Joy and Merdy, current caregiversJo

Joy and Merdy, current caregivers
Joy is a Thai Karen man and he stated the boarding house, which is their self-funded activity. They started after they found that there are many Karen people living in the surrounding area who are living a hard life and not capable of taking care of their own children. Some of them were totally abandoned by the parents as well. Therefore, out of empathy, they offered to take care of their children. The land is an inheritance property from his forefathers and they build their own building to take the children in. Most of the children are visited by their parents and they also brought some food for their children but not regularly. Therefore, they provide the children full meals and transportation to the school with other activities as necessary for them. Although they do not have any regular donor or funder, they sometimes received some donation from some voluntary individuals. Therefore, although it might not be a perfect one, they are trying their best to take care of those children in need. They mentioned that they started to give humanitarian assistance to the Karen people who initially fled the fighting in 1997 and lost their status. Many Karen people used to stay in their compound before but they later moved out one after another after they found their ways to survive or able to make their own choice. Previously there were about 50 children staying with them but gradually some children went back to stay with their parents as they are capable of taking their children back to them.
Merdy mentioned that they did not have their own children and if she saw the children who are living a difficult life she could not ignore and want to give some care as much as possible before their parents are ready to take them back. She therefore asked her husband to provide this kind of assistance towards the children and he agreed to it. They decided to take care of these 6 children when they realized their family situation and they were brought to them by the maternal grandmother since the family members will not be able to take full time care of them.
The children are the only ones who do not have any legal documents staying with them so that they have to closely care for them. However, they just stay and play in the compound which it is not very close to the main street. Joy mentioned that the children can go to school because he guaranteed the school for the children’s welfare and the school master is also his colleague and all of the children from their boarding house go to that school. The school has until pau 6 (grade 6) and they will have to move to another school for the higher grade with the certificate given by current school. However, he is a bit worry for the children about whether they would be able to get into higher grades because they have no documents. They also said that they want child 1 to go back to school but he already lost his