The characteristic of the friction

The characteristic of the friction factor in a tube fitted with A-CR at various annulus diameter ratios (d/Do = 0.1, 0.15, and 0.2) is also demonstrated in the figure. The results showed that the larger annulus diameter ratios (d/Do) of A-CR lead to the higher friction. This might be due to stronger turbulence increased with larger annulus diameter ratios or larger annulus diameter. Therefore, the A-CR with diameter ratio of d/Do = 0.2 perform the highest friction whereas one with d/Do = 0.1 and 0.15 has the lowest friction. However, the friction of all diameter ratios (d/Do = 0.1, 0.15, and 0.2) are nearly the same and the friction decreases at increasing Reynolds number. The pressure drop, caused by friction, is the total effect of skin friction and pressure drag. The skin friction drag is dominant at low Reynolds number whereas the pressure drag dominates at turbulent flow with high Reynolds number. The decreasing rate of skin friction drag is higher when compared with the increasing rate of pressure drag for increasing Reynolds number. From experimental results, it can be observed that the friction factors of the circular-ring and A-CR with d/Do = 0.1, 0.15, and 0.2, are, respectively, around 15.5, 28, 47 and 90 times of the plain tube. The variations of friction factor ratio (f/fp) with different annulus diameter ratios (d/Do = 0.1, 0.15, and 0.2) are demonstrated in Fig. 7b. According to the experimental results, the friction factor ratio (f/fp) tends to increase with the rise of Reynolds number and the increase of annulus diameter ratios (d/Do). This can be explained by the increase of turbulence intensity imparted to the flow in the vicinity of the tube wall which produces more efficient interruption of boundary layer along the flow path.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลักษณะของปัจจัยแรงเสียดทานในท่อการติดตั้ง A CR ที่อัตราส่วนต่าง ๆ annulus เส้นผ่าศูนย์กลาง (d / = 0.1, 0.15 และ 0.2) ยังได้แสดงในภาพ ผลพบว่าอัตราส่วนเส้นผ่าศูนย์กลาง annulus ใหญ่ (d / ทำ) ของ A CR นำไปแรงเสียดทานสูงขึ้น ซึ่งอาจเนื่องจากความปั่นป่วนที่แข็งแกร่งเพิ่มขึ้น ด้วยอัตราส่วนใหญ่ annulus เส้นผ่าศูนย์กลางหรือเส้นผ่านศูนย์กลางใหญ่ของ annulus ดังนั้น A-CR มีอัตราส่วนเส้นผ่าศูนย์กลาง d / = 0.2 ทำแรงเสียดทานสูงสุดในขณะที่มี d / = 0.1 และ 0.15 มีแรงเสียดทานต่ำ อย่างไรก็ตาม แรงเสียดทานของอัตราส่วนเส้นผ่าศูนย์กลางทั้งหมด (d / = 0.1, 0.15 และ 0.2) อยู่ที่เกือบเหมือนกันและแรงเสียดทานลดลงที่เพิ่มเลขเรย์โนลด์ส ปล่อยความดัน เกิดจากแรงเสียดทาน เป็นผลรวมของผิวแรงเสียดทานและแรงดันลาก ลากแรงเสียดทานผิวเป็นหลักที่เลขเรย์โนลด์สต่ำขณะลากดันกุมอำนาจที่ไหลเชี่ยวมีสูงเรย์โนลด์ส อัตราการลดลงของลากแรงเสียดทานผิวจะสูงขึ้นเมื่อเปรียบเทียบกับอัตราเพิ่มของความดันลากสำหรับเพิ่มหมายเลขเรย์โนลด์ส จากผลการทดลอง มันจะสังเกตได้จากที่ปัจจัยแรงเสียดทานของวงแหวนและ A CR กับ d / = 0.1, 0.15 และ 0.2 มี ตามลำดับ 15.5 ล้านคน 47, 28 และ 90 เท่า ของหลอดธรรมดาได้ รูปแบบของแรงเสียดทานคูณอัตราส่วน (f/fp) มีอัตราส่วนเส้นผ่าศูนย์กลาง annulus อื่น (d / = 0.1, 0.15 และ 0.2) แสดงใน Fig. 7b ตามผลการทดลอง อัตราส่วนปัจจัยแรงเสียดทาน (f/fp) มีแนวโน้มการ เพิ่มขึ้นของเลขเรย์โนลด์สและการเพิ่มขึ้นของอัตราส่วนเส้นผ่าศูนย์กลาง annulus (d / ทำ) นี้สามารถอธิบายการเพิ่มขึ้นของความเข้มความวุ่นวาย imparted ให้กระแสดีผนังท่อซึ่งก่อให้เกิดการหยุดชะงักมากของชั้นขอบเขตตามแนวเส้นทางการไหล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลักษณะของปัจจัยแรงเสียดทานในหลอดให้พอดีกับ A-CR ที่อัตราส่วนเส้นผ่าศูนย์กลางห่วงต่างๆ (d / Do = 0.1, 0.15 และ 0.2) นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นในรูป ผลการศึกษาพบว่าอัตราส่วนเส้นผ่าศูนย์กลางห่วงขนาดใหญ่ (d / Do) A-CR นำไปสู่​​แรงเสียดทานสูง นี้อาจจะเป็นเพราะความวุ่นวายเพิ่มขึ้นแข็งแกร่งมีอัตราส่วนขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางห่วงขนาดใหญ่หรือขนาดใหญ่เส้นผ่าศูนย์กลางห่วง ดังนั้น A-CR มีอัตราส่วนขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง d / Do = 0.2 ดำเนินการในขณะที่แรงเสียดทานที่สูงที่สุดเป็นหนึ่งเดียวกับ d / Do = 0.1 และ 0.15 มีแรงเสียดทานต่ำที่สุด อย่างไรก็ตามแรงเสียดทานของอัตราส่วนเส้นผ่าศูนย์กลางทั้งหมด (d / Do = 0.1, 0.15 และ 0.2) มีความใกล้เคียงกันและแรงเสียดทานลดลงที่การเพิ่มจำนวน Reynolds ลดลงความดันที่เกิดจากแรงเสียดทานเป็นผลรวมของแรงเสียดทานของผิวและลากดัน ลากแรงเสียดทานของผิวเป็นที่โดดเด่นที่หมายเลข Reynolds ต่ำในขณะที่ลากความดันปกครองที่ไหลเชี่ยวนาดส์ที่มีจำนวนสูง อัตราการลดลงของแรงเสียดทานลากผิวสูงขึ้นเมื่อเทียบกับอัตราการเพิ่มขึ้นของความดันลากสำหรับการเพิ่มจำนวน Reynolds จากผลการทดลองก็สามารถที่จะตั้งข้อสังเกตว่าปัจจัยแรงเสียดทานของแหวนวงกลมและ A-CR กับ d / Do = 0.1, 0.15 และ 0.2 ตามลำดับประมาณ 15.5, 28, 47 และ 90 เท่าของหลอดธรรมดา . รูปแบบอัตราส่วนปัจจัยแรงเสียดทาน (f / FP) ที่มีอัตราส่วนขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางห่วงที่แตกต่างกัน (d / Do = 0.1, 0.15 และ 0.2) จะแสดงให้เห็นในรูป 7b ตามผลการทดลองอัตราส่วนปัจจัยแรงเสียดทาน (f / FP) มีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นตามการเพิ่มขึ้นของจำนวน Reynolds และการเพิ่มขึ้นของอัตราส่วนเส้นผ่าศูนย์กลางห่วง (d / Do) นี้สามารถอธิบายได้จากการเพิ่มขึ้นของความรุนแรงความวุ่นวายแก่การไหลในบริเวณใกล้เคียงของผนังหลอดที่ผลิตหยุดชะงักประสิทธิภาพมากขึ้นของชั้นขอบเขตตามเส้นทางการไหล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลักษณะของปัจจัยแรงเสียดทานในท่อที่พอดีกับที่ต่าง ๆ a-cr วงแหวนเส้นผ่าศูนย์กลางอัตราส่วน ( D / ทำ = 0.1 , 0.15 และ 0.20 ) ยังแสดงให้เห็นในรูป ผลการศึกษาพบว่าวงแหวนเส้นผ่าศูนย์กลางใหญ่กว่าอัตราส่วน ( D / ทำ ) a-cr นำไปสู่สูงกว่าแรงเสียดทาน นี้อาจจะเนื่องจากการเพิ่มขึ้นแข็งแกร่งที่มีวงแหวนเส้นผ่าศูนย์กลางอัตราส่วนหรือใหญ่กว่าวงแหวนเส้นผ่าศูนย์กลาง ดังนั้นการ a-cr ด้วยอัตราส่วนเส้นผ่านศูนย์กลาง D / ทำ = 0.2 แสดงแรงเสียดทานระดับหนึ่งกับ D / ทำ = 0.1 และ 0.1 มีแรงเสียดทานน้อยที่สุด อย่างไรก็ตาม การเสียดสีของอัตราส่วนเส้นผ่านศูนย์กลาง ( d / ทำ = 0.1 , 0.15 และ 0.20 ) ใกล้เคียงกันและแรงเสียดทานลดลงที่เพิ่มขึ้น เรย์โนลด์นัมเบอร์ ความดันที่เกิดจากแรงเสียดทาน คือผลรวมของแรงเสียดทานผิวและลากดันแรงเสียดทานผิวลากเป็นเด่นที่เลขเรย์โนลด์ต่ำและความดันที่เชี่ยวไหลลาก dominates เรย์โนลด์สูงจำนวน การลดอัตราการต้านแรงเสียดทานผิวที่สูงเมื่อเทียบกับอัตราการเพิ่มของความดันเพื่อเพิ่มลากเรย์โนลนัมเบอร์ จากผลการทดลองพบว่าปัจจัยแรงเสียดทานของแหวนวงกลมและ a-cr กับ D / ทำ = 0.1 ,0.15 และ 0.20 จะเท่ากับประมาณ 15.5 , 28 , 47 และ 90 เท่าของหลอดธรรมดา การเปลี่ยนแปลงของค่าปัจจัยแรงเสียดทาน ( F / FP ) กับอัตราส่วนเส้นผ่านศูนย์กลางวงแหวนที่แตกต่างกัน ( D / ทำ = 0.1 , 0.15 และ 0.20 ) แสดงในรูปที่ 7b ตามผลการศึกษาปัจจัยอัตราส่วนแรงเสียดทาน ( F / FP ) มีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นตามการเพิ่มขึ้นของ Reynolds number และการเพิ่มขึ้นของอัตราส่วนเส้นผ่านศูนย์กลางวงแหวน ( D ) นี้สามารถอธิบายได้โดยการเพิ่มความเข้มของการเพิ่มการไหลในบริเวณใกล้เคียงของผนังท่อซึ่งก่อให้เกิดการมีประสิทธิภาพมากขึ้นของชั้นขอบเขตการไหลตามแนวเส้นทาง