He walked about the room and went o

He walked about the room and went on thinking. It occurred to him: what if his wife really did go abroad? It is pleasant to travel alone, or in the society of light, careless women who live in the present, not with women who think and talk all the journey about nothing but their children, sigh, and tremble with dismay over every penny. Ivan Dmitritch imagined his wife in the train with a multitude of parcels, baskets, and bags; she would be sighing over something, complaining that the train made her head ache, that she had spent so much money. . . . At the stations he would continually be having to run for boiling water, bread and butter. . . . She wouldn't have dinner because of its being too expensive. . . .

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเดินไปมาในห้อง และคิดไปใน มันเกิดขึ้นกับเขา: ถ้าภรรยาของเขาจริง ๆ ไม่ได้ไปต่างประเทศ ก็น่าจะเที่ยว คนเดียว หรือ ในสังคมของผู้หญิงอ่อน สะเพร่าที่อยู่ในปัจจุบัน ไม่ มีผู้หญิงที่คิด และพูดคุยการเดินทางเกี่ยวกับอะไร แต่เด็ก ช็อปปิ้ง และสั่นเครือ ด้วยกังวลมากกว่าชอบ ภรรยาของเขาในรถไฟด้วยหีบห่อ ตะกร้า และ ถุง จินตนาการ Ivan Dmitritch เธอจะเป็น sighing มากกว่า สิ่ง บ่นว่า รถไฟทำ ache หัวของเธอว่า เธอได้ใช้เงินมาก. ... ที่สถานี เขาจะยังคงมีการเรียกใช้สำหรับต้มน้ำ ขนมปังและเนย... เธอจะไม่มีอาหารเย็น เพราะของถูกมาก. ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาเดินเกี่ยวกับห้องพักและเดินตรงไปคิด มันเกิดขึ้นกับเขาสิ่งที่ถ้าภรรยาของเขาจริงๆไม่เดินทางไปต่างประเทศ? มันเป็นที่พอใจที่จะเดินทางคนเดียวหรือในสังคมของแสงประมาทผู้หญิงที่อาศัยอยู่ในปัจจุบันไม่ได้กับผู้หญิงที่คิดและพูดคุยทุกเรื่องเกี่ยวกับการเดินทางไม่มีอะไร แต่เด็กของพวกเขาถอนหายใจและตัวสั่นด้วยความกลัวกว่าเงินทุก อีวาน Dmitritch คิดภรรยาของเขาในรถไฟที่มีหลากหลายของผืนตะกร้าและถุง; เธอจะถอนหายใจกว่าสิ่งที่บ่นว่ารถไฟทำให้อาการปวดหัวของเธอว่าเธอได้ใช้เงินมาก . . . ที่สถานีเขาจะอย่างต่อเนื่องจะมีการเรียกใช้สำหรับต้มน้ำขนมปังและเนย . . . เธอจะไม่ทานอาหารเย็นเพราะเป็นของที่มีราคาแพงเกินไป . . .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาเดินเกี่ยวกับห้องและไปคิด มันเกิดขึ้นกับเขา แล้วถ้าภรรยาของเขาไม่ได้ไปต่างประเทศ เป็นที่น่ายินดีที่จะเดินทางคนเดียว หรือในสังคมแห่งแสงสว่าง ผู้หญิง ประมาท ที่ อยู่ ใน ปัจจุบัน ไม่ใช่ผู้หญิงที่คิดและคุยกันตลอดการเดินทางเกี่ยวกับอะไร แต่เด็กของพวกเขา , ถอนหายใจ และสั่นด้วยความตกใจมากกว่าทุกเพนนีวาน dmitritch คิดว่าภรรยาของเขาในการฝึกอบรมมีความหลากหลายของพัสดุ ตะกร้า และกระเป๋า ; เธอจะถอนหายใจอะไรซักอย่าง บ่นว่า รถไฟทำให้เธอปวดหัว เธอมีการใช้จ่ายเงินมาก . . . . . . . ที่สถานีเขาจะยังคงมีการเรียกใช้สำหรับต้มน้ำ , ขนมปังและเนย . . . . . . . เธอจะไม่กินข้าว เพราะของถูก แพงมาก . . . . . . . .