The law of club and toothBuck's fir

The law of club and tooth
Buck's first day at Dyea Beach was terrible． Every hour there was some new， frightening surprise． There was no peace， no rest—only continual noise and movement． And every minute there was danger， because these dogs and men were not town dogs and men． They knew only the law of club and tooth．

Buck had never seen dogs fight like these dogs； they were like wolves． In a few minutes he learnt this from watching Curly． She tried to make friends with a dog， a big one， al－though not as big as she was． There was no warning． The dog jumped on Curly， his teeth closed together， then he jumped away，and Curly's face was torn open from eye to mouth．

Wolves fight like this，biting and jumping away，but the fight did not finish then． Thirty or forty more dogs ran up and made a circle around the fight， watching silently． Curly tried to attack the dog who had bitten her； he bit her a second time， and jumped away． When she attacked him again， he knocked her backwards， and she fell on the ground． She never stood up again， because this was what the other dogs were waiting for． They moved in， and in a moment she was under a crowd of dogs．

It was all very sudden． Buck saw Spitz run out from the crowd with his tongue out of his mouth， laughing． Then he saw Francois with an axe， and two or three other men with clubs jump in among the dogs． Two minutes later the last of the dogs was chased away． But Curly lay dead in the snow，her body torn almost to pieces．Curly's death often came backto Buck in his dreams． He understood that once a dog was down on the ground， he was dead He also remembered Spitz laughing， and from that moment he hated him．

Then Buck had another surprise． Francois put a harness on him． Buck had seen harnesses on horses， and now he was made to work like a horse， pulling Francois on a sledge into the forest and returning with wood for the fire． Buck worked with Spitz and Dave．The two other dogs had worked in a har－ness before， and Buck learnt by watching them． He also learnt to stop and turn when Francois shouted．

‘Those three are very good dogs，’Francois told Perrault．‘That Buck pulls very well， and he's learning quickly．’

Perrault had important letters and official papers to take to Dawson City， so that afternoon he bought two more dogs， two brothers called Billee and Joe．Billee was very friendly， but Joe was the opposite． In the evening Perrault bought one more dog， an old dog with one eye ．His name was Sol-leks， which means The Angry One． Like Dave， he made no friends； all he wanted was to be alone．

That night Buck discovered another problem． Where was he going to sleep？Francois and Perrault were in their tent， but when he went in， they shouted angrily and threw things at him．Outside it was very cold and windy． He lay down in the snow， but he was too cold to sleep．

He walked around the tents trying to find the other dogs．But， to his surprise， they had disappeared． He walked around Perrault's tent，very， very cold， wondering what to do． Sud-denly， the snow under his feet fell in， and he felt something move． He jumped back， waiting for the attack， but heard on-ly a friendly bark． There， in a warm hole under the snow，was Billee．

So that was what you had to do． Buck chose a place， dug himself a hole and in a minute he was warm and asleep． He slept well， although his dreams were bad．

When he woke up， at first he did not know where he was．It had snowed in the night and the snow now lay thick and heavy above him． Suddenly he was afraid—the fear of a wild animal when it is caught and cannot escape． Growling， he threw himself at the snow， and a moment later， he had jumped upwards into the daylight． He saw the tents and re－membered everything， from the time he had gone for a walk with Manuel to the moment he had dug the hole the night before． ‘What did I say？’ shouted Francois to Perrault， when he saw Buck come up out of the snow．‘That Buck learns quickly．’

Perrault smiled slowly． He was carrying important papers，and he needed good dogs． He was very pleased to have Buck．

They bought three more dogs that morning， and a quarter of an hour later all nine dogs were in harness and on their way up the Dyea Canyon． Buck was not sorry to be moving， and although it was hard work， he almost enjoyed it． He was also surprised to see that Dave and Sol－leks no longer looked bored and miserable．Pulling in a harness was their job， and they were happy to do it．

Dave was sledge－dog， the dog nearest to the sledge．In front of him was Buck， then came Sol-leks． In front of them were the six other dogs， with Spitz as leader at the front． Francois had put Buck between Dave and Sol－leks because they could teach him the work．Buck learnt well，and they were good teachers． When Buck pulled the wrong way， Dave always bit his leg， but only lightly． Once， when they stopped， Buck got tied up in his harness， and it took ten minutes to get started again．Both Dave and Sol－leks gave him a good beating for that mistake． Buck understood， and was more careful after that．

It was a hard day's journey， up the Dyea Canyon and into the mountains． They camped that night at Lake Bennett．Here there were thousands of gold miners．They were building boats to sail up the lake when the ice melted in the spring．Buck made his hole in the snow and slept well， but was woken up very early and harnessed to the sledge． The first day they had travelled on snow that had been hardened by many sledges and they covered sixty kilometres． But the next day， and for days afterwards， they were on new snow． The work was harder and they went slowly． Usually， Perrault went in front，on snowshoes， flattening the snow a little for the dogs．Francois stayed by the sledge． Sometimes the two men changed places， but there were many small lakes and rivers，and Perrault understood ice better． He always knew when the ice across a river was very thin．

Day after day Buck pulled in his harness．They started in the morning before it was light， and they stopped in the evening after dark， ate a piece of fish， and went to sleep in their holes under the snow． Buck was always hungry． Francoisgave him 750 grams of dried fish a day， and it was never enough． The other dogs were given only 500 grams； they were smaller and could stay dive on less food．

Buck learnt to eat quickly； if he was too slow， the other dogs stole his food． He saw Pike， one of the new dogs， steal some meat from the sledge when Perrault wasn't looking．The next day Buck stole some and got away unseen． Perrault was very angry， but he thought another dog， Dub， had taken it and so punished him instead of Buck．

Buck was learning how to live in the north． In the south he had never stolen， but there he had never been so hungry． He stole cleverly and secretly， remembering the beatings from the man with the club．

Buck was learning the law of club and tooth．

He learnt to eat any food—anything that he could get his teeth into． He learnt to break the ice on water holes with his feet when he wanted to drink He was stronger， harder， and could see and smell better than ever before ．In a way，he was remembering back to the days when wild dogs travelled in packs through the forest， killing for meat as they went．It was easy for him to learn to fight like a wolf， because it was in his blood． In the evenings， when he pointed his nose at the moon and howled long and loud， he was remembering the dogs and wolves that had come before him．

