2.3.3. Isolating/obtaining and main

2.3.3. Isolating/obtaining and maintaining of cultures

Sterile cultures of micro-algae used for aquaculture purposes may be obtained from
specialized culture collections. A list of culture collections is provided by Vonshak (1986) and
Smith et al. (1993a). Alternatively, the isolation of endemic strains could be considered
because of their ability to grow under the local environmental conditions. Isolation of algal
species is not simple because of the small cell size and the association with other epiphytic
species. Several laboratory techniques are available for isolating individual cells, such as
serial dilution culture, successive plating on agar media (See Worksheet 2.1), and separation
using capillary pipettes. Bacteria can be eliminated from the phytoplankton culture by
washing or plating in the presence of antibiotics. The sterility of the culture can be checked
with a test tube containing sea water with 1 g.l-1 bactopeptone. After sterilization, a drop of
the culture to be tested is added and any residual bacteria will turn the bactopeptone solution
turbid.

The collection of algal strains should be carefully protected against contamination during
handling and poor temperature regulation. To reduce risks, two series of stocks are often
retained, one which supplies the starter cultures for the production system and the other
which is only subjected to the handling necessary for maintenance. Stock cultures are kept in
test tubes at a light intensity of about 1000 lux and a temperature of 16 to 19°C. Constant
illumination is suitable for the maintenance of flagellates, but may result in decreased cell
size in diatom stock cultures. Stock cultures are maintained for about a month and then
transferred to create a new culture line (Fig. 2.4.).

2.3.4. Sources of contamination and water treatment
Contamination with bacteria, protozoa or another species of algae is a serious problem for
monospecific/axenic cultures of micro-algae. The most common sources of contamination
include the culture medium (sea water and nutrients), the air (from the air supply as well as
the environment), the culture vessel, and the starter culture.
Seawater used for algal culture should be free of organisms that may compete with the
unicellular algae, such as other species of phytoplankton, phytophagous zooplankton, or
bacteria. Sterilization of the seawater by either physical (filtration, autoclaving, pasteurization,
UV irradiation) or chemical methods (chlorination, acidification, ozonization) is therefore
required. Autoclaving (15 to 45 min. at 120°C and 20 psi, depending on the volume) or
pasteurization (80°C for 1-2 h) is mostly applied for sterilizing the culture medium in test
tubes, erlenmeyers, and carboys. Volumes greater than 20 l are generally filtered at 1 μm
and treated with acid (e.g. hydrochloric acid at pH 3, neutralization after 24 h with sodium
carbonate) or chlorine (e.g. 1-2 mg.l-1, incubation for 24 h without aeration, followed by
aeration for 2-3 h to remove residual chlorine, addition of sodium thiosulfate to neutralize
chlorine may be necessary if aeration fails to strip the chlorine). Water treatment is not
required when using underground salt water obtained through bore holes. This water is
generally free of living organisms and may contain sufficient mineral salts to support algal
culture without further enrichment. In some cases well water contains high levels of ammonia
and ferrous salts, the latter precipitating after oxidation in air.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.3.3. Isolating/ดูแล และรักษาวัฒนธรรม

ใส่วัฒนธรรมของไมโครสาหร่ายที่ใช้สำหรับการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำได้จาก
ความวัฒนธรรมชุด รายการวัฒนธรรมชุดโดย Vonshak (1986) และ
Smith et al. (1993a) หรือ อาจจะพิจารณาแยกของสายพันธุ์ยุง
เนื่องจากความสามารถในการเติบโตภายใต้สภาพแวดล้อมในท้องถิ่น แยกของ algal
ชนิดไม่ง่ายเนื่องจากขนาดเล็กเซลล์และเชื่อมโยงกับอื่น ๆ epiphytic
พันธุ์ เทคนิคห้องปฏิบัติการต่าง ๆ มีแยกแต่ละเซลล์ เช่น
วัฒนธรรมประจำเจือจาง ชุบสื่อ agar (ดู 2.1 แผ่น), และแยกต่อ
ใช้ pipettes รูพรุน แบคทีเรียสามารถตัดออกจากวัฒนธรรม phytoplankton โดย
ล้าง หรือชุบในต่อหน้าของยาปฏิชีวนะได้ สามารถตรวจสอบ sterility ของวัฒนธรรม
กับหลอดทดสอบประกอบด้วยน้ำ bactopeptone g.l 1 1 หลังจากฆ่าเชื้อ หยด
เพิ่มวัฒนธรรมจะทดสอบ และแบคทีเรียใด ๆ ส่วนที่เหลือจะเปิดโซลูชัน bactopeptone
turbid

การรวบรวมสายพันธุ์ algal ควรรักษากับปนเปื้อน
จัดการ และไม่ควบคุมอุณหภูมิ เพื่อลดความเสี่ยง ชุดสองของหุ้นมัก
สะสม หนึ่งซึ่งหน้า ๆ ที่ starter วัฒนธรรมปลูกในระบบการผลิตและอื่น ๆ
ซึ่งเป็นเฉพาะอยู่ภายใต้การจัดการที่จำเป็นสำหรับการบำรุงรักษา เก็บหุ้นวัฒนธรรม
ทดสอบท่อที่ความเข้มแสงของประมาณ 1000 ลักซ์และอุณหภูมิของ 16-19 องศาเซลเซียส คง
แสงสว่างเหมาะสำหรับการบำรุงรักษาของ flagellates แต่อาจส่งผลให้เซลล์ลดลง
ขนาดในวัฒนธรรมหุ้นไดอะตอม หุ้นวัฒนธรรมได้รับการรักษาประมาณเดือนแล้ว
เพื่อสร้างวัฒนธรรมใหม่บรรทัด (Fig. 2.4) การโอนย้าย

2.3.4 พัฒนา แหล่งที่มาของการปนเปื้อนและน้ำ
ปนเปื้อน ด้วยแบคทีเรีย โพรโทซัว หรือชนิดอื่นของสาหร่ายเป็นปัญหาร้ายแรงสำหรับ
monospecific/axenic วัฒนธรรมของไมโครสาหร่าย แหล่งพบมากที่สุดของการปนเปื้อน
รวมสื่อวัฒนธรรม (น้ำทะเลและสารอาหาร), อากาศ (จากอากาศซัพพลายเป็น
สิ่งแวดล้อม), เรือวัฒนธรรม และวัฒนธรรมสตาร์ท
น้ำทะเลที่ใช้ในวัฒนธรรม algal ควรจะฟรีของสิ่งมีชีวิตที่สามารถแข่งขันกับการ
unicellular สาหร่าย เช่นพันธุ์อื่น ๆ phytoplankton, phytophagous zooplankton หรือ
แบคทีเรีย ฆ่าเชื้อโรคในน้ำทะเลโดยทั้งทางกายภาพ (เครื่องกรอง autoclaving พาสเจอร์ ไรซ์,
วิธีการฉายรังสี UV) หรือวิธีทางเคมี (คลอรีน ยู ozonization) จึง
จำ Autoclaving (15-45 นาที ที่ 120° C และ 20 psi ขึ้นอยู่กับปริมาณ) หรือ
พาสเจอร์ไรซ์ (80 ° C สำหรับ h 1-2) ส่วนใหญ่จะใช้สำหรับ sterilizing สื่อวัฒนธรรมในทดสอบ
หลอด erlenmeyers และ carboys โดยทั่วไปจะถูกกรองวอลุ่มมากกว่า 20 l ที่ 1 μm
และรักษา ด้วยกรด (เช่นกรดไฮโดรคลอริกที่ pH 3 เป็นกลางหลัง 24 ชมกับโซเดียม
carbonate) หรือคลอรีน (เช่น 1-2 mg.l-1 คณะทันตแพทยศาสตร์ใน 24 ชมโดย aeration ตามด้วย
aeration สำหรับ 2-3 h เอาเหลือคลอรีน โซเดียม thiosulfate การเพิ่ม
คลอรีนอาจจำเป็นถ้าแถบคลอรีน aeration) น้ำไม่
จำเป็นเมื่อใช้น้ำใต้ดินเค็มได้รับผ่านเจาะหลุม น้ำนี้
โดยทั่วไปฟรีของชีวิต และอาจประกอบด้วยเกลือแร่เพียงพอเพื่อสนับสนุน algal
วัฒนธรรมโดยไม่ต้องขอเพิ่มเติม ในบางกรณี น้ำดีประกอบด้วยราคาสูงระดับของแอมโมเนีย
และ เกลือเหล็ก ปัจจัยหลังหลังจากเกิดออกซิเดชันในอากาศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.3.3 Isolating / การได้รับและการบำรุงรักษาของวัฒนธรรมวัฒนธรรมหมันของไมโครสาหร่ายใช้เพื่อวัตถุประสงค์ในการเพาะเลี้ยงสัตว์อาจจะได้รับจากคอลเลกชันวัฒนธรรมเฉพาะ รายชื่อของคอลเลกชันวัฒนธรรมให้บริการโดย Vonshak (1986) และสมิ ธ และอัล (1993a) หรือแยกสายพันธุ์เฉพาะถิ่นอาจได้รับการพิจารณาเพราะความสามารถของพวกเขาที่จะเติบโตภายใต้สภาพแวดล้อมในท้องถิ่น การแยกสาหร่ายสายพันธุ์ที่ไม่ง่ายเพราะขนาดของเซลล์ขนาดเล็กและความสัมพันธ์กับอิงอาศัยอื่น ๆชนิด เทคนิคการตรวจทางห้องปฏิบัติการหลายที่ใช้ได้สำหรับการแยกแต่ละเซลล์เช่นวัฒนธรรมแบบอนุกรมเจือจางชุบเนื่องในสื่อวุ้น (ดูแผ่น 2.1) และการแยกการใช้ปิเปตเส้นเลือดฝอย