Hyun-woo scratched his head and hesitated. Then his mother looked at Hyun-woo with a serious expression and said.
“…….You don’t like Hye-sun?”
“That’s not it, but……”
“You don’t have to say anything else.”
His mother interrupted Hyun-woo’s words and said.
“Don’t you know Hye-sun’s heart? It isn’t easy for a woman to express her feelings. Of course, you shouldn’t reply if you’re uncertain. But you also shouldn’t let a woman wait too long. Do you understand?”
Hyun-woo nodded without saying anything. His mother say that he had been avoiding the situation. But Hyun-woo already knew what his mother was saying. Hyun-woo also thought the situation was difficult. He didn’t dislike Jung Hye-sun. No, in the beginning he only though of her as a sister but he recognized that his feelings had changed. The reason Hyun-woo couldn’t say a word to Hye-sun was because of Kang Mi-su, or Lariette. He often talked with Kang Mi-su on the phone. Every time he talked to her, Hyun-woo felt a mysterious emotion. Until he could confirm the true identity of that feeling, he couldn’t say a word to Jung Hye-sun about their relationship. It might just be an excuse but he thought it was cowardly to enter into a relationship with someone when he might have feelings for someone else. That was the reason he couldn’t hand over the Poco Poco doll to Jung Hye-sun. He had decided to leave the situation until after the siege ended.
‘But……’
Things became even more complicated when the siege was over. So he once again pushed the problem of Jung Hye-sun and Kang Mi-su back.
“What did you want to discuss?”
A while later, they had returned to Hyun-woo’s house and Gwon Hwa-rang sat opposite him.
“It’s about Silvana.”
“What’s the problem?”
“It’s not a problem right not but a potential one.”
“I’m not smart. Just tell me simply.”
“Defending Silvana castle.”
That’s right. This was the problem Hyun-woo was worried about. Unlike Lancel, Silvana was a territory that could be taken away by another alliance.
‘I can be relieved for one month…..’
After Hyun-woo’s experience, the siege rules in Nagaran had been changed. In the past, the siege only had approximately 1,000 people and now approximately 4,000~5,000 people took part. The biggest problem was the war funds needed to pay the personnel who took part in the siege. Since the number of troops had increased, he needed a huge amount of war funds for the siege. But that wasn’t the biggest problem. There was a lot of time to prepare after someone applied for a siege. But defending was the problem. An alliance could challenge a siege every fortnight. If an alliance had a steady income from the castle then they would someone be able to hold it. The problem was when someone like Hyun-woo became the Lord. He had spent a huge amount of money in order to win this siege. Thanks to the new siege rules, a new Lord had the right to refuse any siege challenge for one month after he was instated.
‘But the problem isn’t just the military funds.’
It was that he had no troops to protect Silvana. The only way to keep the territory was to continue winning sieges. But presently Hyun-woo had no troops to maintain the estate. The Dark Eden troops this time had only been convened for this siege They then disbanded after the siege ended.
‘Until now I didn’t need any troops, but if I’m going to possess the territory then I need the minimum number of people to defend it.’
It was natural but Hyun-woo had no intention of permanently residing at the estate.
‘This is the last time. If Silvana is taken away then I won’t get another chance. I have to gain enough power in one month to protect Silvana.’
This wasn’t a choice, it was something essential. Yet another problem arose because of this. Even if there wasn’t a siege, he needed money to gather the troops. The reason was simple. When an estate belonged to a guild, the members wouldn’t receive any payment for participating in the siege. Instead the Lord would divide the profit of the estate among the guild. It was common sense. If there was no benefit to maintaining the estate then what reason did a guild have to occupy it? So the issue of troops wasn’t a problem for all Lords. If there was a lot of troops then they could keep the estate. On the other hand, a lot more money was needed to maintain them. So the castle always had the minimum number of troops needed to defend it.