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กฎหมายของคลับและฟันวันแรกของบัคที่หาด Dyea มากทุกชั่วโมงที่มีบางใหม่ น่ากลัวประหลาดใจมีมีความไม่สงบ ไม่เหลือ — เสียงอย่างต่อเนื่องเท่านั้นและการเคลื่อนไหว และทุกนาทีมีอันตราย เพราะสุนัขและคนเหล่านี้ไม่ถูกตัวสุนัข และคนนั้นพวกเขารู้เพียงกฎหมายของคลับและฟันบัค ไม่เคยเห็นสุนัขที่สู้สุนัขเหล่านี้ พวกเขาเหมือนหมาป่าในไม่กี่นาทีเขาเรียนนี้จากการเฝ้าดูเธอ Curly พยายามกับสุนัข ยิ่งใหญ่ อัล-แต่ไม่ได้ใหญ่เพราะมีคำเตือนไม่สุนัข jumped บน Curly ฟันของเขาปิดกัน แล้วเขาไปเก็บ และหน้าของ Curly ฉีกเปิดตาปากหมาป่าต่อสู้เช่นนี้ เสียดสี และกระโดด แต่ไม่ได้จบการต่อสู้นั้นสามสิบ หรือสี่สิบมากกว่าสุนัขวิ่งขึ้น และทำเป็นวงกลมรอบต่อสู้ ดูเงียบ ๆ Curly พยายามโจมตีหมาที่มากัดเธอ เขามากเธอเป็นครั้งที่สอง และเพิ่มขึ้นไป เมื่อเธอโจมตีเขาอีกครั้ง เขาโบว์ลิ่งเธอย้อนหลัง เธอล้มลงบนดินเขาไม่ลุกขึ้นยืนอีกครั้ง เนื่องจากนี้อะไรสุนัขอื่น ๆ ก็รอกันที่พวกเขาย้าย และ ในขณะเธออยู่ใต้ฝูงชนสุนัขIt was all very sudden． Buck saw Spitz run out from the crowd with his tongue out of his mouth， laughing． Then he saw Francois with an axe， and two or three other men with clubs jump in among the dogs． Two minutes later the last of the dogs was chased away． But Curly lay dead in the snow，her body torn almost to pieces．Curly's death often came backto Buck in his dreams． He understood that once a dog was down on the ground， he was dead He also remembered Spitz laughing， and from that moment he hated him．Then Buck had another surprise． Francois put a harness on him． Buck had seen harnesses on horses， and now he was made to work like a horse， pulling Francois on a sledge into the forest and returning with wood for the fire． Buck worked with Spitz and Dave．The two other dogs had worked in a har－ness before， and Buck learnt by watching them． He also learnt to stop and turn when Francois shouted．‘Those three are very good dogs，’Francois told Perrault．‘That Buck pulls very well， and he's learning quickly．’Perrault had important letters and official papers to take to Dawson City， so that afternoon he bought two more dogs， two brothers called Billee and Joe．Billee was very friendly， but Joe was the opposite． In the evening Perrault bought one more dog， an old dog with one eye ．His name was Sol-leks， which means The Angry One． Like Dave， he made no friends； all he wanted was to be alone．That night Buck discovered another problem． Where was he going to sleep？Francois and Perrault were in their tent， but when he went in， they shouted angrily and threw things at him．Outside it was very cold and windy． He lay down in the snow， but he was too cold to sleep．He walked around the tents trying to find the other dogs．But， to his surprise， they had disappeared． He walked around Perrault's tent，very， very cold， wondering what to do． Sud-denly， the snow under his feet fell in， and he felt something move． He jumped back， waiting for the attack， but heard on-ly a friendly bark． There， in a warm hole under the snow，was Billee．So that was what you had to do． Buck chose a place， dug himself a hole and in a minute he was warm and asleep． He slept well， although his dreams were bad．When he woke up， at first he did not know where he was．It had snowed in the night and the snow now lay thick and heavy above him． Suddenly he was afraid—the fear of a wild animal when it is caught and cannot escape． Growling， he threw himself at the snow， and a moment later， he had jumped upwards into the daylight． He saw the tents and re－membered everything， from the time he had gone for a walk with Manuel to the moment he had dug the hole the night before． ‘What did I say？’ shouted Francois to Perrault， when he saw Buck come up out of the snow．‘That Buck learns quickly．’Perrault ยิ้มช้าเขาได้ถือครองเอกสารสำคัญ และเขาต้องดีสุนัขเขายินดีที่จะมีบัคเขาซื้อสุนัขเพิ่มเติมสามเช้าวัน และสี่ชั่วโมงต่อมาสุนัขเก้าอยู่ในเทียมแบบค่าแคนยอน Dyea จะบัคถูกขอไม่ให้เคลื่อนไหว และแม้ว่าจะทำงานหนัก เขาเกือบชอบเขายังแปลกใจที่เห็นว่า Dave และโซล leks ไม่ดูเบื่อ และ miserable.Pulling ในการเทียมงานของพวกเขา และพวกเขายินดีที่จะทำมันเดฟสเลดจ์สุนัข สุนัขยื่นหน้า sledge.In เขาถูกบัค แล้วมาโซล-leks. หน้านั้นมีหกอื่น ๆ สุนัข กับชปิทซ์ เป็นผู้นำที่ front. รีสฟรนคอยส์ได้ใส่บัคระหว่าง Dave leks โซลเนื่องจากพวกเขาสามารถสอนเขา work.Buck ที่เรียนดี และพวกเขาได้ดีครูดึงผิดวิธี บัคเมื่อ Dave เสมอบิตขาของเขา แต่เพียงเบา ๆ ครั้ง เมื่อพวกเขาหยุด บัคได้ติดในเขา เทียม และใช้เวลา 10 นาทีจะเริ่ม again.Both เดฟ และโซล-leks ให้เขาจังหวะในที่ผิดพลาดบัคเข้าใจ และมีความระมัดระวังมากขึ้นหลังจากนั้นมันเป็นวันเดินทาง ค่าแคนยอน Dyea และเป็นภูเขา ที่ camped ว่า คืนที่ Bennett.Here เลมีพันทอง miners.They ได้สร้างเรือแล่นขึ้นทะเลสาบเมื่อน้ำแข็งหลอมเหลวใน spring.Buck การทำหลุมของเขาในหิมะ และนอนหลับดี แต่ตื่นเช้ามาก และควบคุมเพื่อสเลดจ์วันแรกที่พวกเขาได้เดินทางไปบนหิมะที่เคยแข็ง โดยมาก sledges พวกเขาครอบคลุม 60 กิโลเมตรแต่ในวันถัดไป และวันหลังจากนั้น พวกเขาบนหิมะใหม่งานหนัก และเดินช้าปกติ Perrault ไปหน้า snowshoes แบนหิมะเล็กน้อยสำหรับ dogs.Francois อยู่ โดยสเลดจ์บางทั้งสองคนเปลี่ยนสถาน แต่มีหลายขนาดเล็กทะเลสาบและแม่น้ำ และ Perrault เข้าใจน้ำแข็งดีกว่า เขามักจะรู้ว่าเมื่อน้ำแข็งข้ามแม่น้ำถูกมากวันหลังจากวันบัคดึงใน harness.They ของเขาเริ่มต้นในช่วงเช้าก่อนมีแสง และจะหยุดในช่วงเย็นหลังจากมืด กินชิ้นส่วนของปลา และไปนอนในหลุมของพวกเขาภายใต้การหิมะบัคได้เสมอหิว Francoisgave เขา 750 กรัมปลาแห้งวัน และมันก็ไม่เคยพอ. สุนัขได้รับเพียง 500 กรัม พวกเขามีขนาดเล็ก และสามารถพักผ่อนดำน้ำอาหารน้อยลงBuck learnt to eat quickly； if he was too slow， the other dogs stole his food． He saw Pike， one of the new dogs， steal some meat from the sledge when Perrault wasn't looking．The next day Buck stole some and got away unseen． Perrault was very angry， but he thought another dog， Dub， had taken it and so punished him instead of Buck．Buck was learning how to live in the north． In the south he had never stolen， but there he had never been so hungry． He stole cleverly and secretly， remembering the beatings from the man with the club．Buck was learning the law of club and tooth．He learnt to eat any food—anything that he could get his teeth into． He learnt to break the ice on water holes with his feet when he wanted to drink He was stronger， harder， and could see and smell better than ever before ．In a way，he was remembering back to the days when wild dogs travelled in packs through the forest， killing for meat as they went．It was easy for him to learn to fight like a wolf， because it was in his blood． In the evenings， when he pointed his nose at the moon and howled long and loud， he was remembering the dogs and wolves that had come before him．

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กฎหมายของสโมสรและฟันวันแรกของบั๊กที่ Dyea บีน่ากลัว
ทุกชั่วโมงมีบางใหม่ความประหลาดใจที่น่ากลัว ไม่มีสันติสุขก็ไม่มีส่วนที่เหลืออย่างเดียวเสียงและการเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่อง และทุกนาทีมีอันตรายเป็นเพราะสุนัขเหล่านี้และคนของเขาไม่ได้อยู่เมืองสุนัขและผู้ชาย พวกเขารู้เพียงกฎหมายของสโมสรและฟัน. บั๊กได้สุนัขที่ไม่เคยเห็นการต่อสู้เช่นสุนัขเหล่านี้พวกเขาเป็นเหมือนหมาป่า ในไม่กี่นาทีนี้เขาได้เรียนรู้จากการดูหยิก เธอพยายามที่จะทำให้เพื่อนกับสุนัขขนาดใหญ่, อัลแม้ว่าจะไม่ได้เป็นใหญ่เป็นเธอเป็น มีคำเตือนไม่ได้ สุนัขเพิ่มขึ้นในหยิก, ฟันของเขาปิดกันแล้วเขากระโดดออกไปและใบหน้าหยิกของถูกฉีกเปิดตากับปาก. หมาป่าต่อสู้เช่นนี้กัดและกระโดดออกไป แต่การต่อสู้ยังไม่จบแล้ว สามสิบหรือสี่สิบสุนัขวิ่งขึ้นไปมากขึ้นและทำให้วงกลมรอบการต่อสู้ที่ดูเงียบ ๆ หยิกพยายามที่จะโจมตีสุนัขที่กัดเธอนั้นเขาบิตของเธอเป็นครั้งที่สองและกระโดดออกไป เมื่อเธอทำร้ายเขาอีกครั้งเขาเคาะเธอย้อนกลับและเธอล้มลงบนพื้นดิน เธอไม่เคยลุกขึ้นยืนอีกครั้งเพราะนี่คือสิ่งที่สุนัขอื่น ๆ กำลังรอ พวกเขาย้ายเข้ามาอยู่และในช่วงเวลาที่เธออยู่ภายใต้กลุ่มสุนัขที่. มันเป็นทุกอย่างกะทันหันมาก บั๊กเห็น Spitz วิ่งออกมาจากฝูงชนด้วยลิ้นของเขาออกมาจากปากของเขาหัวเราะ จากนั้นเขาก็เห็น Francois ด้วยขวานและสองหรือสามคนอื่น ๆ ที่มีสโมสรกระโดดในหมู่สุนัข สองนาทีต่อมาสุดท้ายของสุนัขที่ถูกไล่ไป แต่หยิกนอนตายในหิมะร่างกายของเธอฉีกขาดเกือบถึงการตายของ pieces.Curly มักจะมา backto บั๊กในความฝันของเขา เขาเข้าใจว่าเมื่อสุนัขลงบนพื้นดินที่เขาตายเขายังจำได้ Spitz หัวเราะและจากช่วงเวลาที่เขาเกลียดเขา. จากนั้นมีบั๊กแปลกใจอีก ฟรองซัวใส่บังเหียนบนเขา บั๊กได้เห็นสายรัดบนหลังม้าและตอนนี้เขาได้ทำในการทำงานเหมือนม้าดึง Francois บนเลื่อนเข้าไปในป่าและกลับมากับไม้ที่ไฟไหม้ บั๊กทำงานร่วมกับ Spitz และ Dave.The สองสุนัขตัวอื่น ๆ ได้ทำงานใน Har-Ness ก่อนและบั๊กเรียนรู้จากการดูพวกเขา นอกจากนี้เขายังได้เรียนรู้ที่จะหยุดและเปิดเมื่อ Francois ตะโกน. 'ทั้งสามเป็นสุนัขที่ดีมาก' ฟรองซัวบอก Perrault.'That บั๊กดึงดีมากและเขาก็เรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว. แปร์โรลท์มีตัวอักษรที่สำคัญและเอกสารอย่างเป็นทางการเพื่อนำไปดอว์สันซิตี้ ดังนั้นในบ่ายวันนั้นเขาซื้อสุนัขสองตัวมากขึ้นพี่ชายสองคนที่เรียกว่า Billee Joe.Billee และเป็นมิตรมาก แต่โจตรงข้าม ในช่วงเย็นแปร์โรลท์ที่ซื้อสุนัขอีกหนึ่งสุนัขเก่าที่มีชื่อ .His ตาเป็น Sol-leks ซึ่งหมายความว่าคนที่โกรธ เช่นเดียวกับเดฟเขาทำเพื่อนไม่มี. ทุกอย่างที่เขาอยากจะเป็นคนเดียวบั๊กคืนนั้นพบปัญหาอื่น อยู่ที่ไหนเขาก็จะไปนอน? Francois และแปร์โรลท์อยู่ในเต็นท์ของพวกเขา แต่เมื่อเขาไปในที่พวกเขาตะโกนด้วยความโกรธและโยนสิ่งที่ him.Outside มันก็หนาวและมีลมแรง เขาล้มตัวลงนอนในหิมะ แต่เขาก็เย็นเกินไปที่จะนอนหลับ. เขาเดินไปรอบ ๆ เต็นท์พยายามที่จะหาคนอื่น ๆ dogs.But ที่แปลกใจของเขาพวกเขาได้หายไป เขาเดินไปรอบ ๆ เต็นท์แปร์โรลท์มากเย็นมากสงสัยว่าจะทำอย่างไร Sud-denly หิมะใต้ฝ่าเท้าของเขาตกอยู่ในและเขารู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างย้าย เขากระโดดกลับรอการโจมตี แต่ได้ยินบนเหมือนเปลือกที่เป็นมิตร มีในหลุมที่อบอุ่นภายใต้หิมะเป็น Billee. เพื่อให้เป็นสิ่งที่คุณต้องทำ บั๊กเลือกสถานที่ที่ตัวเองขุดหลุมและในนาทีที่เขาเป็นที่อบอุ่นและหลับไป เขานอนหลับได้ดีถึงแม้ว่าความฝันของเขาไม่ดี. เมื่อเขาตื่นขึ้นมาในตอนแรกเขาไม่ได้รู้ที่เขาได้ was.It หิมะในเวลากลางคืนและตอนนี้วางหิมะหนาและหนักเหนือเขา ทันใดนั้นเขาก็กลัวที่ความกลัวของสัตว์ป่าเมื่อมันถูกจับได้และไม่สามารถหลบหนี คำรามเขาโยนตัวเองที่หิมะและช่วงเวลาต่อมาเขาได้กระโดดขึ้นลงในเวลากลางวัน เขาได้เห็นเต็นท์และทุกอย่างใหม่ membered จากเวลาที่เขาได้ไปเดินกับมานูเอลมาถึงช่วงเวลาที่เขาได้ขุดหลุมคืนก่อน 'ผมไม่พูดอะไร' ตะโกน Francois การแปร์โรลท์เมื่อเขาเห็นบั๊กมาออกจาก snow.'That บั๊กเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว. แปร์โรลท์ยิ้มอย่างช้าๆ เขาได้รับการดำเนินการเอกสารสำคัญและเขาต้องการสุนัขที่ดี เขายินดีมากที่จะมีบั๊ก. พวกเขาซื้อหมาสามตัวมากขึ้นในเช้าวันนั้นและหนึ่งในสี่ของชั่วโมงต่อมาทั้งเก้าสุนัขอยู่ในเทียมและทางของพวกเขาขึ้น Dyea แคนยอน เจ้าชู้ไม่ได้เสียใจที่จะย้ายและแม้ว่ามันจะเป็นงานหนักเขาเกือบจะสนุกกับมัน นอกจากนี้เขายังแปลกใจที่จะเห็นว่าเดฟและโซล leks มองไม่เบื่อและ miserable.Pulling ในเทียมเป็นงานของพวกเขาและพวกเขาก็มีความสุขที่จะทำมัน. เดฟเลื่อนสุนัขสุนัขที่ใกล้ที่สุดไปด้านหน้า sledge.In เขาได้รับการบั๊กแล้วมา Sol-leks ในด้านหน้าของพวกเขาเป็นหกสุนัขตัวอื่น ๆ ที่มี Spitz เป็นผู้นำที่ด้านหน้า ฟรองซัวได้วางบั๊กระหว่างเดฟและโซล leks เพราะพวกเขาจะสอนให้เขาได้เรียนรู้ work.Buck ดีและพวกเขาเป็นครูที่ดี เมื่อบั๊กดึงทางที่ผิดเดฟมักจะกัดขาของเขา แต่เพียงเบา ๆ ทันทีที่เมื่อพวกเขาหยุดบั๊กได้ผูกขึ้นในเทียมของเขาและมันต้องใช้เวลาสิบนาทีที่จะเริ่มต้น again.Both เดฟและโซล leks ให้เขาเต้นที่ดีสำหรับความผิดพลาดที่ บั๊กเข้าใจและระมัดระวังมากขึ้นหลังจากนั้น. มันคือการเดินทางวันที่ยากของขึ้น Dyea แคนยอนและเข้าไปในภูเขา พวกเขาตั้งค่ายพักแรมในคืนนั้นที่ทะเลสาบ Bennett.Here