interest in education already. At the moment, child 1 assists them in taking care of the youngest child who is still too young to go to school. They will however try to see if child 1 could get any education to get while staying with them for example, some vocational training class. Merdy said that the mother told her that she wanted child 1 to work and earn for additional support to the children but she suggested the mother that the child should not be working at his age. She opined that if the children are staying with the mother, they might not be able to go to school or live a peaceful life since she heard that the mother is staying at her workplace with a new husband.
They mentioned that they will look after the children well as long as they are staying with them and at the moment, the mother is visiting them at least once every two weeks, and their aunt Bae Wah also came regularly and brought food and vegetables for them. Joy said that Bae Wah used to stay with them in the same compound before they got their job and then moved out. Merdy also said that the children are also blood related to her father-in-law (father of Joy) so they willingly took responsibility for them. When asked they said that the father is also allowed to visit the children anytime if he wanted to.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสุขและ Merdy เรื้อรังปัจจุบันจอยเป็นคนไทยกะเหรี่ยง และเขาระบุบ้าน ซึ่งเป็นกิจกรรมของพวกเขาเอง funded พวกเขาเริ่มต้นหลังจากที่พวกเขาพบว่า มีกะเหรี่ยงคนจำนวนมากอาศัยอยู่ในบริเวณที่อาศัยอยู่มีชีวิตที่ยาก และไม่สามารถดูแลเด็กของตัวเอง บางส่วนของพวกเขาทั้งหมดถูกยกเลิก โดยผู้ปกครองเป็นอย่างดี ดังนั้น ไม่เอาใจใส่ ที่พวกเขาเสนอให้ดูแลลูก ที่ดินเป็นลักษณะสืบทอดจากบรรพบุรุษของเขา และพวกเขาสร้างอาคารของตนเองเพื่อเด็ก ๆ ใน ส่วนใหญ่เด็กจะเยี่ยมพ่อแม่ และพวกเขายังนำอาหาร สำหรับลูก แต่ไม่สม่ำเสมอ ดังนั้น พวกเขาให้เด็ก ๆ เต็มอาหารและเดินทางไปโรงเรียน ด้วยกิจกรรมอื่น ๆ ตามความจำเป็นสำหรับพวกเขา แม้ว่าจะไม่มีผู้บริจาคทั่วไปหรือฟันเดอร์ พวกเขาบางครั้งได้รับบริจาคบางจากบางบุคคลที่สมัครใจ ดังนั้น แม้ว่าอาจไม่สมบูรณ์แบบหนึ่ง พวกเขากำลังพยายามดีที่สุดดูแลเด็ก ๆ เหล่านี้ต้อง พวกเขากล่าวว่า พวกเขาเริ่มให้ความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมแก่ชาวกะเหรี่ยงที่หนีการต่อสู้ในปี 1997 และสูญเสียสถานะเริ่มต้น ชาวกะเหรี่ยงจำนวนมากที่ใช้ในการผสมก่อนแต่พวกเขาในภายหลังได้ย้ายออกหนึ่งหลังจากที่อื่นหลังจากที่พวกเขาพบวิธีการเพื่อความอยู่รอด หรือจะให้ทางเลือกของตนเอง ก่อนหน้านี้ มีเด็กประมาณ 50 อยู่กับพวกเขา แต่ค่อย ๆ เด็กบางก็กลับไปอยู่กับพ่อแม่มีความสามารถในการนำลูกกลับไป Merdy กล่าวว่า พวกเขาไม่มีลูกของตัวเอง และถ้าเธอเห็นเด็กที่อาศัยอยู่ที่ชีวิตยากนอกจากนี้เธอไม่สามารถละเว้น และต้องการให้ดูแลบางมากที่สุดก่อน พ่อพร้อมที่จะนำพวกเขากลับมา เธอจึงถามสามีให้ความช่วยเหลือต่อเด็กชนิดนี้ และเขาตกลงไป พวกเขาตัดสินใจที่จะดูแลเด็ก 6 เมื่อพวกเขารู้สถานการณ์ครอบครัวของพวกเขา และพวกเขาถูกนำไป โดยยายเนื่องจากสมาชิกในครอบครัวจะไม่สามารถใช้เวลาผ่อน ลูกอยู่คนเดียวที่ไม่มีเอกสารทางกฎหมายใด ๆ อยู่กับพวกเขาเพื่อให้พวกเขาต้องดูแลอย่างใกล้ชิดสำหรับพวกเขา อย่างไรก็ตาม พวกเขาเพียงพักผ่อน และเล่นในบริเวณที่เป็นไม่มากใกล้กับถนนหลัก จอยกล่าวว่า เด็กที่ไปโรงเรียน เพราะเขารับประกันโรงเรียนสำหรับเด็กสวัสดิการหลักโรงเรียนเป็นเพื่อนร่วมงานของเขา และเด็ก ๆ จากบ้านของพวกเขาทั้งหมดไป โรงเรียนนี้มีถึง pau 6 (เกรด 6) และพวกเขาจะต้องย้ายไปโรงเรียนอื่นสำหรับเกรดสูงรับรองโดยโรงเรียนปัจจุบัน อย่างไรก็ตาม เขาเป็นกังวลบิตสำหรับเด็กเกี่ยวกับว่าพวกเขาจะได้รับในระดับสูงเนื่องจากพวกเขาไม่มีเอกสาร พวกเขายังกล่าวว่า พวกเขาต้องการให้ลูก 1 กลับไปโรงเรียน แต่เขาสูญหายไปแล้วความสนใจในการศึกษาแล้ว ในขณะนี้ เด็ก 1 ช่วยให้พวกเขาในการดูแลเด็กที่อายุน้อยที่สุดที่ยังคงยังเด็กเกินไปที่จะไปโรงเรียน อย่างไรก็ตามพวกเขาจะพยายามดูว่า เด็ก 1 อาจได้รับการศึกษาจะได้รับในขณะที่อยู่กับพวกเขาเช่น เรียนฝึกอาชีพบาง Merdy กล่าวว่า แม่บอกเธอว่า เธอต้องการให้ลูก 1 งาน และได้รับการสนับสนุนเพิ่มเติมให้เด็ก แต่เธอแนะนำคุณแม่ที่ลูกควรจะทำงานที่อายุของเขา เธอ opined ว่า ถ้าเด็กจะพักอยู่กับแม่ พวกเขาอาจไม่สามารถไปโรงเรียน หรือมีชีวิตสงบเนื่องจากเธอได้ยินว่า แม่เข้ามาที่ทำงานของเธอกับสามีใหม่ พวกเขากล่าวว่า พวกเขาจะดูแลเด็ก ๆ ดีตราบเท่าที่พวกเขาจะอยู่กับพวกเขา และในขณะนี้ แม่เยี่ยมชมพวกเขาที่ทุกสองสัปดาห์ และวาแบ้ป้าของพวกเขามาอย่างสม่ำเสมอ และนำผักและอาหารสำหรับพวกเขายัง จอยกล่าวว่า แบ้วาใช้อยู่กับพวกเขาในบริเวณเดียวกันมีงานของพวกเขา และจากนั้นจึง ย้ายออก Merdy กล่าวว่า เด็กมีเลือดกับเธอพ่อตา (พ่อของจอย) เพื่อที่พวกเขาอาศัยเอาความรับผิดชอบสำหรับพวกเขา เมื่อถามว่า ที่ บิดายังได้ไปเยี่ยมเด็กได้ตลอดเวลาถ้าเขาต้องการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสุขและความ merdy
ผู้ดูแลผู้ป่วยในปัจจุบันจอยเป็นคนไทยกะเหรี่ยงและเขากล่าวว่าบ้านขึ้นซึ่งเป็นกิจกรรมรับเงินด้วยตนเองของพวกเขา พวกเขาเริ่มต้นหลังจากที่พวกเขาพบว่ามีคนจำนวนมากที่อาศัยอยู่ของชาวกะเหรี่ยงในพื้นที่โดยรอบที่มีการใช้ชีวิตที่ยากและไม่สามารถดูแลลูกของตัวเอง บางส่วนของพวกเขาถูกทอดทิ้งโดยสิ้นเชิงโดยพ่อแม่ได้เป็นอย่างดี ดังนั้นจากความเห็นอกเห็นใจพวกเขาเสนอที่จะดูแลบุตรหลานของตน ที่ดินที่เป็นทรัพย์สินมรดกจากบรรพบุรุษของเขาและพวกเขาสร้างอาคารของตัวเองที่จะใช้เด็กใน. ส่วนใหญ่ของเด็กที่จะเข้าเยี่ยมชมโดยพ่อแม่ของพวกเขาและพวกเขายังนำอาหารบางอย่างสำหรับเด็กของพวกเขา แต่ไม่สม่ำเสมอ ดังนั้นพวกเขาให้เด็กที่เต็มไปด้วยอาหารและการขนส่งไปโรงเรียนกับกิจกรรมอื่น ๆ ตามความจำเป็นสำหรับพวกเขา แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้มีผู้บริจาคปกติใด ๆ หรือ funder พวกเขาบางครั้งได้รับการบริจาคจากบุคคลที่สมัครใจบางอย่าง ดังนั้นถึงแม้ว่ามันอาจจะไม่สมบูรณ์แบบหนึ่งที่พวกเขากำลังพยายามที่ดีที่สุดของพวกเขาในการดูแลเด็กเหล่านั้นอยู่ในความต้องการ พวกเขาบอกว่าพวกเขาเริ่มที่จะให้ความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมแก่ประชาชนชาวกะเหรี่ยงแรกที่หนีการต่อสู้ในปี 1997 และการสูญเสียสถานะของพวกเขา ชาวกะเหรี่ยงจำนวนมากที่ใช้จะอยู่ในสารของพวกเขาก่อนที่พวกเขา แต่ต่อมาย้ายออกหนึ่งหลังจากที่อื่นหลังจากที่พวกเขาพบวิธีที่จะอยู่รอดของพวกเขาหรือไม่สามารถที่จะทำให้ทางเลือกของตนเอง ก่อนหน้านี้มีอยู่ประมาณ 50 เด็กอยู่กับพวกเขา แต่ค่อย ๆ เด็กบางคนก็กลับไปอยู่กับพ่อแม่ของพวกเขาขณะที่พวกเขามีความสามารถในการให้เด็กของพวกเขากลับไปยังพวกเขา.
