Grossman’s demand model has revolut

Grossman’s demand model has revolutionized the economic analysis of health
(Leibowitz, 2004). This model has opened up the possibility of further research in the
areas of health economics, for example, allocating time between income and leisure,
allocating remaining leisure time on health and non health activities, allocating earned
income to health and non health resources, producing health capital for use in future
years. The model, however, is not free from criticisms. The questions raised by the
researchers are on unrealistic assumptions of the theory. The assumptions that are
often criticized are the assumption of perfect information, deterministic nature of the
model, and the endogeneity of length of life, among others. Some researchers have
raised serious issues on methodologies that are used in estimation of Grossman
demand model. For example, Ehrlich and Chuma (1990) have claimed that if health
investment functions assume constant returns to scale technology, which is used by
Grossman, creates “bang-bang” problem with respect to optimal investment and
health maintenance choices. Similarly, Wagstaff (1993) has argued that the empirical
formulation used by Grossman is inappropriate because it fails to take into account
the inherently dynamic character of the health investment process.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบบจำลองอุปสงค์ของ Grossman มี revolutionized การวิเคราะห์เศรษฐกิจสุขภาพ (Leibowitz, 2004) รุ่นนี้ได้เปิดความเป็นไปได้ของการวิจัยเพิ่มเติมในการ พื้นที่สุขภาพเศรษฐศาสตร์ ตัวอย่าง การปันส่วนเวลาระหว่างรายได้และผ่อน เหลือเวลาพักผ่อนสุขภาพและกิจกรรมสุขภาพไม่ใช่การปันส่วน การปันส่วนได้ รายได้สุขภาพและสุขภาพที่ไม่ใช่ทรัพยากร ผลิตสุขภาพทุนสำหรับใช้ในอนาคต ปี แบบ อย่างไรก็ตาม ไม่ได้ฟรีจากวิจารณ์ คำถามที่ขึ้นโดยการ นักวิจัยบนสมมติฐานของทฤษฎีไม่ได้ สมมติฐานที่ วิพากษ์วิจารณ์มักจะมีสมมติฐานของข้อมูลสมบูรณ์ ลักษณะ deterministic แบบจำลอง และ endogeneity ความยาวของชีวิต หมู่คนอื่น ๆ มีนักวิจัยบาง ยกปัญหาร้ายแรงในลักษณะที่ใช้ในการประเมินของ Grossman แบบจำลองความต้องการ ตัวอย่าง Ehrlich และ Chuma (1990) ได้อ้างว่า ถ้าสุขภาพ ฟังก์ชันการลงทุนคิดว่า คงกลับไปที่ระดับเทคโนโลยี ซึ่งถูกใช้โดย Grossman สร้าง "บางบาง" ปัญหาเกี่ยวกับการลงทุนที่เหมาะสม และ ตัวเลือกการบำรุงรักษาสุขภาพ ในทำนองเดียวกัน Wagstaff (1993) ได้โต้เถียงที่จะประจักษ์ กำหนดใช้ Grossman ไม่เหมาะสมเนื่องจากมันไม่ถึง อักขระมีความไดนามิกของการลงทุนสุขภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กรอสแมนเป็นรูปแบบความต้องการได้ปฏิวัติการวิเคราะห์ทางเศรษฐกิจของสุขภาพ
( ลิโบอิตส์ , 2004 ) รุ่นนี้ได้เปิดขึ้นเป็นไปได้ของการวิจัยเพิ่มเติมใน
พื้นที่ของเศรษฐศาสตร์สุขภาพ ตัวอย่าง การจัดสรรเวลาระหว่างรายได้และสันทนาการ , การใช้เวลาว่างที่เหลือ
เกี่ยวกับสุขภาพและกิจกรรมสุขภาพไม่จัดสรรรายได้
รายได้เพื่อสุขภาพและทรัพยากรสุขภาพไม่ใช่ผลิต ทุนสุขภาพสำหรับใช้ในอนาคตปี

รูปแบบ , อย่างไรก็ตาม ไม่ ฟรี จาก คอมเม้นท์ คำถามโดยยก
นักวิจัยบนสมมติฐานที่ไม่สมจริงของทฤษฎี สมมติฐานที่
มักจะวิพากษ์วิจารณ์เป็นสมมติฐานของข้อมูลที่สมบูรณ์แบบของธรรมชาติ deterministic
รูปแบบและ endogeneity ของความยาวของชีวิตของผู้อื่น นักวิจัยบางคนได้
ยกปัญหาร้ายแรงในวิธีการที่ใช้ในการประมาณค่าของกรอสแมน
ความต้องการแบบ ตัวอย่างเช่น ลิช เหล็ก ( 1990 ) และได้อ้างว่าถ้าฟังก์ชั่นการลงทุนสุขภาพ
ถือว่าคงกลับไปเทคโนโลยีขนาด , ซึ่งถูกใช้โดย
กรอสแมน สร้าง " ปัง ปัง " ปัญหาเกี่ยวกับการลงทุนที่เหมาะสมและการบำรุงรักษา
ทางเลือกสุขภาพ ในทํานองเดียวกันองค์กร ( 1993 ) ได้แย้งว่า เชิงประจักษ์
สูตรที่ใช้โดยกรอสแมน ไม่เหมาะสม เพราะมันล้มเหลวที่จะเข้าบัญชี
ตัวละครโดยเนื้อแท้พลวัตของกระบวนการการลงทุนด้านสุขภาพ