมิภาคยุโรป .