DKC – Chapter 179Previous Chapter |

DKC – Chapter 179
Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

Chapter 179 – A hundred mouths can’t be refuted (3)
She pitied her cheap father, who believed everything was under his control. How would he know he was merely a blade in another’s hand. He was the borrowed knife used to help another to kill her. Not only did he not know, but he even believed himself to be infallible. He truly was pathetic but someone who was pitiful could also have a hateful aspect!

Bystanders might not have noticed, but Su Luo, who always observed everything thoroughly, noticed. When Mr. Mo was speaking, his gaze would occasionally shoot towards Nanny Zhao at Madam Su’s side. There seemed to be an unknown tacit understanding between the two.

In the end, what kind of tacit understanding…It really made people somewhat puzzled, ah, puzzled.

“Mr. Mo, do not hesitate to speak. On that day, who was the lady that issued this task!” Su Jingyu saw that Mr. Mo appeared somewhat hesitant. Suddenly, Su Jingyu’s expression became apprehensive, and standing for upright justice and righteousness, he spoke.

Mr. Mo looked at Su Jingyu and then glanced at Su Zian. Unexpectedly, his eyes meet with Su Luo’s.

Momentarily, it seemed as if he had received a fright, and his eyes unconsciously avoided hers.

“It is….It is…” Mr. Mo since the beginning had his head lowered, not daring to lift his eyes, and his voice was also intermittent.

“You should feel assured, you will have this general to give you justice for everything! This matter will also not be spread out. With regards to your job at the Mercenary Union, it will also absolutely not create any complications for you!” Su Zian guaranteed.

He was the Great General, having had the position for a long time, his body had a kind of calm, self-assured domineering aura.

“Clap, clap clap——”The sounds of applause suddenly came from the doorway of the main hall. That sound was intermittent, as if it was rather interested.

Su Zian’s sharp eyebrows rose and roared toward the outside. “Who’s outside?!” His next sentence was roared at the guards protecting the doorway. “What’s the matter? Hadn’t I instructed not to allow anyone inside?”

This matter, no matter what, could be said to be the Su Manor’s family scandal. Su Zian would absolutely not allow this matter to spread outside. However, now an outsider had actually come in?

Yet, in the wake of the sound of the arriving footsteps, Su Zian’s expression changed slightly.

A group of people escorted that god-like man, who slowly set foot inside the main hall.

He was accustomed to standing in the front, with a pair of purple eyes that was incomparably apathetic.

One could only see his body, which appeared graceful and honorable.

The crown prince?

It turned out to be the crown prince!

Why did he come here at this time?

Furthermore, following behind him were two females in the prime of their youth. Su Zian recognized them, one of them was Su Xi and the other one was…

“Qing’er, you came out?”

Su Zian hadn’t had a chance to speak, when Madam Su already excitedly stood up. Her body appeared to tremble slightly, the reason being that she was too happy.

The Qing’er from Madam Su’s mouth was Su Qing. She was Su family’s second Miss, Su Xi’s fully blood-related older sister.

Because she had exceptionally good talent, from a very young age, she had been accepted by Grandmaster Lan Hai as his personal disciple. She was instructed with great care while following alongside her teacher.

Half a year ago, she arrived at the third rank’s bottleneck phase, and heeding Grandmaster Lan Hai’s instructions, then went into seclusion to cultivate.

Now that she had come out, could it be?

Madam Su and Su Zian both stared at Su Qing, full of expectations. At this point in time, they had completely forgotten Su Luo’s matter.

Compared to the always proud Su Qing, why would Su Luo even matter?

“Father, Mother.” Su Qing stepped forward to pay her respects to her parents.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

