AbstractIntroduction: Falls represe

Abstract
Introduction: Falls represent a serious problem facing hospital-admitted patients, and the severity of fall-related complications rises steadily after the age of 65 years.

Objectives: The aims of this study were (a) to calculate the rate of falls among elderly patients in the internal medicine departments in Ain Shams University Hospital, (b) to identify different predictors and characteristics of falls, and (c) to assess clinical consequences and hospitalization outcomes of falls.

Subjects and Methods: An observational longitudinal study has been conducted in Ain Shams University Hospital, where 411 elderly patients admitted to the internal medicine departments were included. Upon admission, the patients were assessed for their risk for falling using the Morse Fall Scale (MFS). Information about their medical condition and drugs administered was obtained. Functional assessment of the patients regarding their ability to perform different daily activities was also performed. The patients were followed up during their stay, and once a fall event occurred, complete details regarding the circumstances and consequences of that event were obtained.

Results: The incidence rate of falls was found to be 16.9 per 1000 patient days. The fallers had a significantly high risk for falling according to the MFS (P = 0.02). The MFS was able to predict patients at risk for falling and identified correctly 82.6% of the fallers. The most common medical conditions associated with falls were diabetes (48.7%), hypertension (58.7%), and visual impairment (41.3%). Anemia (P = 0.05) and osteoporosis (P = 0.02) showed a statistically significant difference between the fallers and the nonfallers. Presence of a history of a fall and increased length of hospital stay were highly significant (P = 0.01) factors that predisposed to falls. Logistic regression analysis showed that anemia, osteoporosis, and history of a fall were independent predictors of falls. Most falls had no serious consequences, approximately 18% had contusions, 2% had subdural hematomas, and 4% had fractures and lacerations.

