Skip to contentHOMEACTIVE INDEXCOMP

Skip to content
HOMEACTIVE INDEXCOMPLETE FORUMS

MGA – Chapter 640

Previous Chapter Next Chapter

MGA: Chapter 640 – Departure

When even Eggy became solemn as if frightened, Chu Feng became more uneasy. He had always known of the principle “There’s a man beyond a man, and a sky beyond a sky”.

But when he truly saw the unbelievable power from beyond the sky, Chu Feng involuntarily felt fear and anxiousness.

If everything in the sky at present was real, then Chu Feng and the people from the Eastern Sea Region—all the Martial Lords, Martial Kings, and even Martial Emperors—were too minuscule. Simply so minuscule that they were less than dust.

Was the road of martial cultivation truly endless and limitless? Beyond the Nine Heavens, was there truly some existence that had the divine power to rend the sky?

Were the so-called martial cultivation masters and peerless experts in the Eastern Sea Region, in their eyes, inferior to even dust, and were even less than fart?

“Yiyayiya! Big Brother!”

But just when Chu Feng was submerged in that shock, a sweet and mellifluous voice rang out unendingly from the distance.

Hearing that voice, Chu Feng’s mood instantly exploded in elation. His worry and uneasiness before all disappeared like a whisper of smoke, and he quickly cast his gaze in the direction that the sound came from.

Indeed, he saw a straight wave explosively shooting towards him from the surface of the sea, and at the end, a cute little person jumped out and appeared before Chu Feng. She immediately leaped into Chu Feng’s embrace, and she was none other than Little Fishy.

“Little Fishy, you’ve finally returned!” Seeing her, Chu Feng’s tense heart finally relaxed. He didn’t blame her at all, and what he had was only happiness and an eased heart.

“Hehe, Big Brother, were you worried about Little Fishy?” Little Fishy asked cleverly and naughtily as she blinked.

“Of course I was worried! Little Fishy is Big Brother’s angel! How could I not be worried when my angel’s gone?” Chu Feng said gigglingly as he rubbed Little Fishy’s jet-black hair. He truly liked that little girl so much he could not release her.

“Heh, Big Brother? Little Fishy’s got to go,” Little Fishy said suddenly.

“Go? Go where?!” Upon hearing those words, Chu Feng couldn’t help but be surprised.

“Go to another place to play! Little Fishy has played enough here,” Little Fishy said smilingly.

“Then when will Little Fishy come back?” Chu Feng asked.

“Come back? I think I won’t come back. Little Fishy won’t come back to play in a place where she has played enough. Little Fishy wants to go to a better place to play,” Little Fishy said.

“Ehh… Then, Little Fishy, when are you prepared to leave?” Chu Feng asked.

“Right now!”

“Right now?”

“Mm.” Little Fishy nodded her head firmly.

For some reason, as he looked at the cute little girl in front of his eyes, he felt his heart ache. He would really miss Little Fishy. Though they were only together for a very short period of time, in his heart, Chu Feng liked that child, and he wanted to protect that child.

However, Chu Feng could only think those thoughts because he also knew that he didn’t have the strength to protect that child. So, that was the reason why he didn’t speak to ask for her to stay behind, and also didn’t say he wanted to accompany her.

Chu Feng actually knew already that Little Fishy was possibly only a passerby in his life. It was impossible for a special girl like her to always stay by his side.

Besides, Chu Feng himself had many things to do. He had a heavy responsibility on him. He could not always bring a girl to experience sufferings with him.

Even though Chu Feng knew they were going to separate eventually, he hadn’t expected it to come so soon.

“Big Brother, Little Fishy has a present for you!” She giggled, then spread open her hands. A necklace appeared on her fair and tender hands.

When Chu Feng focused on it, he discovered that the necklace was truly interesting. It was a normal hemp rope tied around a small black-coloured rock.

Looking carefully, regardless if it was the rope or the rock, there were no special things about them. They were common objects. Not only were they common, the tying of the rope was even very rough.

“This was made by Little Fishy personally! Does it look good?” Little Fishy asked proudly as she put the rock necklace on her cupped hands.

“It does! I didn’t expect my Little Fishy to be so adroit and could even make a necklace on her own!” Although it was poorly made, after all, it was made by a three-year-old child. Naturally, Chu Feng praised ceaselessly as he put on an appearance of extreme fondness.

“Hehe, then Big Brother, you must always wear it! Don’t lose it, or else Little Fishy will be mad!” She stuffed the necklace into Chu Feng’s hands.

