IntroductionOne approach to teachin

Introduction

One approach to teaching language that has attracted a lot of attention over the past twenty-five years is a task based approach to learning and teaching. In task-based approaches, the focus of classroom activities is on the task, and ultimately on meaning (for more on Task Based Teaching and Learning, see the Methodology section). In Jane Willis’ flexible model for task-based learning, learners begin by carrying out a communicative task, without specific focus on form. After they have done the task, they report and discuss how they accomplished this, perhaps listening to a fluent speaker doing the same task. Only at the end is there a specific focus on features of language form.

The advantage of the task-based approach, according to its advocates, is that during the task the learners are allowed to use whatever language they want, freeing them to focus entirely on the meaning of their message. This makes it closer to a real-life communicative situation.

One danger of task-based approaches is that focus on meaning could come at the expense of focus on form. Learners become quite fluent, but their utterances are not often accurate. In addition, they develop strategies to complete the tasks quite quickly, cutting corners in their language use and form.

Nevertheless, the task-based model is an attractive and liberating one, especially if you and your learners have been accustomed to a Presentation – Practice – Production model. The attached lesson plan follows Jane Willis’ flexible task-based learning framework* to teach the grammar point used to.

Aim:
Students discuss how they were different 10 years ago.

Level:
Pre-intermediate


Preparation

For this class you need a photograph of yourself when you were 10 years younger (or thereabouts). This works best if you look considerably different in the photo than you do now.

You also need to prepare a short text about how your life was different then to what it is now. In this text include at least two examples of things you used to do and two examples of things you didn’t use to do. You can either record this text onto a cassette to play for the students, or practise reading it out loud until you are able to “speak” it comfortably in front of the class.

Prepare a written version of this text that you can distribute to the class.


Pre-task warmer

Aim: To prepare students for the task, to engage their attention.

Tell the students that you are going to show them a photo of you from 10 years ago. Ask them what they think will be different, but don’t correct them at this stage (i.e. respond to the meaning of what they say, not the form). Allow time for three or four suggestions. Then take out the photo of yourself and walk around the class, showing it to the students. Ask them what was different about you then. Put the picture up on the board and ask “What else was different about my life, do you think?” Allow more comments and suggestions from the class, but don’t tell them if they are right or wrong in their guesses. Explain that they will find this out later.



Task

Aim: For students to discuss how their life was different ten years ago.

Ask students to work in groups of three. Tell them to talk about their life ten years ago. Put the following questions on the board:

What did you look like?
What was different about your life?
Did you have different likes and dislikes? Different hobbies?
Are you very different now?
Explain that the questions are to help them start talking. Give them a time limit of three to five minutes to discuss this. Circulate and listen to the students doing the task, but do not correct any language at this moment.



Planning

Aim: For students to prepare an oral report of their task.

Stop the task. Tell the students that they must work together to prepare a summary of their discussion to report to the whole class. They must write notes for this summary and be prepared to report this orally to the rest of the class. Set a time limit of five minutes for them to do this.



Report

Aim: For students to present their reports and find out who was most different ten years ago.

When the students are ready, ask a spokesperson from each group to report the group’s summary. Tell the class that they must listen to each group’s report and decide at the end of all the reports which students have changed the most in the past ten years.After all the reports, ask students who they think has changed the most. You could ask the students who have changed the most to bring in a photo of themselves at that time.


Post-task listening

Aim: For students to hear a fluent English speaker doing the same task.

Draw the student’s attention back to the photo of you on the board and explain that you are going to ask them to listen to you doing the same task that they did.Read or play the recording that you made. Ask the students some quick comprehension questions about wh