DKC - บทที่ 179
บทก่อนหน้า | หน้าโครงการ | ต่อไปบทที่บทที่ 179 - ร้อยปากไม่สามารถข้องแวะ (3) เธอสงสารพ่อของราคาถูกของเธอซึ่งเชื่อว่าทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุมของเขา วิธีการที่เขาจะได้รู้ว่าเขาเป็นเพียงใบมีดอยู่ในมือของคนอื่น เขาเป็นมีดที่ยืมมาใช้เพื่อช่วยให้อีกจะฆ่าเธอ ไม่เพียง แต่เขาไม่ทราบ แต่เขายังเชื่อว่าตัวเองจะไม่ผิดพลาด เขาอย่างแท้จริงเป็นที่น่าสงสาร แต่คนที่น่าสงสารยังสามารถมีมุมมองที่แสดงความเกลียดชัง! ลุกอาจจะไม่ได้สังเกตเห็น แต่ซู Luo ที่สังเกตได้เสมอทุกอย่างทั่วถึงสังเกตเห็น เมื่อนายโมกำลังพูดสายตาของเขาเป็นครั้งคราวจะยิงต่อพี่เลี้ยง Zhao ด้านข้างมาดามซู ดูเหมือนจะมีความเข้าใจที่ไม่รู้จักโดยปริยายระหว่างสอง. ในท้ายที่สุดคนสิ่งที่ชนิดของความเข้าใจโดยปริยาย ... มันทำจริงๆค่อนข้างงง ah, งงงวย. "นาย Mo, อย่าลังเลที่จะพูด ในวันนั้นซึ่งเป็นผู้หญิงที่ออกงานนี้! "ซู Jingyu เห็นว่านายโมปรากฏค่อนข้างลังเล ทันใดนั้นแสดงออกซู Jingyu กลายเป็นวิตกและยืนตรงเพื่อความยุติธรรมและความชอบธรรมของเขาพูด. นาย Mo มองที่ซู Jingyu แล้วเหลือบมองไปที่ซูเซียน โดยไม่คาดคิดดวงตาของเขาได้พบกับซู Luo ของ. ชั่วขณะมันดูราวกับว่าเขาได้รับความน่ากลัวและหลีกเลี่ยงสายตาของเขาโดยไม่รู้ตัวเธอ. "มันคือ ... มันคือ ... " นายโมตั้งแต่จุดเริ่มต้นมีหัวของเขาลดลงไม่กล้า ที่จะยกดวงตาของเขาและเสียงของเขาก็ยังสม่ำเสมอ. "คุณควรจะรู้สึกมั่นใจได้คุณจะต้องนี้โดยทั่วไปจะให้ความยุติธรรมสำหรับทุกอย่าง! เรื่องนี้จะยังไม่ได้รับการแพร่กระจายออกไป เกี่ยวกับการงานของคุณที่รับจ้างยูเนี่ยนก็จะอย่างไม่สร้างภาวะแทรกซ้อนใด ๆ สำหรับคุณ! "ซูเซียนรับประกัน. เขาเป็นคนที่ดีโดยทั่วไปต้องมีตำแหน่งเป็นเวลานานร่างกายของเขามีชนิดของความสงบด้วยตนเอง -assured ครอบงำกลิ่นอาย. "ตบมือตบมือตบมือ -" เสียงปรบมือก็มาจากประตูของห้องโถงหลัก เสียงที่เป็นระยะ ๆ ราวกับว่ามันค่อนข้างสนใจ. ซูเซียนของคิ้วที่คมชัดเพิ่มขึ้นและคำรามไปสู่ภายนอก "ใครเป็นนอก ?!" ประโยคต่อไปของเขาถูกคำรามในยามปกป้องทางเข้าประตู "เกิดอะไรขึ้น? ฉันไม่ได้มีคำสั่งไม่อนุญาตให้ทุกคนภายใน? " เรื่องนี้ไม่ว่าสิ่งที่จะได้รับการกล่าวว่าเป็นเรื่องอื้อฉาวในครอบครัวซูคฤหาสน์ ซูเซียนจะอย่างไม่ยอมให้เรื่องนี้จะแพร่กระจายออกไปข้างนอก แต่ตอนนี้เป็นคนนอกได้จริงมาใน? แต่ในการปลุกของเสียงของรอยเท้ามาถึงการแสดงออกซูเซียนของการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย. กลุ่มคนพาผู้ชายคนนั้นเหมือนพระเจ้าที่ช้าตั้งเท้าภายในห้องโถงใหญ่. เขา ถูกคุ้นเคยกับการยืนอยู่ข้างหน้ากับคู่ของตาสีม่วงซึ่งไม่แยแสเหลือใจได้. เพียงหนึ่งเดียวที่จะได้เห็นร่างกายของเขาซึ่งปรากฏสง่างามและมีเกียรติ. มกุฎราชกุมาร? มันเปิดออกมาเป็นมกุฎราชกุมาร! ทำไมเขาไม่มาที่นี่ ในเวลานี้? นอกจากนี้ต่อไปหลังเขาเป็นผู้หญิงสองคนในที่สำคัญของเยาวชนของพวกเขา ซูเซียนได้รับการยอมรับพวกเขาหนึ่งในนั้นคือซูจินและอื่น ๆ หนึ่งเป็น ... "Qing'er คุณออกมา?" ซูเซียนไม่ได้มีโอกาสที่จะพูดเมื่อมาดามซูแล้วตื่นเต้นลุกขึ้นยืน ร่างกายของเธอปรากฏตัวสั่นเล็กน้อยด้วยเหตุผลที่ว่าเธอมีความสุขมากเกินไป. Qing'er มาจากปากของมาดามซูเป็นซูชิง เธอเป็นซูครอบครัวที่สองของนางสาวอย่างเต็มที่เลือดที่เกี่ยวข้องกับพี่สาวของซูจินของ. เพราะเธอมีความสามารถดีเด่นจากวัยหนุ่มสาวมากเธอได้รับการยอมรับจากมาสเตอร์ลานไห่เป็นศิษย์ส่วนตัวของเขา เธอได้รับคำสั่งด้วยการดูแลที่ดีในขณะที่ต่อไปนี้ควบคู่ไปกับครูของเธอ. ครึ่งปีที่ผ่านมาเธอมาถึงขั้นตอนการคอขวดอันดับสามและระมัดระวังคำแนะนำมาสเตอร์ลานไห่แล้วเดินเข้าไปในความสันโดษเพื่อปลูกฝัง. ตอนนี้เธอได้ออกมาก็อาจจะ ? มาดามซูและซูเซียนทั้งสองจ้องมองมาที่ซูชิงเต็มไปด้วยความคาดหวัง เมื่อมาถึงจุดนี้ในเวลาที่พวกเขาได้ลืมสนิทว่าซู Luo ของ. เมื่อเทียบกับความภาคภูมิใจเสมอซูชิงทำไมจะ Su Luo แม้กระทั่งเรื่อง? "พ่อแม่." ซูชิงก้าวไปข้างหน้าในการจ่ายเงินให้เธอเคารพพ่อแม่ของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

