Two water-extraction schemes (Metho

Two water-extraction schemes (Method A and Method B) were investigated, as
described in the experimental section. Method A was different from Method B in that it
had one additional water-extraction step to ensure that all remaining unwanted polarcompounds were separated from the pyrolytic lignin. Phase separation took place, as it
usually does when the amount of water added directly to pyrolysis oil exceeds its
maximum water content, which is typically about 30–45 wt.% [11]. The aqueous phase
on top (the water-soluble fraction) was rich in polar carbohydrate-derived compounds,
while the viscous phase at the bottom (pyrolytic lignin) was dominated by less polar
lignin-derived chemicals [3]. Table 1 shows that both washing methods improved the
properties of the pyrolytic lignin by removing the light compounds, leading to lower
acidity, lower oxygen content, higher carbon content, and higher heating value than
those in the starting bio-oil. Method B produced a higher yield of pyrolytic lignin (49.0
wt%) than Method A. This indicated that the additional water extraction in Method A
effectively dissolved more light, polar compounds in the bio-oil into the aqueous, watersoluble
fraction. This result was confirmed by the chromatograms of starting bio-oil and pyrolytic lignin extracted from both methods, shown in Figure 2 and Table 2. Most
light-compound peaks, especially peaks 1-10, disappeared or weakened. The reduction
of peak intensity was more significant in Method A. However, heavy compounds still
remained in the pyrolytic lignin (WIF) from both methods. The bigger loss of lightphase
compounds in Method A caused a higher increase in viscosity of the WIF.
However, the density, oxygen content, and heating value of the extracted pyrolytic
lignin from both methods were not much different.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Two water-extraction schemes (Method A and Method B) were investigated, asdescribed in the experimental section. Method A was different from Method B in that ithad one additional water-extraction step to ensure that all remaining unwanted polarcompounds were separated from the pyrolytic lignin. Phase separation took place, as itusually does when the amount of water added directly to pyrolysis oil exceeds itsmaximum water content, which is typically about 30–45 wt.% [11]. The aqueous phaseon top (the water-soluble fraction) was rich in polar carbohydrate-derived compounds,while the viscous phase at the bottom (pyrolytic lignin) was dominated by less polarlignin-derived chemicals [3]. Table 1 shows that both washing methods improved theproperties of the pyrolytic lignin by removing the light compounds, leading to loweracidity, lower oxygen content, higher carbon content, and higher heating value thanthose in the starting bio-oil. Method B produced a higher yield of pyrolytic lignin (49.0wt%) than Method A. This indicated that the additional water extraction in Method Aeffectively dissolved more light, polar compounds in the bio-oil into the aqueous, watersolublefraction. This result was confirmed by the chromatograms of starting bio-oil and pyrolytic lignin extracted from both methods, shown in Figure 2 and Table 2. Mostlight-compound peaks, especially peaks 1-10, disappeared or weakened. The reductionของยอด ความเข้มสำคัญเพิ่มเติมในวิธีการเอ อย่างไรก็ตาม หนักสารประกอบยังคงยังคงใน lignin pyrolytic (อินเตอร์) จากทั้งสองวิธี การสูญเสียใหญ่ของ lightphaseสารวิธี A สาเหตุให้เพิ่มสูงขึ้นความหนืดของอินเตอร์อย่างไรก็ตาม ความหนาแน่น เนื้อหาออกซิเจน และความร้อนค่าที่แยก pyrolyticlignin จากทั้งสองวิธีไม่แตกต่างกันมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สองรูปแบบน้ำสกัด (วิธีและวิธี B) ถูกตรวจสอบตามที่
