I keep this conversation only among

I keep this conversation only among the senior level.

I think it is ok. Nobody is perfect and I know it takes time for new comer to learn new things. More important is the level of enthusiasm and realization of “We do not know What we don’t Know.”

I will keep it simple…in our real world, we face this situation all the time:
1. We know “what we know”
2. And We know “what we do not know”
3. There are also cases where “We do not know what we don’t know” – this part is most dangerous and it forms the majority of us.

The only way to prevent repeating the same error over and over again is by knowing “what we do not know” through the inputs from other people. Which in this case, I think Panatsa is trying to guide Chanida with a better understanding through the questions she asked.

If Chanida remained silent and not tell us her understanding, she will never be able to know what the error was.

So, all of us also need to practice “ Stepping Up with Confidence and Calm.” This only meet Level 2 behavior.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันสามารถเก็บบทสนทนานี้ในระดับอาวุโสเท่านั้นผมคิดว่า มันก็โอเค ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ และฉันรู้ว่า มันใช้เวลาสำหรับผู้มาใหม่ที่เรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ เป็นธรรมและระดับของความกระตือรือร้น "เราไม่รู้เราไม่รู้"ฉันจะให้มันง่าย...ในโลกแห่งความจริงของเรา เราต้องเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้ตลอดเวลา:1. เรารู้ว่า "สิ่งที่เรารู้"2. และเรารู้ว่า "เราไม่รู้อะไร"3. มีกรณีที่ "เราไม่ทราบอะไรที่เราไม่รู้" – ส่วนนี้คืออันตรายที่สุด และรูปส่วนใหญ่ของเราด้วย วิธีเดียวที่จะป้องกันไม่ให้ทำซ้ำข้อผิดพลาดเดียวกันซ้ำแล้วซ้ำอีกได้ว่า "สิ่งที่เราไม่รู้" ผ่านอินพุตจากผู้อื่น ซึ่งในกรณีนี้ ผมคิดว่า Panatsa พยายามแนะนำนางสาวชนิดา ด้วยเข้าใจถึงคำถามที่เธอถาม ถ้านางสาวชนิดายังคงเงียบ และไม่บอกความเข้าใจของเธอ เธอจะไม่สามารถรู้ว่าอะไรผิด ดังนั้น เรายังต้องฝึก "ปิ้งขึ้นอย่างมั่นใจและความสงบ" นี้เท่านั้นตามลักษณะการทำงานระดับ 2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันเก็บการสนทนานี้เพียง แต่ในหมู่ระดับอาวุโส.

ผมคิดว่ามันก็โอเค ไม่มีใครที่สมบูรณ์แบบและฉันรู้ว่ามันต้องใช้เวลาสำหรับผู้มาใหม่ที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ ที่สำคัญยิ่งกว่าคือระดับของความกระตือรือร้นและความสำนึกของ "เราไม่ทราบว่าสิ่งที่เราไม่ทราบ."

ผมจะให้มันง่าย ... ในโลกแห่งความจริงของเราเราต้องเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้ตลอดเวลา:
1 เรารู้ว่า "สิ่งที่เรารู้"
2 และเรารู้ว่า "สิ่งที่เราไม่รู้"
3 นอกจากนี้ยังมีกรณีที่ "เราไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่เราไม่ทราบว่า." - ส่วนนี้เป็นอันตรายมากที่สุดและมันเป็นส่วนใหญ่ของเรา

วิธีเดียวที่จะป้องกันไม่ให้เกิดการทำซ้ำข้อผิดพลาดเดียวกันซ้ำแล้วซ้ำอีกโดยรู้ว่า "สิ่งที่เรา ไม่ทราบว่า "ผ่านปัจจัยการผลิตจากคนอื่น ซึ่งในกรณีนี้ผมคิดว่า Panatsa พยายามที่จะเป็นแนวทางในการชนิดามีความเข้าใจที่ดีขึ้นผ่านคำถามที่เธอถาม.

หากชนิดายังคงเงียบและไม่ได้บอกให้เราเข้าใจเธอเธอจะไม่สามารถที่จะรู้ว่าสิ่งที่ผิดพลาดได้.

ดังนั้นทั้งหมดของ เรายังต้องฝึก "ก้าวขึ้นด้วยความมั่นใจและความสงบ." นี้เพียง แต่ตอบสนองระดับ 2 พฤติกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมเก็บเรื่องนี้เพียงในระดับอาวุโสฉันคิดว่ามันโอเค ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ และผมรู้ว่ามันต้องใช้เวลาสำหรับผู้มาใหม่ที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ ที่สำคัญคือ ระดับของความกระตือรือร้นและการรับรู้ " เราไม่รู้ว่าเราไม่รู้ผมจะให้มันง่าย . . . . . . . ในโลกความเป็นจริงของเรา เราต้องเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้ตลอดเวลา1 . เรารู้ " สิ่งที่เรารู้ "2 . และเรารู้ว่า " สิ่งที่เราไม่รู้ "3 . นอกจากนี้ยังมีกรณีที่ " เราไม่รู้ว่าเราไม่รู้ " ( ส่วนนี้จะอันตรายที่สุดและรูปแบบส่วนใหญ่ของเราวิธีเดียวที่จะป้องกันไม่ให้ทำซ้ำข้อผิดพลาดเดียวกันกว่าและมากกว่าอีกครั้ง โดยการรู้ " สิ่งที่เราไม่รู้ " ผ่านข้อมูลจากคนอื่น ซึ่งในกรณีนี้ ฉันคิดว่า panatsa พยายามแนะนำชนิดากับความเข้าใจที่ดีผ่านคำถามที่เธอถามถ้าชนิดายังคงเงียบและไม่ได้บอกเราเข้าใจเธอ เธอจะไม่สามารถที่จะรู้ว่าสิ่งที่ผิดพลาดคือ .ดังนั้น เราทุกคนยังต้องฝึก " ก้าวถึงความมั่นใจและความสงบ . " นี้จะพบพฤติกรรมระดับ 2