dkc –บทที่ 179ก่อนหน้าบท | โครงการหน้า | บทถัดไปบทที่ 179 –ร้อยปากไม่สามารถพิสูจน์ได้ ( 3 )เธอสงสารพ่อราคาถูกของเธอ ที่เชื่อว่าทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุมของเขา แล้วเขาจะรู้ว่าเขาเป็นเพียงดาบในอีกมือ เขายืมมีดใช้เพื่อช่วยคนอื่นให้ฆ่าเธอ ไม่เพียง แต่เขาไม่รู้ แต่เขาก็เชื่อว่าตัวเองจะไม่ผิดพลาด . เขาช่างเป็นคนที่น่าสงสาร น่าสงสาร แต่ยังสามารถมีลักษณะน่าเกลียด !ชีวิตอาจจะไม่ได้สังเกต แต่ ซู ลู ที่มักจะสังเกตทุกอย่างถี่ถ้วน สังเกตเห็น เมื่อคุณโมพูด สายตาของเขาก็ยิงต่อ พี่เลี้ยงจ้าวอยู่ข้างๆคุณนายซู มันดูเหมือนจะจักส่อความเข้าใจระหว่างสองในที่สุดสิ่งที่ชนิดของความเข้าใจ . . . . . . . ถือได้ว่ามันทำให้คนค่อนข้างงง อ่า สงสัย" คุณโม ไม่ลังเลที่จะพูด ในวันนั้น ที่เป็นหญิง ซึ่งงานนี้ " ซูจินยูเห็นคุณโมปรากฏค่อนข้างลังเล ทันใดนั้น สีหน้าของซูจินยูกลายเป็นวิตก และยืนตัวตรงและความชอบธรรม ความยุติธรรม เขาพูดคุณโมมองซูจินยูแล้วชายตามอง ซูเซียน . แต่ดวงตาของเขาได้พบกับซูหลอ .ในไม่ช้า มันดูเหมือนเป็นถ้าเขาได้รับกลัวและตาของเขาโดยไม่รู้ตัว หลีกเลี่ยงเธอ" มันคือ . . . . . . . มันคือ . . . . . . . " คุณโม ตั้งแต่เริ่มต้น มีหัวของเขาลง ไม่กล้ายกขึ้นดวงตาของเขาและเสียงของเขาก็ยังต่อเนื่อง ." คุณจะรู้สึกมั่นใจได้ว่าคุณจะได้ทั่วไปนี้เพื่อให้ความยุติธรรมสำหรับทุกอย่าง ! เรื่องนี้จะไม่กระจายออก ช่วยงานที่สมาพันธ์ทหารรับจ้างมันจะยังไม่สร้างภาวะแทรกซ้อนใด ๆสำหรับคุณ " ซู เซียน รับประกันเขาเป็นแม่ทัพใหญ่ มีมีตำแหน่งเป็นเวลานาน ร่างกายของเขาเป็นความมั่นใจในตนเองที่กดขี่ข่มเหงออร่า" ปรบมือ ปรบมือ ปรบมือ . . . " เสียงปรบมือก็เดินจากประตูของโถงทางเดิน เสียงนั่นเป็นระยะๆ ราวกับว่ามันค่อนข้างสนใจซู เซียนคมคิ้วโรสและคำรามต่อข้างนอก " ใครอยู่ข้างนอก ? ! " ประโยคถัดไปของเขาคำรามในยามเฝ้าประตู " เกิดอะไรขึ้นเหรอ ? ฉันไม่ได้สั่งไม่อนุญาตให้ใครเข้าไปข้างใน "เรื่องนี้ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น อาจจะกล่าวได้ว่าเป็นคฤหาสน์ของตระกูลซู เรื่องอื้อฉาว ซู เซียน จะไม่ยอมให้เรื่องนี้เผยแพร่ออกไป แต่ตอนนี้คนนอกได้เข้ามาแต่ในยามที่เสียงของมาถึงเท้า การแสดงออก ซูเซียนเปลี่ยนไปเล็กน้อยกลุ่มของคนคุ้มกันที่พระเจ้าเหมือนคนที่ค่อยๆ ก้าวเท้าเข้ามาภายในห้องโถงใหญ่เขาเคยยืนอยู่ในด้านหน้า กับคู่ของดวงตาสีม่วงที่ถูกเหลือใจ ไม่รู้ไม่ชี้ .หนึ่งสามารถเห็นร่างของเขาที่ปรากฏที่สง่างามและมีเกียรติองค์รัชทายาทมันเปิดออกมาเป็นองค์รัชทายาททำไมเขาถึงมาที่นี่ในเวลานี้ ?นอกจากนี้ ตามหลังเขาสองคน หญิงในช่วงที่ดีที่สุดของเยาวชนของพวกเขา ซู เซียนยอมรับพวกเขา หนึ่งในนั้นคือ ซู ซี และอีกหนึ่งคือ . . . . . . ." qing"er คุณออกมา ? "ซู เซียนไม่มีโอกาสที่จะพูด เมื่อมาดามซูอย่างใจจดใจจ่อ แล้วลุกขึ้นยืน ร่างกายของเธอที่ดูเหมือนจะสั่นเล็กน้อย ด้วยเหตุผลว่า เธอมีความสุขมากการ qing"er จากปากของมาดาม ซู คือ ซู ชิง เธอพลาดที่สองของครอบครัวซู ซู ซี อย่างเลือดเกี่ยวข้องกับพี่สาวเพราะว่าเธอมีทั้งพรสวรรค์จากวัยหนุ่มสาวมาก เธอได้รับการยอมรับโดย Grandmaster แลนไห่เป็นลูกศิษย์ของเขาเอง เธอถูกสั่งให้มีการดูแลที่ดี ในขณะที่ต่อไปนี้ควบคู่ไปกับครูของเธอเมื่อครึ่งปีก่อน เธอเดินทางมาถึงระยะคอขวด 3 อันดับ และระมัดระวังคำแนะนำของ Grandmaster LAN ครับ จากนั้นไปเก็บตัว เพื่อฝึกฝนตอนนี้เธอได้ออกมา มันคือ ?มาดาม ซู ซูเซียนทั้งสองจ้อง ซู ชิง เต็มไปด้วยความคาดหวัง ที่จุดนี้ในเวลาที่พวกเขาได้ลืมซูหลอครับเมื่อเทียบกับภูมิใจ ซู ชิง ทำไม ซู ลู แม้แต่เรื่อง" พ่อ แม่ " ซู ชิง ก้าวไปข้างหน้าเพื่อเคารพศพพ่อแม่