- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Agroforestry: Options for Landowner
Agroforestry: Options for Landowners1
Sarah W. Workman, Alan J. Long, Soumya Mohan, and Martha C. Monroe2
Agroforestry is growing trees with crops or with animals in combinations that will benefit farmers, forest landowners, and communities. By mixing these different components on the same site, agroforestry practices can provide a variety of traditional products and additional income as well as conservation, aesthetic, and environmental benefits. Perhaps the most important aspect of agroforestry is its diversity of land management options for producing income and protecting natural resource values.
Agroforestry is part of an intentional land management approach to optimize biological interactions between trees, shrubs, crops, and animals. The multiple products generated from these complementary mixtures are available at different time intervals, can utilize space effectively, and can efficiently cycle nutrients. These diverse combinations also help buffer the risk of income loss due to price variability or crop failure. Opportunities for expanding the use of agroforestry practices, and the benefits that result, are increasing rapidly in the southern United States.
Agroforestry: A Tool for Land Management in the Southeast
Crop and pasture lands occupy significant portions of land area in the southern U.S. and forests occupy more acres than all crop and pasture land combined. However, both farm and forestland are being converted to other uses, increasing the pressure for more efficient production on the remaining croplands. For productive lands, the costs of remaining in business are often increasing as well as making it all the more important to become more profitable. Tree-crop and tree-forage combinations that produce regular cash flows and protect erodible sites can be important to optimizing land use.
Particular agroforestry designs depend on landowner objectives and can emphasize any combination of timber, row crops, livestock, fruit crop, firewood, wildlife, and recreational habitat. At the same time, agroforestry systems guard against loss of top soil or applied fertilizer, enhance water infiltration and ground water recharge, provide energy savings through use of shade, and create an attractive and healthier landscape. Additional features can be incorporated to promote recreational, educational, and other options that diversify enterprise opportunities.
Agroforestry fits well with plans for alternative or secondary enterprises. Trees or shrubs are valued for production of timber and/or nontimber products such as firewood, nuts, or mushrooms. They may also be deliberately managed for windbreaks, for wildlife habitat, as shade for livestock, or for stream protection. Crops may be sold on the open market, retained for personal use, or used for livestock forage or green manure. Adopting agroforestry practices, like other innovations, requires special planning and understanding of the disadvantages as well as benefits of the practices as they relate to the overall production and management objectives. For example, markets may not be well established for some products, new knowledge or labor may be needed, or special equipment may be necessary for cultivation or harvest of new crops.
This fact sheet outlines some of the key traits of agroforestry, then briefly describes common practices that are used for multiple output management in the Southeast. Additional fact sheets provide details and regional examples for each of these major agroforestry practices.
Key Traits of Agroforestry
Agroforestry designs vary from combinations of hay with pecan trees, to goats with pine trees, and vegetables with citrus. These agroforestry combinations are distinguished from traditional agriculture or forestry by a few key traits. First, an agroforestry design is intentionally managed as a whole system with intensive cultural practices for more than one crop and/or animal. Second, the landowner uses interactions between trees, crops, and/or animal components to achieve particular objectives while protecting resources. For example in a silvopasture design, rows of browse shrubs could be incorporated along tree or fence lines and combined with border plantings around parcels to screen dust or serve as shade and wildlife habitat. Thus, the design components are structurally and functionally combined into a single management unit with multiple objectives.
[Click thumbnail to enlarge.] Figure 1. Persimmons and rosemary combined with pines.
[Click thumbnail to enlarge.]
Agroforestry in North America: Some Common Practices
Alley Cropping: This practice consists of planting herbaceous or other crops between widely spaced tree rows. The wide alleys are easily farmed with standard equipment. Cash crops grown in the alley could be hay, corn, cotton, squash, other vegetables, or berries. While the tree crop matures the alley crops provide annual income and, depending on the level of shade provided by the tree row over time, the alley crop could be changed to match the changing conditions.
Trees can be planted in single or multiple tree rows and thinned for pulpwood, fencing, or firewood while they are small diameter. Larger trees may be harvested for lumber or other high value products. Preferred tree species are pines and hardwood such as pecan, ash, oak, persimmon, cherry, or poplar. Nuts and fruits produced by pecan, chestnut, and persimmon provide an intermediate income, often coming into full production about the time alley crop production is shaded out.
Fruiting or ornamental shrubs (e.g. blueberry, huckleberry, bayberry) can be established instead of trees, or grown in the alleys instead of crops for fruit or floral industry products (e.g. decorative boughs). Ground cover and fruit-bearing shrubs next to trees can provide wildlife travel lanes, food, and cover. This practice improves financial returns by more intensive and diversified use of space with combinations of annual and perennial crops. The practice, while diversifying products and income sources, may also decrease the total production of any single crop because of the space and resources shared with other crops.
Forest Farming: This practice utilizes forested areas for producing specialty crops that are sold for medicinal, ornamental, or culinary uses. Specialty crops that tolerate partial shade include herbs, wildflowers, ferns, saw palmetto, mushrooms such as morels and shiitake, and fruits such as plums, pawpaw, wild berries, or mayhaw. Other nontimber products that can be collected and marketed from shaded conditions are pine straw, honey, and crafting materials. While many of these products have traditionally been collected from natural sources, in forest farming, intentional management of the crop plants and the overstory trees can increase specialty crop productivity. The overstory trees can also be harvested for timber products, either during regular forest farming operations or in a final harvest. Specialty products produced in forest farm designs can supplement family income, increase product diversity on the site, and provide short-term cash.
Riparian Buffer Strips: This practice is already common in the Southeast since forest landowners maintain vegetation buffer strips along streams according to Forestry Best Management Practices (BMPs) in each state. Strips of woody perennial and annual vegetation in streamside management zones play a key role in maintaining stream water quality. They hold water, reduce runoff, trap sediment, and help control stream bank and in-channel erosion. They also help rectify some of the most adverse effects of present day agriculture by trapping runoff containing agrochemicals and animal wastes.
The width of a riparian forest buffer depends on specific forestry or agricultural BMP guidelines in each state, the condition of the waterway/wetland, site characteristics such as slope, and the type of soil. Landowner objectives may call for buffer strips wider than BMP guidelines, as streamside and bottomland forests are productive places for a variety of nontimber forest products and habitat for many wildlife and fish species. Buffer strips can be managed intensively by planting strips of perennial vegetation between crop fields and water, often in multi-layer patterns, where unprotected waterways cross agricultural land.
The trees, shrubs, and grasses that are suggested for use in riparian buffer strips and streamside management zones need to be tolerant of occasional flooding or wet soil conditions. Those with a well-developed, shallow root system will be more efficient in uptake of nutrients and agrochemicals. Tree species used in these buffers range from cypress and tupelo to willows, poplars, ash, oaks and maples. Shrubs can include wax myrtle, buttonbush, viburnum, gallberry or other hollies. Perennial grasses and herbaceous plants are normally planted to help filter runoff on the field side of the buffer zone. Recommendations for native warm-season or cool-season grasses to use in filter strips are readily available from conservation agencies.
Silvopasture: Silvopasture intentionally combines trees with livestock and forage production. The Southeast leads the nation in development of this practice because good growing conditions can be maintained for both timber and livestock production on the same site. Benefits to the farmer include income generation while converting from crop to timber (or vice versa), improvement in water quality, wildlife habitat, and soil erosion control. In the Southeast, these systems vary from rotational grazing in pine forests or plantations, to intentional grazing under hardwoods and pecan groves.
For silvopasture, trees are planted or thinned to provide sufficient light for good forage production. High value timber species can be intensively managed in widely spaced rows, and are most often grouped in double or triple rows to improve form (double-rows 8 ft apart, 4 ft between trees
Sarah W. Workman, Alan J. Long, Soumya Mohan, and Martha C. Monroe2
Agroforestry is growing trees with crops or with animals in combinations that will benefit farmers, forest landowners, and communities. By mixing these different components on the same site, agroforestry practices can provide a variety of traditional products and additional income as well as conservation, aesthetic, and environmental benefits. Perhaps the most important aspect of agroforestry is its diversity of land management options for producing income and protecting natural resource values.
Agroforestry is part of an intentional land management approach to optimize biological interactions between trees, shrubs, crops, and animals. The multiple products generated from these complementary mixtures are available at different time intervals, can utilize space effectively, and can efficiently cycle nutrients. These diverse combinations also help buffer the risk of income loss due to price variability or crop failure. Opportunities for expanding the use of agroforestry practices, and the benefits that result, are increasing rapidly in the southern United States.