Raiden might seem like he had a lot of money after maintaining a C rated estate for 1 year. But thanks to the income for 5,000 people, he actually only received an income of several hundred gold. Hyun-woo had already thought of some plans to solve that problem.
‘For the moment 4,000 people should be suitable to defend Silvana.’
Hyun-woo limited the number of troops to 4,000 people. Currently, most sieges in Nagaran only took place with 4,000~5,000 people. First, some of his forces would be filled with troops from Lancel and the Eastern Nation. In fact, Hyun-woo’s strategy in this siege also focused on minimizing the loss of NPCs.
He entrusted the Wolrang and Meow to Bread and Redian and sent them to the relatively stable Defense Towers. Then he had entrusted the Lancel troops to JusticeMan as rear support. Thanks to Hyun-woo’s use of Great Sacrifice, hardly any raccoons died. Therefore of the 1,600 NPCs who participated in the siege, only 100 actually died. Ark was reluctant to let the remaining 1,500 NPCs leave Silvana. He had already talked about the matter with Galen. If he wanted the NPC troops to reside at Lancel then he needed to pay them as WELL. NPC’s also needed money to live. If he wanted to borrow the Eastern Nation and Baran clan in particular then he would have to pay a certain amount every month. And if a warrior was killed in action then he would have to provide compensation to their families. But it would still be cheaper than hiring users.
‘However, I have no choice but to fill the remaining 2,500 spots with users.’
In the end, he would have to create a guild.
“I want you to be a guild leader for me.”
“Me?”
Gwon Hwa-rang said with surprise.
“Yes. Ajusshi managed to employ thousands of troops from Seutandal. I think ajusshi will be better as a guild leader than someone like me who wanders around alone.”
“That might be so but…..”
Gwon Hwa-rang spoke ambiguous words as he hesitated. There were two reasons Hyun-woo wanted to make Gwon Hwa-rang the guild leader. One reason was that it was too complicated.
Hyun-woo had tried making guilds in other online games. But there were lots of difficulties after he became the guild leader. Whenever there was a small problem in the guild it was up to the guild leader to solve it. Some issues were okay but he would get a lot of headaches whenever there was an emotional quarrel between guild members. If the guild had less than 100 members then he would be also be constantly bombarded with whispers while hunting. But it was unnecessary to explain when the guild had more than 2,000 members. He was already the Lord of Lancel and Silvana so he didn’t want to become a guild leader as well.
‘But Hwa-rang ajusshi likes things like that.’
He had taken charge of rehabilitating some ex-criminals so Gwon Hwa-rang was an expert at addressing complaints. He liked such things. So Gwon Hwa-rang would be the best choice as guild leader. There were also the 700 users who followed Gwon Hwa-rang from Seutandal to Silvana.
‘And if Hwa-rang ajusshi becomes the guild leader then the burden of the maintenance costs would reduce.’
This was the second reason why he wanted Gwon Hwa-rang to be the guild leader. Once again, the money which entered the estate belonged to the estate. While he wasn’t the Lord, the guild leader was the same. But it was different if the Lord was a guild leader. The Lord would have to worry about the guild members who helped him obtain the estate. Any Lord of a territory would have to pay a certain amount of money to the troops as maintenance fees. It depended on the size of the guild, but the maintenance cost was around 70% of what territories controlled by a Lord who was a guild leader needed to pay. In other words, Hyun-woo could reduce the maintenance costs of his troops by 30% if he made Gwon Hwa-rang the guild leader instead of Hyun-woo.
WELL, it does sound good. Hyun-woo is the one who invested all the funds in this siege. As colleagues who suffered together to occupy the castle, we can’t just give it to other guilds in the area. If we suffered all that only to lose the estate to another guild alliance then there would be a lot of complaints.
Gwon Hwa-rang nodded after listening to the explanation. However, he revealed his worries with his next words.
“But…. I….. That…. So-mi ssi…..”
That was the reason why Gwon Hwa-rang couldn’t easily accept. Now the siege was over. He had planned to date Hyun-woo’s mother who had turned into a school girl. Hyun-woo laughed like it was ridiculous and asked.