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำวิธีการหนึ่งในการสอนภาษาที่ได้ดึงดูดความสนใจมากที่ผ่านมายี่สิบห้าปี เป็นวิธีการใช้งานเพื่อการสอน และการเรียนรู้ ในวิธีใช้งาน เน้นของกิจกรรมในชั้นเรียนเป็นงาน และในที่สุดในความหมาย (สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการสอนใช้งานและการเรียนรู้ ดูส่วนวิธี) ใน Jane Willis' แบบยืดหยุ่นสำหรับงานการเรียนรู้ ผู้เรียนเริ่มต้น ด้วยการดำเนินงานสื่อสาร โดยไม่มุ่งเน้นเฉพาะในแบบฟอร์ม หลังจากที่พวกเขาได้ทำงาน พวกเขารายงาน และหารือเกี่ยวกับวิธีที่พวกเขาทำได้นี้ อาจจะฟังลำโพงอย่างคล่องแคล่วทำงานเดียวกัน เวลาจะมีเน้นที่คุณสมบัติของแบบฟอร์มภาษาประโยชน์ของวิธีการใช้งาน ตามผู้สนับสนุน ไม่ว่า ในระหว่างงานที่ผู้เรียนสามารถใช้ภาษาไม่ว่า พวกเขาต้อง พ้นพวกเขาเน้นที่ความหมายของข้อความทั้งหมด ทำใกล้ชิดถึงสถานการณ์จริงสื่อสารอันตรายหนึ่งของวิธีตามงานคือ เน้นความหมายจะมาค่าใช้จ่ายของโฟกัสในแบบฟอร์ม ผู้เรียนจะค่อนข้างคล่อง แต่ utterances ของพวกเขามักไม่ถูกต้อง นอกจากนี้ พวกเขาพัฒนากลยุทธ์ในการทำงานรวดเร็ว ตัดมุมในการใช้ภาษาและแบบฟอร์มแต่ รูปแบบงานเป็นที่น่าสนใจและปลดปล่อยหนึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคุณและผู้เรียนของคุณได้แล้วชินแบบจำลองนำเสนอ –ปฏิบัติ – ผลิต แผนบทที่แนบไปของ Jane Willis ยืดหยุ่นงานเรียนกรอบ * สอนจุดไวยากรณ์ที่ใช้ในการเป้าหมาย:นักเรียนอภิปรายวิธีก็แตกต่างกัน 10 ปีที่แล้วระดับ:ระดับกลางก่อนการเตรียมการเรียน คุณต้องการถ่ายภาพของตัวเองเมื่อคุณอายุ 10 ปี (หรือ thereabouts) นี้ทำงานที่ดีที่สุดถ้าคุณดูแตกต่างมากในภาพมากกว่าที่คุณทำในขณะนี้นอกจากนี้คุณยังต้องจัดเตรียมข้อความสั้น ๆ เกี่ยวกับวิธีชีวิตของคุณเป็นเหมือนกันแล้วมันคืออะไรตอนนี้ ในข้อนี้มีอย่างน้อยสองสิ่งที่คุณใช้และตัวอย่างของสิ่งที่คุณไม่ได้ใช้ทำ คุณสามารถบันทึกข้อความนี้ลงบนเทปการเล่นสำหรับนักเรียน หรือฝึกอ่านออกเสียงจนกว่าคุณจะสามารถ "พูด" มันสบายหน้าชั้นเรียนเตรียมรุ่นที่เขียนข้อความนี้ที่คุณสามารถกระจายเป็นคลาส อุ่นก่อนงานจุดมุ่งหมาย: เพื่อเตรียมนักเรียนสำหรับงาน การมีส่วนร่วมความสนใจของพวกเขาบอกนักเรียนว่า จะมีการแสดงรูปภาพของคุณจาก 