แบคทีเรียที่สามารถตัดออกจากการเพาะเลี้ยงแพลงก์ตอนพืชโดยการล้างหรือชุบในการปรากฏตัวของยาปฏิชีวนะ ความแห้งแล้งของวัฒนธรรมสามารถตรวจสอบได้ด้วยหลอดทดลองที่มีน้ำทะเล 1 gl-1 bactopeptone หลังจากที่ฆ่าเชื้อลดลงของวัฒนธรรมที่จะทดสอบมีการเพิ่มและแบคทีเรียใด ๆ ที่เหลือจะกลายเป็นวิธีการแก้ปัญหา bactopeptone ขุ่นการเก็บรวบรวมสายพันธุ์สาหร่ายที่ควรได้รับการคุ้มครองอย่างระมัดระวังการปนเปื้อนในระหว่างการจัดการและการควบคุมอุณหภูมิไม่ดี เพื่อลดความเสี่ยงทั้งสองชุดของหุ้นมักจะถูกเก็บไว้อย่างใดอย่างหนึ่งซึ่งวัสดุวัฒนธรรมที่เริ่มต้นสำหรับระบบการผลิตและอื่น ๆที่อยู่ภายใต้เท่านั้นที่จะจัดการกับสิ่งที่จำเป็นสำหรับการบำรุงรักษา วัฒนธรรมหุ้นจะถูกเก็บไว้ในหลอดทดลองที่ความเข้มแสงของประมาณ 1000 ลักซ์และอุณหภูมิ 16-19 องศาเซลเซียส คงส่องสว่างเหมาะสำหรับการบำรุงรักษาของ flagellates แต่อาจส่งผลให้เซลล์ลดขนาดในไดอะตอมวัฒนธรรมหุ้น วัฒนธรรมที่สต็อกไว้ประมาณเดือนแล้วย้ายไปสร้างสายวัฒนธรรมใหม่ (รูปที่ 2.4.) 2.3.4 แหล่งที่มาของการปนเปื้อนและการบำบัดน้ำปนเปื้อนด้วยเชื้อแบคทีเรียโปรโตซัวหรือสายพันธุ์ของสาหร่ายอื่นเป็นปัญหาร้ายแรงสำหรับmonospecific / วัฒนธรรมลำต้นของไมโครสาหร่าย แหล่งที่พบมากที่สุดของการปนเปื้อนรวมถึงสื่อวัฒนธรรม (น้ำทะเลและสารอาหาร) อากาศ (จากแหล่งจ่ายอากาศเช่นเดียวกับสภาพแวดล้อม), เรือวัฒนธรรมและวัฒนธรรมเริ่มต้นน้ำทะเลที่ใช้ในการเพาะเลี้ยงสาหร่ายควรเป็นอิสระจากสิ่งมีชีวิต ที่อาจแข่งขันกับสาหร่ายเซลล์เดียวเช่นสายพันธุ์อื่น ๆ ของแพลงก์ตอนพืชแพลงก์ตอนสัตว์ phytophagous หรือแบคทีเรีย ฆ่าเชื้อของน้ำทะเลโดยทั้งทางกายภาพ (การกรอง autoclaving, พาสเจอร์ไรซ์, การฉายรังสียูวี) หรือวิธีการทางเคมี (คลอรีน, กรด ozonization) ดังนั้นจึงจำเป็นต้องใช้ autoclaving (15-45 นาที. ที่ 120 ° C และ 20 ปอนด์ต่อตารางนิ้วขึ้นอยู่กับปริมาณ) หรือพาสเจอร์ไรซ์ (80 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 1-2 ชั่วโมง) ถูกนำมาใช้ส่วนใหญ่สำหรับการฆ่าเชื้ออาหารเลี้ยงเชื้อในการทดสอบท่อ erlenmeyers และ carboys ปริมาณมากขึ้นกว่า 20 ลิตรจะถูกกรองโดยทั่วไปที่ 1 ไมโครเมตรและรับการรักษาด้วยกรด (เช่นกรดไฮโดรคลอริกที่พีเอช 3 วางตัวเป็นกลางหลัง 24 ชั่วโมงกับโซเดียมคาร์บอเนต) หรือคลอรีน (เช่น 1-2 mg.l-1 การบ่มเป็นเวลา 24 ชั่วโมงโดยไม่ต้องมีการเติมอากาศ ตามด้วยการเติมอากาศ 2-3 ชั่วโมงในการลบคลอรีนที่เหลือนอกเหนือจากโซเดียมไธโอซัลเฟตเพื่อแก้คลอรีนอาจจำเป็นถ้าอากาศไม่สามารถดึงคลอรีน) การบำบัดน้ำไม่จำเป็นต้องใช้เมื่อใช้น้ำเกลือใต้ดินที่ได้รับผ่านหลุมเจาะ น้ำนี้เป็นฟรีโดยทั่วไปของสิ่งมีชีวิตและอาจมีเกลือแร่เพียงพอที่จะสนับสนุนสาหร่ายวัฒนธรรมโดยไม่ต้องตกแต่งเพิ่มเติม ในบางกรณีที่น้ำมีระดับสูงของแอมโมเนียและเกลือเหล็ก, ความวุ่นวายหลังหลังจากออกซิเดชันในอากาศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.3.3 . การแยก / การขอรับ และรักษาวัฒนธรรม

