folium (Trevir.) Sch. Bip.] ßowers,

folium (Trevir.) Sch. Bip.] ßowers, and it has been
used to control stored-product insects since 1950. In
addition to these two plants, there are hundreds of
plants that are repellent or insecticidal to stored-product
insects (Golob et al. 1999). For many of these
plants, the active compounds have been described
previously (Shaaya et al. 1991, Coats 1994, Negahban
and Moharramipour 2007, Cosimi et al. 2009, Kim et al.
2010, Zoubiri and Baaliouamer 2010). Many of these
insecticidal plants contain essential oils, these are secondary
metabolites that plants produce for defense
against herbivory and disease. They are complex mixtures
of low molecular weight terpenoid compounds
that give characteristic odor and ßavor to leaves, ßowers,
fruit, seeds, bark, and rhizomes (Bakkali et al.
2008). Many essential oils have antiparasitic, bactericidal,
fungicidal, and virucidal properties (Bakkali et
al. 2008, Rajendran and Sriranjini 2008). Essential oils,
their pure compounds and blends of their major compounds
are toxic to insects (Bekele and Hassanali 2001,
Hummelbrunner and Isman 2001, Miresmailli et al.
2006, Jiang et al. 2009).
Several essential oils are also toxic to stored-product
insects (Huang et al. 2000, Negahban and Moharramipour
2007, Rajendran and Sriranjini 2008). They act as
fumigants (Tripathi et al. 2001, Lee et al. 2004, Rozman
et al. 2007, Rajendran and Sriranjini 2008), as contact
insecticides (Obeng-Ofori and Reichmuth 1997,
Huang et al. 2002, Tripathi et al. 2002, Zapata and
Smagghe 2010), as antifeedants (Huang et al. 1997, Liu
and Ho 1999), or as repellents (Obeng-Ofori et al.
1997, Tapondjou et al. 2005, Zapata and Smagghe
2010). Therefore, the essential oils could also be used
as alternative sources to control stored-product insects,
due to their low toxicity to warm-blooded mammals
(Shaaya et al. 1991, 1997; Kim et al. 2003).
Plants in the ginger family (Zingiberaceae) produce
essential oils which are toxic to insects (Chungsamarnyart
et al. 1991, Owolabi et al. 2009, Stoll 2000,
Tewtrakul et al. 1998, Wattanasombat 1995). Alpinia
conchigera Griff, Zingiber zerumbet Smitt, and Curcuma
zedoaria (Berg.) Roscoe are native plants found
in southern Thailand and the fresh rhizomes are used
in Thai dishes. In addition, essential oils from A. conchigera
have antifungal and antibacterial properties
(Ibrahim et al. 2009), essential oils from Zingiber genus
have anti-inßammatory (Chien et al. 2008), antibacterial
(Yamada et al. 1992), antifungal (Singh et al.
2005), and antitumor properties (Huang et al. 2005).
Several plants from the Curcuma genus have insecticidal
activity. The rhizome of turmeric (Curcuma
longa L.) has long been used in Southeast Asian food,
and it has been used as a traditional medicine (Gilani
et al. 2005).
The objective of this study is to determine whether
the essential oils from three Thai plants from the
ZingiberaceaeÑA. conchigera, Z. zerumbet, and C. zedoariaÑare
active against two stored-product insects,
S. zeamais and T. castaneum. The insecticidal activity;
contact toxicity, feeding reduction and repellency of
the extracted essential oils, their major pure compounds
and mixture of the pure compounds in the
same proportions as the extracted natural essential oils
were determined.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

folium (Trevir.) Sch Bip.]
ßowersและจะได้รับการใช้ในการควบคุมแมลงที่จัดเก็บสินค้าตั้งแต่1950 ในนอกจากนี้ทั้งสองพืชมีหลายร้อยของพืชที่มีสารฆ่าแมลงหรือยาขับไล่ที่จะเก็บไว้ผลิตภัณฑ์แมลง(Golob et al. 1999) สำหรับหลาย ๆ คนเหล่านี้พืชสารที่ได้รับการอธิบายไว้ก่อนหน้านี้(Shaaya et al. 1991, เสื้อโค้ทปี 1994 Negahban และ Moharramipour 2007 Cosimi et al. 2009 คิม et al. 2010 Zoubiri และ Baaliouamer 2010) หลายเหล่านี้พืชฆ่าแมลงมีน้ำมันหอมระเหยเหล่านี้เป็นรองสารที่ผลิตพืชสำหรับการป้องกันกับherbivory และโรค พวกเขาเป็นส่วนผสมที่ซับซ้อนของน้ำหนักโมเลกุลต่ำ terpenoid สารประกอบที่ให้กลิ่นเฉพาะตัวและßavorใบ, ßowers, ผลไม้, เมล็ดเปลือกและเหง้า (Bakkali et al. 2008) น้ำมันหอมระเหยที่มีหลาย antiparasitic, ฆ่าเชื้อแบคทีเรียเชื้อราและคุณสมบัติvirucidal (Bakkali et al. 2008 Rajendran และ Sriranjini 2008) น้ำมันหอมระเหยสารบริสุทธิ์ของพวกเขาและการผสมของสารสำคัญของพวกเขามีความเป็นพิษต่อแมลง(Bekele และ Hassanali 2001 Hummelbrunner และ Isman 2001 Miresmailli et al. 2006 เจียง et al. 2009). น้ำมันหอมระเหยหลายนอกจากนี้ยังมีพิษต่อการจัดเก็บสินค้าแมลง (Huang et al. 2000 Negahban และ Moharramipour 2007 Rajendran และ Sriranjini 2008) พวกเขาทำหน้าที่เป็นรม (Tripathi et al. 2001 ลี et al. 2004 Rozman et al. 2007 Rajendran และ Sriranjini 2008) เป็นผู้ติดต่อยาฆ่าแมลง(โอเบ็ง-Ofori และ Reichmuth ปี 1997 Huang et al. 2002 Tripathi et al, 2002, เปาลาและSmagghe 2010) เป็น antifeedants (Huang et al. 1997 หลิวโฮ1999) หรือเป็นไล่ (โอเบ็ง Ofori-et al. 1997 Tapondjou et al. 2005, เปาลาและ Smagghe 2010) ดังนั้นน้ำมันหอมระเหยยังสามารถนำมาใช้เป็นแหล่งทางเลือกในการควบคุมแมลงที่เก็บไว้-ผลิตภัณฑ์อันเนื่องมาจากความเป็นพิษต่ำของพวกเขาที่จะเลี้ยงลูกด้วยนมเลือดอุ่น(Shaaya et al, 1991, 1997;. คิม et al, 2003).. พืชในวงศ์ขิง (พืชวงศ์ขิง) ผลิตน้ำมันหอมระเหยที่เป็นพิษต่อแมลง(Chungsamarnyart et al. 1991 Owolabi et al. 2009 Stoll 2000 Tewtrakul et al. 1998 Wattanasombat 1995) Alpinia conchigera Griff, กระทือ Smitt และ Curcuma zedoaria (Berg.) รอสโคเป็นพืชพื้นเมืองที่พบในภาคใต้ของประเทศไทยและเหง้าสดถูกนำมาใช้ในการปรุงอาหารไทย นอกจากนี้น้ำมันหอมระเหยจากเอ conchigera มีคุณสมบัติในการต้านเชื้อแบคทีเรียต้านเชื้อราและ(อิบราฮิม et al. 2009) น้ำมันหอมระเหยจากพืชและสัตว์ Zingiber มีการต่อต้านinßammatory (Chien et al. 2008), แบคทีเรีย(ยามาดะ et al. 1992) เชื้อรา ( ซิงห์ et al. 2005) และคุณสมบัติต้าน (Huang et al. 2005). พืชจากหลายสกุลขมิ้นมีสารฆ่าแมลงกิจกรรม เหง้าขมิ้น (Curcuma Longa L. ) ความยาวได้ใช้ในอาหารเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และได้รับการใช้เป็นยาแผนโบราณ(Gilani et al. 2005). วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการตรวจสอบว่าน้ำมันหอมระเหยจากสามพืชไทยจากZingiberaceaeÑA conchigera, zerumbet ซีและซีzedoariaÑareใช้งานกับสองแมลงที่จัดเก็บสินค้า, เอส zeamais ตันและ castaneum กิจกรรมฆ่าแมลง; ติดต่อความเป็นพิษ, การให้อาหารและการลดลงของการไล่สกัดน้ำมันหอมระเหยสารบริสุทธิ์ของพวกเขาที่สำคัญและมีส่วนผสมของสารบริสุทธิ์ในสัดส่วนเช่นเดียวกับน้ำมันหอมระเหยที่สกัดจากธรรมชาติได้รับการพิจารณา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

