Influenza virus isolation for monit

Influenza virus isolation for monitoring epidemic influenza
activity and for the selection of candidate vaccine strains has traditionally
been conducted by cultivation in embryonated hen’s eggs.
Due to receptor limitations, such egg passaging can cause adaptive
mutations of the haemagglutinin [1,2]. These egg-adaptive mutations
do not revert on subsequent passage in mammalian cells, and
they may alter the antigenic properties of the receptor binding site,
which is also a critical binding site for virus inhibiting and protective
antibodies [3,4]. In contrast to egg-passaged virus, mammalian
cell-grown influenza virus preserves the sequence of the original
human clinical sample.
During the last decade the worldwide National Influenza Centres
have almost completely changed influenza virus isolation from
egg culture to cell culture, mainly using MDCK cells. This change
to cell culture was stimulated not only by the relative ease ofconducting multiple isolations in cell cultures but also by the better
antigenic match of MDCK-isolated viruses with field strains.
Increasing difficulties in recovering isolates from embryonated
eggs, particularly of H3N2 subtypes, has also contributed to the
change to cell culture [5].
Several companies are currently developing cell culture-based
influenza vaccines [6] and the first of those vaccines, produced
in MDCK and Vero cells, have been licensed and distributed as
interpandemic trivalent and pandemic H1N1 vaccines. Using the
conventional, recommended reference viruses, these vaccines still
originate from egg-derived virus isolates or the corresponding
high-growth reassortants. Regulatory concerns, mainly with regard
to the introduction of adventitious agents, are raised if candidate
vaccine strains are derived directly from uncharacterised and
uncontrolled cell lines. Collaborative studies have been initiated to
investigate the growth and yield of influenza viruses in different
cell lines, the efficiency and fidelity of influenza virus isolation, and
the suitability for vaccine manufacture of different cell substrates
[7]. Growth studies with a wide range of potentially contaminating
viruses have been conducted and risk assessments have been
made, comparing egg-derived and cell-passaged influenza viruseswith regard to the risk of carrying adventitious viruses into vaccine
manufacturing processes [8,9]. These assessments indicated
that, in comparison to manufacturing in embryonated eggs, the
introduction of Vero cells increases the risk of transmitting various
viruses into the vaccine process, whereas the use of MDCK
cells reduces the overall risk. Due to their limited permissiveness
to viral growth, MDCK cell exert the same filter effect for human
adventitious viruses as do embryonated eggs.
Here, we assess on the presence of co-isolated viruses in
influenza virus isolates recovered from MDCK cells. This article
provides more specific data about the kind and frequency of coinfecting
respiratory viruses in human influenza virus-containing
samples and about the fate of such co-infecting viruses during passage
in MDCK cells

