in investing more because this woul

in investing more because this would bring no returns. Therefore output, capital and labour would all increase at the same rate (steady state)
7. Less-industrialised countries, which enjoy a lower capital/labour ratio, should benefit more from capital increases (investment) than industrialised ones, where the capital/labour ratio is higher. The larger returns on investment in less industrialised countries, (assuming constant returns to scale), should generate convergence between less-industrialised and industrialised countries. However, exogenous technology improvements shift the output, pushing forward the steady state. Romer (1986) with his “endogenous growth model”, questioned the idea of technology shifts as exogenous to the economic system, highlighting how investment and human activities in general have positive “spillover” effects on knowledge. He implies that technology, which is an application of knowledge to production processes, is endogenous, i.e. generated within the economic system. Similarly, impacts of investment in research (innovation) and in human capital on technological changes and growth, have been considered. For instance, Aghion and Howitt (1990)8 address the issue of research and obsolescence and highlight that the expectations of an accelerated pace of research in the future can depress current research. There is a fear of rapid obsolescence of possible innovations (a too fast process of Schumpeterian creative destruction). Galor and Zeira (1993)9 highlight how strong income inequalities may prevent investment in human capital leading to lower per capita output. Galor and Moav (2004) 10 identify the replacement of physical capital accumulation with human capital accumulation, stimulated by a more equitable income distribution, as an advanced stage along the development process, which sustains the so called “modern growth”, as opposed to the “industrial revolution” growth.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการลงทุนเพิ่มเติมเนื่องจาก นี้จะนำมาคืนไม่ ดังนั้น ผลผลิต เงินทุนและแรงงานจะทั้งหมดเพิ่มในอัตราเดียวกัน (ท่อน)7. น้อย-industrialised ประเทศ ที่พักอัตราส่วนเงินทุน/แรงงานที่ต่ำกว่า ควรได้รับประโยชน์มากจากการเพิ่มทุน (ลงทุน) มากกว่า industrialised คน สูงกว่าอัตราส่วนเงินทุน/แรงงาน กลับมีขนาดใหญ่การลงทุนในประเทศน้อยกว่า industrialised, (สมมติว่า คงกลับไปชั่ง), ควรสร้างการบรรจบกันระหว่างประเทศ industrialised น้อย และ industrialised อย่างไรก็ตาม การปรับปรุงเทคโนโลยีบ่อยกะผลลัพธ์ ผลักดันท่อน Romer (1986) กับเขา" endogenous เติบโต" สอบสวนคิดกะเทคโนโลยีเป็นบ่อยกับระบบเศรษฐกิจ เน้นการลงทุนและกิจกรรมต่าง ๆ ของมนุษย์โดยทั่วไปมีบวก "spillover" ผลความรู้ เขาหมายถึงเทคโนโลยี ซึ่งเป็นการประยุกต์ความรู้กับกระบวนการผลิต ว่า endogenous ถูกสร้างขึ้นภายในระบบเศรษฐกิจเช่น ในทำนองเดียวกัน ผลกระทบของการลงทุน ในการวิจัย (นวัตกรรม) และทุนมนุษย์ในการเปลี่ยนแปลงเทคโนโลยีและการเติบโต ได้รับการพิจารณา เช่น Aghion และ Howitt (1990) 8 ปัญหาวิจัยและ obsolescence และเน้นที่ความต้องการของรวดเร็วก้าวของงานวิจัยในอนาคตสามารถกดวิจัยปัจจุบันได้ มีความกลัว obsolescence อย่างรวดเร็วของนวัตกรรมเป็นไปได้ (ความเร็วเกินไปการทำลายความคิดสร้างสรรค์ Schumpeterian Galor และ Zeira (1993) 9 เน้นว่าแข็งแกร่งความเหลื่อมล้ำทางรายได้อาจทำให้การลงทุนในมนุษย์ทุนนำไปสู่ลดผลผลิตต่อหัว Galor และ Moav (2004) 10 ระบุเปลี่ยนสะสมทุนทางกายภาพกับมนุษย์เงินทุนสะสม ขาวกระตุ้น โดยการกระจายรายได้ที่เป็นธรรมมากขึ้น เป็นระยะเป็นขั้นสูงตามกระบวนการพัฒนา ซึ่งสิ่งที่เรียกว่า "สมัยเจริญเติบโต" ตรงข้ามกับการเติบโต "การปฏิวัติอุตสาหกรรม" ได้รับคำสั่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการลงทุนมากขึ้นเพราะนี้จะนำมาซึ่งผลตอบแทนที่ไม่มี ดังนั้นการส่งออกทุนและแรงงานจะเพิ่มขึ้นในอัตราเดียวกันทั้งหมด (ความมั่นคงของรัฐ)