merdy บอกว่าพวกเขาไม่ได้มีลูกของตัวเองและถ้าเธอเห็นเด็กที่มีความ การใช้ชีวิตที่ยากที่เธอไม่สามารถจะไม่สนใจและต้องการที่จะให้การดูแลบางมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ก่อนที่พ่อแม่ของพวกเขาพร้อมที่จะพาพวกเขากลับ เธอจึงถามสามีของเธอที่จะให้ชนิดของความช่วยเหลือนี้ต่อเด็กและเขาก็เห็นด้วยกับมัน พวกเขาตัดสินใจที่จะดูแลของเหล่าเด็ก 6 คนเมื่อพวกเขาตระหนักถึงสถานการณ์ครอบครัวของพวกเขาและพวกเขาถูกนำตัวไปยังพวกเขาโดยยายตั้งแต่สมาชิกในครอบครัวจะไม่สามารถที่จะดูแลแบบเต็มเวลาของพวกเขา.
เด็กเป็นคนเดียวที่ไม่ได้ มีเอกสารทางกฎหมายใด ๆ อยู่กับพวกเขาเพื่อให้พวกเขามีการดูแลอย่างใกล้ชิดสำหรับพวกเขา แต่พวกเขาก็อยู่ที่นี่และเล่นในบริเวณที่มันไม่ได้เป็นอย่างที่อยู่ใกล้กับถนนสายหลัก จอยบอกว่าเด็กสามารถไปโรงเรียนเพราะเขารับประกันโรงเรียนสวัสดิภาพเด็กและต้นแบบโรงเรียนยังเป็นเพื่อนร่วมงานของเขาและทั้งหมดของเด็ก ๆ จากโรงเรียนบ้านของพวกเขาไปโรงเรียนที่ โรงเรียนมีจนโป 6 (เกรด 6) และพวกเขาจะต้องย้ายไปเรียนที่โรงเรียนอื่นสำหรับเกรดสูงที่มีใบรับรองที่ได้รับจากโรงเรียนในปัจจุบัน แต่เขาเป็นบิตกังวลสำหรับเด็กเกี่ยวกับว่าพวกเขาจะสามารถที่จะได้เป็นเกรดที่สูงขึ้นเพราะพวกเขามีเอกสารไม่ พวกเขายังกล่าวว่าพวกเขาต้องการให้เด็ก 1 ที่จะกลับไปโรงเรียน แต่เขาหายไปแล้วความสนใจของเขาในการศึกษาแล้ว ในขณะที่เด็ก 1 ช่วยให้พวกเขาในการดูแลลูกคนเล็กที่ยังเด็กเกินไปที่จะไปโรงเรียน อย่างไรก็ตามพวกเขาก็จะพยายามที่จะดูว่าเด็ก 1 จะได้รับการศึกษาใด ๆ ที่จะได้รับในขณะที่อยู่กับพวกเขาตัวอย่างเช่นบางระดับการฝึกอบรมวิชาชีพ merdy กล่าวว่าแม่ของเธอบอกว่าเธออยากเด็ก 1 ในการทำงานและได้รับการสนับสนุนเพิ่มเติมสำหรับเด็ก แต่เธอก็ชี้ให้เห็นว่าแม่ของเด็กไม่ควรจะทำงานที่อายุของเขา เธอเห็นว่าถ้าเด็ก ๆ จะได้พักอยู่กับแม่ของพวกเขาอาจจะไม่สามารถที่จะไปโรงเรียนหรือมีชีวิตที่สงบสุขตั้งแต่เธอได้ยินว่าแม่จะอยู่ในสถานที่ทำงานของเธอกับสามีใหม่.