folium ( trevir ) Sch . GDP ] ß ทาวเวอร์ และมันถูกใช้ในการควบคุมแมลงผลิตภัณฑ์
เก็บไว้ตั้งแต่ 1950 ใน
นอกจากนี้พืชสอง มีหลายร้อย
พืชที่ไล่หรือฆ่าแมลงเพื่อจัดเก็บผลิตภัณฑ์
( golob et al . 1999 ) หลายของพืชเหล่านี้
, สารประกอบที่ใช้งานได้รับการอธิบาย
ก่อนหน้านี้ ( shaaya et al . 1991 , เสื้อ 1994 และ negahban
moharramipour 2007cosimi et al . 2009 , Kim et al .
) และ zoubiri baaliouamer 2010 ) หลายเหล่านี้
พืชยาฆ่าแมลงประกอบด้วยน้ำมันหอมระเหยเหล่านี้ที่พืชจะสร้างสาร secondary metabolites

herbivory เพื่อป้องกันและต่อต้านโรค พวกเขาเป็นส่วนผสมที่ซับซ้อนของโมเลกุลสารเทอร์ปีนอยด์ต่ำ

ที่ให้ลักษณะกลิ่นและß avor ใบßบ้าง
, , ผลไม้ เมล็ด เปลือก และเหง้า ( bakkali et al .
2008 ) น้ำมันหอมระเหยมีแบคทีเรียต้านปรสิต , ,
fungicidal และคุณสมบัติ virucidal bakkali et al (
. การสร้าง sriranjini 2008 และ 2008 ) น้ํามันหอมระเหยบริสุทธิ์ของพวกเขาและของผสมของสารประกอบ

ของหลักสารเป็นพิษต่อแมลง ( bekele และ hassanali 2001
hummelbrunner และ isman 2001 miresmailli et al .
2006 เจียง et al .
2009 )น้ำมันหอมระเหยหลายยังเป็นพิษต่อแมลงผลิตภัณฑ์จัดเก็บ
( Huang et al . 2000 และ negahban moharramipour
2007 และ 2008 สร้าง sriranjini ) พวกเขาทำหน้าที่เป็น
fumigants ( ทริปาธิ et al . ปี 2001 ลี et al . 2004 ร็อสเมิน
et al . 2007 , 2008 ) , และสร้าง sriranjini ติดต่อ
ยาฆ่าแมลง ( obeng และ ofori reichmuth 1997
หวง et al . 2002 ทริปาธิ et al . 2002 ซาปาต้าและ
smagghe 2010 )เป็น antifeedants ( Huang et al . 1997 และ 1999 ) หลิว
โฮ หรือไล่ ( obeng ofori et al .
1997 tapondjou et al . 2005 และ ซาปาต้า smagghe
2010 ) ดังนั้น น้ำมันหอมระเหยสามารถใช้เป็นแหล่งทางเลือกในการควบคุม

เก็บแมลงผลิตภัณฑ์ เนื่องจากความเป็นพิษต่ำของพวกเขาอบอุ่น blooded สัตว์
( shaaya et al . 1991 , 1997 ; Kim et al .
2003 )