2.4. Estimate of greenhouse gas emi

2.4. Estimate of greenhouse gas emission from sugarcane
cultivation
Greenhouse gas emissions were estimated from the production
and application of fertilizers, herbicides and pesticides, burning
and fossil fuels used during cultivation practices. Information was
obtained from interviews of sugarcane farmers for the whole
period of sugarcane planting. For fertilizer, both chemical and
organic forms were applied. N2O emissions (direct and indirect)
from the amount of N applied were estimated (IPCC, 2006). CO2
emissions from urea use were accounted for by using the IPCC
emission factor (IPCC, 2006). For field burning, greenhouse gas
emissions were based on the area and the fraction of the field area
that practiced burning using country specific emission factors
(Table 1). These included residue to crop ratio, dry matter fraction,
fraction burn in field (Garivait, 2005). The percentages of sugarcane
burned were analyzed from farmer interviews (68.5% of sugarcane
biomass was burned; 30.8% from pre-harvest and 37.7% from postharvest).
CO2 emissions from biomass burning were not accounted
for because itwas assumed that CO2 is re-absorbed when sugarcane
plants are regrown in the next cropping season. For fossil fuel,
gasoline and diesel used in insecticides application, tillage, irrigation
and sugarcane transportation from sugarcane farm to sugar
mill were considered. The emissions were basically estimated from
Fig. 1.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.4 ประมาณการของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากอ้อยการเพาะปลูกการปล่อยก๊าซเรือนกระจกได้ประมาณจากการผลิตและการใช้ปุ๋ยและยาฆ่าแมลงสารเคมีกำจัดวัชพืช, การเผาไหม้และเชื้อเพลิงฟอสซิลที่ใช้ในระหว่างการปฏิบัติการเพาะปลูก ข้อมูลได้ที่ได้รับจากการสัมภาษณ์เกษตรกรอ้อยสำหรับทั้งระยะเวลาของการปลูกอ้อย สำหรับปุ๋ยทั้งทางเคมีและรูปแบบอินทรีย์ถูกนำไปใช้ การปล่อย N2O (ตรงและทางอ้อม) จากจำนวนเงินของ N ประยุกต์ประมาณ (IPCC, 2006) CO2 ปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการใช้ปุ๋ยยูเรียได้รับการบันทึกบัญชีโดยใช้ IPCC ปัจจัยที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจก (IPCC, 2006) สำหรับการเผาไหม้สนามก๊าซเรือนกระจกที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจกอยู่บนพื้นฐานของพื้นที่และส่วนของพื้นที่สนามที่ได้รับการฝึกฝนการเผาไหม้โดยใช้ปัจจัยที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจกของประเทศที่เฉพาะเจาะจง(ตารางที่ 1) สารตกค้างเหล่านี้รวมถึงอัตราส่วนพืชส่วนแห้งส่วนในด้านการเผาไหม้ (Garivait 2005) ร้อยละของอ้อยเผาวิเคราะห์จากการสัมภาษณ์เกษตรกร (68.5% ของอ้อยชีวมวลที่ถูกเผา; 30.8% จากการเก็บเกี่ยวก่อนและ 37.7% จากหลังการเก็บเกี่ยว). การปล่อย CO2 จากการเผาชีวมวลที่ไม่ได้คิดเพราะitwas สันนิษฐานว่า CO2 เป็นอีกครั้งที่การดูดซึม เมื่ออ้อยพืชregrown การปลูกพืชในฤดูถัดไป สำหรับเชื้อเพลิงฟอสซิล, น้ำมันเบนซินและดีเซลที่ใช้ในการประยุกต์ใช้ยาฆ่าแมลงเตรียมการชลประทานและการขนส่งอ้อยจากไร่อ้อยน้ำตาลโรงสีได้รับการพิจารณา การปล่อยก๊าซได้ประมาณพื้นจากรูป 1

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.4 . การประเมินการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการปลูกอ้อย

การปล่อยก๊าซเรือนกระจกประมาณได้จากการผลิตและการใช้ปุ๋ย
, สารเคมีกำจัดวัชพืชและยาฆ่าแมลง และการเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิลที่ใช้ในการเพาะปลูก
) ข้อมูลที่ได้จากการสัมภาษณ์เกษตรกรอ้อย

สำหรับระยะเวลาทั้งหมดของอ้อยปลูก สำหรับปุ๋ย เคมีและ
รูปแบบอินทรีย์ที่ใช้ . การปล่อยก๊าซ N2O ( โดยตรงและโดยอ้อม )
จากปริมาณ N ใช้ประมาณ ( IPCC , 2006 ) การปล่อยก๊าซ CO2
จากปุ๋ยยูเรียใช้ร้อยละ โดยใช้ IPCC
emission factor ( IPCC , 2006 ) ข้อมูลการเผาไหม้ก๊าซเรือนกระจก
ปล่อยตามพื้นที่และสัดส่วนของพื้นที่สนามที่ใช้ฝึก
เผาเฉพาะประเทศปล่อยปัจจัย
( ตารางที่ 1 )ได้แก่ กากพืชแห้งอัตราส่วนเศษส่วน , เศษส่วนเขียนในฟิลด์ (
garivait , 2005 ) เปอร์เซ็นต์ของอ้อย
เผา วิเคราะห์ข้อมูลจากการสัมภาษณ์ชาวนา ( 68.5 % ของปริมาณอ้อย
ถูกเผา ; 30.8 % จากการเก็บเกี่ยวก่อนและพบ % จากหลังการเก็บเกี่ยว ) .
การปล่อย CO2 จากการเผาไหม้ชีวมวลไม่คิด
เพราะมันถือว่าเป็นดูดซึม CO2 เมื่ออ้อย
พืช Ingredients ต่อไปในฤดูการปลูก . สำหรับเชื้อเพลิงฟอสซิล
เบนซินและดีเซลใช้ในยาฆ่าแมลง การไถพรวน ชลประทาน และการขนส่งอ้อยจากไร่อ้อย

โรงสีน้ำตาลถูกพิจารณา การปล่อยเป็นพื้นโดยประมาณจาก
รูปที่ 1