มีพันทอง miners.They กำลังสร้างเรือที่จะแล่นเรือขึ้นเมื่อทะเลสาบน้ำแข็งละลายใน spring.Buck ทำหลุมของเขาในหิมะและนอนหลับได้ดี แต่ตื่นขึ้นมามากในช่วงต้น และควบคุมเพื่อตะเฆ่ วันแรกที่พวกเขาได้เดินทางบนหิมะที่ได้รับการชุบแข็งโดยการเลื่อนจำนวนมากและพวกเขาครอบคลุมหกสิบกิโลเมตร แต่ในวันถัดไปและสำหรับวันหลังจากนั้นพวกเขาอยู่บนหิมะใหม่ การทำงานเป็นสิ่งที่ยากและพวกเขาไปอย่างช้าๆ โดยปกติแปร์โรลท์เดินหน้าบนหิมะแฟบหิมะเล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับ dogs.Francois อยู่โดยเลื่อนที่ บางครั้งทั้งสองคนมีการเปลี่ยนแปลงสถานที่ แต่มีทะเลสาบขนาดเล็กจำนวนมากและแม่น้ำและแปร์โรลท์เข้าใจน้ำแข็งที่ดีขึ้น เขามักจะรู้ว่าเมื่อน้ำแข็งข้ามแม่น้ำที่เป็นบางมาก. วันหลังจากวันที่บั๊กดึง harness.They ของเขาเริ่มต้นในช่วงเช้าก่อนที่มันจะเบาและพวกเขาหยุดในช่วงเย็นหลังจากที่มืดกินชิ้นส่วนของปลาและเดินไป นอนในหลุมของพวกเขาภายใต้หิมะ บั๊กหิวตลอดเวลา Francoisgave เขา 750 กรัมปลาแห้งวันและมันก็ไม่เคยพอ สุนัขอื่น ๆ ที่ได้รับเพียง 500 กรัมพวกเขามีขนาดเล็กและสามารถอยู่ในการดำน้ำอาหารน้อยลง. บั๊กเรียนรู้ที่จะกินได้อย่างรวดเร็วถ้าเขาช้าเกินไปสุนัขตัวอื่น ๆ ขโมยอาหารของเขา เขาเห็นหอกซึ่งเป็นหนึ่งในสุนัขใหม่ขโมยเนื้อบางส่วนจากเลื่อนแปร์โรลท์เมื่อไม่ได้ในวันถัดไป looking.The บั๊กขโมยและหนีไปที่มองไม่เห็น แปร์โรลท์โกรธมาก แต่เขาคิดว่าสุนัขอีกพากย์ได้เอามันและถูกลงโทษเพื่อให้เขาแทนบั๊ก. บั๊กได้เรียนรู้วิธีที่จะอยู่ในภาคเหนือ ในภาคใต้เขาไม่เคยถูกขโมย แต่มีเขาไม่เคยหิวมาก เขาขโมยอย่างชาญฉลาดและแอบจำเฆี่ยนตีจากชายคนหนึ่งที่มีสโมสร. บั๊กได้เรียนรู้กฎของสโมสรและฟัน. เขาได้เรียนรู้ที่จะกินอาหารอะไรที่เขาจะได้รับฟันของเขาเข้าไป เขาได้เรียนรู้ที่จะทำลายน้ำแข็งในหลุมน้ำที่มีเท้าของเขาเมื่อเขาต้องการที่จะดื่มเขาเป็นคนที่แข็งแกร่งยากและจะได้เห็นและกลิ่นดีขึ้นกว่าเดิมด้วยวิธีการที่เขาได้รับความทรงจำกลับไปเมื่อวันที่สุนัขป่าเดินทางในแพ็ค ผ่านป่าฆ่าเพื่อเอาเนื้อขณะที่พวกเขา went.It เป็นเรื่องง่ายสำหรับเขาที่จะเรียนรู้ที่จะต่อสู้เหมือนหมาป่าเพราะมันอยู่ในเลือดของเขา ในตอนเย็นเมื่อเขาชี้ให้จมูกของเขาที่ดวงจันทร์และ howled ยาวและดังที่เขาได้รับการจดจำสุนัขและหมาป่าที่ได้มาก่อนหน้าเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กฎของคลับและฟัน
เจ้าชู้คือวันแรกที่ dyea ชายหาดน่ากลัว ทุกชั่วโมงมีบางใหม่น่ากลัวแปลกใจ ไม่มีความสงบ ไม่มีเหลือเพียงเสียงและการเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่อง และทุกๆ นาทีจะมีอันตราย เพราะสุนัขเหล่านี้และคนไม่ได้ หมาเมือง และผู้ชาย พวกเขารู้เพียงว่ากฎหมาย คลับและฟัน

