However, Hobbesian democracy cannot

However, Hobbesian democracy cannot
be characterised as government by consent unless one assumes that every
subject of the State ‘consents’ to whatever rules it imposes regardless of how
or why he or she votes and regardless of whether he or she votes at all.
Obviously, under that assumption, elections and voting have nothing to do
with proving consent. Apparently, then, with respect to Hobbesian democracy,
consent is not related to its democratic aspects; it must reside in its Hobbesian
aspect. The arguments are familiar:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างไรก็ตาม Hobbesian ประชาธิปไตยไม่มีประสบการ์เป็นรัฐบาลยินยอมเว้นแต่หนึ่งสันนิษฐานที่ทุกเรื่องรัฐ 'consents' เพื่ออะไรก็ตามกฎที่กำหนด โดยวิธีหรือทำไมเขาหรือเธอลงคะแนน และไม่ว่าว่าเขาหรือเธอออกเสียงทั้งหมดอย่างชัดเจน ภายใต้สมมติฐานที่ว่า เลือกตั้งและลงคะแนนเสียงได้ไม่มีการพิสูจน์ได้รับความยินยอม เห็นได้ชัด แล้ว กับประชาธิปไตย Hobbesianความยินยอมไม่ได้เกี่ยวข้องกับด้านของประชาธิปไตย มันต้องอยู่ในของ Hobbesianกว้างยาว อาร์กิวเมนต์คุ้นเคย:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ประชาธิปไตย Hobbesian
ไม่สามารถจะมีลักษณะเป็นรัฐบาลโดยได้รับความยินยอมเว้นแต่หนึ่งสันนิษฐานว่าทุกเรื่องของ
'ความยินยอม'
รัฐเพื่อสิ่งที่กฎจะเรียกเก็บโดยไม่คำนึงถึงวิธีการหรือทำไมเขาหรือเธอลงมติและโดยไม่คำนึงถึงว่าเขาหรือเธอเสียงที่ทุกคน.
เห็นได้ชัดว่า
ภายใต้สมมติฐานที่ว่าการเลือกตั้งและออกเสียงลงคะแนนมีอะไรจะทำอย่างไรกับการพิสูจน์ความยินยอม เห็นได้ชัดว่าแล้วเกี่ยวกับการปกครองระบอบประชาธิปไตย Hobbesian,
ได้รับความยินยอมไม่เกี่ยวข้องกับด้านประชาธิปไตยของตน มันจะต้องอาศัยอยู่ใน Hobbesian
ของด้าน ข้อโต้แย้งที่มีความคุ้นเคย:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างไรก็ตาม ไม่ hobbesian ประชาธิปไตยมีลักษณะเป็นรัฐบาลโดยความยินยอมเว้นแต่หนึ่งสันนิษฐานว่าทุกเรื่องของรัฐ ' ยินยอม ' สิ่งที่กฎมันเก็บภาษีไม่ว่าหรือทำไมเขาหรือเธอโหวตและไม่ว่าเขาหรือเธอโหวตเลยเห็นได้ชัดว่า ภายใต้ข้อสมมติว่า การเลือกตั้งและการลงคะแนนไม่เกี่ยวอะไรเลยกับการพิสูจน์ความยินยอม เห็นได้ชัดว่างั้น ด้วยความเคารพ hobbesian ประชาธิปไตย ,ยินยอมไม่ได้เกี่ยวข้องกับด้านประชาธิปไตยของมัน มันต้องอยู่ใน hobbesianด้าน อาร์กิวเมนต์ที่คุ้นเคย :