Agroforestry: A Tool for Land Management in the Southeast
Crop and pasture lands occupy significant portions of land area in the southern U.S. and forests occupy more acres than all crop and pasture land combined. However, both farm and forestland are being converted to other uses, increasing the pressure for more efficient production on the remaining croplands. For productive lands, the costs of remaining in business are often increasing as well as making it all the more important to become more profitable. Tree-crop and tree-forage combinations that produce regular cash flows and protect erodible sites can be important to optimizing land use.
Particular agroforestry designs depend on landowner objectives and can emphasize any combination of timber, row crops, livestock, fruit crop, firewood, wildlife, and recreational habitat. At the same time, agroforestry systems guard against loss of top soil or applied fertilizer, enhance water infiltration and ground water recharge, provide energy savings through use of shade, and create an attractive and healthier landscape. Additional features can be incorporated to promote recreational, educational, and other options that diversify enterprise opportunities.
Agroforestry fits well with plans for alternative or secondary enterprises. Trees or shrubs are valued for production of timber and/or nontimber products such as firewood, nuts, or mushrooms. They may also be deliberately managed for windbreaks, for wildlife habitat, as shade for livestock, or for stream protection. Crops may be sold on the open market, retained for personal use, or used for livestock forage or green manure. Adopting agroforestry practices, like other innovations, requires special planning and understanding of the disadvantages as well as benefits of the practices as they relate to the overall production and management objectives. For example, markets may not be well established for some products, new knowledge or labor may be needed, or special equipment may be necessary for cultivation or harvest of new crops.
This fact sheet outlines some of the key traits of agroforestry, then briefly describes common practices that are used for multiple output management in the Southeast. Additional fact sheets provide details and regional examples for each of these major agroforestry practices.
Key Traits of Agroforestry
Agroforestry designs vary from combinations of hay with pecan trees, to goats with pine trees, and vegetables with citrus. These agroforestry combinations are distinguished from traditional agriculture or forestry by a few key traits. First, an agroforestry design is intentionally managed as a whole system with intensive cultural practices for more than one crop and/or animal. Second, the landowner uses interactions between trees, crops, and/or animal components to achieve particular objectives while protecting resources. For example in a silvopasture design, rows of browse shrubs could be incorporated along tree or fence lines and combined with border plantings around parcels to screen dust or serve as shade and wildlife habitat. Thus, the design components are structurally and functionally combined into a single management unit with multiple objectives.
[Click thumbnail to enlarge.] Figure 1. Persimmons and rosemary combined with pines.
[Click thumbnail to enlarge.]
Agroforestry in North America: Some Common Practices
Alley Cropping: This practice consists of planting herbaceous or other crops between widely spaced tree rows. The wide alleys are easily farmed with standard equipment. Cash crops grown in the alley could be hay, corn, cotton, squash, other vegetables, or berries. While the tree crop matures the alley crops provide annual income and, depending on the level of shade provided by the tree row over time, the alley crop could be changed to match the changing conditions.
Trees can be planted in single or multiple tree rows and thinned for pulpwood, fencing, or firewood while they are small diameter. Larger trees may be harvested for lumber or other high value products. Preferred tree species are pines and hardwood such as pecan, ash, oak, persimmon, cherry, or poplar. Nuts and fruits produced by pecan, chestnut, and persimmon provide an intermediate income, often coming into full production about the time alley crop production is shaded out.
Fruiting or ornamental shrubs (e.g. blueberry, huckleberry, bayberry) can be established instead of trees, or grown in the alleys instead of crops for fruit or floral industry products (e.g. decorative boughs). Ground cover and fruit-bearing shrubs next to trees can provide wildlife travel lanes, food, and cover. This practice improves financial returns by more intensive and diversified use of space with combinations of annual and perennial crops. The practice, while diversifying products and income sources, may also decrease the total production of any single crop because of the space and resources shared with other crops.
Forest Farming: This practice utilizes forested areas for producing specialty crops that are sold for medicinal, ornamental, or culinary uses. Specialty crops that tolerate partial shade include herbs, wildflowers, ferns, saw palmetto, mushrooms such as morels and shiitake, and fruits such as plums, pawpaw, wild berries, or mayhaw. Other nontimber products that can be collected and marketed from shaded conditions are pine straw, honey, and crafting materials. While many of these products have traditionally been collected from natural sources, in forest farming, intentional management of the crop plants and the overstory trees can increase specialty crop productivity. The overstory trees can also be harvested for timber products, either during regular forest farming operations or in a final harvest. Specialty products produced in forest farm designs can supplement family income, increase product diversity on the site, and provide short-term cash.
Riparian Buffer Strips: This practice is already common in the Southeast since forest landowners maintain vegetation buffer strips along streams according to Forestry Best Management Practices (BMPs) in each state. Strips of woody perennial and annual vegetation in streamside management zones play a key role in maintaining stream water quality. They hold water, reduce runoff, trap sediment, and help control stream bank and in-channel erosion. They also help rectify some of the most adverse effects of present day agriculture by trapping runoff containing agrochemicals and animal wastes.
The width of a riparian forest buffer depends on specific forestry or agricultural BMP guidelines in each state, the condition of the waterway/wetland, site characteristics such as slope, and the type of soil. Landowner objectives may call for buffer strips wider than BMP guidelines, as streamside and bottomland forests are productive places for a variety of nontimber forest products and habitat for many wildlife and fish species. Buffer strips can be managed intensively by planting strips of perennial vegetation between crop fields and water, often in multi-layer patterns, where unprotected waterways cross agricultural land.
The trees, shrubs, and grasses that are suggested for use in riparian buffer strips and streamside management zones need to be tolerant of occasional flooding or wet soil conditions. Those with a well-developed, shallow root system will be more efficient in uptake of nutrients and agrochemicals. Tree species used in these buffers range from cypress and tupelo to willows, poplars, ash, oaks and maples. Shrubs can include wax myrtle, buttonbush, viburnum, gallberry or other hollies. Perennial grasses and herbaceous plants are normally planted to help filter runoff on the field side of the buffer zone. Recommendations for native warm-season or cool-season grasses to use in filter strips are readily available from conservation agencies.
Silvopasture: Silvopasture intentionally combines trees with livestock and forage production. The Southeast leads the nation in development of this practice because good growing conditions can be maintained for both timber and livestock production on the same site. Benefits to the farmer include income generation while converting from crop to timber (or vice versa), improvement in water quality, wildlife habitat, and soil erosion control. In the Southeast, these systems vary from rotational grazing in pine forests or plantations, to intentional grazing under hardwoods and pecan groves.
