NIOSH defines heat stress as the su

NIOSH defines heat stress as the sum of the heat generated in the body (metabolic heat) plus
the heat gained from the environment (environmental heat) minus the heat lost from the body
to the environment, primarily through evaporation [NIOSH 2013]. Many bodily responses
to heat stress are desirable and beneficial because they help regulate internal temperature
and, in situations of appropriate repeated exposure, help the body adapt (acclimatize) to the
work environment. However, at some stage of heat stress, the body’s compensatory measures
cannot maintain internal body temperature at the level required for normal functioning. As
a result, the risk of heat-related illnesses, disorders, and accidents substantially increases.
Increases in unsafe behavior, which may lead to accidents, are also seen as the level of
physical work of the job increases [NIOSH 1986].
Many heat stress guidelines have been developed to protect people against heat-related
illnesses. The objective of any heat stress index is to prevent a person’s CBT from rising
excessively. The World Health Organization concluded that, “it is inadvisable for CBT to
exceed 100.4°F or for oral temperature to exceed 99.5°F in prolonged daily exposure to
heavy work and/or heat.” Additionally, a CBT of 102.2°F should be considered reason to
terminate exposure even when CBT is being monitored [NIOSH 1986]. This does not mean
that an employee with a CBT exceeding those levels will necessarily experience adverse
health effects; however, the number of unsafe acts increases as does the risk of developing
heat stress illnesses [NIOSH 1986].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

NIOSH กำหนดความร้อนความเครียดเป็นผลรวมของความร้อนที่สร้างขึ้นในร่างกาย (ความร้อนเผาผลาญ) บวกความร้อนที่ได้รับจากสิ่งแวดล้อม (สิ่งแวดล้อมความร้อน) ลบด้วยความร้อนสูญเสียจากร่างกายเพื่อสิ่งแวดล้อม หลักระเหย [NIOSH 2013] ตอบสนองต่อร่างกายมากมายร้อน ความเครียดจะเหมาะ และเป็นประโยชน์ เพราะช่วยควบคุมอุณหภูมิภายในและ ในกรณีของการสัมผัสซ้ำที่เหมาะสม ช่วยให้ร่างกายปรับ (acclimatize) เพื่อการสภาพแวดล้อมในการทำงาน อย่างไรก็ตาม ในบางช่วงของความร้อนความเครียด มาตรการชดเชยของร่างกายไม่สามารถรักษาอุณหภูมิภายในร่างกายในระดับที่จำเป็นสำหรับการทำงานปกติ เป็นผล ความเสี่ยง ของความร้อนที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วย โรค อุบัติเหตุมากเพิ่มเพิ่มขึ้นในการทำงานที่ไม่ปลอดภัย ซึ่งอาจนำไปสู่อุบัติเหตุ เห็นอีกระดับของการทำงานทางกายภาพที่เพิ่มงาน [NIOSH 1986]แนวทางความเครียดร้อนในได้ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อปกป้องจากความร้อนที่เกี่ยวข้องเจ็บป่วย วัตถุประสงค์ของดัชนีความเครียดใด ๆ ความร้อนคือการ ป้องกันไม่ให้บุคคลชุมชนไรซิ่งมากเกินไป องค์การอนามัยโลกสรุปว่า, "inadvisable สำหรับชุมชนเพื่อเกินกว่า 100.4° F หรือปากอุณหภูมิ 99.5° F ในสัมผัสทุกวันนานเกินงานหนักและ/หรือความร้อน" นอกจากนี้ ชุมชนของ 102.2° F ควรพิจารณาเหตุผลสิ้นแสงแม้ชุมชนจะมีการตรวจสอบ [NIOSH 1986] นี้ไม่ได้หมายความว่า พนักงานที่ มีชุมชนที่เกินระดับที่จะจำประสบการณ์ร้ายผลกระทบสุขภาพ อย่างไรก็ตาม จำนวนของการกระทำที่ไม่ปลอดภัยเพิ่มขึ้นกับความเสี่ยงของการพัฒนาความร้อนความเครียดโรค [NIOSH 1986]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