“You really think it is possible to date my mother if you don’t accept my request?”
“Eh? Are you really going to act that petty?”
“No, it’s just a joke. Even if you are the guild leader, you don’t have to be stuck at Silvana. The guild will only convene at Silvana when there is a siege. The siege only occurs every fortnight. Plus……”
Hyun-woo approached and whispered in a sly voice.
“If you become the guild leader then you will have 2,500 subordinates. Won’t that be quite impressive when my mother sees it?”
“Ohhhh, that’s right…..”
Gwon Hwa-rang was completely caught by Hyun-woo’s small talk.
WELL, come to think of it there is no one else who can take the position. I will become the guild leader as you requested and leave Lariette in charge of the Seutandal forces.”
“You’ve thought well.”
“By the way, where will you obtain the 2,500 people from to form the guild? Do you think it will be easy?”
“
ฮยอนวูรอยขีดข่วนหัวของเขาและลังเล จากนั้นแม่ของเขามองไปที่ฮยอนแสวงหาด้วยสีหน้าจริงจังและกล่าวว่า. "...... .You ไม่ชอบ Hye-ดวงอาทิตย์?" "นั่นคือไม่ได้ แต่ ...... " "คุณไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอื่น." แม่ของเขาถูกขัดจังหวะคำฮยอนวูและกล่าวว่า. "ไม่คุณรู้ว่าหัวใจของ Hye-ดวงอาทิตย์? มันไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับผู้หญิงที่จะแสดงความรู้สึกของเธอ แน่นอนคุณไม่ควรตอบถ้าคุณไม่แน่ใจ แต่คุณยังไม่ควรปล่อยให้ผู้หญิงคนรอนานเกินไป คุณเข้าใจไหม? " ฮยอนวูพยักหน้าโดยไม่พูดอะไร แม่ของเขาบอกว่าเขาได้รับการหลีกเลี่ยงสถานการณ์ แต่ฮยอนวูแล้วรู้ว่าสิ่งที่แม่ของเขาบอกว่า ฮยอนวูยังคิดว่าเป็นสถานการณ์ที่ยาก เขาไม่ได้ไม่ชอบ Jung Hye-อาทิตย์ ไม่มีในการเริ่มต้นที่เขาเพียง แต่เธอเป็นน้องสาว แต่เขาได้รับการยอมรับความรู้สึกของเขาที่มีการเปลี่ยนแปลง เหตุผลที่ฮยอนวูไม่สามารถพูดคำที่ Hye-ดวงอาทิตย์เป็นเพราะคัง Mi-su หรือ Lariette เขามักจะพูดคุยกับคัง Mi-su บนโทรศัพท์ เวลาที่เขาได้พูดคุยกับเธอทุกฮยอนวูรู้สึกอารมณ์ลึกลับ จนกว่าเขาจะสามารถยืนยันตัวตนที่แท้จริงของความรู้สึกว่าเขาไม่สามารถพูดคำที่จะ Jung