The study of language learner chara

The study of language learner characteristics or Individual Differences (IDs) and the degree to which they determine
both the process and the product of foreign/ second language acquisition has been the object of interest in the field
(Dornyei, 2005; Ehrman, 1996; Ellis, 2008; O'Malley & Chamot, 1990; Oxford, 1990; Dornyei & Skehan, 2003).
Dornyei (2005) in his seminal book on the subject considers personality, motivation, language learning styles and
strategies as the important learner characteristics.
To distinguish styles and strategies, Reid (1995) provides a standard definition for learning styles as: "an individual's
natural, habitual, and preferred way(s) of absorbing, processing, and retaining new information and skills" (p. 121).
Keefe (1979) also defines learning styles as "cognitive, affective and physiological behaviors that serve as relatively
stable indicators of how learners perceive, interact with and respond to the learning environment" (p. 197). Cohen
(1998), on the other hand, defines strategies as "learning processes which are consciously selected by the learner" (p.
162). Oxford (1999) offers a comprehensive and currently the best definition of language learning strategies as:
"Specific actions, behaviors, steps, or techniques that students use to improve their own progress in developing skills in
a second or foreign language" (p.163). To clarify the distinction between the two concepts, Sternberg and Grigorenko
(2001) maintain, while styles work without individual awareness, strategies demand a conscious choice of alternatives.
An abundance of research studies on perfectionism most notably point toward its negative correlates. For instance, it
was found that perfectionism positively correlates with depression (Flett, Besser, Hewitt & Davis, 2007), neuroticism
(Sumi & Kanda, 2002) and personality disorders (Sassaroli et al., 2008) among other maladaptive and undesirable
characteristics.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาลักษณะผู้เรียนภาษา หรือความแตก ต่างของแต่ละ (รหัส) และระดับที่กำหนดกระบวนการและผลิตภัณฑ์ของต่างประเทศ / สองภาษามาได้วัตถุที่น่าสนใจในฟิลด์(Dornyei, 2005 Ehrman, 1996 เอลลิส 2008 O'Malley & Chamot, 1990 ออกซ์ฟอร์ด 1990 Dornyei & Skehan, 2003)Dornyei (2005) ในหนังสือของเขาบรรลุถึงในเรื่องพิจารณาบุคลิกภาพ แรงจูงใจ รูปแบบการเรียนรู้ภาษา และกลยุทธ์เป็นลักษณะผู้เรียนสำคัญ แยกแยะลักษณะและกลยุทธ์ Reid (1995) ให้คำจำกัดความมาตรฐานในลักษณะเป็นการเรียนรู้: "ของแต่ละธรรมชาติ เคย และต้อง way(s) น่าดูด ประมวลผล เก็บรักษาข้อมูลใหม่และทักษะ" (p. 121)Keefe (1979) กำหนดรูปแบบการเรียนรู้ยังเป็น "รับรู้ ผล และสรีรวิทยาพฤติกรรมที่ทำได้ค่อนข้างตัวบ่งชี้ของลักษณะผู้เรียนสังเกต โต้ตอบ และตอบสนองต่อสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ที่มั่นคง" (p. 197) โคเฮน(1998), กำหนดกลยุทธ์บนมืออื่น ๆ เป็น "กระบวนการเรียนรู้ที่มีสติเลือกเรียน" (p162) . ออกซ์ฟอร์ด (1999) ให้บริการครอบคลุมและในปัจจุบันคำนิยามที่ดีที่สุดของภาษากลยุทธ์การเรียนรู้เป็น:"การดำเนินการ ลักษณะการทำงาน ขั้นตอน หรือเทคนิคที่นักเรียนใช้ในการปรับปรุงความก้าวหน้าของตนเองในการพัฒนาทักษะในภาษาที่สอง หรือต่างประเทศ" (p.163) ชี้แจงความแตกต่างระหว่างแนวคิดสอง Sternberg และ Grigorenkoรักษา (2001) ในขณะที่แบบทำงานโดยไม่รับรู้แต่ละ กลยุทธ์ความต้องการหลากหลายทางสติความอุดมสมบูรณ์ของการศึกษาวิจัยส่วนใหญ่จุดสัมพันธ์กับค่าลบของหยุ่น ตัวอย่าง มันพบว่า หยุ่นบวกคู่กับภาวะซึมเศร้า (Flett, Besser ฮิววิท & Davis, 2007), neuroticism(มิดะและคันดะ 2002) และบุคลิกภาพผิดปกติ (Sassaroli et al., 2008) อื่น ๆ maladaptive และระวังลักษณะการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศึกษาลักษณะผู้เรียนภาษาหรือแตกต่างระหว่างบุคคล (IDS) และระดับที่พวกเขาตรวจสอบ
ทั้งกระบวนการและผลิตภัณฑ์จากการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ / วินาทีได้รับวัตถุที่น่าสนใจในสาขา
(Dornyei 2005; Ehrman 1996; เอลลิส 2008; O'Malley และ Chamot 1990; Oxford, 1990;. Dornyei & Skehan 2003)
Dornyei (2005) ในหนังสือน้ำเชื้อของเขาในเรื่องพิจารณาบุคลิกภาพแรงจูงใจในรูปแบบการเรียนรู้ภาษาและ
กลยุทธ์เป็นลักษณะผู้เรียนที่สำคัญ.