เป็นหมันวัฒนธรรมของไมโครสาหร่ายใช้สำหรับการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำครั้งนี้อาจจะได้รับจาก
ผู้เชี่ยวชาญวัฒนธรรมคอลเลกชัน รายการของคอลเลกชันของวัฒนธรรมโดย vonshak ( 1986 ) และ
Smith et al . ( 1993a ) อีกวิธีหนึ่งคือ การแยกสายพันธุ์เฉพาะถิ่นอาจจะถือว่า
เพราะความสามารถของพวกเขาที่จะเติบโตภายใต้สภาพแวดล้อมท้องถิ่น . การแยกชนิดของสาหร่าย
ไม่ง่ายเพราะเซลล์ขนาดเล็กขนาดและความสัมพันธ์กับชนิด epiphytic
อื่น ๆ เทคนิคทางห้องปฏิบัติการต่าง ๆ สำหรับการแยกเซลล์แต่ละเซลล์ เช่น
วัฒนธรรมการชุบวุ้นอนุกรมต่อเนื่องสื่อ ( ดูแผ่น 2.1 ) และแยก
การใช้ปิเปตฝอย . แบคทีเรียสามารถตัดออกจากแพลงก์ตอนพืชวัฒนธรรม
ล้างหรือชุบในการแสดงตนของยาปฏิชีวนะ การเป็นหมันของวัฒนธรรมที่สามารถตรวจสอบ
กับหลอดทดลองที่มีน้ำทะเลด้วย 1 g.l-1 bactopeptone . หลังจากฆ่าเชื้อ , หยด
วัฒนธรรมที่จะทดสอบเพิ่มใด ๆตกค้างและแบคทีเรียจะเปิด bactopeptone