10 ปีที่แล้ว ขอให้สิ่งที่พวกเขาคิดว่า จะแตกต่างกัน แต่ไม่แก้ไขให้ถูกต้องในขั้นตอนนี้ (ตอบสนองต่อความหมายของสิ่งที่เขาพูด ไม่เช่นแบบฟอร์ม) ให้เวลาสาม หรือสี่ข้อเสนอแนะ แล้วจะออกเป็นภาพของตัวเอง และเดินไปรอบ ๆ ชั้นเรียน แสดงให้กับนักเรียน ขอให้อะไรได้แตกต่างกันเกี่ยวกับคุณแล้ว วางรูปภาพบนกระดาน และถาม "เป็นอะไรแตกต่างกันเกี่ยวกับชีวิตของฉัน คุณคิดอย่างไร" อนุญาตให้เพิ่มเติมข้อคิดเห็นและข้อเสนอแนะจากชั้น แต่ไม่ได้บอกพวกเขาว่า พวกเขาจะถูก หรือผิดในการคาดเดาของพวกเขา อธิบายว่า พวกเขาจะค้นหานี้ออกมา งานจุดประสงค์: สำหรับนักเรียนเพื่อหารือเกี่ยวกับวิธีชีวิตของพวกเขาก็แตกต่างกันสิบปีให้นักเรียนทำงานในกลุ่มสาม บอกพวกเขาได้พูดคุยเกี่ยวกับชีวิตสิบปี ใส่คำถามต่อไปนี้บนกระดาน:สิ่งที่คุณไม่มองเช่นแตกต่างกันเกี่ยวกับชีวิตของคุณคืออะไรคุณมีแตกต่างกันชอบและไม่ชอบ งานอดิเรกแตกต่างกันท่านแตกต่างกันมากตอนนี้อธิบายว่า คำถามจะช่วยให้พวกเขาเริ่มพูดคุย ให้ระยะเวลาสามถึงห้านาทีเพื่อปรึกษาเรื่องนี้ ไหลเวียน และฟังจากนักเรียนที่ทำงาน แต่ไม่แก้ภาษาใด ๆ ในขณะนี้ การวางแผนAim: สำหรับนักเรียนเพื่อจัดทำรายงานทางปากของงานของพวกเขาหยุดการทำงาน บอกนักเรียนว่า พวกเขาต้องทำงานร่วมกันเพื่อเตรียมสรุปการสนทนาของพวกเขารายงานการเรียนทั้งหมด พวกเขาต้องเขียนหมายเหตุสำหรับสรุปนี้ และเตรียมพร้อมที่จะรายงานเรื่องนี้รับประทานส่วนเหลือของชั้น กำหนดระยะเวลาห้านาทีการทำเช่นนี้ รายงานจุดประสงค์: สำหรับนักเรียนเพื่อนำเสนอรายงานของพวกเขา และค้นหาที่ถูกแตกต่างกันมากที่สุดในสิบปีเมื่อนักเรียนพร้อม ถามโฆษกกล่าวจากแต่ละกลุ่มรายงานสรุปของกลุ่ม บอกชั้นว่า ต้องฟังรายงานแต่ละกลุ่ม และตัดสินใจในตอนท้ายของรายงานทั้งหมดที่นักเรียนมีการเปลี่ยนแปลงมากสุดในช่วงสิบปี หลังจากรายงานทั้งหมด ขอให้นักเรียนที่พวกเขาคิดว่า มีการเปลี่ยนแปลงมากที่สุด คุณอาจถามนักเรียนที่มีการเปลี่ยนแปลงมากสุดในการนำภาพถ่ายของตัวเองในเวลานั้นหลังงานฟังเป้าหมาย: นักเรียนได้ยินลำโพงอังกฤษคล่องทำงานเดียวกันดึงดูดความสนใจของนักเรียนกลับไปยังภาพของคุณบนกระดาน และอธิบายว่า คุณจะไปขอให้ฟังคุณทำงานต่าง ๆ ที่พวกเขาได้ อ่าน หรือเล่นบันทึกที่คุณทำ ถามนักเรียนบางเข้าใจด่วน wh

