Once on deck, the net was rinsed wi

Once on deck, the net was rinsed with seawater and the samples
were maintained at 4 °C while awaiting the processing. First, we split
the samples by the beaker technique (Van Guelpen et al., 1982). One
half was fractionated for the 100–200, 200–500, 500–1000 and
N1000 μmsize classes, and immediately frozen in liquid nitrogen before
being stored in the freezer (−80 °C) for subsequent enzymatic analyses.
The other was split into two new subsamples: one was frozen at
−20 °C for biomass and isotopic determinations; the other was stored
in plastic bottles filled with buffered formaldehyde (4% final concentration)
for taxonomic analysis. Size fractionation was made in both cases
as well. Organisms over 5000 μm such as jellyfish were not included in
our calculations. However, they were counted and the diameter of the
umbrella was measured with a calibrated rule in order to convert
them into dry mass (DM) using the equation DM = 0.03 Diameter2.3
given in Møller and Riisgård (2007) for the genus Aquarea.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งบนดาดฟ้า สุทธิถูก rinsed ด้วยทะเลและตัวอย่างถูกเก็บที่ 4 ° C ในขณะที่รอการประมวลผล ครั้งแรก เราแบ่งตัวอย่าง โดยเทคนิคบีกเกอร์ (Van Guelpen และ al., 1982) หนึ่งครึ่งหนึ่งถูกแบ่งสำหรับ 100 – 200, 200-500, 500 – 1000 และN1000 μmsize เรียน และแช่แข็งในไนโตรเจนเหลวก่อนทันทีมีการเก็บในตู้เย็น (−80 ° C) การวิเคราะห์เอนไซม์ในระบบต่อไปอื่น ๆ ถูกแบ่งออกเป็น subsamples ใหม่สอง: หนึ่งถูกแช่แข็งที่−20 ° C สำหรับชีวมวลและ isotopic determinations อื่น ๆ ที่ถูกเก็บไว้ในขวดพลาสติกเติมฟอร์มาลดีไฮด์ถูกบัฟเฟอร์ (4% ความเข้มข้นสุดท้าย)สำหรับการวิเคราะห์อนุกรมวิธาน ทำการแยกส่วนขนาดในทั้งสองกรณีเป็นอย่างดี สิ่งมีชีวิตมากกว่า 5000 μm เช่นแมงกะพรุนไม่รวมอยู่ในเราคำนวณ อย่างไรก็ตาม พวกเขาถูกนับ และเส้นผ่าศูนย์กลางของการร่มถูกวัด ด้วย calibrated กฎการแปลงพวกเขาเป็นแห้งมวล (DM) ใช้สมการ DM = 0.03 Diameter2.3กำหนดใน Møller และ Riisgård (2007) สำหรับพืชสกุล Aquarea

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่ออยู่บนดาดฟ้าเรืออวนก็ล้างด้วยน้ำทะเลและตัวอย่าง
ที่ถูกเก็บรักษาไว้ที่ 4 องศาเซลเซียสในขณะที่รอการประมวลผล ครั้งแรกที่เราแบ่ง
กลุ่มตัวอย่างโดยใช้เทคนิคบีกเกอร์ (Van Guelpen et al., 1982) หนึ่ง
ครึ่ง fractionated สำหรับ 100-200, 200-500, 500-1000 และ
N1000 μmsizeเรียนและแช่แข็งทันทีในไนโตรเจนเหลวก่อนที่จะ
ถูกเก็บไว้ในช่องแช่แข็ง (-80 ° C) สำหรับการวิเคราะห์เอนไซม์ที่ตามมา.
อื่น ๆ ที่ถูกแบ่งออกเป็น สอง subsamples ใหม่: ใครถูกแช่แข็งที่
-20 องศาเซลเซียสสำหรับพลังงานชีวมวลและการหาความไอโซโทป; อื่น ๆ ที่ถูกเก็บไว้
ในขวดพลาสติกที่เต็มไปด้วยดีไฮด์บัฟเฟอร์ (4% ความเข้มข้นสุดท้าย)
สำหรับการวิเคราะห์การจัดหมวดหมู่ ขนาดแยกได้ทำในทั้งสองกรณี
เป็นอย่างดี สิ่งมีชีวิตกว่า 5000 ไมครอนเช่นแมงกะพรุนไม่รวมอยู่ใน
การคำนวณของเรา แต่พวกเขานับและเส้นผ่าศูนย์กลางของ
ร่มวัดกับกฎการสอบเทียบเพื่อแปลง
พวกเขาเข้าไปในมวลแห้ง (DM) โดยใช้สมการ DM = 0.03 Diameter2.3
ได้รับในMøllerและRiisgård (2007) สำหรับประเภท Aquarea

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อบนดาดฟ้า สุทธิ คือ ล้างด้วยน้ำทะเล และ ตัวอย่างที่ 4 ° C
ถูกเก็บรักษาไว้เพื่อรอการประมวลผล ก่อนอื่น เราแยก
ตัวอย่างโดยเทคนิคบีกเกอร์ ( รถตู้ guelpen et al . , 1982 ) หนึ่งครึ่งเป็นลำดับ
สำหรับ 100 – 200 , 200 – 500 , 500 – 1 , 000 พันμ
msize ชั้นเรียนและแช่แข็งในไนโตรเจนเหลวก่อน
ทันทีถูกเก็บไว้ในช่องแช่แข็ง ( − 80 ° C ) เอนไซม์อื่น ๆตามมา วิเคราะห์
ถูกแบ่งออกเป็นสอง subsamples ใหม่ : หนึ่งถูกแช่แข็งที่อุณหภูมิ 20 ° C
− 3 ไอโซโทป determinations ; อื่น ๆที่ถูกเก็บไว้ในขวดพลาสติกที่เต็มไปด้วยกรด
ฟอร์มาลดีไฮด์ ( 4% สุดท้ายความเข้มข้น )
สำหรับการวิเคราะห์ทาง . ปรับขนาดได้ในทั้งสองกรณี
เช่นกันสิ่งมีชีวิตกว่า 5 , 000 μ M เช่นแมงกะพรุน
ไม่ได้ถูกรวมอยู่ในการคำนวณของเรา อย่างไรก็ตาม พวกเขานับและเส้นผ่าศูนย์กลางของ
ร่มวัดกับมาตรฐานกฎเพื่อแปลง
เป็นแห้ง ( DM ) โดยใช้สมการ DM = 0.03 diameter2.3
ให้ ller ขึ้น M และ riisg ปี 3 ( 2550 ) สกุล aquarea .