เจ้าชู้ ไม่เคยเห็นการต่อสู้สุนัขเหล่านี้เป็นสุนัขเขาเหมือนหมาป่า ในไม่กี่นาที เขาเรียนรู้จากการดูหยิกๆ เธอพยายามจะเป็นเพื่อนกับสุนัขตัวใหญ่ อัล－แม้จะไม่ใหญ่เท่าเธอ ไม่มีเตือน สุนัขกระโดดบนผมหยิก ฟันเค้าปิดกัน แล้วเขาก็กระโดดออกไป หน้าหยิกของ ถูกเปิดออกจากตาปาก

หมาป่าต่อสู้แบบนี้ เสียดสี และกระโดดไปแต่การต่อสู้ยังไม่จบแล้ว มากกว่าสามสิบหรือสี่สิบสุนัขวิ่งขึ้นและทำให้วงรอบการต่อสู้ ดูเงียบๆ หยิก พยายามทำร้ายหมาที่กัดเธอ เขากัดเธออีกเป็นครั้งที่สอง และกระโดดออกไป เมื่อถูกเธอทำร้ายเขาอีกครั้ง เขาทำให้เธอถอยหลัง เธอล้มลงบน พื้นดิน เธอไม่เคยลุกขึ้นยืนอีกครั้งเพราะนี้คือสิ่งที่สุนัขอื่น ๆรอ พวกเขาย้ายไป และในช่วงเวลาที่เธอถูกฝูงสุนัข