“Little Fishy needs to leave now, but Big Brother also has a present to give to you.” The number of treasures Chu Feng had on him was countless, but at that instant, he meticulously picke

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้ามไปที่เนื้อหาHOMEACTIVE INDEXCOMPLETE ฟอรั่มMGA – 640 บทบทก่อนหน้านี้บทต่อไปMGA: บท 640 – ออกเดินทางเมื่อ Eggy แม้กลายเป็นขรึมเช่นถ้ากลัว ฮองชูกลายเป็นไม่สบายใจมากขึ้น ว่าเขาจะรู้จักหลักการ "มีคนเหนือคน และท้องฟ้าเหนือท้องฟ้า"แต่เมื่อเขาเห็นพลังไม่น่าเชื่อจากท้องฟ้าอย่างแท้จริง ฮองชูปรับรู้สึกกลัวและ anxiousnessถ้าทุกสิ่งในท้องฟ้าในปัจจุบัน จริง แล้ว ฮชู และคนจากทะเลภาคตะวันออก — ทั้งหมด ขุนนางต่อสู้ ต่อสู้กษัตริย์ และแม้กระทั่งต่อสู้จักรพรรดิ — ถูกจิ๋วเกินไป เพียงจิ๋วว่า พวกเขามีน้อยกว่าฝุ่นเป็นถนนของการเพาะปลูกการต่อสู้อย่างแท้จริงสิ้นสุด และไร้ขีดจำกัด เกินเก้าสวรรค์ มีบางอย่างแท้จริงดำรงอยู่ที่มีอำนาจศักดิ์สิทธิ์ rend ฟ้าเพาะปลูกการต่อสู้ที่เรียกว่าโทและเพียร์เลสผู้เชี่ยวชาญในทะเลภาคตะวันออก ในตา ด้อยไปแม้แต่ฝุ่น และมีน้อยยิ่งกว่าตด"Yiyayiya พี่ใหญ่"แต่เพียงเมื่อชูฮถูกแช่ในช็อตที่ เสียงหวาน และ mellifluous รังออก unendingly จากระยะเสียงที่ได้ยิน ชูเฟิงอารมณ์ทันทีระเบิดในความอิ่มเอมใจ เขากังวลและไม่สบายใจก่อนทั้งหมดหายไปเช่นเสียงกระซิบของควัน และเขาโยนสายตาของเขาอย่างรวดเร็วในทิศทางที่เสียงมาจากจริง เขาเห็นคลื่นตรงยิงระเบิดเขาจากพื้นผิวของทะเล และปลาย เป็นคนน่ารักตัวเล็กกระโดดออก และปรากฏก่อนชูฮ เธอทันที leaped เข้ากอดชูฮ และเธอก็ไม่ใช่น้อยคาวอื่น"Fishy น้อย คุณได้ในที่สุดก็กลับมา" เห็นเธอ หัวใจตึงชูฮก็ผ่อนคลาย เขาไม่ได้โทษเธอเลย และเขามี ความสุขและหัวใจรู้สึก"ฮิฮิ พี่ใหญ่ ห่วงคุณเกี่ยวกับคาวน้อย" Fishy น้อยถามอย่างชาญฉลาด และ naughtily เป็นเธอคันนั้นกะพริบ"แน่นอนกังวล Fishy น้อยเป็นพี่ใหญ่เทวดา วิธีสามารถฉันไม่กังวลเมื่อเทวดาของฉันหายไป" ชูฮกล่าว gigglingly ว่าเขาลูบเส้นผมกระตุ้นน้อยคาวของ เขาอย่างแท้จริงชอบที่สาวน้อยมากเขาจะปล่อยเธอ"Heh พี่ใหญ่ Fishy น้อยมีไป คาวน้อยกล่าวอย่างกะทันหัน"ไป ไปที่ไหน!" ชูฮไม่สามารถช่วย แต่ต้องแปลกใจเมื่อได้ยินคำเหล่านั้น"ไปยังตำแหน่งอื่นในการเล่น Fishy น้อยได้เล่นพอนี่, "ครั้งกล่าวว่า คาวเล็กน้อย"แล้วเมื่อจะคาวน้อยกลับมา" ชูฮที่ถาม"กลับมา ฉันคิดว่า ฉันจะไม่กลับมา Fishy น้อยจะไม่กลับมาเล่นในสถานที่เธอได้เล่นพอ Fishy น้อยต้องการไปสถานที่ดีในการเล่น, "คาวน้อยกล่าว"Ehh แล้ว คาวเล็กน้อย เมื่อคุณเตรียมที่จะปล่อยให้" ชูฮที่ถาม“Right now!”“Right now?”“Mm.” Little Fishy nodded her head firmly.For some reason, as he looked at the cute little girl in front of his eyes, he felt his heart ache. He would really miss Little Fishy. Though they were only together for a very short period of time, in his heart, Chu Feng liked that child, and he wanted to protect that child.However, Chu Feng could only think those thoughts because he also knew that he didn’t have the strength to protect that child. So, that was the reason why he didn’t speak to ask for her to stay behind, and also didn’t say he wanted to accompany her.Chu Feng actually knew already that Little Fishy was possibly only a passerby in his life. It was impossible for a special girl like her to always stay by his side.Besides, Chu Feng himself had many things to do. He had a heavy responsibility on him. He could not always bring a girl to experience sufferings with him.Even though Chu Feng knew they were going to separate eventually, he hadn’t expected it to come so soon.“Big Brother, Little Fishy has a present for you!” She giggled, then spread open her hands. A necklace appeared on her fair and tender hands.When Chu Feng focused on it, he discovered that the necklace was truly interesting. It was a normal hemp rope tied around a small black-coloured rock.Looking carefully, regardless if it was the rope or the rock, there were no special things about them. They were common objects. Not only were they common, the tying of the rope was even very rough.“This was made by Little Fishy personally! Does it look good?” Little Fishy asked proudly as she put the rock necklace on her cupped hands.“It does! I didn’t expect my Little Fishy to be so adroit and could even make a necklace on her own!” Although it was poorly made, after all, it was made by a three-year-old child. Naturally, Chu Feng praised ceaselessly as he put on an appearance of extreme fondness.“Hehe, then Big Brother, you must always wear it! Don’t lose it, or else Little Fishy will be mad!” She stuffed the necklace into Chu Feng’s hands.“Little Fishy needs to leave now, but Big Brother also has a present to give to you.” The number of treasures Chu Feng had on him was countless, but at that instant, he meticulously picke