ต้องการ เห็นความแตกต่างรูปแบบและกลยุทธ์เรด (1995) มีการกำหนดมาตรฐานสำหรับการเรียนรู้รูปแบบที่เป็น "ของแต่ละบุคคล
(p. 121). ธรรมชาตินิสัยและวิธีที่ต้องการ (s) ของการดูดซับการประมวลผลและการเก็บรักษาข้อมูลและทักษะใหม่ "
Keefe (1979) นอกจากนี้ยังกำหนดรูปแบบการเรียนรู้ว่า "ความรู้ความเข้าใจพฤติกรรมอารมณ์และทางสรีรวิทยาที่ทำหน้าที่เป็นที่ค่อนข้าง
ตัวชี้วัดที่มีความเสถียรของวิธีการเรียนรู้รับรู้โต้ตอบกับและตอบสนองต่อสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ "(พี. 197) โคเฮน
(1998) ในทางกลับกันกำหนดกลยุทธ์เป็น "กระบวนการเรียนรู้ที่จะถูกเลือกอย่างมีสติโดยการเรียนรู้" (พี.
162) ฟอร์ด (1999) ให้บริการที่ครอบคลุมและในปัจจุบันคำนิยามที่ดีที่สุดของกลยุทธ์การเรียนรู้ภาษาเป็น:
"การกระทำเฉพาะพฤติกรรมขั้นตอนหรือเทคนิคที่นักเรียนใช้ในการปรับปรุงความก้าวหน้าของตนเองในการพัฒนาทักษะในด้าน
ภาษาที่สองหรือต่างประเทศ "(p.163 ) ชี้แจงความแตกต่างระหว่างทั้งสองแนวคิด, สเติร์นและ Grigorenko
(2001) การรักษาในขณะที่รูปแบบการทำงานโดยไม่มีการรับรู้ของแต่ละบุคคลกลยุทธ์การเรียกร้องทางเลือกที่ใส่ใจทางเลือก.
ความอุดมสมบูรณ์ของการศึกษาวิจัยเกี่ยวกับอุดมคติที่สะดุดตาที่สุดชี้ไปทางสัมพันธ์ลบ ยกตัวอย่างเช่นมัน
ก็พบว่ามีความสัมพันธ์ดีเลิศบวกกับภาวะซึมเศร้า (Flett, Besser เฮวิตต์และเดวิส, 2007) ความมั่นคงในอารมณ์
(ซูมิและกานดา, 2002) และความผิดปกติของบุคลิกภาพ (Sassaroli et al., 2008) ในหมู่อื่น ๆ ที่ไม่พึงประสงค์และ maladaptive
ลักษณะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาคุณลักษณะของผู้เรียนภาษาหรือความแตกต่างระหว่างบุคคล ( ID ) และระดับที่พวกเขาตรวจสอบ
ทั้งกระบวนการ และผลิตภัณฑ์ / สองภาษาได้รับวัตถุของความสนใจในสาขาต่างประเทศ ( dornyei
, 2005 ; แอร์เมิน , 1996 ; Ellis , 2008 ; โอมาลลี่& chamot 1990 ; Oxford 1990 ; dornyei &
skehan , 2003 )dornyei ( 2005 ) ในหนังสือเซมิของเขาในเรื่องพิจารณาบุคลิกภาพ แรงจูงใจ การเรียนรู้ภาษา รูปแบบ และลักษณะผู้เรียน
กลยุทธ์การเป็นสำคัญ
แยกแยะรูปแบบและกลยุทธ์ รี้ด ( 1995 ) มีคำจำกัดความมาตรฐานสำหรับรูปแบบการเรียนรู้เป็น : " ของแต่ละคน
ธรรมชาตินิสัยและวิธีที่ต้องการ ( s ) ของบริการการประมวลผลและการรักษาข้อมูลและทักษะใหม่ " ( หน้า 121 )
คีฟ ( 1979 ) ยังกำหนดรูปแบบการเรียนรู้ที่เป็น " พิสัยและพฤติกรรมทางสรีรวิทยาที่เป็นตัวชี้วัดว่าผู้เรียนค่อนข้าง
คงรับรู้ โต้ตอบกับและตอบสนองต่อสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ " ( หน้า 197 ) โคเฮน
( 1998 ) , บนมืออื่น ๆกำหนดกลยุทธ์เป็น " กระบวนการเรียนรู้ที่ consciously เลือกโดยผู้เรียน " ( P .
162 ) อ๊อกซฟอร์ด ( 1999 ) ให้บริการที่ครอบคลุมและที่ดีที่สุดตอนนี้คำนิยามของกลยุทธ์การเรียนภาษา :
" เฉพาะ การกระทำ พฤติกรรม ขั้นตอนหรือเทคนิคที่นักเรียนใช้เพื่อปรับปรุงความก้าวหน้าของตนเองในการพัฒนาทักษะในการใช้ภาษาต่างประเทศที่สองหรือ " ( p.163 )การทำความเข้าใจความแตกต่างระหว่างสองแนวคิด สเติร์นเบิร์ก และ grigorenko
( 2001 ) รักษา ในขณะที่รูปแบบการทำงานโดยไม่ได้ตระหนักถึงความต้องการแต่ละบุคคล กลยุทธ์เลือกสติทางเลือก .
ความอุดมสมบูรณ์ของการศึกษาวิจัยเกี่ยวกับความสมบูรณ์แบบ ที่สะดุดตาที่สุดของจุดที่มีความสัมพันธ์เชิงลบ . ตัวอย่างเช่นมัน
พบว่า ความสมบูรณ์แบบ มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับภาวะซึมเศร้า ( เฟลตเบเซอร์ , ,ฮิววิตต์ &เดวิส , 2007 ) , ทางสถิติ
( ซูมิ&กานดา , 2002 ) และความผิดปกติของบุคลิกภาพ ( sassaroli et al . , 2008 ) ระหว่าง maladaptive และลักษณะที่ไม่พึงประสงค์อื่น ๆ