6.2.1 Phytoplankton AbundanceThere

6.2.1 Phytoplankton Abundance
There are two ways to calculate the amount of biomass
present in the water of the NPSG; extrapolation of chlorophyll
a measurements obtained from satellite data, or by
using the rate of carbon incorporation: the primary production.
These methods are described below as Method
1 and Method 2, respectively.
Method 1
The MAREDAT dataset has been used to estimate the
phytoplankton abundance in the top 5 meters of the water
column. According to this dataset, chlorophyll a concentrations
in the top 5 meters was on average 0.107 mg
m3 (Peloquin et al., 2012). HOT program data suggests
that the amount of chlorophyll a in the water column
changes with seasons and with depth. There are two different
reasons; increased chlorophyll a per cell to capture
more light in winter, and increased total chlorophyll a as
a result of more cells during spring (D. M. Karl, 1999). Estimating
photoautotrophic biomass from chlorophyll a is
rather inaccurate, even with remote sensing techniques
(D. M Karl & Dobbs, 1998). To estimate the amount of biomass
present in 0.107 mg m3 chlorophyll a, this value can
be converted to bacterial cell count with the formula postulated
by Bird & Kalff:
log AODC = 5.867 + 0.776 * log chlorophyll a (Bird &
Kalff, 1984)
AODC (Acridine Orange Direct Count) is the number of
bacteria per milliliter and chlorophyll a is in micrograms
of chlorophyll a per liter:
5.867 + 0.776 * log 0.107 = 5.11, then
log 5.11 = 0.708 bacteria per milliliter in the top 5 meters
of the water column.
Bacterial cellular content has been determined previously
for Prochlorococcus MED4 and Synechococcus
WH8012 and WH8103 in a phosphorus-limited environment
(Table 6.1) (Bertilsson, Berglund, Karl, & Chisholm,
2003), similar to the current state of NPSG waters (D. M.
Karl et al., 1995).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

6.2.1 ความอุดมสมบูรณ์ของแพลงก์ตอนพืชที่มีสองวิธีในการคำนวณปริมาณของชีวมวลอยู่ในน้ำของ NPSG ประมาณค่านอกช่วงของคลอโรฟิลวัดได้ จากข้อมูลดาวเทียม หรือโดยใช้อัตราคาร์บอนประกอบการ: การผลิตหลักวิธีการเหล่านี้ได้อธิบายไว้ด้านล่างเป็นวิธีการวิธีที่ 2 และ 1 ตามลำดับวิธีที่ 1ในชุด MAREDAT มีการใช้การประเมินการความอุดมสมบูรณ์ของแพลงก์ตอนพืชในน้ำ 5 เมตรคอลัมน์ ตามชุดข้อมูลนี้ ความเข้มข้นของคลอโรฟิลล์ aด้านบน 5 เมตรถูกเฉลี่ย 0.107 มิลลิกรัมm3 (Peloquin et al. 2012) แนะนำข้อมูลโปรแกรมร้อนที่ปริมาณของคลอโรฟิลล์ในคอลัมน์น้ำเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาล และ ความลึก มีสองแตกต่างกันเหตุผล เพิ่มคลอโรฟิลล์ a ต่อเซลล์จับแสงมากในฤดูหนาว และ a คลอโรฟิลล์รวมเพิ่มขึ้นเป็นผลของเซลล์มากขึ้นในฤดูใบไม้ผลิ (D. M. Karl, 1999) ประมาณมีชีวมวล photoautotrophic จากคลอโรฟิลล์ aการไม่ถูกต้อง แม้จะ มีเทคนิค sensing ระยะไกล(Karl D. M & Dobbs, 1998) การประเมินปริมาณของชีวมวลปัจจุบัน 0.107 มิลลิกรัม m3 คลอโรฟิลล์ a นี้สามารถค่าเป็นจำนวนเซลล์แบคทีเรีย ด้วยสูตร postulatedโดยนกและ Kalff:ล็อก AODC = 5.867 + 0.776 * ล็อกคลอโรฟิลล์ a (นก &Kalff, 1984)AODC (นับที่ตรง Acridine ส้ม) เป็นจำนวนแบคทีเรียต่อมิลลิเมตรและคลอโรฟิลล์ a อยู่ในไมโครกรัมของคลอโรฟิลล์ต่อลิตร:5.867 + 0.776 * ล็อก 0.107 = 5.11 แล้วบันทึก 5.11 = 0.708 แบคทีเรียต่อมิลลิเมตรด้านบน 5 เมตรของคอลัมน์น้ำเนื้อหาเซลล์แบคทีเรียได้ระบุก่อนหน้านี้Prochlorococcus MED4 และ SynechococcusWH8012 และ WH8103 ในสภาพแวดล้อมฟอสฟอรัสจำกัด(ตารางที่ 6.1) (Bertilsson ไร Berglund คาร์ล & Chisholm2003), คล้ายกับสถานะปัจจุบันของน้ำ NPSG D. (ม.คาร์ล et al. 1995)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