พวกเขาบอกว่าพวกเขาจะมองหลังจากที่ เด็กดีตราบเท่าที่พวกเขาจะอยู่กับพวกเขาและในขณะที่แม่จะไปเยือนพวกเขาอย่างน้อยหนึ่งครั้งในทุกสองสัปดาห์และป้าเบวาก็มาอย่างสม่ำเสมอและนำอาหารและผักสำหรับพวกเขา จอยบอกว่าเบวาที่ใช้ในการอยู่กับพวกเขาในบริเวณเดียวกันก่อนที่พวกเขาได้งานของพวกเขาแล้วเดินออกไป merdy ยังกล่าวว่าเด็ก ๆ นอกจากนี้ยังมีเลือดที่เกี่ยวข้องกับพ่อของเธอในกฎหมาย (พ่อของจอย) เพื่อให้พวกเขาเต็มใจที่จะเอาความรับผิดชอบสำหรับพวกเขา เมื่อถามว่าพวกเขากล่าวว่าพ่อยังได้รับอนุญาตให้เข้าเยี่ยมชมเด็กได้ตลอดเวลาถ้าเขาต้องการที่จะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสุขและ merdy ปัจจุบันผู้ดูแล
จอยเป็นคนไทยกะเหรี่ยงคน และเขาระบุไว้ที่บ้าน ซึ่งตนเองได้รับการสนับสนุนกิจกรรม พวกเขาเริ่มหลังจากที่พวกเขาพบว่ามีหลายคนกะเหรี่ยงที่อาศัยอยู่ในบริเวณพื้นที่ที่มีชีวิตยากลำบาก และไม่สามารถดูแลลูกของตัวเอง บางส่วนของพวกเขาทั้งหมดทิ้งโดยผู้ปกครองเป็นอย่างดี ดังนั้น จากผู้อื่นพวกเขาเสนอที่จะดูแลบุตรหลานของตน ที่ดินเป็นทรัพย์สินมรดกจากบรรพบุรุษของเขาและพวกเขาสร้างอาคารของพวกเขาเองที่จะพาเด็กๆไปอยู่ ส่วนใหญ่ของเด็กจะเข้าชมโดยพ่อแม่ของพวกเขาและพวกเขายังเอาอาหารมาให้ลูก แต่ไม่สม่ำเสมอ ดังนั้นพวกเขามีเด็กเต็ม อาหาร และ ขนส่ง โรงเรียนมีกิจกรรมอื่น ๆเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับพวกเขา แม้ว่าพวกเขาไม่ได้มีผู้บริจาคปกติใด ๆหรือ funder , บางครั้งพวกเขาได้รับบริจาคจากภาคประชาชน . . . . . . ดังนั้น ถึงแม้ว่ามันอาจจะไม่สมบูรณ์แบบ พวกเขาพยายามของพวกเขาที่ดีที่สุดในการดูแลเด็กในความต้องการพวกเขากล่าวว่าพวกเขาเริ่มที่จะให้ความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมแก่ชาวกะเหรี่ยงที่หนีการต่อสู้ครั้งแรกในปี 1997 และสูญเสียสถานะของพวกเขา คนกะเหรี่ยงหลายคนใช้อยู่ในเขตเขามาก่อน แต่ภายหลังพวกเขาย้ายออกไปหนึ่งหลังจากที่อื่นหลังจากที่พวกเขาพบวิธีที่จะอยู่รอดได้ หรือสามารถทำให้ทางเลือกของตนเองก่อนหน้านี้มีประมาณ 50 คนอาศัยอยู่กับพวกเขา แต่ค่อย ๆเด็กบางคนก็กลับไปอยู่กับพ่อแม่ของพวกเขาเป็นพวกเขาสามารถพาลูกหลานกลับไปยังพวกเขา