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้ามไปที่เนื้อหาhomeactive indexcomplete กระดานข่าวMGA –บทที่ 640ก่อนหน้าบทบทถัดไปMGA : บทที่ 640 ออกเดินทาง )เมื่อไข่กลายเป็นเคร่งขรึมราวกับหวาดกลัว ชู ฟงเริ่มไม่สบายใจมากขึ้น เขาได้รู้จักกันเสมอของหลักการ " มีชายเหนือชาย และท้องฟ้าเหนือฟ้า "แต่เมื่อเขาจริงๆ เห็นพลังที่ไม่น่าเชื่อจากฟากฟ้า ชูเฟงรัวรู้สึกกลัวและความกังวล .ถ้าทุกอย่างในท้องฟ้าที่ปัจจุบันถูกจริง แล้ว ชู ฟง และผู้คนจากภาคตะวันออกทะเลภูมิภาคทั้งหมดศิลปะศิลปะกษัตริย์ขุนนางและแม้กระทั่งศิลปะจักรพรรดิก็เล็กมาก ก็เพื่อให้เพลงที่พวกเขาน้อยกว่าฝุ่นเป็นถนนของการต่อสู้อย่างไม่มีที่สิ้นสุดและไม่มีขีดจำกัด นอกเหนือจากเก้าสวรรค์ มีจริงบางชีวิตที่มีพลังศักดิ์สิทธิ์จะฉีกท้องฟ้าที่ถูกเรียกว่าศิลปะการเพาะปลูกผู้เชี่ยวชาญและผู้เชี่ยวชาญเปรียบในทะเลภาคตะวันออก ภาคตะวันออก ในสายตาของพวกเขาด้อยกว่าแม้เศษฝุ่น และแม้แต่น้อยกว่าตด" yiyayiya ! พี่ชาย ! "แต่เมื่อ ชู ฟงก็จมอยู่ในความตกตะลึง หวาน และเสียงเจื้อยแจ้วดังขึ้น unendingly จากระยะไกลได้ยินเสียงนั้น ก็ ชู ฟงอารมณ์ทันทีจะกระหยิ่มยินดี เขากังวลและความไม่สบายใจ ก่อนหายตัวไปเหมือนเสียงกระซิบของควัน และ เขารีบเหวี่ยงสายตาของเขาในทิศทางที่เสียงมาจากแน่นอน เขาเห็นตรงคลื่นระเบิดยิงต่อเขาจากพื้นผิวของทะเล และสุดท้าย คนน้อยน่ารักกระโดดออกมาปรากฏตัวก่อน ชู ฟง เธอรีบกระโดดเข้าไปกอด ชู ฟง และ เธอ จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากคาวเล็กน้อย" คาวเล็กน้อย ในที่สุดเธอก็กลับมา " เห็นเธอ ก็ ชู ฟงเครียดจิตใจก็ผ่อนคลาย เขาไม่ได้โทษเธอและสิ่งที่เขามีคือความสุขเท่านั้น และการบรรเทาหัวใจ" หึหึ พี่ชาย คุณเป็นห่วงคาวเล็กน้อย " คาวน้อยถามอย่างชาญฉลาดและความซุกซนที่เธอกระพริบตา" แน่นอน ผมเป็นห่วงนะ คาวน้อยคือนางฟ้าของพี่ใหญ่ ! ทำไมผมไม่ได้เป็นกังวลเมื่อนางฟ้าของฉันหายไป " ชู ฟงบอกว่า คิกๆ เขาลูบคาวน้อยเป็นสีดำผม เขาจริงๆชอบผู้หญิงคนนั้นมาก เขาจะไม่ปล่อยเธอ" พี่ชายนี่ . . . ? ปลาน้อยต้องไป " คาวน้อยกล่าวขึ้นมา" ไป ไปที่ไหน ? ! ! ! " เมื่อได้ยินคำนั้น ชู ฟงไม่สามารถช่วย