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แยกไวรัสไข้หวัดใหญ่สำหรับการตรวจสอบไข้หวัดเรื้อรังกิจกรรมและ สำหรับการเลือกสายพันธุ์วัคซีนผู้มีประเพณีดำเนินการ โดยปลูกในไข่ไก่ embryonatedเนื่องจากข้อจำกัดของตัวรับ passaging ไข่ดังกล่าวอาจทำให้เหมาะสมการกลายพันธุ์ของ haemagglutinin [1, 2] กลายพันธุ์เหล่านี้ไข่แบบอะแดปทีฟไม่กลับในกาลต่อมาใน mammalian เซลล์ และพวกเขาอาจเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติของตัวรับรวมไซต์ antigenicซึ่งเป็นไซต์สำคัญผูก inhibiting ไวรัสและป้องกันได้อย่างไรแอนตี้ [3, 4] ในทางตรงกันข้ามกับไข่ passaged ไวรัส mammalianไวรัสไข้หวัดใหญ่โตเซลล์รักษาลำดับของต้นฉบับตัวอย่างคลินิกมนุษย์ในระหว่างทศวรรษ ศูนย์ไข้หวัดใหญ่แห่งชาติทั่วโลกมีการเปลี่ยนแปลงเกือบทั้งหมดแยกไวรัสไข้หวัดใหญ่จากไข่วัฒนธรรมวัฒนธรรมเซลล์ ส่วนใหญ่ใช้เซลล์ MDCK การเปลี่ยนแปลงนี้เซลล์วัฒนธรรมที่ถูกกระตุ้น โดย ofconducting สัมพัทธ์ง่าย isolations หลายในเซลล์ทางวัฒนธรรมปลูกแต่ โดยดีกว่าไม่เท่าตรง antigenic MDCK แยกต่างหากแนบกับฟิลด์สายพันธุ์เพิ่มความยากลำบากในการกู้คืนแยกจาก embryonatedไข่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งของ H3N2 subtypes มีส่วนการเปลี่ยนแปลงการเพาะเลี้ยงเซลล์ [5]บริษัทหลายแห่งกำลังพัฒนาเซลล์ตามวัฒนธรรมค่าวัคซีนไข้หวัดใหญ่ [6] และครั้งแรกของผู้รู้ ผลิตในเซลล์ MDCK และ Vero ได้รับอนุญาต และกระจายเป็นinterpandemic trivalent และระบาด H1N1 รู้ โดยใช้การไวรัสอ้างอิงทั่วไป แนะนำ ค่าวัคซีนเหล่านี้ยังมาจากแยกไข่มาไวรัสหรือให้สอดคล้องกับreassortants เจริญเติบโตสูงขึ้น กำกับดูแลความกังวล ส่วนใหญ่ มีสัมมาคารวะการแนะนำตัวแทน adventitious จะยกถ้าผู้สมัครสายพันธุ์วัคซีนมาโดยตรงจาก uncharacterised และแพงกว่าเซลล์รายการ มีการเริ่มศึกษาร่วมกันตรวจสอบการเจริญเติบโตและผลผลิตของไวรัสไข้หวัดใหญ่ในแตกต่างกันบรรทัด ประสิทธิภาพ และความจงรักภักดีแยกไวรัสไข้หวัดใหญ่ เซลล์ และความเหมาะสมสำหรับผลิตวัคซีนของเซลล์แตกต่างกันพื้นผิว[7] ศึกษาการเจริญเติบโตกับของขยะอาจไวรัสได้ถูกดำเนินการ และประเมินความเสี่ยงได้ทำ เปรียบเทียบไข้หวัดใหญ่ มาไข่ และเซลล์ passaged viruseswith เกี่ยวกับความเสี่ยงของการถือครอง adventitious ไวรัสในวัคซีนกระบวนการผลิต [8,9] ประเมินความพร้อมระบุที่ โดยผลิตใน embryonated ไข่ การแนะนำเซลล์ Vero เพิ่มความเสี่ยงในด้านต่าง ๆไวรัสในวัคซีนที่ดำเนินการ ในขณะที่การใช้ MDCKเซลล์ลดความเสี่ยงโดยรวม เนื่องจากตน permissiveness จำกัดการเจริญเติบโตของไวรัส เซลล์ MDCK แรงกรองปกติสำหรับมนุษย์ไวรัส adventitious เป็นทำ embryonated ไข่ที่นี่ เราประเมินบนสถานะของไวรัสแยกร่วมในไวรัสไข้หวัดใหญ่ที่แยกได้กู้คืนจากเซลล์ MDCK บทความนี้แสดงข้อมูลเฉพาะเพิ่มเติมเกี่ยวกับชนิดและความถี่ของ coinfectingไวรัสทางเดินหายใจในมนุษย์ไข้หวัดใหญ่ไวรัส-ประกอบด้วยตัวอย่าง และเกี่ยวกับชะตากรรมของเช่นร่วมติดไวรัสในระหว่างเส้นทางในเซลล์ MDCK