merdy กล่าวว่าพวกเขาไม่ได้มีเด็กของตนเอง และหากเธอได้เห็นเด็ก ๆที่อาศัยอยู่ยากชีวิตที่เธอไม่อาจละเลย และต้องการให้มีการดูแลมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ก่อนที่พ่อแม่ของพวกเขาพร้อมที่จะพาพวกเขากลับมา เธอจึงขอร้องให้สามีของเธอเพื่อให้ชนิดของความช่วยเหลือไปสู่เด็ก และเขาก็ยอมรับมันพวกเขาตัดสินใจที่จะดูแลเด็กเหล่านี้เมื่อพวกเขารู้สถานการณ์ของครอบครัวของพวกเขาและพวกเขานำมาให้พวกเขาโดยคุณยายของมารดา เนื่องจากสมาชิกครอบครัวจะไม่สามารถดูแลเต็มเวลาของพวกเขา
ลูกเป็นคนเดียวที่ไม่มีเอกสารทางกฎหมายที่อาศัยอยู่กับพวกเขา เพื่อให้พวกเขาได้ใกล้ชิดดูแลพวกเขา อย่างไรก็ตามพวกเขาอยู่เล่นในบริเวณที่ไม่ได้อยู่ใกล้กับถนนสายหลัก จอยกล่าวว่า เด็กๆ สามารถไปโรงเรียนได้ เพราะเขารับประกันโรงเรียนของเด็ก ๆ สวัสดิการ และอาจารย์ยังเพื่อนร่วมงานของเขาและทั้งหมดของเด็กๆจากหอพักไปที่โรงเรียนโรงเรียนได้จนถึง 6 ( ป. 6 ) เปา และพวกเขาจะต้องย้ายไปโรงเรียนอื่นในเกรดที่สูงกว่า มีใบรับรองให้โดยโรงเรียนปัจจุบัน อย่างไรก็ตาม เขาดูเป็นกังวลสำหรับเด็กเกี่ยวกับว่าพวกเขาจะสามารถที่จะได้รับในระดับที่สูงขึ้น เพราะไม่มีเอกสาร พวกเขายังกล่าวว่าพวกเขาต้องการให้ลูก 1 กลับไปที่โรงเรียน แต่เขาก็หมดความสนใจของเขาในการศึกษาแล้วตอนนี้ลูก 1 ช่วยพวกเขาในการดูแลเด็กที่อายุน้อยที่สุดที่ยังเด็กเกินไปที่จะไปโรงเรียน แต่พวกเขาจะพยายามที่จะดูว่า เด็กสามารถได้รับการศึกษาใด ๆที่จะได้รับ 1 ขณะที่พักอยู่กับพวกเขา ตัวอย่างเช่นบางวิชาชีพชั้นmerdy บอกว่าแม่บอกว่าเธอต้องการลูก 1 เพื่อทำงาน และหาเงินเพิ่มเติมสนับสนุนเด็ก แต่เธอบอกแม่ว่าเด็กไม่ควรทำงานที่อายุของเขา เธอมีความคิดเห็นว่าถ้าเด็กอยู่กับแม่ พวกเขาอาจจะไม่สามารถที่จะไปโรงเรียนหรือมีชีวิตที่สงบ เพราะหล่อนได้ยินว่าแม่จะอยู่ที่ทำงานของเธอกับสามีใหม่
พวกเขากล่าวว่าพวกเขาจะดูแลเด็กอย่างดี ตราบเท่าที่พวกเขาจะอยู่กับพวกเขาและในขณะนี้ แม่เข้าเยี่ยมชมอย่างน้อยหนึ่งครั้งทุกสองสัปดาห์ และป้าเบว้ามาอย่างสม่ำเสมอและนำอาหารและผักสำหรับพวกเขา จอยบอกว่า แบ หว่า เคยอยู่ในบริเวณเดียวกันกับพวกเขาก่อนที่พวกเขาได้รับงานของพวกเขาและจากนั้นย้ายไปmerdy ยังกล่าวว่าเด็กยังมีเลือดที่เกี่ยวข้องกับพ่อของเธอ ( พ่อของจอย ) ดังนั้น พวกเขาเต็มใจที่จะรับผิดชอบต่อพวกเขา เมื่อถามพวกเขาว่า พ่อจะอนุญาตให้เยี่ยมชมเด็ก ๆได้ทุกเวลา ถ้าท่านต้องการ