มันกะทันหันมาก เจ้าชู้เห็นสเปชวิ่งออกมาจากฝูงชนด้วยลิ้นของเขาออกไปจากปากของเขา หัวเราะ แล้วเขาก็เห็นเขาด้วยขวานและสอง หรือ สามคน กับคลับกระโดดในสุนัข สองนาทีต่อมา สุดท้ายหมาก็ไล่ไป แต่คนตายนอนหยิกในหิมะ ร่างกายของเธอขาดเกือบทุกชิ้น ตายมาก็หยิกมักจะเจ้าชู้ในความฝันของเขา เขาเข้าใจว่า เมื่อสุนัขถูกลงบนพื้นดิน เขาตายแล้ว เขายังจดจำ สปิตซ์ หัวเราะ และจากช่วงเวลาที่เขาเกลียดเขา .

แล้วบัคได้แปลกใจอีก เขาใส่เทียมกับเขา เลยได้เห็นบังเหียนม้า และตอนนี้เขาถูกบังคับให้ทำงาน เหมือนม้าดึง Francois บนเลื่อนเข้าไปในป่าและกลับมาพร้อมไม้สำหรับจุดไฟ เจ้าชู้ ทำงานกับสเปชและเดฟ สองสุนัขอื่น ๆทำงานใน Har －เนสก่อนและบัคได้เรียนรู้โดยการเฝ้าดูพวกเขา เขายังได้เรียนรู้ที่จะหยุดและปิดเมื่อเขาตะโกน

'those สามจะดีมาก สุนัข 'francois บอก แปร์โรลต์ . ที่บัคดึงได้เป็นอย่างดี และเขาเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว '

แปร์โรลต์มีตัวอักษรและเอกสารสำคัญทางราชการให้ เมือง ดอว์สัน ดังนั้นในช่วงบ่ายว่า เขาซื้อ สุนัขสองตัวมากกว่า พี่น้องสอง เรียกว่า billee กับโจ billee ก็เป็นกันเองมาก