แต่ประหลาดใจ" ไปที่อื่นเพื่อเล่น ! ปลาน้อยได้เล่นเลย " ปลาน้อยพูดอมยิ้ม ." แล้วเมื่อไหร่จะคาวน้อยกลับมา " ชู ฟงถาม" กลับมา ฉันคิดว่าฉันอาจจะไม่ได้กลับมา ปลาน้อยจะไม่กลับไปเล่นในสถานที่ที่เธอได้เล่นเป็นพอ ปลาน้อยต้องไปสถานที่ดีกว่าที่จะเล่น " ปลาน้อยกล่าว" เอ๋ . . . งั้น คาวน้อย เมื่อคุณพร้อมที่จะไป " ชู ฟงถาม" ตอนนี้ ! "" ตอนนี้ "" อืม " คาวน้อยพยักหน้าหัวของเธอแน่นสำหรับเหตุผลบางอย่าง เมื่อมองไปที่สาวน้อยน่ารักในสายตาของเขา เขารู้สึกว่าหัวใจของเขาเจ็บปวด เขาจะคิดถึงปลาน้อย ถึงแม้จะอยู่ด้วยกันในช่วงเวลาสั้นมากเวลาในใจ ชู ฟงชอบเด็ก และเขาต้องการที่จะปกป้องเด็กนั่นอย่างไรก็ตาม ชู ฟงคิดแต่ความคิดเหล่านั้น เพราะเขาก็รู้ว่าเขาไม่ได้มีความแข็งแรงที่จะปกป้องเด็กนั่น นั่นคือเหตุผลที่เขาไม่ได้พูดถามเธออยู่ และยังไม่ได้บอกว่าเขาต้องการไปกับเธอชู ฟงจริง ๆรู้แล้วว่าคาวน้อยก็อาจจะแค่เดินผ่านเข้ามาในชีวิตของเขา มันเป็นไปไม่ได้สำหรับผู้หญิงไฮโซเหมือนเธอมักจะอยู่ข้างๆ เค้านอกจากนี้ ชู ฟงเอง มีหลายเรื่องที่ต้องทำ เขามีความรับผิดชอบหนักให้กับเขา เขาอาจไม่เคยพาผู้หญิงประสบการณ์ความทุกข์กับเขาแม้ว่าชูฟงรู้ว่าพวกเขาจะแยกจากกันในที่สุด เขาไม่คาดว่ามันจะมาเร็วขนาดนี้" พี่ปลาน้อยได้ของขวัญสำหรับคุณ " เธอหัวเราะคิกคัก แล้วกระจายเปิดมือของเธอ สร้อยคอที่ปรากฏในงานของเธอและมือนุ่มเมื่อ ชู ฟงเน้นมัน เขาค้นพบว่า สร้อยเส้นนี้ น่าสนใจจริงๆ มันเป็นปกติ ป่าน เชือกผูกรอบเล็กสีดำสี rockดูดีๆนะ แล้วถ้ามันเชือกหรือหิน ไม่มีสิ่งพิเศษเกี่ยวกับพวกเขา พวกเขาเป็นวัตถุธรรมดา พวกเขาไม่ใช่เพียงทั่วไป มัดของเชือกยังขรุขระมาก" นี่ทำโดยคาวน้อยเอง มันดูดีไหม " คาวน้อยถามอย่างภาคภูมิใจในขณะที่เธอวางหินสร้อยคอเธอถ้วยในมือ" ไม่ ! ผมไม่คิดว่าผมไม่ค่อยดีได้คล่องแคล่วและยังสามารถทำสร้อยคอของเธอเอง ! " ถึงแม้ว่ามันจะไม่ดีขึ้น หลังจากทั้งหมด มันถูกสร้างโดยเด็กวัย 3 ขวบ ธรรมชาติ ชู ฟงชมไม่หยุดหย่อน เขาใส่ในลักษณะของ extreme ความรัก" ฮิฮิ งั้นพี่ก็ต้องใส่มัน จะไม่สูญเสียมัน ไม่งั้นปลาน้อยจะโกรธ " เธอยัดสร้อยใส่มือของ ชู ฟง" คาวน้อยต้องไปแล้ว แต่พี่ยังได้ประชาสัมพันธ์