The Triangle factory, owned by Max

The Triangle factory, owned by Max Blanck and Isaac Harris, was located in the top three floors of the Asch Building, on the corner of Greene Street and Washington Place, in Manhattan. It was a true sweatshop, employing young immigrant women who worked in a cramped space at lines of sewing machines. Nearly all the workers were teenaged girls who did not speak English, working 12 hours a day, every day. In 1911, there were four elevators with access to the factory floors, but only one was fully operational and the workers had to file down a long, narrow corridor in order to reach it. There were two stairways down to the street, but one was locked from the outside to prevent stealing and the other only opened inward. The fire escape was so narrow that it would have taken hours for all the workers to use it, even in the best of circumstances.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรงงานสามเหลี่ยม เจ้า Blanck สูงสุดและคแฮริส ตั้งอยู่ในสามชั้นบนสุดของอาคาร Asch มุมถนน Greene และวอชิงตันสถาน แมนฮัตตัน มันเป็น sweatshop จริง ใช้อพยพเด็กผู้หญิงทำงานในพื้นที่แคบที่บรรทัดของจักรเย็บผ้า แรงงานเกือบทั้งหมดมีหญิง teenaged ที่ไม่ได้พูดภาษาอังกฤษ การทำงาน 12 ชั่วโมงต่อวัน ทุกวัน พ.ศ. 2454 มีลิฟท์สี่ถึงพื้นโรงงาน แต่มีพร้อมใช้งาน และผู้ปฏิบัติงานที่มีแฟ้มลงทางยาว แคบเพื่อที่จะถึงนี้ มี stairways สองลง street แต่หนึ่งถูกล็อคจากด้านนอกเพื่อป้องกันขโมย และอื่น ๆ เฉพาะเปิดเข้าข้างใน ทางหนีไฟแคบเพื่อที่มันจะได้ชั่วโมงสำหรับพนักงานทุกคนใช้ได้ แม้ในส่วนของสถานการณ์นั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โรงงานสามเหลี่ยมที่เป็นเจ้าของโดยแม็กซ์ Blanck และอิสอัคแฮร์ริสที่ตั้งอยู่ในด้านบนสามชั้นของอาคาร Asch ตรงหัวมุมถนนกรีนเพลสและวอชิงตันในแมนฮัตตัน มันเป็นนรกที่แท้จริงจ้างผู้หญิงอพยพหนุ่มสาวที่ทำงานอยู่ในพื้นที่แคบที่สายของจักรเย็บผ้า เกือบทุกคนเป็นสาววัยรุ่นที่ไม่ได้พูดภาษาอังกฤษในการทำงาน 12 ชั่วโมงต่อวันทุกวัน ในปี 1911 มีอยู่สี่ลิฟท์ที่มีการเข้าถึงชั้นโรงงาน แต่เพียงอย่างใดอย่างหนึ่งได้ดำเนินการอย่างเต็มที่และมีคนงานที่จะยื่นลงยาวทางเดินแคบ ๆ เพื่อที่จะเข้าถึงมัน มีสองบันไดลงไปที่ถนนมี แต่คนถูกล็อคจากด้านนอกเพื่อป้องกันการขโมยและอื่น ๆ ที่เปิดเฉพาะขาเข้า หนีไฟแคบเพื่อที่จะได้เอาเวลาสำหรับคนงานทั้งหมดที่จะใช้งานได้แม้จะอยู่ในสถานการณ์ที่ดีที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรงงานสามเหลี่ยม , เป็นเจ้าของโดยแม็กซ์ blanck อิสอัคแฮร์ริสอยู่ในด้านบนชั้นสามของอาคาร แอช ในมุมของถนนและวอชิงตันสถานที่ในแมนฮัตตัน มันเป็นร้านขนมหวานจริง พนักงานหนุ่มต่างด้าวผู้หญิงที่ทำงานในพื้นที่จำกัดที่สายของจักรเย็บผ้า เกือบทั้งหมด แรงงานมีวัยรุ่นสาวที่ไม่ได้พูดภาษาอังกฤษ ทำงาน 12 ชั่วโมงต่อวันทุกๆ วัน ใน 1911 , มี 4 โครงการเข้าถึงพื้นโรงงาน แต่เพียงหนึ่งคืองานอย่างเต็มที่ และคนงานยื่นลงมายาว ทางเดินแคบ ๆเพื่อที่จะไปถึงมัน มีบันไดลงไปที่ถนน แต่ถูกล็อคจากด้านนอก เพื่อป้องกันการขโมย และอื่น ๆ แค่เปิดเข้าไปด้านในหนีไฟแคบเพื่อให้มันจะได้เอาชั่วโมงสำหรับพนักงานทุกคนที่จะใช้มันแม้แต่ในสถานการณ์ดีที่สุด