Hye-อาทิตย์เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพวกเขา มันก็อาจจะมีข้อแก้ตัว แต่เขาคิดว่ามันเป็นคนขี้ขลาดที่จะเข้าสู่ความสัมพันธ์กับใครบางคนเมื่อเขาอาจจะมีความรู้สึกของคนอื่น นั่นคือเหตุผลที่ทำให้เขาไม่สามารถส่งมอบตุ๊กตา Poco Poco เพื่อ Jung Hye-อาทิตย์ เขาจึงตัดสินใจที่จะออกจากสถานการณ์จนกระทั่งหลังจากที่ล้อมสิ้นสุด. แต่ ...... ' กลายเป็นสิ่งที่ซับซ้อนมากยิ่งขึ้นเมื่อล้อมถูกกว่า ดังนั้นเขาเคยผลักดันอีกครั้งปัญหาของ Jung Hye-ดวงอาทิตย์และคัง Mi-su กลับ. "สิ่งที่คุณต้องการที่จะหารือเกี่ยวกับ?" ในขณะที่ต่อมาพวกเขาได้กลับไปที่บ้านของฮยอนวูและกวอนฮวารังนั่งตรงข้ามกับเขา. " มันเป็นเรื่องของ Silvana. " "ปัญหาคืออะไร?" "มันไม่ได้เป็นปัญหาสิทธิที่จะไม่ แต่อย่างใดอย่างหนึ่งที่อาจเกิดขึ้น." "ผมไม่ได้สมาร์ท เพียงแค่บอกฉันเพียงแค่. " "ปกป้องปราสาท Silvana." ที่เหมาะสม นี่เป็นปัญหาที่ฮยอนวูเป็นห่วงเกี่ยวกับ ซึ่งแตกต่างจาก Lancel, Silvana เป็นดินแดนที่จะต้องดำเนินการไปโดยพันธมิตรอื่น. ฉันสามารถบรรเทาสำหรับหนึ่งเดือน ... .. ' หลังจากประสบการณ์ฮยอนวูของกฎล้อมใน Nagaran ได้รับการเปลี่ยนแปลง ในอดีตที่ผ่านมาล้อมมีเพียงประมาณ 1,000 คนและตอนนี้ประมาณ 4,000 ~ 5,000 คนเข้ามามีส่วน ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดคือกองทุนสงครามต้องจ่ายบุคลากรที่เข้ามามีส่วนร่วมในการล้อม เนื่องจากจำนวนของทหารได้เพิ่มขึ้นเขาต้องการเป็นจำนวนมากของเงินทุนสงครามล้อม แต่นั่นก็ไม่ได้เป็นปัญหาที่ใหญ่ที่สุด มีจำนวนมากของเวลาในการเตรียมความพร้อมหลังจากที่มีคนนำมาใช้สำหรับการล้อมเป็น แต่ปกป้องเป็นปัญหาที่เกิดขึ้น พันธมิตรสามารถท้าทายล้อมทุกสัปดาห์ ถ้าพันธมิตรมีรายได้ที่มั่นคงจากปราสาทแล้วพวกเขาก็มีคนจะสามารถที่จะถือไว้ ปัญหาก็คือเมื่อคนที่ชอบฮยอนวูกลายเป็นพระเจ้า เขาได้ใช้เงินจำนวนมากเพื่อที่จะชนะล้อมนี้ ขอบคุณที่กฎล้อมใหม่พระเจ้าใหม่มีสิทธิที่จะปฏิเสธการท้าทายล้อมใดเวลาหนึ่งเดือนหลังจากที่เขาได้เข้ารับตำแหน่ง. 'แต่ปัญหาคือไม่ได้เป็นเพียงเงินทุนทหาร. มันเป็นว่าเขามีกองกำลังเพื่อปกป้อง Silvana ไม่มี วิธีเดียวที่จะให้ดินแดนที่จะยังคงชนะล้อม แต่ปัจจุบันฮยอนวูมีกองกำลังที่จะรักษาที่ดิน ทหาร Eden เข้มในครั้งนี้ได้รับการประชุมเพื่อล้อมนี้พวกเขายกเลิกแล้วหลังจากที่ล้อมสิ้นสุด. 