For silvopasture, trees are planted or thinned to provide sufficient light for good forage production. High value timber species can be intensively managed in widely spaced rows, and are most often grouped in double or triple rows to improve form (double-rows 8 ft apart, 4 ft between trees
0/5000
Agroforestry: Options for Landowners1Sarah W. Workman, Alan J. Long, Soumya Mohan, and Martha C. Monroe2Agroforestry is growing trees with crops or with animals in combinations that will benefit farmers, forest landowners, and communities. By mixing these different components on the same site, agroforestry practices can provide a variety of traditional products and additional income as well as conservation, aesthetic, and environmental benefits. Perhaps the most important aspect of agroforestry is its diversity of land management options for producing income and protecting natural resource values.Agroforestry is part of an intentional land management approach to optimize biological interactions between trees, shrubs, crops, and animals. The multiple products generated from these complementary mixtures are available at different time intervals, can utilize space effectively, and can efficiently cycle nutrients. These diverse combinations also help buffer the risk of income loss due to price variability or crop failure. Opportunities for expanding the use of agroforestry practices, and the benefits that result, are increasing rapidly in the southern United States.Agroforestry: A Tool for Land Management in the SoutheastCrop and pasture lands occupy significant portions of land area in the southern U.S. and forests occupy more acres than all crop and pasture land combined. However, both farm and forestland are being converted to other uses, increasing the pressure for more efficient production on the remaining croplands. For productive lands, the costs of remaining in business are often increasing as well as making it all the more important to become more profitable. Tree-crop and tree-forage combinations that produce regular cash flows and protect erodible sites can be important to optimizing land use.Particular agroforestry designs depend on landowner objectives and can emphasize any combination of timber, row crops, livestock, fruit crop, firewood, wildlife, and recreational habitat. At the same time, agroforestry systems guard against loss of top soil or applied fertilizer, enhance water infiltration and ground water recharge, provide energy savings through use of shade, and create an attractive and healthier landscape. Additional features can be incorporated to promote recreational, educational, and other options that diversify enterprise opportunities.Agroforestry fits well with plans for alternative or secondary enterprises. Trees or shrubs are valued for production of timber and/or nontimber products such as firewood, nuts, or mushrooms. They may also be deliberately managed for windbreaks, for wildlife habitat, as shade for livestock, or for stream protection. Crops may be sold on the open market, retained for personal use, or used for livestock forage or green manure. Adopting agroforestry practices, like other innovations, requires special planning and understanding of the disadvantages as well as benefits of the practices as they relate to the overall production and management objectives. For example, markets may not be well established for some products, new knowledge or labor may be needed, or special equipment may be necessary for cultivation or harvest of new crops.This fact sheet outlines some of the key traits of agroforestry, then briefly describes common practices that are used for multiple output management in the Southeast. Additional fact sheets provide details and regional examples for each of these major agroforestry practices.Key Traits of AgroforestryAgroforestry designs vary from combinations of hay with pecan trees, to goats with pine trees, and vegetables with citrus. These agroforestry combinations are distinguished from traditional agriculture or forestry by a few key traits. First, an agroforestry design is intentionally managed as a whole system with intensive cultural practices for more than one crop and/or animal. Second, the landowner uses interactions between trees, crops, and/or animal components to achieve particular objectives while protecting resources. For example in a silvopasture design, rows of browse shrubs could be incorporated along tree or fence lines and combined with border plantings around parcels to screen dust or serve as shade and wildlife habitat. Thus, the design components are structurally and functionally combined into a single management unit with multiple objectives. [Click thumbnail to enlarge.] Figure 1. Persimmons and rosemary combined with pines.[Click thumbnail to enlarge.]Agroforestry in North America: Some Common PracticesAlley Cropping: This practice consists of planting herbaceous or other crops between widely spaced tree rows. The wide alleys are easily farmed with standard equipment. Cash crops grown in the alley could be hay, corn, cotton, squash, other vegetables, or berries. While the tree crop matures the alley crops provide annual income and, depending on the level of shade provided by the tree row over time, the alley crop could be changed to match the changing conditions.Trees can be planted in single or multiple tree rows and thinned for pulpwood, fencing, or firewood while they are small diameter. Larger trees may be harvested for lumber or other high value products. Preferred tree species are pines and hardwood such as pecan, ash, oak, persimmon, cherry, or poplar. Nuts and fruits produced by pecan, chestnut, and persimmon provide an intermediate income, often coming into full production about the time alley crop production is shaded out.Fruiting or ornamental shrubs (e.g. blueberry, huckleberry, bayberry) can be established instead of trees, or grown in the alleys instead of crops for fruit or floral industry products (e.g. decorative boughs). Ground cover and fruit-bearing shrubs next to trees can provide wildlife travel lanes, food, and cover. This practice improves financial returns by more intensive and diversified use of space with combinations of annual and perennial crops. The practice, while diversifying products and income sources, may also decrease the total production of any single crop because of the space and resources shared with other crops.Forest Farming: This practice utilizes forested areas for producing specialty crops that are sold for medicinal, ornamental, or culinary uses. Specialty crops that tolerate partial shade include herbs, wildflowers, ferns, saw palmetto, mushrooms such as morels and shiitake, and fruits such as plums, pawpaw, wild berries, or mayhaw. Other nontimber products that can be collected and marketed from shaded conditions are pine straw, honey, and crafting materials. While many of these products have traditionally been collected from natural sources, in forest farming, intentional management of the crop plants and the overstory trees can increase specialty crop productivity. The overstory trees can also be harvested for timber products, either during regular forest farming operations or in a final harvest. Specialty products produced in forest farm designs can supplement family income, increase product diversity on the site, and provide short-term cash.
Riparian Buffer Strips: This practice is already common in the Southeast since forest landowners maintain vegetation buffer strips along streams according to Forestry Best Management Practices (BMPs) in each state. Strips of woody perennial and annual vegetation in streamside management zones play a key role in maintaining stream water quality. They hold water, reduce runoff, trap sediment, and help control stream bank and in-channel erosion. They also help rectify some of the most adverse effects of present day agriculture by trapping runoff containing agrochemicals and animal wastes.
The width of a riparian forest buffer depends on specific forestry or agricultural BMP guidelines in each state, the condition of the waterway/wetland, site characteristics such as slope, and the type of soil. Landowner objectives may call for buffer strips wider than BMP guidelines, as streamside and bottomland forests are productive places for a variety of nontimber forest products and habitat for many wildlife and fish species. Buffer strips can be managed intensively by planting strips of perennial vegetation between crop fields and water, often in multi-layer patterns, where unprotected waterways cross agricultural land.
The trees, shrubs, and grasses that are suggested for use in riparian buffer strips and streamside management zones need to be tolerant of occasional flooding or wet soil conditions. Those with a well-developed, shallow root system will be more efficient in uptake of nutrients and agrochemicals. Tree species used in these buffers range from cypress and tupelo to willows, poplars, ash, oaks and maples. Shrubs can include wax myrtle, buttonbush, viburnum, gallberry or other hollies. Perennial grasses and herbaceous plants are normally planted to help filter runoff on the field side of the buffer zone. Recommendations for native warm-season or cool-season grasses to use in filter strips are readily available from conservation agencies.
Silvopasture: Silvopasture intentionally combines trees with livestock and forage production. The Southeast leads the nation in development of this practice because good growing conditions can be maintained for both timber and livestock production on the same site. Benefits to the farmer include income generation while converting from crop to timber (or vice versa), improvement in water quality, wildlife habitat, and soil erosion control. In the Southeast, these systems vary from rotational grazing in pine forests or plantations, to intentional grazing under hardwoods and pecan groves.
For silvopasture, trees are planted or thinned to provide sufficient light for good forage production. High value timber species can be intensively managed in widely spaced rows, and are most often grouped in double or triple rows to improve form (double-rows 8 ft apart, 4 ft between trees
Riparian Buffer Strips: This practice is already common in the Southeast since forest landowners maintain vegetation buffer strips along streams according to Forestry Best Management Practices (BMPs) in each state. Strips of woody perennial and annual vegetation in streamside management zones play a key role in maintaining stream water quality. They hold water, reduce runoff, trap sediment, and help control stream bank and in-channel erosion. They also help rectify some of the most adverse effects of present day agriculture by trapping runoff containing agrochemicals and animal wastes.
The width of a riparian forest buffer depends on specific forestry or agricultural BMP guidelines in each state, the condition of the waterway/wetland, site characteristics such as slope, and the type of soil. Landowner objectives may call for buffer strips wider than BMP guidelines, as streamside and bottomland forests are productive places for a variety of nontimber forest products and habitat for many wildlife and fish species. Buffer strips can be managed intensively by planting strips of perennial vegetation between crop fields and water, often in multi-layer patterns, where unprotected waterways cross agricultural land.
The trees, shrubs, and grasses that are suggested for use in riparian buffer strips and streamside management zones need to be tolerant of occasional flooding or wet soil conditions. Those with a well-developed, shallow root system will be more efficient in uptake of nutrients and agrochemicals. Tree species used in these buffers range from cypress and tupelo to willows, poplars, ash, oaks and maples. Shrubs can include wax myrtle, buttonbush, viburnum, gallberry or other hollies. Perennial grasses and herbaceous plants are normally planted to help filter runoff on the field side of the buffer zone. Recommendations for native warm-season or cool-season grasses to use in filter strips are readily available from conservation agencies.
Silvopasture: Silvopasture intentionally combines trees with livestock and forage production. The Southeast leads the nation in development of this practice because good growing conditions can be maintained for both timber and livestock production on the same site. Benefits to the farmer include income generation while converting from crop to timber (or vice versa), improvement in water quality, wildlife habitat, and soil erosion control. In the Southeast, these systems vary from rotational grazing in pine forests or plantations, to intentional grazing under hardwoods and pecan groves.
For silvopasture, trees are planted or thinned to provide sufficient light for good forage production. High value timber species can be intensively managed in widely spaced rows, and are most often grouped in double or triple rows to improve form (double-rows 8 ft apart, 4 ft between trees
การแปล กรุณารอสักครู่..