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแนะนำ

วิธีการหนึ่งในการเรียนการสอนภาษาที่ได้ดึงดูดความสนใจมากที่ผ่านมายี่สิบห้าปีเป็นวิธีการตามงานเพื่อการเรียนรู้และการสอน ในวิธีการตามงานสำคัญของกิจกรรมในชั้นเรียนที่อยู่ในงานและในที่สุดความหมาย (สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับงานที่ใช้การเรียนการสอนและการเรียนรู้ให้ดูในส่วนวิธีการ) ในรูปแบบที่มีความยืดหยุ่นเจนวิลลิสสำหรับการเรียนรู้ตามงานเริ่มต้นด้วยการเรียนการดำเนินงานการสื่อสารโดยไม่มุ่งเน้นเฉพาะในรูปแบบ หลังจากที่พวกเขาได้กระทำงานที่พวกเขารายงานและหารือเกี่ยวกับวิธีที่พวกเขาประสบความสำเร็จนี้อาจจะฟังลำโพงได้อย่างคล่องแคล่วทำงานเดียวกัน เพียงปลายจะมีมุ่งเน้นเฉพาะในลักษณะของรูปแบบภาษา.

ประโยชน์ของวิธีการตามงานตามที่ผู้สนับสนุนของตนคือว่าในช่วงงานที่ผู้เรียนได้รับอนุญาตให้ใช้ภาษาใดที่พวกเขาต้องการพ้นพวกเขามุ่งเน้นทั้ง ความหมายของข้อความของพวกเขา นี้จะทำให้มันใกล้ชิดกับชีวิตจริงสถานการณ์การสื่อสาร.

อันตรายหนึ่งของวิธีการตามงานเป็นที่มุ่งเน้นความหมายอาจจะมาที่ค่าใช้จ่ายของการมุ่งเน้นในแบบฟอร์ม เรียนกลายเป็นภาษามาก แต่คำพูดของพวกเขามักจะไม่ถูกต้อง . นอกจากนี้พวกเขาพัฒนากลยุทธ์เพื่อให้งานได้อย่างรวดเร็ว, การตัดมุมในการใช้งานภาษาของพวกเขาและรูปแบบ

อย่างไรก็ตามรูปแบบงานที่ใช้เป็นที่น่าสนใจและมีเสรีภาพอย่างใดอย่างหนึ่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคุณและผู้เรียนของคุณได้รับการคุ้นเคยกับการนำเสนอ - การปฏิบัติ - รูปแบบการผลิต แผนบทเรียนที่แนบมาดังนี้เจนวิลลิสที่มีความยืดหยุ่นตามงานกรอบการเรียนรู้ * การสอนจุดไวยากรณ์ที่ใช้ในการ.

AIM:
นักเรียนหารือเกี่ยวกับวิธีที่พวกเขาแตกต่างกัน 10 ปีที่ผ่านมา.

ระดับ:
Pre-กลาง


เตรียมความพร้อม

สำหรับระดับนี้คุณจะต้องถ่ายภาพของตัวเอง เมื่อคุณเป็น 10 ปีหรือต่ำกว่า (หรือราว ๆ นั้น) นี้ทำงานได้ดีที่สุดถ้าคุณมีลักษณะที่แตกต่างกันอย่างมากในภาพกว่าที่คุณทำในขณะนี้.

นอกจากนี้คุณยังต้องเตรียมความพร้อมข้อความสั้น ๆ เกี่ยวกับวิธีการใช้ชีวิตของคุณแตกต่างกันแล้วกับสิ่งที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน ในข้อความนี้มีอย่างน้อยสองตัวอย่างของสิ่งที่คุณใช้ในการทำและสองตัวอย่างของสิ่งที่คุณไม่ได้ใช้ในการทำ คุณสามารถบันทึกข้อความนี้ลงเทปจะเล่นให้กับนักเรียนหรือฝึกการอ่านมันออกมาดัง ๆ จนกว่าคุณจะสามารถที่จะ "พูด" มันสบายในหน้าชั้นเรียน.

เตรียมรุ่นที่เขียนข้อความนี้ที่คุณสามารถแจกจ่ายไป ระดับ.


Pre-งานที่อบอุ่น

AIM: การเตรียมนักเรียนสำหรับงานที่จะมีส่วนร่วมให้ความสนใจ.

บอกให้นักเรียนที่คุณจะแสดงให้พวกเขามีภาพของคุณจาก 10 ปีที่ผ่านมา ขอให้สิ่งที่พวกเขาคิดว่าจะแตกต่างกัน แต่ไม่ได้แก้ไขให้ถูกต้องในขั้นตอนนี้ (เช่นการตอบสนองต่อความหมายของสิ่งที่พวกเขาพูดไม่ได้รูปแบบ) ให้เวลาสามหรือสี่ข้อเสนอแนะ จากนั้นจะออกภาพของตัวเองและเดินไปรอบ ๆ ในชั้นเรียนการแสดงให้กับนักเรียน ขอให้สิ่งที่แตกต่างกันเกี่ยวกับคุณแล้ว นำภาพขึ้นบนกระดานและถามว่า "อะไรที่แตกต่างกันเกี่ยวกับชีวิตของฉันคุณคิดว่า?" อนุญาตให้แสดงความคิดเห็นและข้อเสนอแนะเพิ่มเติมจากชั้นเรียน แต่ไม่ได้บอกพวกเขาว่าพวกเขาจะถูกหรือผิดในการคาดเดาของพวกเขา อธิบายว่าพวกเขาจะพบนี้ในภายหลัง.