'จนถึงตอนนี้ฉันไม่จำเป็นต้องกองกำลังใด ๆ แต่ถ้าฉันจะมีดินแดนแล้วฉันต้องการจำนวนขั้นต่ำของคน ที่จะปกป้องมัน. มันเป็นธรรมชาติ แต่ฮยอนวูมีความตั้งใจที่ถาวรอยู่บ้านเลขที่อสังหาริมทรัพย์ no. นี้เป็นครั้งสุดท้าย หาก Silvana ถูกนำออกไปแล้วฉันจะไม่ได้รับโอกาสอีกครั้ง ฉันต้องได้รับอำนาจมากพอในหนึ่งเดือนเพื่อปกป้อง Silvana. นี้ไม่ได้เป็นทางเลือกที่มันเป็นสิ่งที่จำเป็น แต่อีกปัญหาหนึ่งที่เกิดขึ้นเพราะเหตุนี้ แม้ว่าจะมีไม่ได้ล้อมเขาจำเป็นต้องใช้เงินในการรวบรวมทหาร เหตุผลก็ง่าย เมื่อที่ดินเป็นสมาคมสมาชิกจะไม่ได้รับการชำระเงินใด ๆ สำหรับการมีส่วนร่วมในการล้อม แต่พระเจ้าจะแบ่งผลกำไรของธุรกิจระหว่างกิลด์ มันเป็นความรู้สึกร่วมกัน ถ้ามีผลประโยชน์ที่จะรักษาที่ดินไม่มีเหตุผลแล้วสิ่งที่ไม่ได้มีกิลด์ที่จะครอบครองมันได้หรือไม่ ดังนั้นปัญหาของทหารไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับขุนนางทั้งหมด หากมีจำนวนมากของทหารแล้วพวกเขาก็สามารถเก็บอสังหาริมทรัพย์ ในทางกลับกันเงินมากขึ้นเป็นสิ่งที่จำเป็นในการรักษาพวกเขา ดังนั้นปราสาทมักจะมีจำนวนขั้นต่ำของทหารที่จำเป็นในการปกป้องมัน. Raiden อาจจะดูเหมือนว่าเขามีเงินเป็นจำนวนมากหลังจากการรักษาที่ดินจัดอันดับเซลเซียสเป็นเวลา 1 ปี แต่ด้วยรายได้ 5,000 คนที่เขาได้รับจริงเพียงรายได้หลายร้อยทอง ฮยอนวูได้แล้วคิดแผนการบางอย่างที่จะแก้ปัญหาที่. 'สำหรับช่วงเวลาที่ 4,000 คนควรมีความเหมาะสมที่จะปกป้อง Silvana.' ฮยอนวู จำกัด จำนวนของทหารถึง 4,000 คน ปัจจุบันล้อมมากที่สุดใน Nagaran เพียงเอาสถานที่ที่มี 4,000 ~ 5,000 คน ขั้นแรกให้บางส่วนของกองกำลังของเขาจะเต็มไปด้วยกำลังพลจาก Lancel และประเทศตะวันออก ในความเป็นจริงกลยุทธ์ฮยอนวูในล้อมนี้ยังมุ่งเน้นไปที่การลดการสูญเสียของ NPCs. เขาได้รับมอบหมาย Wolrang และแมวที่จะขนมปังและ Redian และส่งพวกเขาไปยังหอคอยกลาโหมค่อนข้างคงที่ จากนั้นเขาได้รับความไว้วางใจให้กับทหาร Lancel JusticeMan การสนับสนุนด้านหลัง ขอบคุณที่ใช้ฮยอนวูของการเสียสละที่ยิ่งใหญ่แทบจะไม่แรคคูนใดเสียชีวิต ดังนั้นของ NPCs 1,600 คนที่เข้าร่วมในการล้อมเพียง 100 เสียชีวิตจริง อาร์ลังเลที่จะปล่อยให้ส่วนที่เหลืออีก 1,500 NPCs ออก Silvana เขาได้พูดคุยกันแล้วเกี่ยวกับเรื่องที่มีเลน ถ้าเขาต้องการทหาร NPC ที่จะอาศัยอยู่ที่ Lancel แล้วเขาก็ต้องจ่ายพวกเขาเช่นกัน NPC ยังต้องการเงินที่จะใช้ชีวิต ถ้าเขาต้องการที่จะยืมตะวันออกประเทศชาติและตระกูล Baran โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากนั้นเขาจะต้องจ่ายเงินจำนวนหนึ่งทุกเดือน และถ้าเป็นนักรบที่ถูกฆ่าตายในการดำเนินการแล้วเขาจะต้องให้ค่าชดเชยให้กับครอบครัวของพวกเขา แต่มันก็ยังคงมีราคาถูกกว่าการจ้างงานผู้ใช้. 'แต่ผมไม่มีทางเลือก แต่ที่จะเติมเต็มในจุดที่เหลืออีก 2,500 ที่มีผู้ใช้. ในท้ายที่สุดเขาจะต้องสร้างกิลด์. "ผมอยากให้คุณเป็นหัวหน้ากิลด์สำหรับ ฉัน. " "ฉัน?" กวอนฮวารังกล่าวว่าด้วยความประหลาดใจ. "ใช่ ลุงที่มีการจัดการที่จะจ้างงานนับพันทหารออกจาก Seutandal ผมคิดว่าลุงจะดีขึ้นเป็นหัวหน้ากิลด์กว่าคนอย่างผมที่เดินไปรอบ ๆ เพียงอย่างเดียว. " "นั่นอาจจะเป็นอย่างนั้น แต่ ... .. " กวอนฮวารังพูดคำที่ไม่ชัดเจนในขณะที่เขาลังเล มีสองเหตุผลฮยอนวูก็ต้องการที่จะทำให้กวอนฮวารัง-หัวหน้ากิลด์ เหตุผลหนึ่งก็คือว่ามันซับซ้อนเกินไป. ฮยอนวูได้พยายามทำให้สมคมในเกมออนไลน์อื่น ๆ แต่มีจำนวนมากของความยากลำบากหลังจากที่เขากลายเป็นหัวหน้ากิลด์ เมื่อใดก็ตามที่มีปัญหาเล็ก ๆ ในกิลด์มันก็ขึ้นอยู่กับหัวหน้ากิลด์จะแก้ปัญหาได้ บางประเด็นก็โอเค แต่เขาจะได้รับจำนวนมากของอาการปวดหัวเมื่อใดก็ตามที่มีการทะเลาะกันทางอารมณ์ระหว่างสมาชิกกิลด์ หากกิลด์ได้น้อยกว่า 100 คนแล้วเขาจะยังได้รับการทิ้งระเบิดอย่างต่อเนื่องกับเสียงกระซิบในขณะที่การล่าสัตว์ แต่มันก็ไม่จำเป็นที่จะอธิบายเมื่อสมาคมมีมากกว่า 2,000 สมาชิก เขาได้แล้วลอร์ด Lancel Silvana และเพื่อให้เขาไม่ได้ต้องการที่จะเป็นหัวหน้ากิลด์เช่นกัน. แต่ลุงฮวารังชอบสิ่งที่ต้องการที่. เขาได้รับค่าใช้จ่ายในการฟื้นฟูบางอดีตอาชญากรดังนั้นกวอนฮวารัง เป็นผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ร้องเรียน เขาชอบสิ่งนั้น ดังนั้นกวอนฮวารังจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดเป็นหัวหน้ากิลด์ นอกจากนั้นยังมีผู้ใช้ 700 คนที่ปฏิบัติตามกวอนฮวารังจาก Seutandal เพื่อ Silvana. 