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแยกเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่สำหรับการตรวจสอบการระบาดของโรคไข้หวัดใหญ่
และกิจกรรมสำหรับการเลือกของผู้สมัครสายพันธุ์วัคซีนที่มีประเพณีที่
ได้รับการดำเนินการโดยการเพาะปลูกในไข่ไก่ embryonated ของ.
เนื่องจากข้อ จำกัด รับ, passaging ไข่ดังกล่าวสามารถก่อให้เกิดการปรับตัว
การกลายพันธุ์ของ haemagglutinin [1,2] เหล่านี้กลายพันธุ์ไข่ปรับตัว
ไม่ได้ในทางกลับมาในเซลล์สัตว์และ
พวกเขาอาจปรับเปลี่ยนคุณสมบัติของแอนติเจนรับเว็บไซต์ที่มีผลผูกพัน,
ซึ่งยังเป็นเว็บไซต์ที่มีผลผูกพันที่สำคัญสำหรับการยับยั้งไวรัสและป้องกัน
แอนติบอดี [3,4] ในทางตรงกันข้ามกับไวรัสไข่ passaged, เลี้ยงลูกด้วยนม
เชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่เซลล์ปลูกแยมลำดับของเดิม
ตัวอย่างทางคลินิกของมนุษย์.
ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาทั่วโลกแห่งชาติศูนย์ไข้หวัดใหญ่
มีการเปลี่ยนแปลงเกือบจะสมบูรณ์แยกเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่จาก
วัฒนธรรมไข่เพื่อการเพาะเลี้ยงเซลล์ส่วนใหญ่ใช้ MDCK เซลล์ การเปลี่ยนแปลงนี้
จะเพาะเลี้ยงเซลล์ถูกกระตุ้นไม่เพียง แต่โดยง่ายดายญาติ ofconducting Isolations หลายในเซลล์เพาะเลี้ยง แต่ยังดีกว่า
การแข่งขันแอนติเจนของไวรัส MDCK แยกกับสายพันธุ์ฟิลด์.
การเพิ่มความยากลำบากในการกู้คืนจากเชื้อ embryonated
ไข่โดยเฉพาะอย่างยิ่งของเชื้อ H3N2 มี ก็มีส่วนทำให้
การเปลี่ยนแปลงการเพาะเลี้ยงเซลล์ได้ [5].
หลาย บริษัท กำลังพัฒนาวัฒนธรรมตามเซลล์
วัคซีนไข้หวัดใหญ่ [6] และเป็นครั้งแรกของวัคซีนผู้ผลิต
ใน MDCK และเซลล์เวโรได้รับใบอนุญาตและกระจายเป็น
trivalent Interpandemic และการแพร่ระบาด H1N1 วัคซีน ใช้
ทั่วไปไวรัสอ้างอิงแนะนำวัคซีนเหล่านี้ยังคง
มาจากไวรัสไข่ที่ได้มาแยกหรือสอดคล้อง
reassortants มีการเติบโตสูง ความกังวลเกี่ยวกับการกำกับดูแลส่วนใหญ่เป็นเรื่องเกี่ยวกับ
การแนะนำของตัวแทนบังเอิญที่ถูกยกสูงขึ้นถ้าผู้สมัคร
สายพันธุ์วัคซีนที่ได้รับโดยตรงจาก uncharacterised และ
เซลล์ที่ไม่สามารถควบคุม การศึกษาความร่วมมือได้รับการริเริ่มที่จะ
ตรวจสอบการเจริญเติบโตและผลผลิตของไวรัสไข้หวัดใหญ่ในที่แตกต่างกัน
เซลล์ที่มีประสิทธิภาพและความจงรักภักดีของการแยกเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่และ
ความเหมาะสมสำหรับการผลิตวัคซีนของพื้นผิวเซลล์ที่แตกต่างกัน
[7] การศึกษาการเจริญเติบโตที่มีความหลากหลายของการปนเปื้อนที่อาจเกิดขึ้น
ไวรัสได้รับการดำเนินการและการประเมินความเสี่ยงที่ได้รับการ
ทำเปรียบเทียบไข่ที่ได้มาและไข้หวัดใหญ่เซลล์ passaged viruseswith คำนึงถึงความเสี่ยงในการดำเนินไวรัสบังเอิญเป็นวัคซีน
กระบวนการผลิต [8,9] การประเมินเหล่านี้ชี้ให้เห็น
ว่าในการเปรียบเทียบกับการผลิตในไข่ embryonated,
การแนะนำของเซลล์ Vero เพิ่มความเสี่ยงของการส่งต่างๆ
ไวรัสเข้าสู่กระบวนการการฉีดวัคซีนในขณะที่การใช้ MDCK
เซลล์ช่วยลดความเสี่ยงโดยรวม เนื่องจากการอนุญาต จำกัด ของพวกเขา
ในการเจริญเติบโตของเชื้อไวรัสเซลล์ MDCK ออกแรงผลกรองเดียวกันสำหรับมนุษย์
ไวรัสบังเอิญเช่นเดียวกับไข่ embryonated.
ที่นี่เราประเมินในการปรากฏตัวของไวรัสร่วมในการแยก
เชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์หายจากเซลล์ MDCK บทความนี้จะ
ให้ข้อมูลที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้นเกี่ยวกับชนิดและความถี่ของการ coinfecting
ไวรัสระบบทางเดินหายใจในไข้หวัดใหญ่ไวรัสที่มี
ตัวอย่างและเกี่ยวกับชะตากรรมของไวรัสร่วมการติดเชื้อดังกล่าวในช่วงที่ผ่าน
ในเซลล์ MDCK