วนเกษตร: ตัวเลือกสำหรับ Landowners1
ซาร่าห์นดับบลิวคนงานอลันเจลอง Soumya โมฮันและมาร์ธา C. Monroe2 วนเกษตรมีการเจริญเติบโตของต้นไม้กับพืชหรือสัตว์ในชุดที่จะเป็นประโยชน์กับเกษตรกรเจ้าของที่ดินป่าไม้และชุมชน โดยการผสมส่วนประกอบต่างๆเหล่านี้ในเว็บไซต์เดียวกันการปฏิบัติวนเกษตรสามารถให้ความหลากหลายของผลิตภัณฑ์แบบดั้งเดิมและรายได้เพิ่มขึ้นเช่นเดียวกับการอนุรักษ์ความงามและประโยชน์ต่อสิ่งแวดล้อม บางทีอาจจะเป็นสิ่งสำคัญที่สุดของวนเกษตรคือความหลากหลายของตัวเลือกการจัดการที่ดินเพื่อการผลิตรายได้และค่าการปกป้องทรัพยากรธรรมชาติ. วนเกษตรเป็นส่วนหนึ่งของแนวทางการจัดการที่ดินโดยเจตนาที่จะเพิ่มประสิทธิภาพการมีปฏิสัมพันธ์ทางชีวภาพระหว่างต้นไม้พุ่มไม้พืชและสัตว์ หลายผลิตภัณฑ์ที่เกิดจากการผสมเสริมเหล่านี้มีอยู่ในช่วงเวลาที่แตกต่างกันสามารถใช้ประโยชน์จากพื้นที่ได้อย่างมีประสิทธิภาพและสามารถรับสารอาหารได้อย่างมีประสิทธิภาพวงจร ผสมเหล่านี้มีความหลากหลายยังช่วย buffer ความเสี่ยงของการสูญเสียรายได้เนื่องจากความแปรปรวนของราคาหรือความล้มเหลวการเพาะปลูก โอกาสในการขยายการใช้งานของการปฏิบัติวนเกษตรและผลประโยชน์ที่เกิดมีการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในภาคใต้ของสหรัฐอเมริกา. วนเกษตร: เครื่องมือสำหรับการจัดการที่ดินในตะวันออกเฉียงใต้พืชและดินแดนทุ่งหญ้าครอบครองส่วนสำคัญของพื้นที่ในภาคใต้ของสหรัฐอเมริกาและป่าไม้ ครอบครองไร่มากกว่าพืชและทุ่งหญ้าที่ดินรวม อย่างไรก็ตามทั้งฟาร์มและป่าที่มีการแปลงไปใช้งานอื่น ๆ การเพิ่มความดันในการผลิตที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นใน croplands ที่เหลือ สำหรับดินแดนที่มีประสิทธิภาพ, ค่าใช้จ่ายในส่วนที่เหลือในธุรกิจมักจะเพิ่มขึ้นเช่นเดียวกับการทำให้ทุกสิ่งที่สำคัญมากที่จะกลายเป็นผลกำไรมากขึ้น ต้นไม้พืชและชุดต้นไม้อาหารสัตว์ที่ผลิตกระแสเงินสดที่สม่ำเสมอและป้องกันเว็บไซต์ erodible สามารถเป็นสิ่งสำคัญที่จะเพิ่มประสิทธิภาพการใช้ที่ดิน. โดยเฉพาะการออกแบบวนเกษตรขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ของเจ้าของที่ดินและสามารถเน้นการรวมกันของไม้พืชแถวปศุสัตว์พืชผลไม้ฟืน สัตว์ป่าและแหล่งที่อยู่อาศัยที่พักผ่อนหย่อนใจ ในขณะเดียวกันระบบวนเกษตรป้องกันการสูญเสียหน้าดินหรือปุ๋ยนำไปใช้เพิ่มการซึมน้ำและพื้นดินเติมน้ำให้ประหยัดพลังงานผ่านการใช้งานของสีและสร้างภูมิทัศน์ที่น่าสนใจและมีสุขภาพดี คุณสมบัติเพิ่มเติมสามารถรวมอยู่ในการส่งเสริมด้านการกีฬาและการศึกษาและตัวเลือกอื่น ๆ ที่กระจายโอกาสในองค์กร. วนเกษตรพอดีกับแผนทางเลือกสำหรับองค์กรหรือรอง ต้นไม้หรือพุ่มไม้มีมูลค่าการผลิตไม้และ / หรือผลิตภัณฑ์ nontimber เช่นฟืน, ถั่ว, หรือเห็ด นอกจากนี้ยังอาจจะมีการจัดการจงใจสำหรับหน้าบันสำหรับที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าที่เป็นร่มเงาสำหรับปศุสัตว์หรือสำหรับการป้องกันกระแส พืชอาจจะขายในตลาดเปิดไว้สำหรับการใช้งานส่วนบุคคลหรือใช้สำหรับอาหารสัตว์ปศุสัตว์หรือปุ๋ยพืชสด การใช้วิธีวนเกษตรเช่นนวัตกรรมอื่น ๆ ที่ต้องมีการวางแผนพิเศษและความเข้าใจในข้อเสียเช่นเดียวกับผลประโยชน์ของการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับการผลิตโดยรวมและวัตถุประสงค์การจัดการ ตัวอย่างเช่นตลาดอาจจะไม่ได้เป็นที่ยอมรับกันดีสำหรับผลิตภัณฑ์บางอย่างความรู้ใหม่หรือแรงงานที่อาจมีความจำเป็นหรืออุปกรณ์พิเศษอาจมีความจำเป็นสำหรับการเพาะปลูกหรือเก็บเกี่ยวของพืชใหม่. แผ่นความจริงเรื่องนี้แสดงบางส่วนของลักษณะที่สำคัญของวนเกษตรแล้วอธิบายสั้น ๆ การปฏิบัติทั่วไปที่ใช้สำหรับการจัดการการส่งออกหลายแห่งในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แผ่นจริงให้รายละเอียดเพิ่มเติมและตัวอย่างในระดับภูมิภาคสำหรับแต่ละเหล่านี้การปฏิบัติวนเกษตรที่สำคัญ. ลักษณะที่สำคัญของการทำวนเกษตรการออกแบบที่แตกต่างจากการทำวนเกษตรการรวมกันของหญ้าแห้งที่มีต้นไม้พีแพะด้วยต้นสนและผักที่มีรสเปรี้ยว วนเกษตรผสมเหล่านี้มีความโดดเด่นจากการเกษตรแบบดั้งเดิมหรือการป่าไม้โดยลักษณะที่สำคัญบาง ประการแรกการออกแบบวนเกษตรที่มีการจัดการโดยเจตนาเป็นระบบทั้งกับการปฏิบัติทางวัฒนธรรมที่เข้มข้นมากกว่าหนึ่งพืชและ / หรือสัตว์ ประการที่สองเจ้าของที่ดินที่ใช้ในการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างต้นไม้พืชและ / หรือส่วนประกอบสัตว์เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในขณะที่ปกป้องทรัพยากร ยกตัวอย่างเช่นในการออกแบบ silvopasture, แถวพุ่มไม้ดูจะได้รับการจัดตั้งขึ้นตามต้นไม้หรือเส้นรั้วและรวมกับการปลูกขอบรอบผืนไปยังหน้าจอฝุ่นหรือทำหน้าที่เป็นร่มเงาและที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่า ดังนั้นองค์ประกอบการออกแบบที่มีโครงสร้างและหน้าที่รวมกันเป็นหน่วยเดียวที่มีการจัดการหลายวัตถุประสงค์. [คลิกรูปเล็กที่ต้องการ.] รูปที่ 1 พลับและโรสแมรี่รวมกับสน. [คลิกรูปเล็กที่ต้องการ.] วนเกษตรในอเมริกาเหนือ: บางสามัญ การปฏิบัติตรอกการปลูกพืช: การปฏิบัตินี้ประกอบด้วยสมุนไพรปลูกพืชอื่น ๆ หรือระยะห่างระหว่างแถวต้นไม้กันอย่างแพร่หลาย ตรอกซอกซอยกว้างเพาะปลูกได้อย่างง่ายดายด้วยอุปกรณ์มาตรฐาน พืชที่ปลูกเงินสดในซอยอาจจะเป็นฟาง, ข้าวโพด, ผ้าฝ้าย, สควอช, ผักอื่น