งาน

AIM: สำหรับนักเรียนที่จะหารือเกี่ยวกับวิธีการใช้ชีวิตที่แตกต่างกันของพวกเขาเป็นสิบปีที่ผ่านมา.

ให้นักเรียนทำงานในกลุ่มของสาม บอกพวกเขาที่จะพูดคุยเกี่ยวกับชีวิตของพวกเขาเมื่อสิบปีก่อน ใส่คำถามต่อไปนี้บนกระดาน:

สิ่งที่คุณมีลักษณะอย่างไร
อะไรคือสิ่งที่แตกต่างกันเกี่ยวกับชีวิตของคุณหรือ
คุณไม่ได้ชอบที่แตกต่างกันและไม่ชอบ? งานอดิเรกที่แตกต่างกันอย่างไร
คุณแตกต่างกันมากตอนนี้หรือไม่
อธิบายว่าคำถามที่จะช่วยให้พวกเขาเริ่มพูดคุย ให้พวกเขามีกำหนดเวลา 3-5 นาทีเพื่อหารือเกี่ยวกับเรื่องนี้ ไหลเวียนและฟังให้กับนักเรียนทำงาน แต่ไม่ได้แก้ไขภาษาใด ๆ ในขณะนี้.



วางแผน

AIM: สำหรับนักเรียนที่จะจัดทำรายงานช่องปากของงานของพวกเขา.

หยุดงาน บอกให้นักเรียนที่พวกเขาจะต้องทำงานร่วมกันเพื่อเตรียมความพร้อมสรุปของการสนทนาของพวกเขาให้ไปรายงานตัวทั้งชั้น พวกเขาจะต้องเขียนบันทึกสรุปนี้และเตรียมที่จะรายงานเรื่องนี้มารับประทานกับส่วนที่เหลือของชั้น ตั้งกำหนดเวลาห้านาทีสำหรับพวกเขาจะทำเช่นนี้.



รายงาน

AIM:. สำหรับนักเรียนที่จะนำเสนอรายงานของพวกเขาและหาผู้ที่มีความแตกต่างมากที่สุดสิบปีที่ผ่านมา

เมื่อนักเรียนมีความพร้อมขอให้โฆษกจากแต่ละกลุ่มจะรายงานสรุปของกลุ่ม . บอกชั้นว่าพวกเขาต้องฟังรายงานของแต่ละกลุ่มและตัดสินใจในตอนท้ายของรายงานทั้งหมดที่นักเรียนมีการเปลี่ยนแปลงมากที่สุดในช่วงสิบ years.After รายงานทั้งหมดที่ขอให้นักเรียนที่พวกเขาคิดว่ามีการเปลี่ยนแปลงมากที่สุด คุณสามารถขอให้นักเรียนที่มีการเปลี่ยนแปลงมากที่สุดเพื่อนำมาในภาพของตัวเองในเวลานั้น.


โพสต์งานฟัง

AIM: สำหรับนักเรียนที่จะได้ยินเสียงพูดภาษาอังกฤษได้อย่างคล่องแคล่วทำงานเดียวกัน.