อธิบายไว้ในส่วนการทดลอง วิธีที่แตกต่างจากวิธี B ในการที่จะ
มีหนึ่งขั้นตอนการสกัดน้ำเพิ่มเติมเพื่อให้แน่ใจว่าทุก polarcompounds ที่ไม่พึงประสงค์ที่เหลือถูกแยกออกจากลิกนิน pyrolytic การแยกเฟสที่เกิดขึ้นในขณะที่มัน
มักจะไม่เมื่อปริมาณน้ำที่เพิ่มโดยตรงกับน้ำมันไพโรไลซิเกินของ
น้ำสูงสุดเนื้อหาซึ่งโดยทั่วไปจะมีน้ำหนักประมาณ 30-45.% [11] เฟสน้ำ
ด้านบน (ส่วนที่ละลายน้ำได้) เป็นที่อุดมไปด้วยสารประกอบคาร์โบไฮเดรตที่ได้มาจากขั้วโลก
ในขณะที่ขั้นตอนที่มีความหนืดที่ด้านล่าง (ลิกนิน pyrolytic) ถูกครอบงำโดยขั้วโลกน้อย
ลิกนินสารเคมีที่ได้มาจาก [3] ตารางที่ 1 แสดงให้เห็นว่าทั้งสองวิธีการซักผ้าการปรับปรุง
คุณสมบัติของลิกนิน pyrolytic โดยการเอาสารแสงนำไปสู่การลด
ความเป็นกรดปริมาณออกซิเจนที่ต่ำกว่าปริมาณคาร์บอนที่สูงขึ้นและค่าความร้อนที่สูงกว่า
ผู้ที่อยู่ในน้ำมันชีวภาพที่เริ่มต้น วิธี B ผลิตผลผลิตที่สูงขึ้นของลิกนิน pyrolytic (49.0
% โดยน้ำหนัก) มากกว่าวิธี A. นี้ชี้ให้เห็นว่าการสกัดน้ำเพิ่มเติมในวิธี
ที่ละลายได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นแสงสารโพลาร์ในน้ำมันชีวภาพลงไปในน้ำ, watersoluble
ส่วน ผลที่ได้นี้ได้รับการยืนยันโดย chromatograms ของการเริ่มต้นน้ำมันชีวภาพและลิกนิน pyrolytic สกัดจากทั้งสองวิธีดังที่แสดงในรูปที่ 2 และตารางที่ 2 ส่วนใหญ่
ยอดแสงสารประกอบโดยเฉพาะอย่างยิ่งยอด 1-10 หายไปหรือลดลง การลดลง
ของความเข้มสูงสุดอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นในวิธี A. อย่างไรก็ตามสารหนักยัง
คงอยู่ในลิกนิน pyrolytic (WIF) จากทั้งสองวิธี การสูญเสียที่ใหญ่กว่าของ lightphase
สารประกอบในวิธีที่ก่อให้เกิดการเพิ่มสูงเพิ่มความหนืดของ WIF.
แต่ความหนาแน่นของปริมาณออกซิเจนและค่าความร้อนที่สกัด pyrolytic
ลิกนินจากทั้งสองวิธีไม่แตกต่างกันมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

องน้ำแยกร่าง ( วิธีการและวิธี B ) คือเป็น
อธิบายในส่วนการทดลอง วิธีการจะแตกต่างจากวิธี B ในนั้นมันมีขั้นตอนการสกัดน้ำ
เพิ่มเติมเพื่อให้แน่ใจว่าทั้งหมดที่เหลือที่ไม่พึงประสงค์ขั้วแยกจากลิกนินไพโรไลติก . การแยกเฟสเอาสถานที่ในขณะที่มัน
มักจะทำเมื่อปริมาณน้ำเพิ่ม โดยน้ำมันไพโรไลซิสที่เกิน
ปริมาณน้ำสูงสุด ซึ่งโดยปกติจะประมาณ 30 – 45 % โดยน้ำหนัก [ 11 ]
เฟสน้ำด้านบน ( ส่วนที่ละลายน้ำ ) คืออุดมไปด้วยคาร์โบไฮเดรตที่ขั้วโลกสารประกอบ
ในขณะที่ระยะหนืดที่ด้านล่าง ( ไพโรไลติกลิกนิน ) ถูกครอบงำโดย Polar
น้อยกว่าลิกนินได้สารเคมี [ 3 ]ตารางที่ 1 แสดงให้เห็นว่า ทั้งล้างวิธีการปรับปรุง
คุณสมบัติของลิกนินไพโรไลติก โดยเอาสารแสง นำไปสู่การลด
เม ปริมาณออกซิเจนลดลง ปริมาณคาร์บอนสูงกว่า และมีค่าความร้อนสูงกว่า
ในเริ่มน้ำมันไบโอ วิธี B ผลิต สูงกว่าผลผลิตของไพโรไลติกลิกนิน ( 49.0
wt% ) กว่าวิธีนี้ ก. พบว่า การสกัดน้ำเพิ่มเติมในวิธีการ
ได้อย่างมีประสิทธิภาพละลายแสงขั้วโลก สารประกอบในน้ำมันชีวภาพในน้ำ watersoluble
, เศษส่วน ผลที่ได้นี้ได้รับการยืนยัน โดยกลิ่นของน้ำมันชีวภาพและน้ำสกัดจากไพโรไลติกจากทั้งสองวิธีแสดงในรูปที่ 1 และตารางที่ 2 ยอดสารประกอบเบาที่สุด
โดยเฉพาะยอด 1-10 หายไปหรือลดลง การลดลงของความเข้มสูงสุด
อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นในวิธีการที่ .อย่างไรก็ตาม สารหนักยัง
เหลืออยู่ในน้ำไพโรไลติก ( หาก ) จากทั้งสองวิธี ใหญ่กว่าการสูญเสียของสาร lightphase
ในวิธีการทำให้เพิ่มสูงขึ้นในค่าความหนืดของหาก .
แต่ความหนาแน่นของปริมาณออกซิเจนและค่าความร้อนของน้ำสกัดจากทั้งสองวิธีไพโรไลติก
น้ำไม่แตกต่างกันมากนัก