สารละลายขุ่นการเก็บรวบรวมสายพันธุ์สาหร่าย ควรระมัดระวังป้องกันการปนเปื้อนระหว่าง
การจัดการและการควบคุมอุณหภูมิที่น่าสงสาร การลดความเสี่ยง , สองชุดของหุ้นมัก
เก็บไว้หนึ่งซึ่งวัสดุเริ่มต้นวัฒนธรรมสำหรับระบบการผลิตและอีก
ซึ่งเป็นเพียงภายใต้การจัดการที่จำเป็นสำหรับการบำรุงรักษา หุ้นวัฒนธรรมจะถูกเก็บไว้ใน
หลอดทดสอบที่ความเข้มของแสงแสง ประมาณ 1000 และอุณหภูมิ 16 - 19 ° C คงที่
แสงสว่างเหมาะสำหรับการบำรุงรักษาของแฟลกเจลเลท แต่อาจส่งผลในการลดขนาดเซลล์
ในวัฒนธรรมหุ้นไดอะตอม หุ้นวัฒนธรรมรักษาประมาณหนึ่งเดือนแล้ว
ย้ายไปสร้างเส้นวัฒนธรรมใหม่ ( รูปที่ 2.4 ) .

2.3.4 . แหล่งที่มาของการปนเปื้อนและน้ำ
การปนเปื้อนของแบคทีเรีย โปรโตซัว หรือชนิดอื่นของสาหร่ายเป็นปัญหาร้ายแรงสำหรับ
monospecific / axenic วัฒนธรรมของสาหร่ายขนาดเล็ก แหล่งที่พบมากที่สุดของการปนเปื้อน
รวมถึงสื่อวัฒนธรรม ( น้ำและสารอาหาร ) , อากาศ ( จากอากาศเช่นเดียวกับ
สิ่งแวดล้อม วัฒนธรรม ร่างทรง และเริ่มต้น
กระทรวงวัฒนธรรมใช้สำหรับการเลี้ยงสาหร่ายน้ำทะเลควรฟรีของสิ่งมีชีวิตที่อาจแข่งขันกับ
สาหร่ายเซลล์เดียว เช่น ชนิดอื่น ๆของแพลงก์ตอนพืช แพลงก์ตอนสัตว์ phytophagous หรือ
แบคทีเรีย การฆ่าเชื้อของน้ำทะเล โดยทั้งทางกายภาพ ( อัตราส่วนโฟกัส พาสเจอร์ไรซ์ การกรองรังสี UV
) หรือวิธีการทางเคมี ( คลอรีนกรด , ,
ozonization ) จึงต้องอัตราส่วนโฟกัส ( 15 - 45 นาทีที่ 120 ° C และ 20 psi , ขึ้นอยู่กับปริมาณ ) หรือการฆ่าเชื้อ ( 80 ° C
2 H ) ส่วนใหญ่จะใช้สำหรับการฆ่าเชื้ออาหารเพาะเชื้อในหลอดทดลองและ erlenmeyers
, , carboys . ปริมาณที่มากกว่า 20 ลิตร โดยทั่วไปจะกรองที่
M 1 μและรักษาด้วยกรด เช่น กรดที่ pH 3 วางตัวเป็นกลาง หลังจาก 24 ชั่วโมงด้วยโซเดียม
คาร์บอเนต ) หรือคลอรีน ( เช่น mg.l-1 1-2 ,บ่มเป็นเวลา 24 ชั่วโมงโดยไม่มีการเติมอากาศ ตามมาด้วย
อากาศ 2-3 H เพื่อลบคลอรีนที่ตกค้าง นอกจากนี้โซเดียมไธโอซัลเฟตเพื่อถอนพิษ
คลอรีนอาจจำเป็นถ้าอากาศไม่แถบคลอรีน ) น้ำไม่ต้องใช้น้ำเกลือใต้ดิน
เมื่อได้รับผ่านเจาะหลุม น้ำนี่
ฟรีโดยทั่วไปของสิ่งมีชีวิต และอาจประกอบด้วย เกลือ แร่ ที่เพียงพอเพื่อสนับสนุนวัฒนธรรมสาหร่าย
โดยไม่ต้องตกแต่งเพิ่มเติม ในบางกรณีด้วยน้ำที่มีระดับสูงของแอมโมเนีย
และเกลือ ferrous , หลังตกหลังจากออกซิเจนในอากาศ