ๆ หรือผลเบอร์รี่ ในขณะที่การเพาะปลูกต้นไม้พืชซอยผู้ใหญ่ให้รายได้ประจำปีและขึ้นอยู่กับระดับของสีที่มีให้โดยแถวต้นไม้ในช่วงเวลาที่พืชซอยอาจมีการเปลี่ยนแปลงเพื่อให้ตรงกับเงื่อนไขที่เปลี่ยนแปลงไป. ต้นไม้สามารถปลูกในที่เดียวหรือหลายแถวต้นไม้และ บางตาสำหรับเนื้อไม้ฟันดาบหรือฟืนในขณะที่พวกเขาจะมีขนาดเล็ก ต้นไม้ขนาดใหญ่อาจจะเก็บเกี่ยวสำหรับไม้หรือผลิตภัณฑ์อื่น ๆ ที่มีมูลค่าสูง ที่ต้องการพันธุ์ไม้มีต้นสนและไม้เนื้อแข็งเช่นถั่วพีแคน, เถ้า, โอ๊ค, ลูกพลับ, เชอร์รี่หรือต้นไม้ชนิดหนึ่ง ถั่วและผลไม้ที่ผลิตโดยพีเกาลัดและลูกพลับให้มีรายได้ระดับกลางมักจะเข้ามาในการผลิตเต็มรูปแบบเกี่ยวกับซอยเวลาในการผลิตพืชที่มีสีเทาออก. ผลไม้หรือพุ่มไม้ประดับ (เช่นบลูเบอร์รี่เกิล, น bayberry) สามารถจัดตั้งขึ้นแทนของต้นไม้ หรือปลูกในตรอกซอกซอยแทนของพืชผลไม้หรือผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมดอกไม้ (เช่นกิ่งไม้ตกแต่ง) คลุมดินและพุ่มไม้ผลไม้แบกติดกับต้นไม้สามารถให้เลนเดินทางสัตว์ป่า, อาหาร, และฝาครอบ วิธีนี้จะช่วยเพิ่มผลตอบแทนทางการเงินโดยการใช้งานหนักและมีความหลากหลายมากขึ้นของพื้นที่ที่มีการรวมกันของพืชล้มลุกและยืนต้น การปฏิบัติในขณะที่การกระจายสินค้าและแหล่งที่มาของรายได้นอกจากนี้ยังอาจลดการผลิตรวมของพืชเดียวใด ๆ เพราะของพื้นที่และทรัพยากรที่ใช้ร่วมกันกับพืชอื่น ๆ . งานไม้: การปฏิบัตินี้จะใช้พื้นที่ป่าในการผลิตพืชพิเศษที่มีขายสำหรับสมุนไพร, ไม้ประดับ หรือใช้ทำอาหาร พืชพิเศษที่ทนต่อสีบางส่วนรวมถึงสมุนไพร, ดอกไม้ป่า, เฟิร์น, ต้นปาล์มชนิดเล็กเห็นเห็ดเช่นเห็ดหอมและ morels และผลไม้เช่นพลัม, มะละกอ, ผลเบอร์รี่ป่าหรือ MAYHAW ผลิตภัณฑ์ nontimber อื่น ๆ ที่สามารถเก็บรวบรวมและวางตลาดจากสภาพร่มเงาเป็นฟางสน, น้ำผึ้ง, และงานหัตถกรรมวัสดุ ในขณะที่หลายของผลิตภัณฑ์เหล่านี้มีประเพณีที่เก็บรวบรวมจากแหล่งน้ำธรรมชาติในการทำการเกษตรป่าไม้จัดการเจตนาของพืชและต้นไม้ overstory สามารถเพิ่มผลผลิตพืชพิเศษ ต้นไม้ overstory ยังสามารถเก็บเกี่ยวสำหรับผลิตภัณฑ์ไม้ทั้งในระหว่างการดำเนินงานการเกษตรป่าปกติหรือในการเก็บเกี่ยวครั้งสุดท้าย ผลิตภัณฑ์พิเศษที่ผลิตในการออกแบบฟาร์มป่าสามารถเสริมรายได้ของครอบครัวเพิ่มความหลากหลายของผลิตภัณฑ์ในเว็บไซต์และให้เงินสดระยะสั้น. แถบชายฝั่งบัฟเฟอร์: การปฏิบัตินี้มีอยู่แล้วที่พบบ่อยในตะวันออกเฉียงใต้ตั้งแต่เจ้าของที่ดินป่ารักษาแถบบัฟเฟอร์พืชที่อยู่ตามลำธารตามป่าไม้ วิธีการจัดการที่ดีที่สุด (BMPs) ในแต่ละรัฐ แถบของพืชไม้ยืนต้นและประจำปีในโซนจัดการ Streamside มีบทบาทสำคัญในการรักษาคุณภาพน้ำลำธาร พวกเขาถือน้ำไหลบ่าลดตะกอนดักและช่วยให้ธนาคารกระแสการควบคุมและช่องการกัดเซาะ นอกจากนี้ยังช่วยแก้ไขบางส่วนของผลกระทบมากที่สุดของการเกษตรยุคปัจจุบันโดยดักไหลบ่าที่มีสารเคมีและของเสียสัตว์. ความกว้างของบัฟเฟอร์ป่าชายฝั่งขึ้นอยู่กับป่าไม้ที่เฉพาะเจาะจงหรือการเกษตรแนวทาง BMP ในแต่ละรัฐสภาพของน้ำ / พื้นที่ชุ่มน้ำ, ลักษณะเดียวกันอย่างเช่นความลาดชันและชนิดของดิน วัตถุประสงค์ของเจ้าของที่ดินอาจเรียกแถบบัฟเฟอร์กว้างกว่าแนวทาง BMP, เป็นลำธารและป่า bottomland เป็นสถานที่ผลิตสำหรับความหลากหลายของผลิตภัณฑ์จากป่าไม้ nontimber และที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าหลายชนิดและสายพันธุ์ปลา แถบบัฟเฟอร์สามารถจัดการได้อย่างหนาแน่นโดยการปลูกแถบของพืชยืนต้นระหว่างเขตพืชและน้ำมักจะอยู่ในรูปแบบหลายชั้นที่ไม่มีการป้องกันน้ำข้ามที่ดินเพื่อเกษตรกรรม. ต้นไม้พุ่มไม้และหญ้าที่มีข้อเสนอแนะสำหรับการใช้งานในแถบชายฝั่งบัฟเฟอร์และลำธาร โซนการจัดการจะต้องมีความใจกว้างของน้ำท่วมเป็นครั้งคราวหรือสภาพดินเปียก ผู้ที่มีทั้งการพัฒนาระบบรากตื้นจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการดูดซึมของสารอาหารและสารเคมีทางการเกษตร พันธุ์ไม้ที่ใช้ในการบัฟเฟอร์เหล่านี้มีตั้งแต่ไซเปรสและเพเพื่อหลิวต้นป็อปลาร์, แอชต้นโอ๊กและเมเปิ้ล พุ่มไม้สามารถรวมน้ำมันเขียวขี้ผึ้ง BUTTONBUSH, Viburnum, gallberry หรือฮอลลี่อื่น ๆ หญ้ายืนต้นและพืชสมุนไพรที่ปลูกตามปกติที่จะช่วยให้การไหลบ่ากรองในด้านข้อมูลของเขตกันชน คำแนะนำสำหรับการอบอุ่นฤดูพื้นเมืองหรือหญ้าเย็นฤดูกาลที่จะใช้ในแถบกรองมีความพร้อมจากหน่วยงานอนุรักษ์. Silvopasture: Silvopasture จงใจรวมต้นไม้กับปศุสัตว์และการผลิตอาหารสัตว์ ตะวันออกเฉียงใต้นำประเทศชาติในการพัฒนาของการปฏิบัตินี้เพราะสภาพการเจริญเติบโตที่ดีสามารถรักษาได้ทั้งไม้และการผลิตปศุสัตว์ในเว็บไซต์เดียวกัน ประโยชน์ที่ได้รับให้กับเกษตรกรรวมถึงการสร้างรายได้ขณะที่การแปลงจากพืชเพื่องานป่าไม้ (หรือกลับกัน), การปรับปรุงคุณภาพน้ำที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าและควบคุมการชะล้างพังทลายของดิน ในตะวันออกเฉียงใต้ระบบเหล่านี้แตกต่างจากการหมุนทุ่งเลี้ยงสัตว์ในป่าสนหรือสวนเพื่อแทะเล็มเจตนาภายใต้ลูกหูลูกตาและสวนพี. สำหรับ silvopasture ต้นไม้ที่ปลูกหรือบางตาเพื่อให้แสงที่เพียงพอสำหรับการผลิตอาหารสัตว์ที่ดี สายพันธุ์ไม้ที่มีมูลค่าสูงสามารถจัดการได้อย่างหนาแน่นในแถวระยะห่างกันอย่างแพร่หลายและเป็นที่ส่วนใหญ่มักจะจัดกลุ่มในแถวที่สองหรือสามเพื่อปรับปรุงรูปแบบ (แถวสอง 8 ฟุตห่างกัน 4 ฟุตระหว่างต้นไม้