Conclusions: Elderly patients with anemia, osteoporosis, and history of a fall are more prone to falls and should be considered in fall protective measures.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อแนะนำ: ตกเป็นปัญหาร้ายแรงที่หันหน้าเข้ารับการรักษาพยาบาลผู้ป่วย และความรุนแรงของภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องกับฤดูใบไม้ร่วงเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ หลังจากอายุ 65 ปีวัตถุประสงค์: วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้ (ก) การ คำนวณอัตราการตกสูงอายุผู้ป่วยในแผนกทันตกรรมในโรงพยาบาลมหาวิทยาลัย Ain ชามส์เด, (b) ระบุทำนายแตกต่างกันและลักษณะของน้ำตก และ (ค) การประเมินผลทางคลินิกและผลการรักษาในโรงพยาบาลของน้ำตกได้สาขาวิชาและวิธีการ: การศึกษาเชิงสังเกตการณ์ระยะยาวมีการดำเนินการโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยของชามส์เด Ain ผู้ป่วยสูงอายุที่ 411 เข้าแผนกอายุรกรรมมารวมที่นี้ เมื่อมีการเข้าชม ผู้ป่วยถูกประเมินความเสี่ยงสำหรับตกใช้มอร์สตกขนาด (MFS) ข้อมูลเกี่ยวกับแพทย์และยาเสพติดได้รับ นอกจากนี้ยังดำเนินการประเมินการทำงานของผู้ป่วยเกี่ยวกับความสามารถในการทำกิจกรรมประจำวันที่แตกต่างกัน ได้ติดตามผู้ป่วยในระหว่างเข้าพัก และเมื่อเกิดเหตุการณ์ในฤดูใบไม้ร่วง ได้รับทราบรายละเอียดเกี่ยวกับสถานการณ์และผลกระทบของเหตุการณ์ผลลัพธ์: อัตราอุบัติการณ์ของน้ำตกพบ 16.9 ต่อ 1000 วันผู้ป่วยจะ และมิถุนายนปีนี้มีความเสี่ยงสูงสำหรับตกตาม MFS (P = 0.02) MFS สามารถทำนายว่า ผู้ป่วยเสี่ยงต่อการล้ม และระบุอย่างถูกต้อง 82.6% และมิถุนายนปีนี้ เงื่อนไขทางการแพทย์ทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับน้ำตกได้ (48.7%) โรคเบาหวาน ความดันโลหิตสูง (58.7%), และการด้อยค่า visual (41.3%) โรคโลหิตจาง (P = 0.05) และโรคกระดูกพรุน (P = 0.02) แสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างและมิถุนายนปีนี้และที่ nonfallers ของประวัติศาสตร์ลดลงและเพิ่มความยาวของโรงพยาบาลได้สูงมาก (P = 0.01) ปัจจัยที่มักชอบไปน้ำตก วิเคราะห์การถดถอยโลจิสติกแสดงให้เห็นว่า โรคโลหิตจาง โรคกระดูกพรุน และประวัติศาสตร์ของการตก อิสระทำนายของน้ำตก ไม่มีผลกระทบร้ายแรงได้มาก contusions มีประมาณ 18%, 2% มีภาวะนี้หากเกิดเป็น และ 4% มีรอยแตกและแผลสรุป: ผู้ป่วยสูงอายุที่ มีโรคโลหิตจาง โรคกระดูกพรุน และประวัติในการล้มมีแนวโน้มที่จะตก และควรพิจารณาในมาตรการป้องกันตก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
บทนำ: ฟอลส์เป็นตัวแทนของปัญหาร้ายแรงหันหน้าไปทางผู้ป่วยในโรงพยาบาลที่เข้ารับการรักษาและความรุนแรงของภาวะแทรกซ้อนในฤดูใบไม้ร่วงที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องหลังจากที่อายุ 65 ปีที่ผ่านมา. วัตถุประสงค์: จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้ (ก) ในการคำนวณอัตราการพลัดตกหกล้มของผู้สูงอายุ ผู้ป่วยในแผนกอายุรศาสตร์ใน Ain โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยชามส์ (ข) เพื่อระบุตัวทำนายที่แตกต่างกันและลักษณะของฟอลส์และ (ค) ในการประเมินผลกระทบทางคลินิกและผลการรักษาในโรงพยาบาลของน้ำตก. วิชาและวิธีการ: การศึกษาระยะยาวสังเกตการณ์ได้รับการดำเนินการใน โรงพยาบาลมหาวิทยาลัย Ain Shams ที่ 411 ผู้ป่วยสูงอายุที่เข้ารับการรักษาในแผนกอายุรศาสตร์ถูกรวม เมื่อเข้ารับการรักษาผู้ป่วยได้รับการประเมินความเสี่ยงของพวกเขาสำหรับใช้ตกฤดูใบไม้ร่วงชั่งมอร์ส (MFS) ข้อมูลเกี่ยวกับเงื่อนไขทางการแพทย์ของพวกเขาและยาที่ได้รับ การประเมินผลการทำงานของผู้ป่วยเกี่ยวกับความสามารถของพวกเขาในการดำเนินกิจกรรมประจำวันที่แตกต่างกันนอกจากนี้ยังได้ดำเนินการ ผู้ป่วยได้ตามมาระหว่างการเข้าพักของพวกเขาและเมื่อฤดูใบไม้ร่วงเหตุการณ์เกิดขึ้นรายละเอียดที่ครบถ้วนเกี่ยวกับสถานการณ์และผลกระทบของเหตุการณ์ที่ได้รับ. ผล: อัตราอุบัติการณ์ของฟอลส์ถูกพบว่าเป็น 16.9 ต่อ 1000 วันของผู้ป่วย fallers มีความเสี่ยงสูงอย่างมีนัยสำคัญสำหรับการลดลงตามที่ MFS (p = 0.02) MFS ก็สามารถที่จะคาดการณ์ผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงลดลงและมีการระบุอย่างถูกต้อง 82.6% ของ fallers เงื่อนไขทางการแพทย์ที่พบมากที่สุดที่เกี่ยวข้องกับฟอลส์เป็นโรคเบาหวาน (48.7%), ความดันโลหิตสูง (58.7%) และความบกพร่องทางสายตา (41.3%) โรคโลหิตจาง (p = 0.05) และโรคกระดูกพรุน (p = 0.02) แสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่าง fallers และ nonfallers การปรากฏตัวของประวัติศาสตร์ของฤดูใบไม้ร่วงและระยะเวลาในการเข้าพักที่เพิ่มขึ้นของโรงพยาบาลอย่างมีนัยสำคัญสูง (p = 0.01) ปัจจัยที่มักจะชอบไปฟอลส์ การวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติกแสดงให้เห็นว่าโรคโลหิตจางโรคกระดูกพรุนและประวัติศาสตร์ของฤดูใบไม้ร่วงเป็นพยากรณ์อิสระของน้ำตก ฟอลส์ส่วนใหญ่ไม่ได้มีผลกระทบอย่างรุนแรงมี contusions ประมาณ 18%, 2% มีเลือดออกใต้เยื่อหุ้มสมองชั้นนอกและมี 4% กระดูกหักและแผล. สรุปผู้ป่วยผู้สูงอายุที่มีโรคโลหิตจางโรคกระดูกพรุนและประวัติศาสตร์ของฤดูใบไม้ร่วงมีแนวโน้มมากขึ้นที่จะฟอลส์และควรได้รับการพิจารณา ในมาตรการป้องกันการล่มสลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อแนะนำ : จะแสดงปัญหาที่หันหน้าไปทางโรงพยาบาลรับผู้ป่วยและความรุนแรงของภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องกับฤดูใบไม้ร่วงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องหลังจากอายุ 65 ปีวัตถุประสงค์ : วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้ ( 1 ) เพื่อคำนวณอัตราการหกล้มในผู้สูงอายุในแผนกอายุรกรรมในโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยชามส์ยัง ( B ) เพื่อระบุตัวแปรที่แตกต่างกันและลักษณะของน้ำตก และ ( 3 ) เพื่อศึกษาผลทางคลินิกและโรงพยาบาลผลตกกลุ่มตัวอย่างและวิธีการ : การศึกษาแบบตามยาวได้ดำเนินการในโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยชามส์ยังที่ 411 ผู้สูงอายุ ผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาในแผนกอายุรกรรม จำนวนรวม เมื่อเข้ารักษาผู้ป่วยถูกประเมินความเสี่ยงของการล้ม ล้มมอสขนาด ( MFS ) ข้อมูลเกี่ยวกับเงื่อนไขทางการแพทย์ของพวกเขา และใช้เป็นยาได้ การประเมินการทำงานของผู้ป่วยเกี่ยวกับความสามารถในการทำกิจกรรมประจำวันต่างๆ ก็ดำเนินการ ผู้ป่วยที่ใช้ระหว่างการเข้าพักของพวกเขา และเมื่อเหตุการณ์ตกเกิดขึ้น รายละเอียดที่สมบูรณ์เกี่ยวกับสถานการณ์และผลกระทบของเหตุการณ์ที่ได้รับผลลัพธ์ : อัตราอุบัติการณ์ของตก คือขายต่อ 1 , 000 วันผู้ป่วย การ fallers มีความเสี่ยงอย่างมีนัยสำคัญสูงล้มตามไป MFS ( p = 0.02 ) MfS สามารถพยากรณ์ผู้ป่วยเสี่ยงต่อการล้มและระบุได้อย่างถูกต้องร้อยละ 82.6 fallers . ส่วนใหญ่แพทย์เงื่อนไขที่เกี่ยวข้องกับน้ำตกก็โรคเบาหวาน ( 48.7 % ) , ความดันโลหิตสูง ( 58.7 % ) และสายตาบกพร่อง ( 41.3 เปอร์เซ็นต์ ) ภาวะโลหิตจาง ( p = 0.05 ) และโรคกระดูกพรุน ( p = 0.02 ) พบว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่าง fallers และ nonfallers . มีประวัติของฤดูใบไม้ร่วงและเพิ่มความยาวของการเข้าพักที่โรงพยาบาลได้อย่างมีนัยสำคัญยิ่งทางสถิติ ( P = 0.01 ) ปัจจัยการจูงใจที่จะตก การวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติกพบว่าเป็นโรคโลหิตจาง โรคกระดูกพรุน และประวัติของฤดูใบไม้ร่วงเป็นอิสระ คือตก ฟอลส์มากที่สุด ไม่มีผลร้ายแรง ประมาณ 18 % มีรอยช้ำ , ร้อยละ hematomas นอกสมองใต้ดูรามาเตอร์ 2 และ 4 % และมีรอยแตก รอยฉีกขาดสรุป : ผู้ป่วยสูงอายุที่มีภาวะโลหิตจาง โรคกระดูกพรุน และประวัติของฤดูใบไม้ร่วงมีแนวโน้มที่จะตก และควรพิจารณามาตรการลงป้องกัน