'และถ้าลุงฮวารังกลายเป็นหัวหน้ากิลด์แล้วภาระค่าใช้จ่ายในการบำรุงรักษาจะลด. นี่เป็นเหตุผลที่สองว่าทำไมเขาถึงอยากกวอน Hwa- รังที่จะเป็นหัวหน้ากิลด์ อีกครั้งหนึ่งที่เงินซึ่งเข้าที่ดินเป็นอสังหาริมทรัพย์ ในขณะที่เขาไม่ได้เป็นพระเจ้าหัวหน้ากิลด์ได้เหมือนกัน แต่มันก็แตกต่างกันถ้าพระเจ้าเป็นหัวหน้ากิลด์ พระเจ้าจะต้องกังวลเกี่ยวกับสมาชิกกิลด์ที่ช่วยให้เขาได้รับมรดก ใดลอร์ดดินแดนจะต้องจ่ายเงินจำนวนหนึ่งไปยังกองกำลังเป็นค่าบำรุงรักษา มันขึ้นอยู่กับขนาดของสมาคม แต่ค่าใช้จ่ายในการบำรุงรักษาอยู่ที่ประมาณ 70% ของสิ่งที่ควบคุมโดยดินแดนที่พระเจ้าผู้เป็นหัวหน้ากิลด์ต้องจ่าย ในคำอื่น ๆ ฮยอนวูสามารถลดค่าใช้จ่ายในการบำรุงรักษาของกองกำลังของเขาโดย 30% ถ้าเขาทำกวอนฮวารัง-หัวหน้ากิลด์แทนฮยอนวู. ดีก็ไม่เสียงดี ฮยอนวูเป็นคนหนึ่งที่เงินลงทุนทั้งหมดในการล้อมนี้ ในฐานะที่เป็นเพื่อนร่วมงานที่ได้รับความเดือดร้อนร่วมกันเพื่อครอบครองปราสาทเราไม่สามารถเพียงแค่ให้มันอยู่กับกิลด์อื่น ๆ ในพื้นที่ ถ้าเราได้รับความเดือดร้อนทั้งหมดว่ามีเพียงที่จะสูญเสียที่ดินที่จะเป็นพันธมิตรกิลด์อีกแล้วจะมีจำนวนมากของการร้องเรียน. กวอนฮวารังพยักหน้าหลังจากฟังคำอธิบาย แต่เขาเผยให้เห็นความกังวลของเขาด้วยคำต่อไปของเขา. "แต่ ... ฉัน ... .. นั่น ... ดังนั้นไมล์ SSI ... .. " นั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมกวอนฮวารังไม่สามารถยอมรับได้อย่างง่ายดาย ตอนนี้ล้อมถูกกว่า เขาได้วางแผนที่จะวันแม่ฮยอนวูของผู้ที่ได้กลายเป็นสาวโรงเรียน ฮยอนวูหัวเราะเหมือนว่ามันจะเป็นเรื่องน่าขันและถาม. "จริงๆคุณคิดว่ามันเป็นไปได้ที่จะวันแม่ของฉันถ้าคุณไม่ยอมรับคำขอของฉัน" "เอ๊ะ? คุณจริงๆจะทำหน้าที่ผู้ช่วยผู้บังคับการที่? " "ไม่เป็นเพียงเรื่องตลก แม้ว่าคุณจะเป็นหัวหน้ากิลด์ที่คุณไม่จำเป็นต้องได้รับการติดอยู่ที่ Silvana สมาคมจะประชุมที่ Silvana เมื่อมีการล้อม ล้อมเกิดขึ้นทุกสัปดาห์ พลัส ...... " ฮยอนวูเดินเข้ามาใกล้และกระซิบด้วยเสียงเจ้าเล่ห์. "ถ้าคุณจะกลายเป็นหัวหน้ากิลด์แล้วคุณจะมี 2,500 ผู้ใต้บังคับบัญชา จะไม่เป็นที่น่าประทับใจมากเมื่อแม่ของฉันเห็นมันได้หรือไม่ " "Ohhhh ที่เหมาะสม ... .. " กวอนฮวารังถูกจับได้อย่างสมบูรณ์โดยฮยอนวูของการพูดคุยเล็ก. ดีมาคิดว่ามันไม่มีใครที่ สามารถใช้ตำแหน่ง ฉันจะกลายเป็นหัวหน้ากิลด์ที่คุณร้องขอและออก Lariette ในความดูแลของกองกำลัง Seutandal. " "คุณคิดว่าดี." "โดยวิธีการที่คุณจะได้รับจาก 2,500 คนในรูปแบบกิลด์? คุณคิดว่ามันจะเป็นเรื่องง่าย? " "
การแปล กรุณารอสักครู่..