ซาร่าห์นดับบลิวคนงานอลันเจลอง Soumya โมฮันและมาร์ธา C. Monroe2 วนเกษตรมีการเจริญเติบโตของต้นไม้กับพืชหรือสัตว์ในชุดที่จะเป็นประโยชน์กับเกษตรกรเจ้าของที่ดินป่าไม้และชุมชน โดยการผสมส่วนประกอบต่างๆเหล่านี้ในเว็บไซต์เดียวกันการปฏิบัติวนเกษตรสามารถให้ความหลากหลายของผลิตภัณฑ์แบบดั้งเดิมและรายได้เพิ่มขึ้นเช่นเดียวกับการอนุรักษ์ความงามและประโยชน์ต่อสิ่งแวดล้อม บางทีอาจจะเป็นสิ่งสำคัญที่สุดของวนเกษตรคือความหลากหลายของตัวเลือกการจัดการที่ดินเพื่อการผลิตรายได้และค่าการปกป้องทรัพยากรธรรมชาติ. วนเกษตรเป็นส่วนหนึ่งของแนวทางการจัดการที่ดินโดยเจตนาที่จะเพิ่มประสิทธิภาพการมีปฏิสัมพันธ์ทางชีวภาพระหว่างต้นไม้พุ่มไม้พืชและสัตว์ หลายผลิตภัณฑ์ที่เกิดจากการผสมเสริมเหล่านี้มีอยู่ในช่วงเวลาที่แตกต่างกันสามารถใช้ประโยชน์จากพื้นที่ได้อย่างมีประสิทธิภาพและสามารถรับสารอาหารได้อย่างมีประสิทธิภาพวงจร ผสมเหล่านี้มีความหลากหลายยังช่วย buffer ความเสี่ยงของการสูญเสียรายได้เนื่องจากความแปรปรวนของราคาหรือความล้มเหลวการเพาะปลูก โอกาสในการขยายการใช้งานของการปฏิบัติวนเกษตรและผลประโยชน์ที่เกิดมีการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในภาคใต้ของสหรัฐอเมริกา. วนเกษตร: เครื่องมือสำหรับการจัดการที่ดินในตะวันออกเฉียงใต้พืชและดินแดนทุ่งหญ้าครอบครองส่วนสำคัญของพื้นที่ในภาคใต้ของสหรัฐอเมริกาและป่าไม้ ครอบครองไร่มากกว่าพืชและทุ่งหญ้าที่ดินรวม อย่างไรก็ตามทั้งฟาร์มและป่าที่มีการแปลงไปใช้งานอื่น ๆ การเพิ่มความดันในการผลิตที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นใน croplands ที่เหลือ สำหรับดินแดนที่มีประสิทธิภาพ, ค่าใช้จ่ายในส่วนที่เหลือในธุรกิจมักจะเพิ่มขึ้นเช่นเดียวกับการทำให้ทุกสิ่งที่สำคัญมากที่จะกลายเป็นผลกำไรมากขึ้น ต้นไม้พืชและชุดต้นไม้อาหารสัตว์ที่ผลิตกระแสเงินสดที่สม่ำเสมอและป้องกันเว็บไซต์ erodible สามารถเป็นสิ่งสำคัญที่จะเพิ่มประสิทธิภาพการใช้ที่ดิน. โดยเฉพาะการออกแบบวนเกษตรขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ของเจ้าของที่ดินและสามารถเน้นการรวมกันของไม้พืชแถวปศุสัตว์พืชผลไม้ฟืน สัตว์ป่าและแหล่งที่อยู่อาศัยที่พักผ่อนหย่อนใจ ในขณะเดียวกันระบบวนเกษตรป้องกันการสูญเสียหน้าดินหรือปุ๋ยนำไปใช้เพิ่มการซึมน้ำและพื้นดินเติมน้ำให้ประหยัดพลังงานผ่านการใช้งานของสีและสร้างภูมิทัศน์ที่น่าสนใจและมีสุขภาพดี คุณสมบัติเพิ่มเติมสามารถรวมอยู่ในการส่งเสริมด้านการกีฬาและการศึกษาและตัวเลือกอื่น ๆ ที่กระจายโอกาสในองค์กร. วนเกษตรพอดีกับแผนทางเลือกสำหรับองค์กรหรือรอง ต้นไม้หรือพุ่มไม้มีมูลค่าการผลิตไม้และ / หรือผลิตภัณฑ์ nontimber เช่นฟืน, ถั่ว, หรือเห็ด นอกจากนี้ยังอาจจะมีการจัดการจงใจสำหรับหน้าบันสำหรับที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าที่เป็นร่มเงาสำหรับปศุสัตว์หรือสำหรับการป้องกันกระแส พืชอาจจะขายในตลาดเปิดไว้สำหรับการใช้งานส่วนบุคคลหรือใช้สำหรับอาหารสัตว์ปศุสัตว์หรือปุ๋ยพืชสด การใช้วิธีวนเกษตรเช่นนวัตกรรมอื่น ๆ ที่ต้องมีการวางแผนพิเศษและความเข้าใจในข้อเสียเช่นเดียวกับผลประโยชน์ของการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับการผลิตโดยรวมและวัตถุประสงค์การจัดการ ตัวอย่างเช่นตลาดอาจจะไม่ได้เป็นที่ยอมรับกันดีสำหรับผลิตภัณฑ์บางอย่างความรู้ใหม่หรือแรงงานที่อาจมีความจำเป็นหรืออุปกรณ์พิเศษอาจมีความจำเป็นสำหรับการเพาะปลูกหรือเก็บเกี่ยวของพืชใหม่. แผ่นความจริงเรื่องนี้แสดงบางส่วนของลักษณะที่สำคัญของวนเกษตรแล้วอธิบายสั้น ๆ การปฏิบัติทั่วไปที่ใช้สำหรับการจัดการการส่งออกหลายแห่งในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แผ่นจริงให้รายละเอียดเพิ่มเติมและตัวอย่างในระดับภูมิภาคสำหรับแต่ละเหล่านี้การปฏิบัติวนเกษตรที่สำคัญ. ลักษณะที่สำคัญของการทำวนเกษตรการออกแบบที่แตกต่างจากการทำวนเกษตรการรวมกันของหญ้าแห้งที่มีต้นไม้พีแพะด้วยต้นสนและผักที่มีรสเปรี้ยว วนเกษตรผสมเหล่านี้มีความโดดเด่นจากการเกษตรแบบดั้งเดิมหรือการป่าไม้โดยลักษณะที่สำคัญบาง ประการแรกการออกแบบวนเกษตรที่มีการจัดการโดยเจตนาเป็นระบบทั้งกับการปฏิบัติทางวัฒนธรรมที่เข้มข้นมากกว่าหนึ่งพืชและ / หรือสัตว์ ประการที่สองเจ้าของที่ดินที่ใช้ในการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างต้นไม้พืชและ / หรือส่วนประกอบสัตว์เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในขณะที่ปกป้องทรัพยากร ยกตัวอย่างเช่นในการออกแบบ silvopasture, แถวพุ่มไม้ดูจะได้รับการจัดตั้งขึ้นตามต้นไม้หรือเส้นรั้วและรวมกับการปลูกขอบรอบผืนไปยังหน้าจอฝุ่นหรือทำหน้าที่เป็นร่มเงาและที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่า ดังนั้นองค์ประกอบการออกแบบที่มีโครงสร้างและหน้าที่รวมกันเป็นหน่วยเดียวที่มีการจัดการหลายวัตถุประสงค์. [คลิกรูปเล็กที่ต้องการ.] รูปที่ 1 พลับและโรสแมรี่รวมกับสน. [คลิกรูปเล็กที่ต้องการ.] วนเกษตรในอเมริกาเหนือ: บางสามัญ การปฏิบัติตรอกการปลูกพืช: การปฏิบัตินี้ประกอบด้วยสมุนไพรปลูกพืชอื่น ๆ หรือระยะห่างระหว่างแถวต้นไม้กันอย่างแพร่หลาย ตรอกซอกซอยกว้างเพาะปลูกได้อย่างง่ายดายด้วยอุปกรณ์มาตรฐาน พืชที่ปลูกเงินสดในซอยอาจจะเป็นฟาง, ข้าวโพด, ผ้าฝ้าย, สควอช, ผักอื่น ๆ หรือผลเบอร์รี่ ในขณะที่การเพาะปลูกต้นไม้พืชซอยผู้ใหญ่ให้รายได้ประจำปีและขึ้นอยู่กับระดับของสีที่มีให้โดยแถวต้นไม้ในช่วงเวลาที่พืชซอยอาจมีการเปลี่ยนแปลงเพื่อให้ตรงกับเงื่อนไขที่เปลี่ยนแปลงไป. ต้นไม้สามารถปลูกในที่เดียวหรือหลายแถวต้นไม้และ บางตาสำหรับเนื้อไม้ฟันดาบหรือฟืนในขณะที่พวกเขาจะมีขนาดเล็ก ต้นไม้ขนาดใหญ่อาจจะเก็บเกี่ยวสำหรับไม้หรือผลิตภัณฑ์อื่น ๆ ที่มีมูลค่าสูง ที่ต้องการพันธุ์ไม้มีต้นสนและไม้เนื้อแข็งเช่นถั่วพีแคน, เถ้า, โอ๊ค, ลูกพลับ, เชอร์รี่หรือต้นไม้ชนิดหนึ่ง ถั่วและผลไม้ที่ผลิตโดยพีเกาลัดและลูกพลับให้มีรายได้ระดับกลางมักจะเข้ามาในการผลิตเต็มรูปแบบเกี่ยวกับซอยเวลาในการผลิตพืชที่มีสีเทาออก. ผลไม้หรือพุ่มไม้ประดับ (เช่นบลูเบอร์รี่เกิล, น bayberry) สามารถจัดตั้งขึ้นแทนของต้นไม้ หรือปลูกในตรอกซอกซอยแทนของพืชผลไม้หรือผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมดอกไม้ (เช่นกิ่งไม้ตกแต่ง) คลุมดินและพุ่มไม้ผลไม้แบกติดกับต้นไม้สามารถให้เลนเดินทางสัตว์ป่า, อาหาร, และฝาครอบ วิธีนี้จะช่วยเพิ่มผลตอบแทนทางการเงินโดยการใช้งานหนักและมีความหลากหลายมากขึ้นของพื้นที่ที่มีการรวมกันของพืชล้มลุกและยืนต้น การปฏิบัติในขณะที่การกระจายสินค้าและแหล่งที่มาของรายได้นอกจากนี้ยังอาจลดการผลิตรวมของพืชเดียวใด ๆ เพราะของพื้นที่และทรัพยากรที่ใช้ร่วมกันกับพืชอื่น ๆ . งานไม้: การปฏิบัตินี้จะใช้พื้นที่ป่าในการผลิตพืชพิเศษที่มีขายสำหรับสมุนไพร, ไม้ประดับ หรือใช้ทำอาหาร พืชพิเศษที่ทนต่อสีบางส่วนรวมถึงสมุนไพร, ดอกไม้ป่า, เฟิร์น, ต้นปาล์มชนิดเล็กเห็นเห็ดเช่นเห็ดหอมและ morels และผลไม้เช่นพลัม, มะละกอ, ผลเบอร์รี่ป่าหรือ MAYHAW ผลิตภัณฑ์ nontimber อื่น ๆ ที่สามารถเก็บรวบรวมและวางตลาดจากสภาพร่มเงาเป็นฟางสน, น้ำผึ้ง, และงานหัตถกรรมวัสดุ ในขณะที่หลายของผลิตภัณฑ์เหล่านี้มีประเพณีที่เก็บรวบรวมจากแหล่งน้ำธรรมชาติในการทำการเกษตรป่าไม้จัดการเจตนาของพืชและต้นไม้ overstory สามารถเพิ่มผลผลิตพืชพิเศษ ต้นไม้ overstory ยังสามารถเก็บเกี่ยวสำหรับผลิตภัณฑ์ไม้ทั้งในระหว่างการดำเนินงานการเกษตรป่าปกติหรือในการเก็บเกี่ยวครั้งสุดท้าย ผลิตภัณฑ์พิเศษที่ผลิตในการออกแบบฟาร์มป่าสามารถเสริมรายได้ของครอบครัวเพิ่มความหลากหลายของผลิตภัณฑ์ในเว็บไซต์และให้เงินสดระยะสั้น. แถบชายฝั่งบัฟเฟอร์: การปฏิบัตินี้มีอยู่แล้วที่พบบ่อยในตะวันออกเฉียงใต้ตั้งแต่เจ้าของที่ดินป่ารักษาแถบบัฟเฟอร์พืชที่อยู่ตามลำธารตามป่าไม้ วิธีการจัดการที่ดีที่สุด (BMPs) ในแต่ละรัฐ แถบของพืชไม้ยืนต้นและประจำปีในโซนจัดการ Streamside มีบทบาทสำคัญในการรักษาคุณภาพน้ำลำธาร พวกเขาถือน้ำไหลบ่าลดตะกอนดักและช่วยให้ธนาคารกระแสการควบคุมและช่องการกัดเซาะ นอกจากนี้ยังช่วยแก้ไขบางส่วนของผลกระทบมากที่สุดของการเกษตรยุคปัจจุบันโดยดักไหลบ่าที่มีสารเคมีและของเสียสัตว์. ความกว้างของบัฟเฟอร์ป่าชายฝั่งขึ้นอยู่กับป่าไม้ที่เฉพาะเจาะจงหรือการเกษตรแนวทาง BMP ในแต่ละรัฐสภาพของน้ำ / พื้นที่ชุ่มน้ำ, ลักษณะเดียวกันอย่างเช่นความลาดชันและชนิดของดิน วัตถุประสงค์ของเจ้าของที่ดินอาจเรียกแถบบัฟเฟอร์กว้างกว่าแนวทาง BMP, เป็นลำธารและป่า bottomland เป็นสถานที่ผลิตสำหรับความหลากหลายของผลิตภัณฑ์จากป่าไม้ nontimber และที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าหลายชนิดและสายพันธุ์ปลา แถบบัฟเฟอร์สามารถจัดการได้อย่างหนาแน่นโดยการปลูกแถบของพืชยืนต้นระหว่างเขตพืชและน้ำมักจะอยู่ในรูปแบบหลายชั้นที่ไม่มีการป้องกันน้ำข้ามที่ดินเพื่อเกษตรกรรม. ต้นไม้พุ่มไม้และหญ้าที่มีข้อเสนอแนะสำหรับการใช้งานในแถบชายฝั่งบัฟเฟอร์และลำธาร โซนการจัดการจะต้องมีความใจกว้างของน้ำท่วมเป็นครั้งคราวหรือสภาพดินเปียก ผู้ที่มีทั้งการพัฒนาระบบรากตื้นจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการดูดซึมของสารอาหารและสารเคมีทางการเกษตร พันธุ์ไม้ที่ใช้ในการบัฟเฟอร์เหล่านี้มีตั้งแต่ไซเปรสและเพเพื่อหลิวต้นป็อปลาร์, แอชต้นโอ๊กและเมเปิ้ล พุ่มไม้สามารถรวมน้ำมันเขียวขี้ผึ้ง BUTTONBUSH, Viburnum, gallberry หรือฮอลลี่อื่น ๆ หญ้ายืนต้นและพืชสมุนไพรที่ปลูกตามปกติที่จะช่วยให้การไหลบ่ากรองในด้านข้อมูลของเขตกันชน คำแนะนำสำหรับการอบอุ่นฤดูพื้นเมืองหรือหญ้าเย็นฤดูกาลที่จะใช้ในแถบกรองมีความพร้อมจากหน่วยงานอนุรักษ์. Silvopasture: Silvopasture จงใจรวมต้นไม้กับปศุสัตว์และการผลิตอาหารสัตว์ ตะวันออกเฉียงใต้นำประเทศชาติในการพัฒนาของการปฏิบัตินี้เพราะสภาพการเจริญเติบโตที่ดีสามารถรักษาได้ทั้งไม้และการผลิตปศุสัตว์ในเว็บไซต์เดียวกัน ประโยชน์ที่ได้รับให้กับเกษตรกรรวมถึงการสร้างรายได้ขณะที่การแปลงจากพืชเพื่องานป่าไม้ (หรือกลับกัน), การปรับปรุงคุณภาพน้ำที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าและควบคุมการชะล้างพังทลายของดิน ในตะวันออกเฉียงใต้ระบบเหล่านี้แตกต่างจากการหมุนทุ่งเลี้ยงสัตว์ในป่าสนหรือสวนเพื่อแทะเล็มเจตนาภายใต้ลูกหูลูกตาและสวนพี. สำหรับ silvopasture ต้นไม้ที่ปลูกหรือบางตาเพื่อให้แสงที่เพียงพอสำหรับการผลิตอาหารสัตว์ที่ดี สายพันธุ์ไม้ที่มีมูลค่าสูงสามารถจัดการได้อย่างหนาแน่นในแถวระยะห่างกันอย่างแพร่หลายและเป็นที่ส่วนใหญ่มักจะจัดกลุ่มในแถวที่สองหรือสามเพื่อปรับปรุงรูปแบบ (แถวสอง 8 ฟุตห่างกัน 4 ฟุตระหว่างต้นไม้
การแปล กรุณารอสักครู่..