7 ประเทศน้อยกว่าอุตสาหกรรมที่เพลิดเพลินกับอัตราส่วนเงินทุน / แรงงานที่ต่ำกว่าควรได้รับประโยชน์มากขึ้นจากการเพิ่มขึ้นของเงินทุน (การลงทุน) กว่าอุตสาหกรรมที่อัตราส่วนเงิน / แรงงานสูง ผลตอบแทนการลงทุนขนาดใหญ่ในประเทศอุตสาหกรรมน้อย (สมมติว่าผลตอบแทนที่คงที่มาก) ควรสร้างบรรจบระหว่างประเทศน้อยกว่าอุตสาหกรรมและอุตสาหกรรม อย่างไรก็ตามการปรับปรุงเทคโนโลยีจากภายนอกเปลี่ยนการส่งออกผลักดันไปข้างหน้าความมั่นคงของรัฐ โรเมอร์ (1986) ที่มี "รูปแบบการเจริญเติบโตภายนอก" เขาถามความคิดของการเปลี่ยนแปลงเทคโนโลยีเป็นภายนอกกับระบบเศรษฐกิจที่เน้นวิธีการลงทุนและการกระทำของมนุษย์โดยทั่วไปมีบวก "ล้น" ผลกระทบต่อความรู้ เขาหมายถึงเทคโนโลยีที่ซึ่งเป็นความรู้การประยุกต์ใช้กับกระบวนการผลิตเป็นภายนอกคือสร้างในระบบเศรษฐกิจ ในทำนองเดียวกันผลกระทบของการลงทุนในการวิจัย (นวัตกรรม) และทุนมนุษย์กับการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยีและการเจริญเติบโตได้รับการพิจารณา ยกตัวอย่างเช่น Aghion และโฮวิตต์ (1990) 8 ที่อยู่ปัญหาของการวิจัยและการเสื่อมสภาพและเน้นที่ความคาดหวังของก้าวเร่งของการวิจัยในอนาคตที่สามารถกดดันการวิจัยในปัจจุบัน มีความกลัวของการเสื่อมสภาพอย่างรวดเร็วของนวัตกรรมที่เป็นไปได้ (กระบวนการที่รวดเร็วเกินไปของ Schumpeterian ทำลายความคิดสร้างสรรค์) Galor และ Zeira (1993) 9 ไฮไลท์ว่าความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ที่แข็งแกร่งอาจป้องกันไม่ให้การลงทุนในทุนมนุษย์ที่นำไปสู่การส่งออกลดลงต่อหัว Galor และ Moav (2004) 10 ระบุการเปลี่ยนของการสะสมทุนทางกายภาพกับการสะสมทุนมนุษย์กระตุ้นโดยการกระจายรายได้ที่เท่าเทียมกันมากขึ้นในฐานะที่เป็นขั้นสูงพร้อมขั้นตอนการพัฒนาที่ทรงเรียกว่า "การเจริญเติบโตที่ทันสมัย" เมื่อเทียบกับ "การปฏิวัติอุตสาหกรรม" การเจริญเติบโต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการลงทุนมากขึ้น เพราะนี้จะไม่ส่งกลับ ดังนั้น ผลผลิต ของทุนและแรงงานทั้งหมดจะเพิ่มขึ้นในอัตราเดียวกัน ( steady state )
7 น้อยเอาประเทศที่เพลิดเพลินกับอัตราส่วนทุน / แรงงานต่ำกว่า ควรได้รับประโยชน์มากขึ้นจากการเพิ่มทุน ( การลงทุน ) กว่าประเทศอุตสาหกรรมทั้งหลาย ที่อัตราส่วนทุนต่อแรงงานที่สูงขึ้นผลตอบแทนการลงทุนขนาดใหญ่ในประเทศน้อยกว่าประเทศอุตสาหกรรม ( สมมติว่าผลตอบแทนต่อขนาดคงที่ ) ควรสร้างน้อยและบรรจบกันระหว่างอุตสาหกรรม อุตสาหกรรม ต่างประเทศ อย่างไรก็ตาม การปรับปรุงเทคโนโลยีจากภายนอกเปลี่ยนผลผลิตผลักดันไปข้างหน้า steady state โรเมอร์ ( 1986 ) ของเขากับ " ในรูปแบบของ "ถามความคิดของกะเทคโนโลยีที่เป็นภายนอกกับระบบเศรษฐกิจ เน้นวิธีการลงทุนและกิจกรรมของมนุษย์โดยทั่วไปมีบวก " สปิน " ผลกระทบต่อความรู้ เขากล่าวว่าเทคโนโลยี ซึ่งเป็นการประยุกต์ใช้ความรู้เพื่อการผลิต คือ ภายนอก เช่น ที่สร้างขึ้นภายในระบบเศรษฐกิจ ในทํานองเดียวกันผลกระทบของการลงทุนในการวิจัย ( นวัตกรรม ) และในเมืองหลวงของมนุษย์ในการเปลี่ยนแปลงเทคโนโลยีและการเติบโต มีการพิจารณา ตัวอย่าง aghion โฮวิตต์ ( 1990 ) และ 8 ในเรื่องของการวิจัย และล้าสมัย และเน้นว่า ความคาดหวังของการเร่งก้าวของงานวิจัยในอนาคตสามารถกดวิจัยในปัจจุบันมีความกลัวของล้าสมัยอย่างรวดเร็วของนวัตกรรมที่เป็นไปได้ ( กระบวนการที่รวดเร็วเกินไปของการทำลายความคิดสร้างสรรค์ ) และ galor เซียร่า ( 1993 ) 9 เน้นวิธีอสมการรายได้ที่แข็งแกร่งอาจป้องกันการลงทุนในทุนมนุษย์สู่ล่างต่อหัวเอาท์พุต และ galor moav ( 2004 ) 10 ระบุแทนการสะสมทุนทางกายภาพกับการสะสมทุนของมนุษย์การกระจายรายได้อย่างเป็นธรรมมากขึ้น โดยเป็นขั้นสูงขั้นตอนตามกระบวนการพัฒนาที่ sustains ที่เรียกว่าเติบโต " ทันสมัย " ซึ่งตรงข้ามกับการ " ปฏิวัติอุตสาหกรรม " .