NIOSH กำหนดความเครียดความร้อนเป็นผลรวมของความร้อนที่เกิดในร่างกาย (ความร้อนเผาผลาญ) บวกกับ
ความร้อนที่ได้จากสภาพแวดล้อม (ร้อนสิ่งแวดล้อม) ลบความร้อนออกจากร่างกายสูญเสีย
ต่อสภาพแวดล้อมส่วนใหญ่ผ่านการระเหย [NIOSH 2013] การตอบสนองของร่างกายหลายคน
ให้ความร้อนความเครียดเป็นที่ต้องการและเป็นประโยชน์เพราะพวกเขาช่วยควบคุมอุณหภูมิภายใน
และในสถานการณ์ของการสัมผัสซ้ำเหมาะสมช่วยให้ร่างกายปรับตัว (acclimatize) เพื่อ
สภาพแวดล้อมการทำงาน แต่ในขั้นตอนของความเครียดความร้อนบางส่วนมาตรการชดเชยของร่างกายที่
ไม่สามารถรักษาอุณหภูมิภายในร่างกายอยู่ในระดับที่จำเป็นสำหรับการทำงานปกติ เป็น
ผลให้ความเสี่ยงของโรคที่เกี่ยวข้องกับความร้อนผิดปกติและอุบัติเหตุอย่างมีนัยสำคัญเพิ่ม.
เพิ่มขึ้นในพฤติกรรมที่ไม่ปลอดภัยซึ่งอาจนำไปสู่การเกิดอุบัติเหตุจะเห็นว่าเป็นระดับของ
การทำงานทางกายภาพของการเพิ่มขึ้นของงาน [NIOSH 1986].
ความร้อนจำนวนมาก แนวทางความเครียดได้รับการพัฒนาที่จะปกป้องคนกับความร้อนที่เกี่ยวข้องกับ
การเจ็บป่วย วัตถุประสงค์ของดัชนีความเครียดความร้อนใด ๆ เพื่อป้องกันไม่ให้ CBT ของบุคคลจากการเพิ่มขึ้น
มากเกินไป องค์การอนามัยโลกได้ข้อสรุปว่า "มันเป็นไม่สมควรสำหรับ CBT จะ
เกิน 100.4 ° ​​F หรืออุณหภูมิในช่องปากจะเกิน 99.5 ° F สัมผัสเป็นเวลานานในชีวิตประจำวันเพื่อ
การทำงานหนักและ / หรือความร้อน. "นอกจากนี้ CBT ของ 102.2 ° F ควรจะเป็น เหตุผลที่จะพิจารณา
ยุติการสัมผัสแม้ในขณะที่ CBT จะถูกตรวจสอบ [NIOSH 1986] นี้ไม่ได้หมายความ
ว่าพนักงานที่มี CBT เกินระดับที่จำเป็นต้องจะได้รับประสบการณ์ที่ไม่พึงประสงค์
ผลกระทบต่อสุขภาพ; แต่จำนวนของการกระทำที่ไม่ปลอดภัยที่เพิ่มขึ้นเช่นเดียวกับความเสี่ยงของการ
เจ็บป่วยความเครียดความร้อน [NIOSH 1986]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

NIOSH กำหนดความเครียดจากความร้อนเป็นผลรวมของความร้อนที่เกิดขึ้นในร่างกาย ( การเผาผลาญความร้อน ) บวก
ความร้อนที่ได้รับจากสิ่งแวดล้อม ( ความร้อนสิ่งแวดล้อม ) ลบสูญเสียความร้อนจากร่างกาย
เพื่อสิ่งแวดล้อมเป็นหลักผ่าน NIOSH การระเหย [ 56 ] หลายที่ร่างกายตอบสนอง
ความเครียดความร้อนที่พึงประสงค์และเป็นประโยชน์เพราะพวกเขาช่วยควบคุม
อุณหภูมิภายในและในสถานการณ์ที่เหมาะสมกันแสง ช่วยให้ร่างกายปรับตัว ( ใหม่ )
งานสิ่งแวดล้อม อย่างไรก็ตาม ในบางขั้นตอนของความเครียดจากความร้อนของร่างกาย , การรักษาอุณหภูมิภายในร่างกาย
ไม่สามารถวัดระดับที่จำเป็นสำหรับการทำงานปกติ โดย
ผล , ความเสี่ยงของโรคที่เกี่ยวข้องกับความร้อนผิดปกติ และเกิดอุบัติเหตุอย่างมากเพิ่มขึ้น
เพิ่มพฤติกรรมที่ไม่ปลอดภัยซึ่งอาจนำไปสู่การเกิดอุบัติเหตุ ยังเห็นเป็นระดับ
งานทางกายภาพของงานเพิ่ม [ NIOSH 1986 ] .
แนวทางหลายความเครียดความร้อนได้ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อปกป้องประชาชนจากความร้อนที่เกี่ยวข้อง
ร่วมด้วย วัตถุประสงค์ของความเครียดจากความร้อนดัชนีเพื่อป้องกันการ CBT ของบุคคลจาก Rising
มากเกินไป องค์การอนามัยโลกกล่าวว่า " มันไม่สมควรสำหรับ CBT

เกิน 1004 องศา F หรือช่องปาก ทำให้อุณหภูมิเกินองศา F ในการเปิดรับเป็นเวลานานทุกวัน

ทำงานหนักและ / หรือร้อน . " นอกจากนี้ การท่องเที่ยวของ 102.2 ° F ควรพิจารณาเหตุผลที่จะยุติการ
เมื่อ CBT จะถูกตรวจสอบอย่าง [ 2529 ] นี้ไม่ได้หมายความว่า
ที่พนักงานกับ CBT เกินระดับนั้น จะเป็นประสบการณ์ที่ไม่พึงประสงค์ต่อสุขภาพ
; อย่างไรก็ตามจำนวนของการกระทำที่ไม่ปลอดภัยเพิ่มขึ้นเช่นเดียวกับความเสี่ยงของการพัฒนา
ความร้อนความเครียดอย่างร่วมด้วย [ 2529 ]