วนเกษตร : ตัวเลือกสำหรับ landowners1
ซาร่าดับบลิว คนงาน อลัน เจ. ยาว soumya Mohan และ Martha C monroe2
วนเกษตรคือปลูกต้นไม้กับพืชหรือสัตว์ในชุดซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อเกษตรกรเจ้าของที่ดิน ป่าไม้ และชุมชน โดยผสมส่วนประกอบที่แตกต่างกันเหล่านี้ในเว็บไซต์เดียวกันวนเกษตรการปฏิบัติสามารถให้ความหลากหลายของผลิตภัณฑ์แบบดั้งเดิม และรายได้ที่เพิ่มขึ้น ตลอดจนการอนุรักษ์ , ความงาม และประโยชน์ด้านสิ่งแวดล้อม บางทีที่สำคัญที่สุดด้านวนเกษตร ความหลากหลายของตัวเลือกการจัดการที่ดินเพื่อผลิตรายได้และค่า
ปกป้องทรัพยากร ธรรมชาติวนเกษตรเป็นส่วนหนึ่งของวิธีการเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของการจัดการที่ดินแบบชีวภาพระหว่างต้นไม้ พุ่มไม้ พืชและสัตว์ ผลิตภัณฑ์หลายที่สร้างขึ้นจากส่วนผสมเสริมเหล่านี้จะพร้อมใช้งานในช่วงเวลาที่ต่างกัน สามารถใช้พื้นที่ได้อย่างมีประสิทธิภาพ และสามารถได้อย่างมีประสิทธิภาพรอบรังการผสมที่หลากหลายเหล่านี้ยังช่วยให้บัฟเฟอร์ที่มีความเสี่ยงของการสูญเสียรายได้เนื่องจากราคาแปรปรวนหรือพืชที่ล้มเหลว โอกาสในการขยายการใช้ประโยชน์ของการปฏิบัติและการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในสหรัฐอเมริกา .
วนเกษตร : เครื่องมือสำหรับการจัดการที่ดินในการเพาะปลูก และทุ่งหญ้าที่ดินครอบครองส่วนตะวันออกเฉียงใต้
ที่สำคัญของพื้นที่ในภาคใต้ของสหรัฐอเมริกาs และป่าครอบครองไร่มากกว่าปลูกทั้งหมดและที่ดินทุ่งหญ้ารวม อย่างไรก็ตาม ทั้งฟาร์มและ forestland ถูกแปลงไปใช้อื่นๆ เพิ่มความดันในการผลิตมีประสิทธิภาพมากขึ้นใน croplands ที่เหลือ สำหรับที่ดินที่มีประสิทธิภาพ ต้นทุนที่เหลืออยู่ในธุรกิจมักจะมีการเพิ่มเป็นทำมันทั้งหมดที่สำคัญจะกลายเป็นผลกำไรมากขึ้น
ซาร่าดับบลิว คนงาน อลัน เจ. ยาว soumya Mohan และ Martha C monroe2
วนเกษตรคือปลูกต้นไม้กับพืชหรือสัตว์ในชุดซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อเกษตรกรเจ้าของที่ดิน ป่าไม้ และชุมชน โดยผสมส่วนประกอบที่แตกต่างกันเหล่านี้ในเว็บไซต์เดียวกันวนเกษตรการปฏิบัติสามารถให้ความหลากหลายของผลิตภัณฑ์แบบดั้งเดิม และรายได้ที่เพิ่มขึ้น ตลอดจนการอนุรักษ์ , ความงาม และประโยชน์ด้านสิ่งแวดล้อม บางทีที่สำคัญที่สุดด้านวนเกษตร ความหลากหลายของตัวเลือกการจัดการที่ดินเพื่อผลิตรายได้และค่า
ปกป้องทรัพยากร ธรรมชาติวนเกษตรเป็นส่วนหนึ่งของวิธีการเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของการจัดการที่ดินแบบชีวภาพระหว่างต้นไม้ พุ่มไม้ พืชและสัตว์ ผลิตภัณฑ์หลายที่สร้างขึ้นจากส่วนผสมเสริมเหล่านี้จะพร้อมใช้งานในช่วงเวลาที่ต่างกัน สามารถใช้พื้นที่ได้อย่างมีประสิทธิภาพ และสามารถได้อย่างมีประสิทธิภาพรอบรังการผสมที่หลากหลายเหล่านี้ยังช่วยให้บัฟเฟอร์ที่มีความเสี่ยงของการสูญเสียรายได้เนื่องจากราคาแปรปรวนหรือพืชที่ล้มเหลว โอกาสในการขยายการใช้ประโยชน์ของการปฏิบัติและการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในสหรัฐอเมริกา .
วนเกษตร : เครื่องมือสำหรับการจัดการที่ดินในการเพาะปลูก และทุ่งหญ้าที่ดินครอบครองส่วนตะวันออกเฉียงใต้
ที่สำคัญของพื้นที่ในภาคใต้ของสหรัฐอเมริกาs และป่าครอบครองไร่มากกว่าปลูกทั้งหมดและที่ดินทุ่งหญ้ารวม อย่างไรก็ตาม ทั้งฟาร์มและ forestland ถูกแปลงไปใช้อื่นๆ เพิ่มความดันในการผลิตมีประสิทธิภาพมากขึ้นใน croplands ที่เหลือ สำหรับที่ดินที่มีประสิทธิภาพ ต้นทุนที่เหลืออยู่ในธุรกิจมักจะมีการเพิ่มเป็นทำมันทั้งหมดที่สำคัญจะกลายเป็นผลกำไรมากขึ้น
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- multiple air fluid levels
- คุณนัดเจอฉันวันเสาร์และอาทิตย์
- as well as shoes for soccer shoes etc. C
- เครื่องกะเทาะฝักถั่วเหลืองมีวัตถุประสงค์
- หากว่างวันสุดสัปดาห์ จะออกไปข้างนอกหอเช่
- 2015 parzin brand Men's riding and fishi
- There were no letter
- ดีมาก
- Greennawa
- Polycarbonate nanocomposites filled with
- Passwords must have at least 8 character
- The Spa Drink”. . . .เครื่องปรุงส่วนผสมท
- 2015 parzin Men's sports Polarized Aviat
- อย่าลืม
- do they ever study
- I grow vegetables.
- อุจจาระ
- Are you there?
- ฉันพูดอังกฤษไม่ได้ แต่ก็อยากพูดกับคุณฉัน
- สาธารณสุขอำเภอโนนดินแดง
- ฉันยังไม่ได้รับข้อมูลที่ชัดเจนจากใครเลย
- of course, cats can be declawed.
- 1)การให้บริการ
- The demand of filter media will rise in