ดึงความสนใจของนักเรียนกลับไปที่ภาพของคุณ บนกระดานและอธิบายว่าคุณจะไปขอให้พวกเขาฟังคุณทำงานเดียวกันว่าพวกเขา did.Read หรือเล่นบันทึกที่คุณทำ ถามคำถามนักเรียนบางคนเข้าใจอย่างรวดเร็วเกี่ยวกับ WH

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนะนำวิธีการหนึ่งของการสอนภาษานั้นได้ดึงดูดความสนใจมากในช่วง 25 ปีงานตามแนวทางการเรียนรู้และการสอน ในภาษาแนว เน้นจัดกิจกรรมในงาน และในที่สุดความหมาย ( สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับงานจากการเรียนและการสอน ดูส่วนวิธีการ ) ในเจน วิลลิส " ยืดหยุ่นรูปแบบการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ ผู้เรียนเริ่มดําเนินงานในการสื่อสาร โดยมุ่งเน้นเฉพาะในรูปแบบ หลังจากที่พวกเขาได้ทำงาน พวกเขารายงานและหารือเกี่ยวกับวิธีที่พวกเขาบรรลุนี้ บางทีฟังคล่องลำโพงทำงานเดียวกัน แต่ในตอนท้ายมีการมุ่งเน้นเฉพาะเกี่ยวกับคุณสมบัติของรูปแบบภาษาประโยชน์ของการสอนภาษาตามผู้สนับสนุนของตน นั่นคือ ในระหว่างงาน ผู้เรียนสามารถใช้ภาษาอะไรก็ตามที่พวกเขาต้องการพ้นที่จะมีสมาธิในความหมายของข้อความของพวกเขา นี้จะทำให้มันใกล้ชิดกับสถานการณ์ในชีวิตจริงเพื่อการสื่อสาร .หนึ่งอันตรายจากภาษาอังกฤษเป็นแนวทางที่เน้นความหมายอาจจะมาที่ค่าใช้จ่ายของโฟกัสบนฟอร์ม ผู้เรียนได้คล่องทีเดียว แต่คำพูดของพวกเขาจะไม่มักจะถูกต้อง นอกจากนี้ ยังได้พัฒนากลยุทธ์เพื่อให้งาน ค่อนข้างรวดเร็ว ตัดมุมในการใช้ภาษาและรูปแบบอย่างไรก็ตาม ภาษาอังกฤษแบบที่น่าสนใจ และปลดปล่อย โดยเฉพาะถ้าคุณและนักเรียนของคุณได้รับคุ้นเคยกับการนำเสนอ–ปฏิบัติ–การผลิตแบบ แนบแผนการสอนตามแนวคิดการเรียนแบบเน้นงานปฏิบัติ เจน วิลลิส " มีความยืดหยุ่น * สอนไวยากรณ์จุดใช้เป้าหมาย :นักเรียนอภิปรายว่าพวกเขาแตกต่างกัน เมื่อ 10 ปีก่อนระดับ :ก่อนระดับกลางเตรียมสำหรับคลาสนี้คุณต้องมีรูปถ่ายของตัวคุณเองเมื่อคุณอายุน้อยกว่า 10 ปี ( หรือประมาณนั้น ) นี้ทำงานได้ดีที่สุดถ้าคุณมองมากที่แตกต่างกันในรูปมากกว่าที่คุณทำอยู่ในตอนนี้นอกจากนี้คุณยังต้องการที่จะเตรียมข้อความสั้น ๆเกี่ยวกับวิธีชีวิตของคุณ แตกต่างอะไรเลยในตอนนี้ ในข้อความนี้มีอย่างน้อยสองตัวอย่างของสิ่งที่คุณทำและสองตัวอย่างของสิ่งที่คุณไม่ได้ใช้ให้ทำ คุณสามารถบันทึกข้อความลงบนเทปคาสเซ็ตเล่นสำหรับนักเรียน หรือฝึกอ่านมันออกมาดัง ๆจนกว่าคุณจะสามารถ " พูด " มันสบายหน้าชั้นเรียนเตรียมรุ่นที่เขียนข้อความนี้ที่คุณสามารถแจกจ่ายให้กับชั้นก่อนงานอุ่นจุดมุ่งหมาย : เพื่อเตรียมนักเรียนสำหรับงานเพื่อดึงดูดความสนใจของพวกเขาบอกนักเรียนว่า คุณจะแสดงภาพของคุณจากเมื่อ 10 ปีก่อน ถามพวกเขาสิ่งที่พวกเขาคิดว่าจะแตกต่างกัน แต่ไม่แก้ไขให้ถูกต้องในขั้นตอนนี้ ( เช่นตอบความหมายของสิ่งที่พวกเขาพูด ไม่ใช่ฟอร์ม ) ให้เวลาสำหรับสามหรือสี่ข้อเสนอแนะ งั้นเอารูปตัวเองและเดินไปรอบ ๆห้อง แสดงให้นักเรียน ถามพวกเขาสิ่งที่แตกต่างกันเกี่ยวกับคุณแล้ว เอารูปขึ้นบนกระดาน และถามว่า " อะไรที่แตกต่างกันเกี่ยวกับชีวิตของฉัน คุณคิดว่าไง ? " ให้มีความคิดเห็นและข้อเสนอแนะ จากชั้น แต่ไม่ได้บอกพวกเขาว่าพวกเขาจะ ถูก หรือ ผิด ในความคิดของพวกเขา อธิบายว่าพวกเขาจะรู้เรื่องนี้ทีหลังงานจุดมุ่งหมายสำหรับนักเรียนเพื่อหารือเกี่ยวกับวิธีชีวิตของพวกเขาเป็นสิบปีต่าง ๆ ที่ผ่านมาให้นักเรียนทำงานกลุ่ม 3 คน บอกพวกเขาที่จะพูดคุยเกี่ยวกับชีวิตสิบปีมาแล้ว ใส่ตามคำถามในบอร์ดนายดูเป็นยังไงนะ ?สิ่งที่แตกต่างเกี่ยวกับชีวิตของคุณคุณมีชอบและไม่ชอบต่างกัน ? งานอดิเรกที่แตกต่างกัน ?จะแตกต่างกันมากตอนนี้อธิบายว่า คำถามที่จะช่วยให้พวกเขาเริ่มพูด ให้พวกเขามีเวลาจำกัด สามถึงห้านาทีเพื่อหารือเรื่องนี้ หมุนเวียนและฟังนักเรียนทำงาน แต่ไม่ได้แก้ไขภาษาใดๆในขณะนี้วางแผนเป้าหมาย : เพื่อให้นักศึกษาเตรียมการรายงานปากเปล่าของงานของพวกเขาหยุดงาน บอกนักเรียนว่าพวกเขาจะต้องร่วมมือกันเพื่อเตรียมสรุปของการสนทนาของพวกเขา รายงานทั้งชั้นเรียน พวกเขาจะต้องเขียนบันทึกสรุปนี้ และเตรียมรายงานปากเปล่ากับส่วนที่เหลือของชั้น ตั้งเวลา 5 นาทีสำหรับพวกเขาที่จะทำมันรายงานเป้าหมาย : เพื่อให้นักศึกษานำเสนอรายงานและหาที่แตกต่างกันมากที่สุด เมื่อ 10 ปีก่อนเมื่อนักเรียนพร้อมถามโฆษกจากแต่ละกลุ่มรายงานของกลุ่ม บอกชั้นว่าพวกเขาต้องฟังรายงานของแต่ละกลุ่ม และการตัดสินใจในตอนท้ายของรายงานทั้งหมดที่นักเรียนมีการเปลี่ยนแปลงมากที่สุดในช่วง 10 ปี ที่ผ่านมา หลังจากรายงานทั้งหมดแล้ว ขอให้นักเรียนที่พวกเขาคิดว่ามีการเปลี่ยนแปลงมากที่สุด คุณอาจถามนักเรียนที่มีการเปลี่ยนแปลงมากที่สุด ให้นำรูปของตนเองในเวลานั้นประกาศงานฟังเป้าหมาย : เพื่อให้นักศึกษาฟังภาษาอังกฤษลำโพงที่ทำงานเดียวกันดึงดูดความสนใจของนักเรียนกลับไปที่ภาพของคุณบนกระดาน และอธิบายว่าคุณจะถามพวกเขาที่จะฟังคุณทำงานเดียวกันกับที่พวกเขาทำ อ่านหนังสือ หรือเล่นการบันทึกที่คุณทำ ถามนักเรียนบางอย่างรวดเร็วเพื่อความเข้าใจคำถามเกี่ยวกับก.