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไวรัสไข้หวัดใหญ่ที่แยกสำหรับการตรวจสอบกิจกรรมไข้หวัดใหญ่
ระบาดและสำหรับการเลือกผู้สมัครวัคซีนสายพันธุ์ตามเนื้อผ้า
ถูกดำเนินการ โดยการปลูกในวงจรชีวิตไข่ไก่ .
เนื่องจากการข้อจำกัด passaging ไข่ดังกล่าวสามารถก่อให้เกิดความผิดปกติของการปรับตัว
haemagglutinin [ 1 , 2 ] ไข่เหล่านี้ปรับตัวการกลายพันธุ์
อย่าย้อนบนทางเดินที่ตามมาในการควบคุมเซลล์และ
พวกเขาอาจปรับเปลี่ยนคุณสมบัติของแอนติเจนของผู้รับผูกเว็บไซต์
ซึ่งเป็นการมัดเว็บไซต์ไวรัสยับยั้งและป้องกัน
( [ 3 , 4 ] ในทางตรงกันข้ามกับไข่ passaged ไวรัส mammalian เซลล์ไวรัสไข้หวัดใหญ่
โตรักษาลำดับของเดิม

มนุษย์คลินิกตัวอย่าง ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา โดยศูนย์ไข้หวัดใหญ่แห่งชาติทั่วโลก
เกือบจะได้เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง การแยกเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่จาก
วัฒนธรรมไข่เซลล์ส่วนใหญ่ใช้ mdck เซลล์ การเปลี่ยนแปลงนี้
วัฒนธรรมเซลล์ถูกกระตุ้นเท่านั้น โดยญาติง่าย ofconducting หลาย isolations ในเซลล์วัฒนธรรมแต่โดยดี
mdck แอนติเจนของไวรัสที่มีเขตข้อมูลที่แยกตรงสายพันธุ์ เพิ่มความยากลำบากในการกู้คืน ดีเอ็นเอ

วงจรชีวิตไข่โดยเฉพาะ h3n2 ชนิดย่อย , นอกจากนี้ยังสนับสนุน
เปลี่ยนเซลล์ [ 5 ] .
หลาย บริษัท กำลังพัฒนาเซลล์ตาม
ไข้หวัดใหญ่วัคซีน [ 6 ] และครั้งแรกของวัคซีนที่ผลิตและใน mdck
เวโรเซลล์ ได้รับใบอนุญาตและกระจายเป็น interpandemic trivalent วัคซีน H1N1 ระบาด
และ . ใช้
ปกติแนะนำไวรัสอ้างอิงวัคซีนเหล่านี้ยังคง
มาจากไข่ได้ไวรัสสายพันธุ์หรือสอดคล้องกัน
การเจริญเติบโตสูง reassortants . เกี่ยวกับกฎระเบียบ ส่วนใหญ่เกี่ยวกับการแนะนำของปากดี

ถ้าผู้สมัครตัวแทนจะยกวัคซีนสายพันธุ์จะได้มาโดยตรงจาก uncharacterised
เซลล์และไม่มีการควบคุม . การศึกษาได้รับริเริ่ม

)ศึกษาการเจริญเติบโตและผลผลิตของไวรัสไข้หวัดใหญ่ในเซลล์ต่าง ๆ
, ประสิทธิภาพและความจงรักภักดีของการแยกเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่และความเหมาะสมสำหรับการผลิตวัคซีน

เซลล์พื้นผิวที่แตกต่างกัน [ 7 ] การศึกษากับหลากหลายที่อาจปนเปื้อน
ไวรัสได้รับการดำเนินการและการประเมินความเสี่ยงได้รับ
ทําเปรียบเทียบเซลล์ไข่ซึ่ง passaged ไข้หวัดใหญ่ viruseswith เกี่ยวกับความเสี่ยงของการแบกปากดีไวรัสในการผลิตวัคซีน
กระบวนการ [ 8,9 ] การประเมินเหล่านี้พบ
ที่ ในการเปรียบเทียบกับการผลิตในไข่วงจรชีวิต ,
แนะนำเวโรเซลล์ เพิ่มความเสี่ยงของการส่งไวรัสต่างๆ
เข้าสู่กระบวนการวัคซีน ในขณะที่การใช้ mdck
เซลล์ช่วยลดความเสี่ยงโดยรวม เนื่องจากของพวกเขา จำกัด ส่งผลให้มีเพศสัมพันธ์ก่อนการสมรส
การเจริญเติบโตของไวรัส mdck เซลล์ออกแรงผลกระทบกรองเหมือนกับมนุษย์
ปากดีไวรัสทำผู้รบกวน .
ที่นี่ เราประเมินในการปรากฏตัวของ Co แยกไวรัสในไวรัสไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ mdck
หายจากเซลล์ บทความนี้ให้ข้อมูลเฉพาะ
เพิ่มเติมเกี่ยวกับชนิดและความถี่ของ coinfecting
ระบบทางเดินหายใจไวรัสไข้หวัดใหญ่ในมนุษย์ประกอบด้วย
ตัวอย่างเกี่ยวกับชะตากรรมของเช่นการติดเชื้อไวรัสทางเดินในช่วง Co
mdck เซลล์