6.2.1
แพลงก์ตอนพืชอุดมสมบูรณ์มีสองวิธีการคำนวณปริมาณของชีวมวลที่มีอยู่ในน้ำของ
NPSG นั้น การคาดการณ์ของคลอโรฟิวัดที่ได้รับจากข้อมูลดาวเทียมหรือโดยการใช้อัตราการจัดตั้งคาร์บอน. การผลิตหลักวิธีการเหล่านี้จะมีคำอธิบายดังต่อไปนี้เป็นวิธี. 1 และวิธีที่ 2 ตามลำดับวิธีที่1 ชุดข้อมูล MAREDAT ถูกนำมาใช้ในการประมาณความอุดมสมบูรณ์แพลงก์ตอนพืชในด้านบน 5 เมตรของน้ำคอลัมน์ ตามที่ชุดนี้คลอโรฟิลความเข้มข้นใน 5 เมตรเป็นค่าเฉลี่ย 0.107 มิลลิกรัม m3 (Péloquin et al., 2012) ข้อมูลโปรแกรม HOT แสดงให้เห็นว่าปริมาณของคลอโรฟิลในคอลัมน์น้ำเปลี่ยนแปลงไปตามฤดูกาลและมีความลึก มีสองที่แตกต่างกันด้วยเหตุผล; เพิ่มขึ้นต่อเซลล์คลอโรฟิลในการจับภาพแสงมากขึ้นในช่วงฤดูหนาวและคลอโรฟิลที่เพิ่มขึ้นรวมเป็นผลมาจากเซลล์มากขึ้นช่วงฤดูใบไม้ผลิ(DM คาร์ล, 1999) ประมาณชีวมวล photoautotrophic จากคลอโรฟิลเป็นที่ไม่ถูกต้องแต่แม้จะมีเทคนิคการสำรวจระยะไกล(d & M คาร์ลด๊อบบ์, 1998) ในการประมาณการปริมาณของชีวมวลที่มีอยู่ใน 0.107 มิลลิกรัม m3 คลอโรฟิลค่านี้สามารถแปลงเป็นเซลล์ของแบคทีเรียที่มีนับสูตรการตั้งสมมติฐานโดยนกและKalff: เข้าสู่ระบบ AODC = 5.867 + 0.776 * เข้าสู่ระบบคลอโรฟิล (นกและKalff, 1984) AODC (acridine นับส้มโดยตรง) คือจำนวนของแบคทีเรียต่อมิลลิลิตรและคลอโรฟิลอยู่ในไมโครกรัมของคลอโรฟิลต่อลิตร: 5.867 + 0.776 * เข้าสู่ระบบ 0.107 = 5.11 แล้วเข้าสู่ระบบ5.11 = 0.708 แบคทีเรียต่อมิลลิลิตรใน 5 เมตรของน้ำคอลัมน์. แบคทีเรียเนื้อหาโทรศัพท์มือถือที่ได้รับการพิจารณาก่อนหน้านี้สำหรับ Prochlorococcus MED4 และ Synechococcus WH8012 และ WH8103 ในสภาพแวดล้อมฟอสฟอรัส จำกัด(ตารางที่ 6.1) (Bertilsson, เกอร์สเตน, คาร์ลและ Chisholm, 2003) คล้ายกับสถานะปัจจุบันของน้ำ NPSG (DM คาร์ล et al., 1995)